رفتن به محتوای اصلی

اطلاعیه مشترک احزاب و سازمان های چپ و کمونیست درباره تحریم انتخابات فرمایشی
13.06.2013 - 20:45

"نه" به خیمه شب بازی انتخاباتی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی!

 کارگران و زحمتکشان بر آنند تا متشکل شوند و جمهوری اسلامی سرمایه داری را براندازند و قدرت سیاسی را تسخیر کنند!

 زیرا که: رسالت این حکومت سرکوب کارگران و زحمتکشان و پرشورترین جوانان کمونیست و آزادیخواه بوده است. کاری که شاه با همه خونریزی ها از پسش برنمی آمد! پنهان کردن دست ها میسر نیست، این حکومت در تاریخ با حمام خون تداعی می شود!

 زیرا که: حیات این حکومت از طریق استثمار و چپاول هستی و ثمره کار کارگران تأمین می شود. حداقل حقوق کارگران سه برابر زیر خط فقر است و حتی حقوق ناچیز ماهیانه آنها را پس از کار طاقت فرسا ماه ها به تعویق می اندازند! کودکان گرسنه و یغما شده بی هیچ حمایتی در کوچه رها می شوند، آنها به تن فروشی و کارتن خوابی مبتلایند و نیروی کار ارزانشان به جیب سرمایه داران سرازیر می شود. کافیست به امکانات بی حساب و زندگی غرق در ناز و نعمت و شادی این انگل های اجتماعی در حکومت نگاه شود تا معنای غارت مردم دستگیرمان گردد، آنها چیزی جز شلاق و گلوله و جسد عزیزانمان بر سفره های غارت شده نمی گذارند و نگذاشته اند، آنها خود منشأ دردند، برای درمان کدام درد باید به همدستانشان رأی داد؟ صدای قدم های استوار به سوی کاخ هایشان شنیده می شود و در میانشان ولوله انداخته است زیرا که هیچ بودگان در راهند و بر آنند تا قدرت را از آنها بستانند و خود بر سرنوشت خویش حاکم شوند.

 زیرا که: آنها با نیمی از مردم یعنی زنان چون بردگان رفتار می کنند و آنها را جزء مایملک مردان به حساب می آورند! حتی رنگ لباس و آرایش آنها را به زور شلاق تغییر می دهند، تحقیرشان می کنند و نیمه انسان به حسابشان می آورند، درهای جامعه را به رویشان می بندند و در پستوی خانه حبسشان می کنند! این نیمه دیگر، این بردگان کار خانگی، این محرومان از حقوق اجتماعی تصمیم دارند آنها را از قدرت به زیر آورند، انتخابشان قطعی و خشمشان چاره ناپذیر است.

 زیرا که: آنها که دولت طبقه حاکم هستند آزادی را برنمی تابند و قلم ها را شکسته و جهنم آزادیخواهان و روزنامه نگاران، هنرمندان و نویسندگان را پدید آورده اند. ده ها و صدها نفر از آنها را به جوخه های اعدام سپرده اند و همچنان ادامه می دهند زیرا که برای حفظ قدرت و منفعت سرمایه چاره ای جز سرکوب آزادی ها ندارند. برای آزادی نخستین قدم سرنگونی این حکومت است. تنها راه کارگران و زحمتکشان تدارک این مهم است و برای سرنگونیشان باید متشکل شد.

 زیرا که: تقاضای کار بیشتر و مزد کمتر پشت تمام اظهاراتشان موج می زند، هر گونه رفاه اجتماعی را کاهش سود خود به حساب می آورند، مردم رفاه و کار و آزادی می خواهند و طبقه حاکم دشمن این خواسته ها است. می گوئید: نه؟! به « جرائم» زندانیان سیاسی نگاه کنید، آنها به خاطر همین خواسته ها در زندان های مخوف شکنجه می شوند، جرم شاهرخ زمانی و رضا شهابی و خالد حردانی و دیگران چیست؟ جز این خواسته ها؟!

 زیرا که: ترکیب فاجعه بار مذهب و دولت و سرمایه یعنی فریب و استثمار و سرکوب، حد اعلای جنایتکاری است. این که امروز حتی برخی از اصلاح طلبان هم پی برده اند که این سیستم اصلاح ناپذیر است نشانه تکاملشان نیست و مانع از تدارک حکومتی دیگر و منجلابی دیگر از جنس سرمایه داری از سوی آنان نمی شود. آنها می خواهند کاندیدای بعدی سرمایه برای سرکوب و تخلیه خشم متراکم در اثر جنایات جاری باشند. درست همان گونه که با انقلاب ۵۷ و حکومت پادشاهی کردند. اینان ایران سال ۵۷ را از کشوری مستعد مقابله با سرمایه جهانی و امپریالیسم با سرکوب انقلاب مردم به زمین بکری برای مانور امپریالیستی تبدیل کردند. صف مجیزگویان امپریالیسم را بنگرید، بی هیچ شرمی و علنا همکار سرمایه جهانی شده اند! اینها محصول بذرهای خونینی است که سال ۵۷ کاشته شد. این همه رقیب پیدا شده است. بیهوده نیست که تحریم های گسترده و احتمال حمله نظامی و تغییر از بالا، نیروهای انقلابی را به صف آرائی در مقابل رژیم از یک سو و آلترناتیوهای بورژوائی و دخالت امپریالیستی از سوی دیگرموظف می کند! در چنین شرایطی هر چهار سال یکبار از کارگران و زحمتکشان می خواهند میان سرکوبگران خود یکی را انتخاب کنند!

 تنها به عدم شرکت در چنین انتخاباتی نباید دلخوش بود، باید به تکرار شوم بیش از سه دهه حکومت اسلامی "نه" گفت. کارگران و زحمتکشان ایران نان، کار و آزادی می خواهند نه سقوط اقتصادی، استبداد و سرکوب، قمار هسته ای و تحریم های ویرانگر. باید انتخابات را به هر شکل ممکن و مؤثر به فرصتی برای گسترش اعتراضات توده ای در سراسر کشور در مسیر مبارزه برای سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی و بی اثر ساختن سناریوهای امپریالیستی و به دست گرفتن سرنوشت سیاسی توسط اکثریت مردم ایران، کارگران و زحمتکشان مبدل ساخت. بر پراکندگی باید فائق آمد، خود را متشکل نمود و در صفوف مستقل برای نان و آزادی جنگید. هر کس به اندازه کار و نیاز واقعیش باید دریافت نماید. نجات بخشی، نه خدا، نه شاه و نه قهرمانی در کار نیست. این است انتخاب کارگران و زحمتکشان: "نه" به مضحکه انتخابات!

 سرنگون باد رژیم سرمایه داری اسلامی ایران

 زنده باد آزادی - زنده باد سوسیالیسم

 احزاب، سازمان ها و نهادهای چپ و کمونیست

 اسامی امضا کنندگان:

١- اتحاد چپ ایرانیان در خارج کشور

٢- اتحاد چپ سوسیالیستی ایرانیان

٣- اتحاد فدائیان کمونیست

٤- پیوند در خدمت کمونیست های ایران

٥- هسته اقلیت

۶- حزب رنجبران ایران

٧- نهاد همبستگی با جنبش کارگری ایران - غرب آلمان

٨- نشست زنان چپ و کمونیست

٩- سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر) - کمیته مرکزی

١٠- سازمان کارگران انقلابی ایران(راه کارگر) - هیأت اجرائی

١١- شورای حمایت از مبارزات آزادیخواهانه مردم ایران - استکهلم

١٢- کمیته خارج کشور سازمان فدائیان (اقلیت)

١٣- شورای فعالین سوسیالیست و آزادیخواه - هامبورگ

١٤- کانون همبستگی با کارگران ایران- گوتنبرگ

١٥- کمیته بین المللی برای حمایت زندانیان سیاسی ایران- ناظر

١۶- کمیته یادمان کشتار زندانیان سیاسی دهه٦٠ در ایران - مونترال، کانادا

١٧- میز کتاب دانمارک

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

تبریزی
http://www.akhbar-rooz.com/news.jsp?essayId=53415

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.