پیروزی دکتر حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم هرچند مانند انتخابات دوم خرداد 76 و سوم تیر84 غیرمنتظره بود ، اما تشکیل دولت توسط ایشان بنا به دلایلی که در ادامه به آن اشاره می گردد می تواند روندی متفاوت از گذشته را طی کند و باوجود شرایط بد اقتصادی و سیاسی و بحران تحریم های بین المللی ایشان دولتی کارآمد و موفق روی کار آورد. اهم این دلایل به شرح زیر است:

1- روحانی شخصا انسانی باهوش و سیاستمدار و شخصیتی باظرفیت و کم حاشیه است. رفتار سیاسی او طی سی سال گذشته بر یک مدار تقریبا مشخص تعریف شده است که مهمترین شاخصه آن اعتدال و عقل‌گرایی سیاسی و نزدیکی فکری و سیاسی به آیت الله هاشمی رفسنجانی است.

2- روحانی نماینده رهبری در شورای عالی امینت ملی و از جمله شخصیتهای نظام است که مورد احترام و اعتماد ایشان بوده و توانایی اطمینان دادن به ایشان در موارد مهم را دارد که مهمترین نمونه آن مذاکرات هسته‌ای سال 81 و نیز رفع حصر آیت الله العظمی منتظری است. همین امر موجب کم شدن سوء تفاهم ها بین رهبری و دولت می گردد.

3-  مدیریت روحانی بین همکاران سابق و فعلی او زبانزد است. او توانایی مدیریت شخصیت های کارآمد و مدیران قوی و برجسته را پیرامون و تحت نظر خود دارد. کسی که چنین تفکر و مدیریتی داشته باشد ، به دنبال مدیران بی کفایت و کوتوله نمی گردد و توانایی استفاده از همه مدیران لایق با گرایشهای سیاسی متفاوت را دارد. او در مسئولیتهای قبلی خود این مورد را اثبات کرده است.

4-  روحانی 16سال مسئولیت دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی و 8سال ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام را به عهده داشته است. در این 24سال همکاران او اساتید برجسته دانشگاه و پژوهشگران معتبری بوده اند که حاصل تحقیقات و مشاوره های آنان در مسائل کلان و استراتژیک بصورت جزوات و کتابهای بسیار چاپ شده و موجود است که همین منبع غنی می تواند برنامه کار دولت جدید باشد.

5-  روحانی عضو جامعه روحانیت است و رابطه خوبی با سران این تشکل و نیز جامعه مدرسین و بزرگان حوزه دارد. این رابطه خوب و وجود حامیان پرنفوذی چون هاشمی رفسنجانی و ناطق نوری می تواند باعث پیشگیری از بسیاری از تخریب ها و کارشکنی ها (از همان جنس کارشکنی هایی که باعث صدمه بسیار به برنامه های دولت اصلاحات گردید) علیه او و دولت در امور اجرایی گردد.

6- جریان های حامی روحانی با عقل گرایی و دوری از احساسات وارد انتخابات شده و از او حمایت کردند. هاشمی با وجود ردصلاحیت قهر نکرد و شور سیاسی برآمده از ثبت نام و رد صلاحیتش را به سمت روحانی هدایت کرد. خاتمی نیز با هدایت جریان اصلاحات و درخواست کناره گیری عارف همین امر را انجام داد. عارف با بزرگواری و دوراندیشی کناره گرفت. بزرگان جنبش سبز و اصلاحات عاقلانه و به دور از حب و بغض (یادمان باشد روحانی 25 بهمن 88 علیه جنبش سبز و در سالهای دور علیه برخی بزرگان جریان اصلاحات و ملی - مذهبی موضعگیری کرده بود) از او حمایت کردند و به او رای دادند. حضور افرادی چون یزدی و بسته نگار در صف طولانی رای از صحنه های زیبای روز جمعه است. این عقلگرایی بزرگان حامی او نشانه خوبی در بهار “دولت امید” است.

7- شرکت بی‌منت و خواسته اکثر ناراضیان در انتخاب و رای آنان به روحانی (که نمود آن را می توان در پیامک های تبلیغی شب انتخابات دید) باعث کاهش فشار افکار عمومی بر دولت ، به منظور اصلاحات آنی و فوری شود که این مورد می تواند موجب آرامش بیشتر دولت جدید به منظور حرکت بهتر در مسیر کار و خدمت گردد.

8- مهمترین پشتوانه دولت جدید “سرمایه اجتماعی” است که به واسطه رضایت حداقلی اکثریت مطلق مردم از نتیجه انتخابات رقم خورده است. تحلیل نتیجه انتخابات که نشان دهنده برتری روحانی در اکثر نقاط شهری و روستایی (برخلاف انتخابات84 و88) و اقبال مردم به او در سراسر کشور است. حضور گسترده مردم در خیابان های شهرهای مختلف ایران و شادی آنان پس از اعلام نتیجه انتخابات نمایش بسیار خوبی از این سرمایه اجتماعی است که خود او نیز در مصاحبه مطبوعاتی به آن اشاره کرد. همچنین رضایتمندی بسیاری از بزرگان اصولگرا و کسانی که به او رای ندادند از این انتخاب ، روی دیگر سکه این سرمایه اجتماعی نیرومند است. ضرورت اقدامات عاجل موثر دولت جدید در زمینه اقتصادی و نیز رویارویی آن با غرب در مذاکرات هسته ای اهمیت این مورد را چند برابر می کند.

9- مقامات غربی و بین المللی و سران کشورهای همسایه نسبت به روحانی و حامیانش شناخت قبلی و اعتماد نسبی دارند. پیامهای ارائه شده از آنان در روزهای گذشته مبین این امر است. این مورد می تواند موجب راهگشایی در امر مذاکرات با کشورهای غربی و عربی و گفتگو و مفاهمه با آنان گردد.

در پایان امیدوارم که دولت “تدبیر و امید” باوجود این سرمایه مناسب و بهره گیری از عقلانیت و اعتدال ، ایران عزیز را به جایگاه اصلی خود در منطقه و جهان بازگرداند