آقای احمد باطبی دانشجویی که به نیاز کمک به دیگر دانشجویان در تظاهراتی دانشجویی پیراهن خونینی را بر دستها گرفته بود تا نشان دهد که عده ای زخمی وکشته شده اند، توسط جمهوری اسلامی دستگیر و سالهاست که درزندانهای جمهوری اسلامی زجر می کشد.

این دانشجو خود اعلام کرده است که در تظاهرات تنها قصدش کمک به دیگر دانشجویان زخمی بوده است، اما بیدادگاه جمهوری اسلامی همچنان به این حرفهای او بی اعتنایی کرده و اورا آزاد وبه زندان بلندمدتی محکوم کرده است.

برای تاریخچهء نقض حقوق انسانها در جمهوری اسلامی لازم نیست فاکت ودلیل آورد. در هر کوی وبرزن وخیابان ماموران و چماق وقمه بدستان جمهوری اسلامی در کار هستند تا ندای هر انسانی را چه سیاسی و چه اجتماعی و فرهنگی خفه کنند. آنها نویسندگان بیشماری را مخفیانه و علننا آزرده و به قتل رسانده اند. محلهای فرهنگی بیشماری را با خاک ویرانه کرده اند وخیل بیشماری ازانسانها را آوارهء سرزمینهای دور کرده اند.

زندانهای جمهوری اسلامی پر است ازجوانان ونوجوانانی در اقصی نقاط ایران که بخاطر آزادی و عدالت و فرهنگ دوستی به پا خواسته اند. بسیاری ازاین جوانان را زیر شکنجه بمعنای واقعی کلمه خر وخمیر کرده اند و یا کشته اند. بعضی ازاین جوانان که اززندانها آزاد شده اند نتوانسته اند جایگاه خود را در جامعه پیدا کنند و به انواع واقسام بیماریهای روانی و حتی اعتیاد کشیده شده اند.

جمهوری اسلامی بمثابهء یک حکومت جبار وستمگر مسبب همهء ظلمی است که برجوانان وانسانهای این ممکت زخمی روا داشته می شود. مردم ایران که می خواستند از ستم شاهی برون آیند، هرگز تصور نمی کردند که رژیمی بر سرکار آید که هزاران بار دامنه جنایاتش از رژیم پهلوی بیشتر باشد. برای همین هم هرگز با این رژیم نتوانسته اند کنار بیآیند وهرروز بر شمار ناراضیان از این رژیم وعملکردهایش افزوده می گردد و دامنه اعتراضات به اقتضای وقت درشکلهای گوناگون شکل می گیرد.

اعتراض دانشجویان وجوانان هم بعنوان قشر فعال جامعه در همین راستاهاست. اما جمهوری اسلامی که حکومتی قشری و بسته و خودمحور بین است نمی تواند هیچ ندای مخالف نه کوچک ونه بزرگ را تحمل کند وبرای همین هم با شدت تمامی که از دستش برمی آید به سرکوب دست می زند.

در هیچ حکومت انسانی کسانی مانند احمد باطبی را درزندان نمی کنند وهمانا آنها را بخاطر کمک به انسانهای دیگر تشویق می کنند. احمد باطبی بعنوان سمبل جوانی که به کمک دیگر هموطنانش برخواسته بود باید در سمینارها و یا نشستهایی که برای رسیدگی به خواسته های جوانان برپا می شد، شرکت داده می شد و به سخنانش گوش فرا داده می شد ونه اینکه اورا بدست شکنجه گران سپرده وآزار دهند. البته این را ازحکومتی که برباورها وسیستم عقب مانده استوار است خواستن کاری عبث است، اما باید نشان داد که درجوامع مترقی این جوانان را مورد نظر قرار می دهند تا ازنظرات آنها در بهبود جامعه استفاده شود. اما جمهوری اسلامی این نیست و کارش بهبود جامعه نیست وهمانا حکومت کردن به هرقیمت برای آنها مهم تر است از مراجعه به افکار انسانها آگاه وجوانان فعال.

پیشتر احمدمحمدی در زندانهای این رژیم وپیشترهاهزاران جوان ودانشجو معلم بوسیله این حکومت آزار وکشته شده اند. این رژیم را ازخونریزی باکی نیست و برایش مهم نیست که جان یک انسان مهم تر ازآن است که وسیلهء محکم کردن پایه های هرحکومتی گردد. آنها را دسته دسته به شیوه های مختلف ازبین می برد تا بتواند خود دوروزی بیشتر برتخت خلافت وحکومت دوام آورد.

احمد باطبی الان درزندانهای اسلامی اسیر این رژیم است. اورابه بهانه های مختلف آزار می دهند. اما جای احمد باطبی وهمهء زندانیان سیاسی در میان جامعه است و جامعه همانا ازخدمات آنها باید استفاده کند. جمهوری اسلامی به هیچ عنوان حق ندارد که حتی لحظه ای این انسانها را درزندان نگه دارد. جمهوری اسلامی باید به همهء جنایاتی که درحق همهء انسانها ازبدو سر کارآمدنش مرتکب شده اذعان کند. عاملین آنها در برابر مردم جوابگو باشند. زندانیانی که زندگی آنها براثر عملکرد این رژیم تباه شده است به حق انسانی خود برسند. جمهوری اسلامی باید به نقض شدید حقوق بشر درهمهء گوشه وکنار جامعه ایران خاتمه دهد وبرای تک تک انسانها احترام انسانی قائل شود. جمهوری اسلامی حق ندارد حتی یک لحظه احمد باطبی و همهء زندانیان سیاسی که جرمی جز حق خواهی و آزادی و سخن گفتن وکمک به همنوع نداشته اند یک لحظه در زندانها یش نگه دارد. جمهوری اسلامی باید احمد باطبی وهمهء زندانیان سیاسی را آزادکند.

 27.فوریه.2007