موقعيت زنان و مذاهب در پيش و پس از انقلاب

آیا عقل زن و مرد برابر است؟ پرسش از شاه
http://www.youtube.com/watch?v=ARJ7MlaY0Uc

 1-دوستان، حداقل 80 درصد ساختار سياسی ايران کنونی همان است که‌ پيش از انقلاب بود. بنده‌ مدعی هستم که‌ در بطن آن ديکتاتوری بود که‌ اين ديکتاتوری شکل گرفت. تمرکز و تراکم سياسی و اقتصادی و فرهنگی ويڕانگر کنونی هم به‌ همان زمان برمی‌گردد. تنها جای آقای پهلوی با خامنه‌ای عضو شده‌ است. آيا شاه‌ ايران آن هنگام اختيارات کمتری به‌ نسبت آقای خامنه‌ای داشت؟!

 2-گفته‌ می‌شود که‌ زنان آن هنگام وضعيت بهتری داشتند. اين ادعا درست است، اما بخشا. می‌دانيم که‌ "بهتر" به‌ معنی خوب نيست. نگاهی به‌ وضعيت زنان در آن هنگامه‌ بياندازيم: چندهمسری، تبعيضات بيشمار در قانون خانواده‌ و قانون اجتماعی کنونی ايران بلحاظ طلاق، حق حضانت فرزندان، ارث، ... به‌ همان زمان برمی‌گردند. آری، رقاصه‌ی زن داشتيم (خوب هم بود که‌ داشتيم)، اما فرماندار و استاندار و وزير و سفير ... زن هم داشتيم؟ می‌گويند "حقوق زنان". آيا زنان آزادی مثلا بيان داشتند، آزادی يک انجمن صنفی زنان را داشتند؟ می‌توانستند، بدون رخصت همسرانشان سفر کنند؟

 3-تبعيضات بر اهل تسنن، مذهب ميليونها ايرانی، (برای نمونه‌) نيز به‌ همان زمان برمی‌گردد. اصلا اعلام "دين و مذهب رسمی" به‌ همان زمان برمی‌گردد، موقعيت ممتاز روحانيون به‌ همان زمان برمی‌گردد. آيا "عمرسوزان"های آن هنگام، زمان حاکميت شاه‌ شاهان، منادی "تمدن بزرگ" را فراموش کرده‌ايم؟!!

 4-در ارتباط با حقوق مردمانی که‌ زبان مادری‌شان فارسی نيست نيز حاجت به‌ بيان نيست. دست کم امروز می‌توان کتب و نشريات بسياری را در همين حکومت اسلامی استبدادی به‌ زبانهای غيرپارسی در ايران يافت، آن هنگام يک نامه‌ی عاشقانه‌ به‌ زبانی غير از فارسی ممکن بود منجر به‌ زندان و شکنجه‌ بشود.

کوتاه‌ سخن. آن يکی خوب نبود، اين يکی وحشتناک بد است. عيار ما اگر بد باشد، ديگر سنجش ما همان خواهد بود که‌ خانم بقراط نموده‌ است.