رفتن به محتوای اصلی

روز جهانی کار گر بر طبقه کارگر میهنمان مبارک باد
23.04.2008 - 17:00

بزودی اول ماه می ، روز جهانی کار گر فرا میرسد. جمعی از کارگران ایران طی اطلاعیه ئی ، برای بزرگداشت این رو، دعوت کرده اند.

اول ماه می برای مردم ما ، تنها روز بزرگداشت کار و کار گر نیست. برای مردم میهن، این روز روز همه آنهائی است که از استبداد دینی حاکم و پیامد های شوم آن بر زندگی فردی، حیات اجتمائی و سیاسی به ستوه آمده اند و به این امیدند که طبقه کار گر میهنمان با مقاومت و پیکار خود کمر استبداد دینی حاکم را بشکند و راه پیوستن دیگر اقشار را به مبارزه برا ی دموکراسی و یک زندگی انسانی بگشاید.

طبقه کار گر ایران در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر میرود که ؛ دشوار ترین دوران موجودیت تاریخی خود را میگذراند، هر گز چون امروز مورد ستم و بی حقوقی قرارنگرفته است، هرگز چون امروز در معرض خطر بیکاری و آسیب های ناشی از آن قرار نداشته است. برای نخستین بار در تاریخ جنبش کارگری ماست که این طبقه دیگر نه برای حقوق و شر ایط بهتر کاری خود به عنوان کار گر بلکه به عنوان دزد زده و مورد کلاه برداری واقع شده مبارزه میکند. کافیست به فهرست و نوع اعتصابات و اعتراضات کارگری این دو دهه نگاهی بیندازیم. به جرعت میتوان گفت نود درصد اعتراضات کارگری برای حقوق های پرداخت نشده، معوقه ویا ملاخور شده است. اعتراضات کارگری برای اضافه حقوق و بهبود شرایط کار نیست، برای حق تشکیل اتحادیه های صنفی نیست برای پس گرفتن کلاه های برداشته شده است و این ویژگی، بواسطه دامنه اش، نه تنها در تاریخ جنبش کارگری میهن ما بلکه در تاریخ جنبش جهانی کار گری هم بی سابقه است. معدود جریانهائی که با سرشت مطا لباتی کار گری پیدا شدند، از همان آغاز نطفه بندی خود مورد سرکوب ددمنشانه قرارگرفتند.

حکومت اسلا می ا زهمان آغاز به قدرت رسیدن خود به تبدیل اتحادیه ها و سندیکاها کار گری به دستجات مذهبی همت گماشت . سندیکاها و اتحادیه های کار گری درشکل، به شوراهای اسلامی و انجمن های اسلامی که نمونه و مدل بازاری آن نیز درست شده بود تبدیل یافتند و در عمل به دستجات سینه زنی که وظیفه عمده آنان ترتیب نماز جماعت و کنترل رفتار دینی مزد بگیران در میحط کار بود، استحاله یافتند.

متأسفانه در کنار سرکوب سخت و نرم افزارانه رژیم، گروهای های مدعی رهبری کارگری هم کوشیدند هر حرکت کار گری را به نام خود ثبت کرده و کل جنبش کار گری را از یک جنبش عام و توده ائی به سطح یکی از زیر مجموعه های سازمانی یا حزبی خود تبدیل کنند. همان کاری که با هر جنبش دیگری از جمله دانشجوئی کرده بودند.

بیگانکی این سازمانهای سیاسی با منطق جنبش توده ای و بویژه کار گری مانع آنهاست تا کثرت عقیدتی و تنوع سیاسی را در درون این جنبش بپذیرند. منطق حاکم بر این جریانها این است که هر حرکتی تحت فرمان ما نیست ، حرکت نیست...

وظیفه همه نیروهای آزادی دوست است که به مناسبت روز جهانی کار گر برای مبرم ترین خواست کارگران میهنمان:

 

1ـ آزادی همه فعالین جنبش کارگری و بویژه فعالین سندیکائی شرکت واحد اتوبوسرانی و باز گرداندن اخراج شدگان به کار و پرداخت غرامت به آنان.

2ـ تمکین به مقاوله نامه های جهانی کار و از جمله برسمیت شناختن حق کارگران در تشکیل سندیکا ، اتحادیه ، فدراسیون و کنفدراسیون کارگری و حق فعالیت صنفی و سازمانی آنان.

3 ـ برسمت شناختن روز جهانی کارگر و تعطیل رسمی این روز با توجه به اینکه دهها میلیون کارگر ایرانی، این حق را باید داشته باشند که این روز همبستگی جهانی کار گری را برای خود داشته باشند.

 

بکوشند.

 

حبیب تبریزیان

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ایران گلوبال

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.