تاریخ نخواندی که نمایشگر خوبیست

آنها که که بریدند زخلق و سرودش نشنیدند

با کوردلی ضجه و فریاد کشیدند

آنگاه چنان جغد به ویرانه ی تاریخ خزیدند

نیروهای فاشیستی حاکم جنگ روانی را دامن زده و آنرا تشدید میکنند. آنها از اینرو به این رویکرد تاکتیکی همچنان چسبیده اند چون؛ در عرصه نبرد واقعی، در عرصه نمایش قدرت خیابانی، در عرصه رقابت انتخاباتی در عرصه حتی برگزاری مراسم سنتی مذهبی و روزهای نمادین انقلاب قافیه را کاملاً باخته اند. آنها در شرایطی دست به بازداشتهای وسیع در اردوی جنبش سبز زده اند که، که تمامی اُلدرم ُبلدرم های رهبران سپاه و بسیج و دستگاه های انتظامی و امنیتی تا کنون پاسخ نداده است. رویکرد ارعاب آفرینی نتوانسته جنبش روئین تن شده ی میلیونی سبز را که از کوره آزمون های بسیار گذشته است به زانو در آورد.

روز پیش رژیم با بخشنامه های اداری که نمونه های آن بسرعت در صفحات اینرنت نمایان شد به سازمانهای دولتی و مدیران وزارت خانه ها فرمان داد تا کارمندان خود را برای امروز، چهار شنبه دهم دی ماه، به تظاهرات خودجوش! خیابانی برعلیه رهبران جنبش سبز بکشانند.

این گونه سناریو سازی فقط نشان میدهد که باند های فاشیستی حاکم تمامی تتمه درایت و شعور امنیتی خود را نیز از دست داده اند. آنها نمیدانند با این کار خود، درجعبه پاندارای اعتراضات سیاسی را باز کرده و تشنج سیاسی خیابانی را به محیط های کاری میکشانند. چقدر خوب بود تا این عاقله مردان اردوی فاشیسم، نمونه ی همین بخشنامه ها را هم برای موسسات صنعتی هم میفرستادند و کار گران را هم به خیابان ها میکشیدند. این بدبختان نمیدانند این میلیونها خس و خاشاک اعتراضگر خیابانی فرزندان همان پدران و مادرهائی هستند که رژیم سعی دارد آنها را بر علیه فرزندانشان به خیابان آورد. این بدبخت ها نمیدانند اولین سئوالی که برای حتی هواداران هوراکش و هواداران ساده ی خود رژیم ، در اثر این تظاهرات دستوری، مطرح میشود اینست که چرا حکومتی که اینقدر زیر پایش سفت است در عرض شش ماه گذشته همه تقاضاهای رسمی روحانیت مبارز و بسیاری از رهبران و مراجع مذهبی، خودِ کاندیداهای رسمی و معترض ریاست جمهوری را که، یکی 8 سال نخست وزیر همین حکومت بوده است و دیگری سرپرست بنیاد شهید و مجلس اسلامی آن را، برای یک تظاهرات قانونی و مسالمت آمیز، نه تنها بی پاسخ گذاشته است بلکه با رفتار های جمکرانیستی در کهریزک و کشتار خیابانی بدان پاسخ داده است.

باندهای فاشیستی حاکم چنان شعور خود را از دست داده اند که نمیتوانند بفهمند که پدران و مادران این معترضین سبز را، که میلیونی علیه تقلب انتخاباتی، علیه کشتار و تجاوز و قانون شکنی خود حکومت، به خیابان ها آمده اند، برعلیه فرزندانشان به عربده کشی خیابانی وادارند. کودتا گران باید بدانند حتی اگر موفق شوند سپاه و بسیج و کارمندان دولتی را هم به خیابان بیاورند:

رنگ رخساره خبر میدهد از راز نهان!

و آنها اگر فریاد هم بنفع سلطانعلی خامنه ای برکشند، بی شک به نگاه خود، با لبخند تمسخرامیز و ژست های خود به ملت خواهند گفت:

مرگ، بر این دولت مردم فریب!

انصار حزب الله کافی نبود رژیم پیراهن شخصی های چماقدار را ساخته به میدان آورد. سرکوب خیابانی کافی نبود باند تجاوز جنسی وکهریزیک ها را علم کرد. تنها کاری که نکرده بود، پاک کردن آخرین لایه های بزک اسلامی و حرمت نمایندگی از چهره هرزهگان سیاسی جا خوش کرده در مجلس اسلامی بود که روز گذشته این کار را هم کرد. با الدروم بلدرم لاریجانی در مقامِ سردسته آنان و اشاره او، آنان کفن پوش و عربده جویانه به حمایت از رهبر و هَل من مجازات گویان بر علیه رهبران سبز به خیابان آمدند و با چنان عربده کشی و رفتاری که خاطره باندهای چاقو کشِ طیب حاج رضائی را در پانزده خرداد و شعبان جعفری را در سال 32 زنده کردند.

سناریوی در راه، امروز بیشک ورشکستگی رژیم را به تمام به نمایش خواهد گذارد و موازنه را در عرصه جنگ روانی بر عکس آنچه سناریو سازدان و طراحان جنگ روانی رژیم پنداشته اند نیز بزیان کودتا چیان و سلطانعلی خامنه ای بطور قاطع بر هم خواهد زد.

تلاش برای تشدید جو ترس و ارعاب فقط درماندگی رژیم را به نمایش خواهد گذارد و کسی را نخواهد ترساند. مردمی که عاشوری سبز خونین شده را پشت سر نهاده اند با برگزاری یاد واره های مرسوم، برای شهدای جنبش سبز و یاد واره ی پیشوای فرهمند مذهبی فقیدِ خود، مرحوم آیت الله منتظری، بار دیگر قدرت خود را به رژیم کودتا و آدمکهای شعور باخته اش نشان خواهند داد.

رژیم باید بداند جنبش سبز به یک معنی از موسوی و کروبی گذشته است و آنهم اینست که این جنبش بدون آنها هم پیش خواهد رفت هر چند آنها را همواره رهبر راهبردی سیاسی خود خواهد دانست زیرا آنان چون تندیس های بیداری و آزادی ملی در قلب ملت بر پا شده و تا این ملت هست آنها نیز هستند اگر حتی رژیم جرئت بورزد آنها را بگیرد ، یا بکشد و یا با روشهای تواب ساز خود به مصاحبه ی تلویزیوی بکشاند. کروبی و موسوی فراتر ازهمه قهرمان ملی مردم تا همینجا هم جاودانه شده و به اسطوره های نا شکستنی میهن اهورائی ما تبدیل گردیده اند.

حبیب تبریزیان

یازدهم دی ماه هشتاد و هشت