موضوع سخنرانی در اتاق فرهنگ گفتگو ، سه شنبه 24 اکتبر ساعت 21 به وقت اروپای مرکزی

 مجریان : کیانوش تو کلی ، شایان جهاندوست و دلیر کردستانی

 مدتی است بخشی از مخالفین حکومت اسلامی همصدا با احمدی نژاد و نصرالله رهبر حزب الله از یک سو نقشه خاورمیانه بزرگ را مساوی با تجزیه ایران می نامند و از این زاویه احزاب قومی _ ملی را تجزیه طلب می نامند و از سوی دیگر احزابی که تغییر نظام اسلامی را هدف استراتژیک خود اعلام کرده اند را به طرفدار ی از نئوکانها امریکا متهم می کنند وآنان را طرفدار حمله نظامی امریکا به خاک ایران می دانند . این دسته باصطلاح مخالفین، نوک تیز حمله را متوجه مخالفین پیگیر نظام اسلامی کرده اند

 همصدایان سکولار به لحاظ سیلسی از توده _ کمونیست گرفته تا بخشی از هواراان پادشاهی را شامل می شود انان از کشتار و جنایت در عراق از یک سو و از ناتوانی امریکا در برقراری نظم در این کشور فرصت طلبلنه سود جسته مشغول عوام فریبی به منظور ناتوان سازی جبهه مخالفین حکومت اسلامی را در دستور کار قرار داده اند و بسیار هم فعالند .

 اتاق فرهنگ گفتگو این موضوع را برای سه شنبه این هفته 24 اکتبر و هفته های بعد قرار داه و علاقمند ان به این بحث از هر دو سو را به بحث پیرامون این موضوع فرا می خواند .

 دوستان می توانند امادگی خود را به ما اطلاع دهند تا ترتیب اینگونه سخنرانی را بدهیم

 مقاله زیر می تواند گشایشی به به بحث مورد اشاره باشد و خوانند ان را به دوستان شرکت کننده در اتاق پیشنهاد می کنیم

 کیانوش تو کلی مسئول گروه اینترنتی فرهنگ گفتگو

دنيای عرب و جنبش های "مقاومت"

هفته نامه بريتانيايی اکونوميست در شماره 21 اکتبر در گزارش ويژه ای به تحولات دنيای عرب پرداخته و "مقاومت در برابر غرب"، ضديت با آمريکا و "مخالفت با اسرائيل" را ستون های اصلی ائتلافی دانسته که به باور نويسنده اين مطلب "به سرعت در منطقه خاورميانه قدرت می يابند."

 جمعه 20 اکتبر 2006 - 28 مهر 1385

 از ديگر رسانه ها:

 نويسنده اکونوميست به پيشينه جريان های سياسی در اين منطقه در چند دهه اخير اشاره می کند و می نويسد اين جريان ها، چه چپگرا، چه ملی گرا، و چه مذهبی، همگی حول محور "مقاومت" شکل می گرفتند و اصلی ترين منبع قدرتشان حمايت مردمانی بود که می خواستند در مقابل آنچه بی عدالتی قدرت مسلط عصر خود می دانستند، به مقابله برخيزند.

 در اين گزارش سپس به وضعيت امروز اين منطقه پرداخته شده و ايران و سوريه به عنوان دو کشوری معرفی شده اند که در دنيای عرب به دليل آنچه مقاومت در برابر آمريکا و اسرائيل دانسته می شود، جذابيت تازه ای پيدا کرده اند.

 نويسنده اکونوميست سياست های آمريکا در منطقه خاورميانه را، به ويژه پس از حملات 11 سپتامبر، عامل ديگری دانسته که به موج تازه "جنبش مقاومت" دامن زده است.

 وی با اشاره به حمله نيروهای آمريکايی به عراق می نويسد نه تنها حضور نيروهای خارجی در سرزمين مسلمين موجب ضديت بيشتر جمعيت شده، بلکه سقوط صدام حسين و ساقط شدن نيروی نظامی عراق به قدرت گرفتن بيشتر ايران در منطقه منجر شده است.

 در بخش ديگری از اين گزارش تحت عنوان "سايه ايران" به نقش جمهوری اسلامی و به ويژه مناقشه هسته ای ايران در تحولات اخير منطقه اشاره شده است.

 نويسنده اکونوميست می نويسد: "در اذهان عمومی، تلاش برای محدود کردن بلندپروازی های هسته ای ايران با اين روايت که قدرت های غربی مانع پيشرفت مسلمانان می شوند و [در برخورد با اين ملت ها] معيارهای دوگانه به کار می گيرند، همخوانی کامل دارد."

 وی در ادامه به سخنان يک مقام گروه اسلامگرای اخوان المسلمين در مصر در حمايت از فعاليت های هسته ای ايران اشاره کرده و می نويسد: "چنين حمايت آشکاری از سوی بانفوذترين گروه سياسی سنی مذهب ... نشانگر آن است که حمايت بی پرده ايران از جنبش های مقاومت اثر شگرفی در ترميم شکاف [شيعه و سنی] در همه جا غير از عراق، داشته است."

'دوستان لرزان آمريکا'

 در ادامه گزارش به صحبت های رهبر جمهوری اسلامی در نماز جمعه (13 اکتبر) در دفاع از حزب الله لبنان و محبوبيت اين گروه در جهان اسلام اشاره شده و نويسنده اين موضوع را برای برخی سران عرب که روابط نزديکی با آمريکا دارند، نگران کننده دانسته است.

 نويسنده اکونوميست سپس به يک نظرسنجی در مصر اشاره کرده و نوشته به رغم اينکه اين کشور از روابط حسنه ای با ايالات متحده برخوردار است و اکثريت جمعيت آن را سنی ها تشکيل می دهند، اما دو شخصيت سياسی محبوب در اين نظرسنجی حسن نصرالله، رهبر حزب الله لبنان، و محمود احمدی نژاد، رئيس جمهور ايران، بوده اند.

 نويسنده مقاله در بخشی ديگر به موقعيت کشورهای نزديک به آمريکا در منطقه خاورميانه پرداخته و آنها را "دوستان لرزان آمريکا" ناميده است.

 وی نوشته است دولت آمريکا تلاش کرده تا متحدانش را در خاورميانه و دنيای عرب همصدا کند و موقعيت چهره هايی چون محمود عباس، رئيس تشکيلات خودگردان فلسطينی، و نخست وزيران عراق و لبنان را بهبود ببخشد.

 اما به باور تحليلگر اکونوميست، اينگونه مهره های سياسی که از آمادگی بيشتری برای کنار آمدن با آمريکا و دنيای غرب برخوردارند، به زحمت می توانند در برابر "آرمان مقاومت" - که از سوی گروه هايی چون حزب الله و حماس تبليغ می شود - برای خود موقعيتی دست و پا کنند.

'مقاومت' در برابر 'تهديد'

 نويسنده همچنين سياست آمريکا در مذاکره نکردن با مخالفين خود همچون ايران و سوريه را عاملی در پيچيدگی هرچه بيشتر معادلات منطقه دانسته است.

 وی ادامه می دهد: "عرب های ميانه رو ممکن است قادر باشند دولت آمريکا را قانع کنند که بهترين راه برای کاهش تنش ها اين است که خود آمريکا انعطاف بيشتری نشان بدهد. اين تصميمی منطقی است چرا که مخالفان ايالات متحده نيز ممکن است آنقدر که به نظر می رسد غيرقابل تعامل نباشند."

 مقاله اکونوميست با اين اشاره به پايان می رسد که در هر صورت گروهی از اسلامگرايان همواره بر مواضع سرسختانه خود باقی خواهند ماند و بهترين کاری که دنيای غرب می تواند انجام دهد اين است که شمار بيشتری از مسلمانان ميانه رو را به جبهه مخالف هل ندهد.

 تحليلگر اکونوميست در پايان می نويسد: "نقطه شروع برای چنين اقدامی به خاطر داشتن اين نکته است که مردم زمانی "مقاومت" را برمی گزينند که احساس کنند تهديد می شوند."

 منبع: bbc