آذربایجان ادبیاتی‌نین بیر بوداغی‌دا قیریلدی
استاد یحیی شیدا وفات ائتدی
«آذربایجان» سایتی یازیچیلار هئیتی نین بیلدیریشی
آذربایجانین گؤرکملی ادبی و مطبوعاتی شخصیتی استاد یحیی شیدا کئچن گون (آدینه آخشامی) مهر آیی‌نین ۲۸ینده تبریز شهرینده وفات ائتمیشدیر.
استاد یحیی شیدا ۱۳۰۳نجی ایلده تبریز شهرینده مبارز و ضیالی بیر عائله‌ده دونیایا گؤز آچمیش و عؤمرونون ۷۰ ایلینی آذربایجان خلقی‌نین ملی مدنیتینه، ادبیاتینا و مطبوعاتچیلیغینا صرف ائتمیشدیر.
استاد یحیی شیدانین یارادیجیلیق عؤمرونون ان بارلی بهرلی دؤرو، ۲۱ آذر نهضتی‌نین تاثیرینده فورمالاشیب و بو تاثیر اونون عؤمرونون سونونا قده‌ر ادبی اثرلرینین مایاسینی تشکیل ائتمیشدیر. استاد ایستر ادبی یارادیجیلیغیندا، ایسترسه‌ده مطبوعاتی فعالیتلرینده همیشه آذربایجانین ملی- دمکراتیک حرکاتی‌نین ادبیات و اینجه‌صنعت عنعنه‌لرینه صادق قالمیشدیر. اونا گؤره‌ده او ادبی و مدنی جمعیتیمیزده چوخ سئویلن شخصیتلر سیراسیندا اولموشدور.
“آذربایجان سایتی”نین تحریریه هیاتی و امکداشلاری اوستاد یحیی شیدانین وفاتینی اونون محترم عائله‌سینه، دوست تانیشلارینا، ادبی و مطبوعاتی جمعیتیمیزه تسلیت دئییر، اوستادین “ساری کؤینک” شعرینی بیر داهادا اوخوماقلا، ابدی خاطره‌سینی عزیزله‌ییر.
ساری کؤینک
استاد شیدا
آی خسته قوش آواره گزیرسن بو دیاری
زنداندی، قفسدی چمنی، باغی، باهاری
فرصت دالیسیجا گزیری ال یئری تاپسا
ویران قویاجاق یوردونو آی کؤینگی ساری
تیک اوز یووانی قویما سنه ال تاپا اووچی
سن بو یووانین صاحبی‌سن قان یئنه باری
جهد ایله کی جان قورتاراسان اووچی الیندن
دوشسن تورا فریاد ائله‌مه چک بو فشاری
گولشنده‌کی یوخ ذوق و صفا آی ساری کؤینک
قاچ قاچ بو یئرین زهریلی‌دیر داری نداری
دیللنسن اگر اووچی ائده‌ر قانینا غلطان
اوچسان آ یازیق تیر جفا قلبینی یاری
مین فیرتینا قالخیب دؤیه‌جک باشینا طوفان
هر کیمده اولا داغ کیمی دونیادا وقاری
گلسه باشیوا درد و بلا داغ کیمی دور، باخ
آیدیندی بو سوز توستو گئده‌ر گؤیچگه ساری
ایستر سنی صیاد اؤزونه رام ائده اما
اویغودا گوره‌ر آج تویوغ البته کی داری
بو یاخشی مثل‌دیر کی بیزیم ائلده دئمیشلر
بیر باخ آشاغی باخما اؤزوندن‌ده یوخاری
غم غصه کیچیک قلبینی گر دؤیسه سیخیلما
بو گوند ه کئچر آخیری غملرده قوتاری
اوندا کی چیخار گون یاییلار عالمه بیردن
اوندا کی قارا دان یئری صبح اولجاق آغاری
داغی داشی آسوده خیالیله گزه‌رسن
گولشنده نه شاختا گوره‌سن داغدا نه قاری
ظولمون ائوی ویران اولو ظالیم دوشر الدن
قان دورماز اگر کسه پیچاق قیرسا داماری
بختین قاپیسی ایندی قیفیللانسا داریخما
هر بیر قیفیلین واردی طبیعت‌ده آچاری
اوز جانیویلن اویناما بو عرصه‌ده "شیدا"
لیلاج دغلبازیله قیزدیرما قوماری
***
برگردان فارسی :
از آ.ائلیار
قناری
آی پرندهء ضعیف!
آواره میگردی این سرزمین را
زندان و قفس است
چمن و باغ و بهارش.
*
آی قناری!
او پی جوی فرصت است
اگر فرصت یابد
خانه ات را ویران خواهد کرد.
*
لانه ای برای خودت بساز!
باری آگاه شو
که تو صاحب خانه ای.
نگذار صیاد بتو دست یابد.
*
اگر به تورش بیفتی
فریاد نکن!
درد را پذیرا باش.
بکوش از دست او رها شوی!
*
آی قناری!
در گلشن که ذوق و صفایی نمانده است
فرار کن!
فرار کن!
هستی و نیستی این سرزمین
زهرآلود است.
اگر نغمه ای سردهی
صیاد غرقه درخونت میکند.
اگر پرواز کنی
بیچاره!
تیر جفا دلت را میشکافد.
*
هزاران آبگیر برخاسته
توفانی بر سر خواهند کوفت
هر آنکس را
که ذره وقاری کوه آسا دارد.
*
هرچقدر درد و اندوه هجوم آورد
بسان کوه ایستادگی کن!
روشن است این سخن
دود بسوی زیبا میرود.
*
اگر صیاد بخواهد رامت کند
البته که
مرغ در خواب بیند پنبه دانه.
از تو هم ضعیف ترو
نگونبخت تر هست
بدون اندک آسایس و
قراری.
*
این ضرب المثل خوبی ست
که در میان مردم ما
میگویند:
از خود
به پایین ترها نگاه کن ،
نه از خود
به بالاتر ها.
*
اگر درد و غم بر دلت آبله کوبد
دلتنگ مباش!
این رورگار هم سپری خواهد شد.
عاقبت غمها نیز پایان خواهد یافت.
*
بدانگاه
که آفتاب میدمد
و همه جا را فرا میگیرد.
بدانگاه
که تیرگی سپیده دم
تا سطح آبها روشن میشود.
با خیال آسوده کوهستان را میگردی
نه در کوه برف،
و نه در گلشن،
سرمای یخبندان را خواهی دید.
*
کاشانه صیاد
ویران خواهد شد.
ستمگر از پا
خواهد افتد.
اگر چاقو بزنی
خونش در نخواهد آمد.
*
کنون گر
قفل شده
در ِ سعادت ،
دلتگ مباش!
هر فقلی کلیدی دارد
در طبیعت .
*
«شیدا »!
در این عرصه با جان خود
بازی نکن!
با لیلاج حیله گر،
قمار را د اغ نکن!
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید