یک آذربایجانی

ممکن است جنبش سراسري ايران مجبور شود طرح فدراليسم را از اهداف خود حذف کند

جناب آقای قندچی، من چند سئوال از شما در مورد فدرالیسم استانی مد نظرتان دارم که امیدوارم پاسخ بدهید. من واقعا درک نمی کنم منظور شما از فدرالیسم استانی که می گویید غیر قومی است، دقیقا چیست. تنها چیزی که به ذهنم می رسد این است احتمالا یک مورد مد نظر شما این است که مرزهای ایالات نباید با خط کش اتنیکی و زبانی کشیده شود و مثلا همین استانهای موجود با کمی تغییر کارشناسانه، مبنای ایالات باشند. من با این موضوع مشکلی ندارم و حتما اصراری ندارم که یک ایالت بزرگ آذربایجان از همه مناطق ترک نشین تشکیل شود. مثلا سوئیس هم که کشور کوچکی است به 26 ایالت یا کانتون تقسیم شده در حالیکه فقط چهار گروه اتنیکی آلمانی، فرانسوی، ایتالیایی و رومانش وجود دارد.

یعنی بخش آلمانی نشین خود به چندین ایالت تقسیم شده و برخی ایالتها هم مثل برن دوزبان رسمی و یا حتی برخی سه زبان رسمی دارند:

http://en.wikipedia.org/wiki/Cantons_of_Switzerla…

حال من می پذیرم که نه یک ایالت بزرگ آذربایجان بلکه ایالتهای آذربایجان غربی، شرقی، زنجان، اردبیل، قزوین و .... هرکدام یک دولت و یک مجلس ایالتی داشته باشند. اما اینجا یک سئوال اساسی و جدی من این است که آیا در فدرالیسم استانی مورد نظر شما، در استان آذربایجان شرقی به مرکزیت تبریز، زبان ترکی آذربایجانی، زبانی رسمی و اداری در داخل ایالت خواهد بود یا نه؟ هرچند در سوئیس اصلا زبان مشترک وجود ندارد و هر کسی به زبان خودش تحصیل می کند، ولی من فکر می کنم ما نیاز به یک زبان مشترک داریم که من می پذیرم زبان مشترک ما فارسی باشد. اما باید زبانهای مادری مردمان داخل ایالتها، به عنوان زبان رسمی و اداری به رسمیت شناخته شود.

سئوال دیگر این است که آیا شما برای ایالات قدرت تصمیم گیری حقیقی قائلید مانند آنچه که در آمریکا یا سوئیس می بینیم که نه تنها سیاستهای اقتصادی که حتی قوانین قضایی هر ایالت با دیگری می تواند متفاوت باشد و حکومت مرکزی در امور داخلی ایالات حق مداخله ندارد و یک تفکیک وظایف دقیق بین حوزه قدرت دولتهای ایالتی و دولت فدرال وجود دارد یا دولت مرکزی قدرت بلامنازعه خواهد داشت و دولتهای ایالتی تنها مجری دستورات مرکز خواهند بود و حداکثر وظیفه مشورتی و شورایی خواهند داشت؟

اگر شما هم معتقدید که زبان مادری باید به همه کودکان تدریس شود و در سطحی ایالتی هم این زبانهای مادری، زبان رسمی و اداری دولت ایالتی خواهند بود و البته زبان مشترک فارسی در سرتاسر ایران رسمی خواهد بود و تمام ایالات موظف خواهند بود که به مراجعات به زبان فارسی هم ترتیب اثر دهند، و اگر شما برای دولتهای ایالاتی، همانند آمریکا و سوئیس، قدرت اجرایی و تصمیم گیری حقیقی در محدوده ایالتی قائل هستید، من با این شکل فدرالیسم موافقم و هیچ دلیلی نمی بینم که با آن مخالفت کنم.

ولی اگر منظورتان این است که تنها زبان رسمی در کشور باید فارسی باشد و دولتهای ایالتی حق ندارند مثلا زبان، تاریخ، فرهنگ و هنر بومی را گسترش دهند، چون آنوقت می شود فدرالیسم قومی! یعنی دولت مرکزی، حکومتهای ایالتی را خواهد پایید تا مبادا قومگرا شوند، انتخابات ایالتی را تحت کنترل درخواهد آورد تا آنچه که قوم گرایان می نامد اجازه شرکت در انتخابات را نداشته باشند و آنها رد صلاحیت خواهند شد و دولت مرکزی این اجازه را برای خود قائل است که هر آن در امور داخلی ایالات دخالت کند و در کوچکترین مسائل امر و نهی کند و محدوده حقوق و وظایف دولت مرکزی و دولت ایالتی در قانون به صورت شفاف تعیین نشده باشد و همیشه حق با دولت مرکزی باشد تا مصوبات دولت ایالتی را وتو کند، آنگاه این فدرالیسم به هیچ دردی نمی خورد و جز افزایش کاغذ بازی و بروکراسی اداری هیچ نتیجه ای نخواهد داشت.

ستوده

هردو با اشک شوق شیفتگان"تغییر" آمدند ، ولی این کجا وآن کجا .

آقایان کامران و مستشار عزیز ، در مقاله بالا اگر دقت کنید خمینی با اوباما مقایسه نشده است و اگر کسی به چنین مقایسه ای دست بزند نشان از جهل ونادانی اش می باشد ، در نوشته فوق مقایسه ی اشک شوق مردم است که در یک جا حاصل آگاهی و رأی تک تک شهروندان یک کشور است و درجای دیگر حاصل دروغ ونیرنگ و تؤطئه های از پیش طراحی شده قدرت های خارجی و همگام شدن گروههای سیاسی سنتی ایران با آن دروغ بزرگ و به امید اینکه تغاری بشکند و ماستی بزیزد و سهمی هم نصیب آنان گردد . یعنی همان چیزی که امروز هم به اشکال دیگر ادامه دارد . یک روز خاتمی ناجی کشور می شود !! یک روز رفسنجانی و بعید ندانید که فردا هم مردم را به زیر پرچم کروبی و یا یکی دیگر از همین قماش بکشانند . انتخاب اوباما به ریاست جمهوری امریکا یکی از مهمترین رویداد های تاریخی عصر معاصر است و نشانه قدرت مردم ، در جامعه ای که قواعد انتخابات آزاد در آن بدرستی رعایت شود و بسیاری از روشنفکران ایران بجای مبارزه برای کسب چنین قواعدی به دامن این آخوند و آخوند متوسل شده و می شوند .

کیومرث نویدی

بحثی جدی با کیانوش توکلی. مسئله کامنت گذاری در ایران گلوبال همواره یکی از موارد تنش برانگیز بوده است. من خود بر آنم که کامنت گذاری باید آزاد باشد و تنها از جنبه نی و نه اثبات، مدیریت حق داشته باشد کامنتها را رد کند یعنی: کامنت گذاری دو زمانه نباشد، اما، روزی چند بار ستون اظهار نظر کنترل شود و مدیران سایت بر اساس یک معیار توافق شده کامنتهای حاوی اتهام استنادی و توهین را حذف کنند و در صورت تکرار آی پی کامنت گذار برای چندی دست کم مسدود شود.

چندی پیش، پس از مبالغی جدل در این زمینه کیانوش توکلی اعلام کرد که کسانی را که با نامهای مختلف اقدام به کامنت گذاری می کنند معرفی خواهد کرد.

باری،

مهم نیست که یک کامنت گذار نام مستعار بر خویش بگذارد. اما دست کم دیگر همان نام را نشانه هویت خویش سازد. حال آن که کار به جائی رسیده است که کامنت گذاری با نام مستعار کسی دیگر (سیامک ایرانی) مرا به مأمور وزارت اطلاعات بودن متهم کرد و البته تنها آن بار کیانوش توکلی تأئید کرد که کامنت گذار نه سیامک ایرانی بلکه آقای جواد اسدیان بوده است. بعدها بر من مشخص شد که ایشان در عین حال جواد، جوات، اسفندیار و.... تیز هستند

امنیت نویسندگان سایت و رعایت شأن انسانی آنها وظیفه مدیریت سایت است. کسی نباید بتواند یک نویسنده سایت را ترور شخصیتی کند. کسی نباید بتواند انرژی نوینده سایت را در راه دفاع از شخصیتش تلف کند یا اثبات جعل و تحریف مدعیان. و اگر کرد این وظیفه مدیریت است که با آنچه در توان دارد به مقابله برخیزد.

متاسفانه کیانوش توکلی گرامی حتی یک بار تهدید به افشای نام اصلی کامنت گذاران چند نامه را عملی نکرد و من جدا به این کار او اعتراض دارم. هر چند با سکوت تأئید آمیز در برابر مدعاهای من این تءئید را صورت داده است. به این صورت که اگر اشتباه کرده ام، زنگی زده است یا در سایت نوشته است که اشتباه می کنی. این آن آدم نیست. ولی این کافی نیست و این بار من جدی از او می خواهم به وظیفه دفاع از شأن نویسندگان سایت جدا غمل کند.

من مشکلی ندارم می توانم چنان مدعیانم را به طنز بگیرم که گریه شان بلند شود. نویسنده ای چند کاره ام. پوستم هم کلفت است. اما این در شأن سایت ایران گلوبال (به عنوان یک فوروم) نیست که کسی این امکان را داشته باشد که به نام احمد رضائی مثلا یک نویسنده را به گنده گوزی متهم کند و هنگامی که خرش گرفته می شود در رود و پشت نام دیگری خودش را پنهان کند. لذا من از کیانوش توکلی درخواست دارم و با تأکید که به وعده اش عمل کند و بنویسد آیا آقای احمد رضائی همان جواد یا javat یعنی آقای اسدیان هستند یا نه. با وصف هر آنچه آقای اسدیان با من کرده اند، اگر قضاوت من اشتباه بوده است از ایشان پوزش خواهم خواست.

و دیگر این که دشنام و توهین به ادیان باید ممنوع بشود. هیچ کس حق ندارد به پیامبران ادیان مختلف (عیسی، محمد و....) توهین کند. این کار تنها فضای دیالوگ با پیروان این ادیان را خواهد بست و کینه ورزی را دامن خواهد زد. من هر بار دیده ام مزدک به پیامبر اسلام توهین کرده است، کامنتش را حذف کرده ام. اما شگفت این که کیانوش بر میدارد چنین کامنتی را به عنوان کامنت جالب و خواندنی باز تکثیر می کند. خواهش می کنم از کیانوش که در این باره نیز توضیح دهد.

کیانوش توکلی

سایت بالا ترین در ماه 7 میلیون بازدید کننده و در حدود 103 میلیون نظر نوشته در ان نوشته می شود . هیج کنترولی هم در کار نیست و نظر ها طبیعتا یک زمانه است و اکثر بازدید کنندگان جوان هستند و تمام مقالات ایران گلوبال هم در انجا لینک داده می شود و معمولا هم نظراتی پای مقالات دوستان نوشته می شود واقعا من ندیدم توهینی درنظر ها نوشته باشند ولی متاسفانه اکثر بازدید کنندگان سایت ایران گلوبال نوه دارهم شده ایم ولی دست از توهین بهم بر نمی دارند طبیعتا آنانی که با اسامی مستعار برخورد دارند به افرادی که هویت آنان مشخص توهین می کنند.

کیومرث عزیز ، احمد رضایی از شهر کپنهاک کامنت نوشته است و جواد از شهر لندن و اینها بهم ربط ندارندو اصولا ما بایستی خونسردانه و منطقی به کامنت های افراد با نامهای مستعار برخورد کنیم و بهر کامنت گذاری 2 بار اخطار کنیم و بار سوم ای پی آنان را بلوک کردو شخصا تا کنون چنین کردم

ناصر مستشار

آيت الله صافي گلپايگاني يکي از مراجع قم روز گذشته در واکنش به آنچه "توهين و جسارت به ساخت قرآن در ‏يک همايش سازمان ميراث فرهنگي" خواند، عزا اعلام کرد.‏ روزنامه جمهوري اسلامي روز چهارشنبه خبر داده بود که طي مراسمي با حضور اسفنديار رحيم مشائي "قبل از ‏تلاوت قرآن 12 خانم با لباس محلي دف زنان روي سن آمدند و درحالي كه قرآن را در سيني گذاشته بودند با ‏حالات ريتميك قرآن را به قاري تحويل داده و سن را ترك كردند."‏ اين چندمين باراست که اقدامات رئيس سازمان ميراث فرهنگي که همزمان معاون احمدي نژاد و پدر عروس وي ‏نيز هست، با اعتراض مواجه مي شود.‏

حالا از همه می خواهم موضوع جنجال برانگیز بالا را که دیگر کسی برای آن تره هم خورد نمی کند با مقاله توهین آمیز دیماه سال 56 علیه خمینی که اصلا توهین آمیز هم نبود مقایسه نمائید که از این نمونه ها در 30 سال گذشته صدها بار اتفاق افتاده است و مردم به روی خودشان نیاورده اند و غصه ائی برای توهین به اسلام نخورده اند و همچنان نیز نخواهند خورد( در مورد مقاله توهین آمیز رشیدی مطلق سال 56 بعدها برادر بزرگتر خمینی آیت الله پسندیده در سال 58 طی مصاحبه ائی اقرار کرد که نیاکان آنها از کشمیر هند آمده اند و آن مقاله به خمینی نیز هندی زاده گفته بود نه چیزی بیشتر ، اما دستهائی از چپ وراست پشت صحنه بودند که می خواستند از هر مسئله و نقطه ضعفی استفاده ببرند تا شاه را سرنگون کنند و تا ایران را به بهشتی تبدیل نمایند که هم اکنون جهنم در برابرش بهشت است!)

آقای ستوده گرامی !خمینی دجال و قتال و جلاد وقتی در پاریس خیمه به قدرت رسیدن را زده بود ،اگر به مردمی که در ایران انتظارش ایستاده بودند می گفت که وقتی به حکومت رسید می خواهد قوانین سنگسار ،قطع اعضای بدن انسانها ، حجاب اجباری ، تعد زوجات و اعدام دسته جمعی را در سایه حکومت ولایت فقیه بیاورد ،آیا کسی از این مردمان دنیا بی خبر بدنبال این شخص نیرنگ باز راه می افتاد ؟او وعده بهشت داد و مردم را ابتدا فریب داد اما چرا روشنفکران ما بدنبال او افتادند؟یا سطح دانش روشنفکران ما نیز در سطح دانش مردم عوام بود یا اینکه از دانش بالائی برخوردار بودند و خمینی را بخوبی می شناختنداما می خواستند ابتدا بوسیله او شاه را از قدرت بر بیندازند سپس خود به جای او بنشیند که خمینی و اطرافیانش خیلی زرنگ تر بودند و نقشه همه آنها را بر ملا کرد و خر مراد خود را پیش

اینک اوباما وعده هائی داده است و بنظر من یک انقلاب سفید در امریکا راه افتاد که نیاز فوری جامعه و سیاست و حاکمیت امریکا بود تا چهره امریکا بعد از شکست های پی در پی که به خود خدشه وارد کرده دبود جبران نماید که همین شد . و لی آمدن او را هرگز نمی توان با آمدن خمینی اهریمنی مقایسه کرد چراکه این دو از دو دنیا کاملا متضاد هستند!