رفتن به محتوای اصلی

نویسندگان در کافه کتاب علی و نینو (Ail ve Nino)
05.02.2012 - 04:23

14 ژاویه 2012 نویسندگان ایرانی مصطفی مستور، ترکان اورمولو( Türkan Urmulu)، اولکر اوجقار(Ölker Ucqar)، درکافه کتاب علی و نینو(Ail ve Nino)، واقع در باکو، از سوی اهل فرهنگ و هنر مورد استقبال گرمی قرار گرفتند.

آثار این نویسندگان و همینطور رقیه کبیری که از طرف انتشارات معتبر قانون -در مدت کوتاهی- منتشر شده بود به دوستاران کتاب عرضه شد:

مصطفی مستور :روی ماه خدا را ببوس -  33 بار چاپ در ایران؛ ترکان اورمولو: غبار غریبه ( Özgə Toz)؛ اولکر اوجقار: ماهیگیر(Balıqçı) ؛ رقیه کبیری(Ürəyim ağrıyır): "دلم درد میکند" داستان . 

در این دیدار مصطفی مستور( داستان نویس) گفت: مردم اینجا شاد هستند.

ترکان اورمولو( سراینده) : اینجا احساس وطن برایم دست داد.

اولکر اوجقار( سراینده):  انتشار کتاب [درایران] یک ونیم تا دو سال طول میکشد.

این دیدار را در لینک های زیر ببینید:

http://www.azadliq.org/content/article/24447345.html

http://www.youtube.com/watch?v=w3GFr8NAQfY

 

**

 

Ölker Ucqar

 

Səndən sürgünəm

Əllərindən sürgün

Əllərinə yasaq

Qurbətdə çıxacaq canım

Qəribsəyəcək damarlarımda

                 Damla damla darıxan                     

                           Qan fışqırağı                     

Və gündə

                Bir dəqiqə

                         Saçlarım qaraya çalacaq

                                          

Səndən sürgünəm

Köksündən sürgün

Köksünə yasaq

Bağrına yasaq

Qoynuna yasaq

ətim yolların sümüklərim sənin

ətim cavanlığımın cəsarətsiz arzularının

                                             sümüklərim sənin

ətim məni içdən budamaq istəyən

 bu naqqa balığın

            ...sümüklərim

Daş kimi ağırlaşacaq sümüklərim

Və daş kimi hamının olacaq

            Nə iyələnməyə gərəkəcək

                                               nə evə aparmağa

Daş kimi yoğrulub da bərkiyəcək

Bərkiyib

Ağır-ağır baxacaq dünyanın üzünə

               sənin bu sümüklər

           Sənin

                    unutduduğnu untmağa çalışdığın

                     Bu sümüklər

.Və içlərindəki dustaq al arvadı

İndi

 yaman

Çöl-bayırda ovçuları bağrıma basıb

Körpələri çalmağım gəlir

İndi

səndən sürgünəm

sümüklərim isə

        hələ də

              .sümük

 90.6.26

***********

 برگردان: آ.ائلیار

از تو تبعید شده ام
 تبعید ازدستان تو
ممنوع به دستان تو.


در غربت خواهم مرد!


صدای حریان 
در دلتنگی قطره قطره ی 
                     خون رگهایم
احساس غربت خواهد کرد؛
و هر روز یک دقیقه گیسوانم به سیاهی خواهد زد. 

ازتو تبعید شده ام
تبعید از بسترت
ممنوع به قلبت
ممنوع به آغوشت.


گوشتم از آن جاده ها!
استخوانهایم از آن تو!
 گوشتم از آن آرزوهای بی جسارت جوانی ام
 گوشتم از آن نهنگی که از درون مرا تکه پاره میکند

استخوانهایم...

استخوانهایم 
بمانند سنگ
سنگینی خواهد کرد
بمانند سنگ
 از آن همه خواهد شد.

نه نیازی 
به تصاحب شدن خواهد داشت 
و نه به خانه بردن.
بسان سنگ 
         فشرده و محکم خواهد شد
و سخت چشم در چشم جهان خواهد دوخت.

 از آن تو
       این استخوانها.

از آن تو
تلاش به فراموشی سپردن
 فراموشی
            استخوانها 

و دردرون 
        توی زندان
               این زن ِ«آل » .

اکنون
خیلی دلم می خواهد
 
در دشت و صحرا 
 
شکارچیان را در آغوش بگیرم
 و نوزادان را بربایم

اکنون
از تو تبعید شده ام
اما
استخوانهایم 
          هنوز هم
استخوان است. 

 ***
زن «آل» Al Arvadı : در افسانه های آذربایجان : زن جوان افسانه ایست که غریب و بیکس
 در دشت و صحرا زندگی میکند و به هنگام زایمان برای ربودن نوزادن به آبادیها میاید.در شعر چهره مثبت دارد. 

***

برگردان : اولکر اوجقار

از تو در تبعیدم

از دستانت در تبعید

و برای دستهای تو ممنوع

در غربت جان خواهم داد

و قطرات جاری خونی که دلتنگ است

احساس غربت خواهد کرد

و روزی یک دقیقه گیسوانم

به سیاهی خواهد زد

 

از تو در تبعیدم

از آغوشت در تبعید

و برای آغوشت ممنوع

برای بازوانت ممنوع

برای بسترت ممنوع

گوشت تنم از آن راهها، استخوانهایم از آن تو

گوشت تنم از آن آرزوهای بی جسارت جوانی ام

استخوانهایم از آن تو

گوشت تنم از آن این نهنگ

           که می خواهد از درون ببلعدم و

استخوانهایم...

همچون سنگ سنگین خواهد شد استخوانهایم

و همچون سنگ از آن همه خواهد بود

نه نیازی به تصاحب کردن

نه نیازی به اینکه به خانه ببریش.

همچون سنگ شکل خواهد گرفت و محکم خواهد شد

و سنگین سنگین در چشمان دنیا نگاه خواهد کرد

این استخوانها که از آن تو

این استخوانها که  میکوشی فراموش کنی و فراموششان کردی

این استخوانها و زن آل [1]که دورنشان زندانیست.

حالا چقدر دلم می خواهد

در دشت و صحرا شکارچیهارا در آغوش بگیرم

و نوزادان را بربایم

حالا،

از تو در تبعیدم  و استخوانهایم هنوز

                استخوان.

-------

[1] زن آل: یکی از اسطوره های مشترک ملل ترک، زنی با گیسوان نارنجی و پستانهایی که تا کمرش می رسند، نماد زایندگی و پناه دادن به شکارچیان راه گم کرده و در عین حال نماد مرگ و میر نوزادان است.
لینک وبلاگ اولکر اوجقار:
http://ucqar.blogfa.com/

 

Türkan Urmulu

 

Şuxluq götürməz

Bu mənim gözlərimdir

Muşşatələr əlini gerə çevirmiş

Gözəllik örnəyi

Uca bir zirvə

Görkəminə toxunmayın

...Eeey 

Savalan boyu savaşmaya

Gücünüz yox ikən

Zirvələri görməyə çalışmayın

 

قله بلند!
نمونه زیبایی
این 
   چشمان منست.
 
دست آرایشگران را پس زده! 
شوخی نمی پذیرد.
 
 به چشم ازندازش 
          نزدیک نشوید.              
هی...!
وقتی برای رزم
به بزرگی سبلان 
          نیرو ندارید                
برای درنوردیدن قله ها
                  نکوشید.      

 ***

شعرهای ترکان اورمو را با صدای خود سراینده
در نوشته زیر مطالعه کنید:

 ترکان اورمولو- آ.ائلیار
جان شیفه - قسمت اول تا پنجم
 
http://iranglobal.info/v2/node/415

جان شیفته (6-10)
 
 http://iranglobal.info/v2/node/2022 

***

 رقیه کبیری

به هیچکس نخواهم گفت

تنها ماهیان گل آلود دیدند که من 

دستها و لبهای "صمد " را بوسیدم .

 
_____

منبع: بوراسی اولکر اوجقار
صمد: صمد بهرنگی

*
نرودا / رقیه کبیری

چؤره یینی مندن آلیرسان آل
هاوانی مندن آلیرسان آل
یالنیز گولوشلرینی مندن آلما
پابلو نرودا

برگردان فارسی: آ. ائلیار

میخواهی نانت را از من بگیری
بگیر!
هوا را از من بگیری
بگیر!
تنها لبخند هایت را از من 
نگیر !

پابلو نرودا

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

ناشناس
ویژه ایران گلوبال

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!