توضیح از آ.ائلیار:

«این نوشته جهت انتشار در اختیار ایران گلوبال قرار گرفته ، همچنان که در زیر نیز قید شده انتشار آن در راستای باور و احترام به آزادی اندیشه است و لزوما تائیدی بر مضمون و عبارات آن نیست. دیگر اینکه عنوان اتهامی نوشته را تغییر دادم. اگر نقد متینی در این مورد به دست ما برسد منتشر خواهیم کرد. آ.ائلیار»

هدف از اين مقاله بررسي كارنامه عبدلرحمان قاسملو دبيركل مقتول حزب دمكرات كردستان ايران مي‏باشد، در اين مقاله سعي شده است نگاهي بيطرفانه و علمي به عملكرد، برنامه‏ها و اهداف قاسملو بيندازد فارق از نگاه حكومت و احزاب سياسي اپوزيسيون. بررسي مواضع قاسملو با توجه به تلاش حزب دمكرات كردستان ايران و بخشي از روشنفكران كرد به منظور ساختن چهره‏اي صلح‌طلب و افسانه‌اي از او كاري دشوار مي‏باشد ولي براي آشنايي نسل جوان در ايران و كردستان بسيار ضروري مي‏باشد. با توجه به گستردگي بحث و جلوگيري از طولاني شدن نوشتار، سعي شده است به مهمترين خواسته‌ها و عملكرد قاسملو در فرداي پس از پيروزي انقلاب اسلامي پرداخته شود و به زندگي قاسملو قبل از انقلاب در اين نوشته پرداخته نمي‏شود.

1- مذاكرات قاسملو با حكومت مركزي

تاكيد قاسملو به عنوان رهبر مهمترين حزب سياسي در كردستان بر خودمختاري كردستان را مي‏توان مهمترين و حساسترين خواسته دبيركل حزب دمكرات كردستان دانست، اين طرح با مخالفت دولت ايران روبرو شد گرچه دولت مركزي طرحي مبتني بر خودگرداني كردستان ارائه داد ولي عبدالرحمان قاسملو با طرح فوق مخالفت كرد و بر خودمختاري كردستان ايران اصرار كرد، خودمختاري كه شامل داشتن پرچم كردستان، سرود ملي كردستان، اختيارات بسيار وسيع، داشتن ارتش اختصاصي(پيشمرگان)، كنترل مرزها و خواسته هاي ديگري بود كه عملا به معناي نقض استقلال، حاكميت ملي و تماميت ارضي ايران محسوب ميشد. به اعتقاد اكثر تحليلگران آشنا به مسائل كردستان وي خومختاري را مقدمه جدايي از ايران و تشكيل كشور كردستان مي‏دانست و قصد داشت پس از كسب خودمختاري در صورت فراهم بودن شرايط داخلي و بين المللي اعلام استقلال كند، بسيار طبيعي بود كه مسئولان وقت ايران با چنين خواسته هاي نامتعارفي مخالف كنند. نكته بعدي كه مورد اختلاف طرفين بود تعيين محدوده مناطق كردنشين ايران بود، قاسملو استانهاي كردستان، آذربايجان غربي، كرمانشاه، ايلام را جزو كردستان حساب مي‏كرد كه اين خواسته قاسملو با مخالفت دولتمردان ايراني روبرو شد، علت اين مخالفت را بايد در خواسته نامتعارف و غيرمعمول قاسملو دانست، قاسملو خواهان الحاق كل استان آذربايجان غربي به كردستان خودمختار بود اين درحالي مي‏باشد كه فقط در جنوب استان كه شامل شهرهاي مهاباد، پيرانشهر، اشنويه، سردشت، بوكان كه معروف به منطقه مكريان مي‏باشد اكثريت جمعيت كرد مي‏باشند و در مركز و شمال استان اكثريت بالاي جمعيت آذري و شيعه مذهب مي‏باشند در واقع قاسملو ميخواست بر مناطق با اكثريت جمعيت ترك زبان شامل اروميه، خوي، سلماس، ماكو، مياندوآب و... حكومت كند چون اين مناطق در نقشه كردستان بزرگ كه نقشه اي از لحاظ علمي، جعلي و از لحاظ حقوقي فاقد كوچكترين ارزشي مي‏باشد، به عنوان محدوده جغرافيايي كردستان ترسيم شده است. اگر شما در مجامع بين المللي چنين خواسته اي را مطرح كنيد شما را دست بسته روانه تيمارستان رواني مي‏كنند، قاسملو چنين تقاضايي را در مورد استانهاي كرمانشاه و ايلام نيز داشت در مورد استان كرمانشاه بايد گفت حزب دمكرات در مناطق سني نشين استان كه شامل پاوه، روانسر، جوانرود مي‏باشد داراي هوادار بوده و مي‏باشد، اين مناطق در تقسيمات كشوري از استان كردستان به كرمانشاه در قبل از انقلاب الحاق شده بود ولي در ساير نقاط استان كه شامل كردهاي شيعه مذهب، اهل حق، فارسها و لرها مي‏باشد اين حزب فاقد هرگونه نفوذ و پايگاه مردمي مي‏باشد، براي اينكه عدم نفوذ احزاب ناسيوناليستي كردستان بر كردهاي شيعه مذهب را اثبات بكنيم كافيست به نتايج انتخابات پارلماني عراق در سال 2010 نگاهي بيندازيم احزاب كرد در استان دياله كه داراي جمعيت اعراب شيعه، سني و كردهاي فيلي(شيعه مذهب) ميباشد توانست از بين 13 كرسي فقط يك كرسي كسب كند و در بغداد كه داراي يك جمعيت مهم كردهاي شيعه مذهب مي‏باشد نتوانست حتي يك كرسي كسب كند، كردهاي شيعه آراي خود را به نفع گروهها و احزاب غير كرد ريختند در مورد كردهاي شيعه مذهب ايران وضعيت احزاب ناسيوناليستي كرد به مراتب بدتر مي‏باشد، ايران مثل عراق، سودان، سوريه و ساير كشورها براساس خواسته قدرتهاي جهاني بوجود نيامده است بلكه كشوري تاريخي مي‏باشد، حتي مناطقي مثل كرمانشاه يكي از مراكز مهم مليگرايي ايراني محسوب مي‏شود، همانطور كه مهاباد يكي از مهمترين مراكز سياسي و ناسيوناليستي كردي محسوب مي‏شود كرمانشاه هم يكي از مهمترين مراكز ناسيوناليست ايراني مي‏باشد. باورهاي سياسي، گويش و مذهب كردهاي شيعه ايران با كردهاي سني بسيار متفاوت مي‏باشد، شايد فهم اين نكات براي مردم عادي كردستان سخت باشد يا خيلي از آنها از اين مسائل آگاه نباشند اما از شخصي كه دبيركل مهمترين حزب كردي محسوب مي‏شود فقط ميتوان چنين خواسته هايي را روياهاي فاشيستي به حساب آورد مشخص نيست رهبر صلح طلب كردستان بر اساس كدام مجوزي خود را صاحب استانهاي كرمانشاه و ايلام ميداند. پس ميتوان نتيجه گيري كرد كه خواسته‏هاي قاسملو بسيار غيرمعمول و نابجا بوده است و هيچ دولتي در جهان حتي دمكراترين دولتهاي جهان نيز تن به چنين خواسته‏هاي نامعقولي نمي‏دهند.

2- آغاز جنگ كردستان

اقدامات قاسملو به منظور كسب خودمختاري و كردستان بزرگ فقط محدود به گفتگوهاي سياسي نشد بلكه قاسملو دست به تحركات گسترده نظامي زد، دبيركل حزب دمكرات كردستان تصور مي‏كرد با توجه به ضعف حكومت نوپاي ايران و داشتن تعداد زيادي هوادار در كردستان به راحتي مي‏تواند حكومت مركزي را شكست دهد اين تفكر سرانجان منجر به حملات گسترده به پادگانهاي نظامي شد منجمله پادگان سنندج و پادگان مهاباد گرچه نيروهاي مستقر در پادگان سنندج مقاومت كردند و مانع از سقوط پادگان شدند اما در مورد پادگان مهاباد موفق شدند پادگان را غارت كنند و تعداد زيادي از تانكها و زره پوشها و تسليحات موجود در پادگان را غارت كردند در جريان حملات نيروهاي دموكرات تعدادي از سربازان كشته و فرمانده پادگان نيز به علت اصابت گلوله مجروح شد. از ديگر اقدامات قاسملو ميتوان به برگزاري ميتينگ مسلحانه در شهر نقده اشاره كرد، شهري كه بالغ بر 70 درصد از جمعيت آنرا تركها تشكيل مي‏دهند، اقدام به برگزاري ميتينگ مسلحانه در منطقه ترك نشين شهر منجر به درگيريهاي گسترده و خونيني بين تركها و كردها شد كه بالغ بر چهارصدكشته و مجروح برجاي گذاشت، رفتار خشن پيشمرگان حزب دمكرات كردستان در نقده منجمله در قتل عام اعضاي يك خانواده محترم آذري باعث بروز خشم شديد اهالي ترك زبان شهر و فرار كردهاي ساكن نقده از ترس انتقام تركها شد، همچنين حمله پيشمرگان حزب دمكرات كردستان به گروهي از شبه نظاميان محلي هوادار حكومت مركزي(جوانمردان) و كشته شدن تعدادي از آنها باعث شد گروهي از بستگان و همكاران افراد كشته شده به دوروستاي كردنشين در حومه نقده حمله كنند و تعدادي از ساكنان روستاهاي قارنا و قلاتان را به قصد انتقام گرفتن كشته شدن عزيزانشان به قتل برسانند. از ديگر اقدامات قاسملو حضور گسترده پيشمرگان حزب دمكرات در اطراف شهر اروميه به خصوص در مناطق كردنشين غرب و جبوب اروميه كه شامل بخش سيلوانه و صوماي برادوست و دره قاسملو(شهدا) اروميه مي‏شد آنها حتي به شهر اروميه حمله كردند ولي با واكنش فوري نيروهاي مردمي روبرو شدند و با دادن تلفات سنگين مجبور به عقب نشيني شدند. از ديگر اقدامات قاسملو حمله مسلحانه به هواداران كومله در روستاهاي مهاباد و آغاز جنگ سراسري با كومله كه منجر به كشته شدن تعداد زيادي از چريكهاي كرد شد. يورش مسلحانه به دفتر سازمان پيكار در بوكان و كشته شدن سه نفر از اعضاي گروه پيكار، اعلام جنگ مسلحانه بر عليه منشعبين كنگره هشتم حزب دمكرات، دريافت كمك‏هاي مالي، لجستيكي و تسليحاتي از صدام حسين، دستور اعدام اعضا ی حزب در بخش سیاسی و نظامی که به انگیزه های گوناگون از حزب فاصله گرفته و خواهان ماندگار شدن در عراق نبودند و به ایران بازگشتند و امان نامه دریافت نموده بودند.در این مورد دهها نفر یا مستقیما در خیابانها و یا در منازلشان اعدام شدند و با افتخار از رادیو صدای کردستان متعلق به دکتر قاسملو اخبار این جنایتهای ضد انسانی پخش می شد. اينها گوشه كوچكي از كارنامه عبدلرحمان قاسملو مي‏باشد و بيان كننده اين نكته مهم مي‏باشد كه قاسملو بر خلاف تبليغات گسترده هوادارنش و حزب دمكرات كردستان نه تنها شخصيت صلح طلب و دمكراتي نبوده است بلكه ميتوان وي را يك فاشيست همانند صدام، موسوليني و هيتلر به حساب آورد منتها فاشيستي در ابعاد كوچكتر، قاسملو روياهايي در سر داشت كه جز كشتار، ويراني، آشوب هيچ نتيجه ايي در برنداشت، سرانجام پس از كشتار پاسداران و شبه نظاميان كرد حامي حكومت در پاوه روح الله خميني رهبر وقت ايران دستور حمله نظامي به كردستان را صادر كرد، جنگي گسترده كه ابتدا در شهرها سپس در مناطق روستايي ادامه يافت گرچه با ترور قاسملو در سال 1988، زندگي او به پايان رسيد ولي درگيريهاي خونين تا سال1372 و محاصره اردوگاه حزب دمكرات به درازا كشيد و هزاران كرد و غير كرد قرباني افكار بلندپروازانه قاسملو و روياي تشكيل كردستان بزرگ شدند.

گزینش وانتشارهر نوشتاری در ایران گلوبال در راستای باور و احترام به آزادی اندیشه و بیان و گردش آزاد آن است و لزوما تائیدی بر محتوا و مضمون آن نیست و همواره نویسنده، مسئول و پاسخگو می باشد