تاکتیک ارتش  و تئوریِ ناسیونالیسم ترکیه

● مردمانِ تُرک و ارتش آنها در آسیایِ کوچک (ترکیه امروز) سیاست هایِ محوری و اهدافِ خود را بوسیلهء افرادی که تُرک تبار نبوده و نیستند مانند مسعود بارزانی جایگزین کرده است و هر جا که به این روش منافع تُرک تباری تأمین نشده و یا در معرض خطر واقع شده است، ارتش خود بطور مستقیم برایِ سرکوب و کودتا واردِ میدان شده و در آینده هم چنین خواهد بود. گروهی از این خدمتگزاران کُرد تبار و غیره عبارتند از:

● ضیاء گوک آلپ Ziya Gökalp (1875- 1924) کُرد تبار، محل تولد دیاربکر، جامعه شناس، پروفسور، متفکر، تحلیلگر سیاسی، تئوریسین، روشنفکر و روشنگرِ راسیونال، بیناد گذارِ اساس جامعه شناسی در دورانِ عثمانیان و ترکیه امروز، معمارِ ساختار حکومتی و پروسهءِ لائیسیته و سکولاریسم در جمهوری جدید ترکیه بود، او با اینکه خود کُرد تبار بود، بینادگذار پان ترکیسم و پان تورانیسم هست که تئوریهای او امروز هم زیربنایِ ناسیونالیسم افراطیِ تُرکی است. گرگهای خاکستری و ناسیونالیستهای افراطیِ تُرک تباری او را پدر پان تورانیسم و پان تُرکیسم مینامند.

● کمال آتاتورک که تاریخ تولّد و هویّتِ اصلی او شفاف نیست. او در شهر Thessaloniki  در یونان متولّد شده است و مشاورانِ او یهودی و یا مردمان دیگر غیر تُرک تبار بوده اند، گروهی هویّتِ او را یونانی، کُردی، اروپاییِ بالکانی، میدانند.

● خلیل تورگوت اوزالTurgut  Özal  کُرد تبار که از ۱۳ دسامبر ۱۹۸۳ – ۳۱ اکتبر ۱۹۸۹ رئس جمهور ترکیه بود و در همین دوران بدترین دوران برای ملّت کُرد بوده است،

● حکمت سِتین Hikmet Cetin کُرد تبار دبیر اوّل حزب جمهوری خواه ترکیه و از سال 1991 تا 1994 وزیر امور خارجهءِ ترکیه بوده است

 ● کامران اینان   Kamran Inan کُرد تبار، با داشتن پستهای بالا در سیستم حکومتی ترکیه، نمایندهء ترکیه در سازمان پیمان آتلانتیک شمالی  ناتو Nato بود

 ● عبدالقادر  آکسو  Abdülkadir  Aksu  کُرد تبار وزیر امور داخلی ترکیه

● رجب طیب اردوغان  رئیس پیاپی حکومت در ترکیه که اصل و نَسَب او گرجستانی است.

● مسعود بارزانی کُرد تبار که امروز با خدشه دار کردنِ حقوقِ ملّت کُرد، اهداف حکومتها و منافع تُرک تباری را به پیش میبرد.

 افراد در بالا مذکور و سایر افراد دیگر کُرد تبار و غیره که مقامهای بالا را در ساختار ترکیه داشته اند، باید فقط منافع ناسیونالیستی تُرک تباریِ افراطی را هدف داشته باشند و در این راستا دمکراسی و حقوق فردی و شهروندی و اِتنیکی از جمله حقوق مردم کُرد ملاک و مطرح نبوده  و نخواهد بود. در غیر اینصورت این افراد  از پُستهایِ حکومتی خود برکنار و حتّی زندان و اعدام خواهند شد.

● در کودتای 1961 میلادی نخست وزیر ترکیه عدنان مُندِرِس Adnan Menderes که برایِ اوّلین بار به روشِ دمکراتیک انتخاب شده بود و شاید زمینهءِ کسب حقوقِ ملّتِ کُرد را میسر میساخت در زندانی که اکنون عبدالله اوجلان در آن زندان هست بوسیلهء ارتش اعدام شد.

● پیروز نبودن جنبشهای رهایی بخش ملّت کُرد، بویژه در ترکیه همراه نبودن روشنفکران، نخبگان، سرمایه داران، مالکان بزرگ ملّت کُرد با جنبشهایِ  رهایی بخش و مردمیِ ملّت کُرد بوده است. وقتی این طبقات پیشتاز با نفیِ هویّتِ کُردی خود و با پذیرش هویّتِ تُرکی گاه عملأ در سرکوب جنبش هایِ رهایی بخش ملّتِ کُرد گوی سبقت را از تُرک تباران ناسیونالیسم افراطی ربوده اند، دیگر از روستائیان، کشاورزان و کارگران و سایر طبقاتِ دیگر جوامع کُردی که از محورِ مختصاتِ سیاسیِ منطقه و شکل گیریِ کشوری بنام ترکیه در آسیایِ کوچک شناختِ کم و یا بی اطلاع هستند، چه انتظار دیگری غیر از پیروی از نخبگانِ خودفروختهءِ ملّت کُرد به حکومتهای تُرکیه میتوان داشت !، آنها دیگر چشم و گوش بسته از این نخبگان کُرد و از این ایدئولوژی تُرک تباریِ افراطی اطاعت میکنند و حقوقی و هویّتی را حق مسلمِ خود نمیدانند، به عبارتی دیگر بردگی و ذلت را  و جایگاه طبقهءِ سوّم  در جامعهءِ ترکیه را می پذیرند.

● به پیروی از همین روشنفکران و نخبگان مردمان کُرد، حتّی در اروپا، از جمله کشور آلمان اغلب ملّتِ کُرد از هویتِ کُردیِ خود شرم دارند و آنرا انکار و پنهان میکنند و نام و نام خانوادگی تُرکی برای خود و فرزندانِ خود بر گزیده اند، حتّی در خانه، در جمعِ خانوادگیِ خصوصیِ خود هم با زبانِ تُرکی باهم  صحبت میکنند.

● چطوری ممکن هست که از یک سو روشنفکران، نخبگانِ ملّت کُرد وزیر امورخارجه، وزیر داخله، ریاست ارتش در ناتو، و تئوریسین هایِ حکومتهایِ کشور ترکیه و بنیادگذار پان تورانیسم و پان ترکیسم و دبیر اوّلِ احزاب جمهوری خواه کمالیسم باشند، از سویی دیگر بوسیله ارتش همین حکومتهایِ ترکیه 50 هزار نفر زن و مرد کُرد کشته شوند، 4000 روستا و شهرک نابود و میلیونها آواره و در عینِ حال جکومتهای ترکیه با ملّت کُرد در سطح بردگی و اسرایِ جنگی عمل کند  ولی این نخبگان کُرد بی تفاوت بوده باشند و امروز هم هستند !.

● از دلایلِ اصلیِ رو به کاهش نهادنِ جنبش ملّتِ کُرد در ترکیه و بویژه فرسایش حزب PKK و دربدری و دستگیری و زندانِ عبدالله اوجلان این بود که روشنفکران و نخبگانِ ملّتِ کُرد با این حزب همکاری نکردند،

سرمایه داران،مالکان، و زمین دارانِ بزرگ مناطق کُردی هم از ترس مصادرهءِ سرمایه و املاک آنها با نام سوسیالیستی بودن PKK، گذشته از اینکه با این حزب همکاری نمیکنند، همسو با ارتش و افکارِ عمومیِ ترکیه در سرکوب آنها میکوشند.

 ● در همین راستا میشود این برداشت را داشت که مسعود بارزانی، عبدالله اوجلان را رقیب سرسختِ و بر علیه حکومت فئودالیته و خاندانی و موروثی خود به حساب آورد و به همین مناسبت بعید نیست که مسعود بارزانی در جهت سر به نیست شدن عبدالله اوجلان از هر کوششی دریغ نکند و با حکومتهای ترکیه در این راه به همکاری نزدیک خود  ادامه دهد.

● بزرگترین ضربه را همین رهبرانِ سیاسی، حزبی، سازمانها، نخبگان، و روشنفکرانِ غیر متعهدِ کُردی بر مردمان کُرد وارد کرده اند و میکنند. این آسیب پذیری هایِ وارده یا آگاهانه و هدفمند بوده و یا بر اثر اتخاذ سیاست ها و استراتژیها و موضع گیریهایِ منطقه ای اشتباهِ  و نسنجیدهءِ احزاب، رهبران سیاسی، و نخبگان ملّت کُرد بوده است.

حکومتهای ترکیه و جمهوری اسلامی در سرکوب ملّت کُرد

مهاجرتِ مردمان تُرک تبار از غرب چین و از دامنه های آلتایی به طرف غرب (1071 میلادی) و تسلطِ آنها بر بخشی از ایران و بر ترکیه امروز در اوایل عصر رنسانس و مدرنیته، باعثِ پراکندگی و تقسیم قوم بزرگ ایرانی کُردها شده اند. از زمانِ صفویان، قاجاریان و عثمانیان تا نیمهء اوّلِ قرن 19 و تا به امروز به اشکالِ مختلف مّلتِ کُرد را بازیچهءِ سیاستِ خود و در نهایت در سرکوب آنها هیچ کوتاهی نکردند.

● در زمان جمهوری جدید ترکیه و دوران رضاشاهی و خاندان پهلوی هم ملّت کُرد از هر سو مورد ستم قرار گرفته اند. بعد از سرکوب غائلهءِ فرقهء آذربایجان و حرکت جمهوری خواهی مهاباد قاضی محمّد در سال ۱۹۴۷، به مردم تُرک آذربایجان حداقل دو کارخانهء صنعتی بزرگ ماشین سازی و تراکتور سازی تبریز را هدیه کردند و گردش اقتصاد و سیاست ورزی حکومت مرکزی را به مردم تُرک آذربایجان واگذار کردند، ولی به مردم کُرد هیچ چیز ندادند و همچنان برنامهء عدم رشد فراگیر و عقب ماندگیِ و دور نگهداشتن آنها از مشارکت در ساخنار حکومت را در برنامهءِ سیاسیِ حکومتهای مرکزی قرار دادند.

● رهبر انقلاب آیت الله خمینی حکمِ پاکسازیِ إتنیکیِ ملّتِ کُرد را صادر کرد و حتّی هواپیماهایِ جنگیِ نظامِ جمهوریِ اسلامی، کردستان ایران را بمباران کردند.

سپاه پاسداران نظام جمهوری اسلامی و ارتش ترکیه بطور مشترک و سیستماتیک مردم کُرد را از هر سو در اشکالِ مختلف مورد هجوم و کشتار قرار داد ه اند و میدهند.

● امّا مدّتی هست که با برنامه ریزی معیّن تاکتیک و استراتژیِ حکومتِ ترکیه و علی خامنه ای تغییر کرده است و هدفمند نظام جمهوری اسلامی از یک سو بر شدتِ سیاستِ کُرد ستیزی خود افزوده و گروه گروه جوانان کُرد را بیش از قبل به دار می آویزد و دایرهءِ پلیسی و پادگانی کردنِ منطقهء کردستان را تنگتر کرده و از سویی دیگر حکومتِ عثمانی ترکیه، با حیله و تزویر دامِ آغوش صلح و دوستی را بر مردم کُرد باز کرده است.

● به عبارتی دیگر علی خامنه ای هدفمند با مشورت با حکومتهای ترکیه در جهتِ تأمین منافع تُرک تباری، سرزمین ایران را برای کُردها به جهنمی تبدیل کرده و میکند، تا ترکیه و حکومتهای آن برای مردم کُرد به بهشتی که در آن مردم کُرد امنیّت و آسایش دارند تبدیل شود. در صورتیکه عملکردِ علی خامنه ای و حکومتهای ترکیه فقط یک پروسه و فقط یک هدف دارند، آنهم سرکوب و به تسلیم واداشتنِ ملّت کُرد در مقابل تُرک تباری و پان ترکیسم با ایدئولوژی اسلام میباشد.

● علی خامنه ای در سوریه هم در نهایت با ترکیه در سرکوب ملّت کُرد همکاری خواهد کرد تا این پروسه هم برای تأمین منافع تُرک تباری پایان پذیرد، در همین راستا علی خامنه ای  و آنکارا برای تأثیر گذاری در سرنوشت آیندهءِ سوریه، هم اکنون جمهوری اسلامی و ترکیه بطور مشترک خواستار آتش بس در سوریه شده اند.

● حکومتِ صفوی و قاجار علی خامنه ای در ایران و حکومت عثمانی در ترکیه به رهبری رجب طیب اردوغان، هدفمند اسلامگرایی را در منطقه برجسته کرده اند، تا هویّت و فرهنگ و تاریخ ایران و اقوام ایرانی تبار از جمله ملّتِ کُرد را سرکوب نمایند.

تاریخ مکتوب، تمدن، و فرهنگ مردمان تُرک بر اساس دین اسلام در شکل سنّی و شیعه گری دوازده امامی قزلباش پایه گذاری شده است. آلترناتیو دین اسلام ناسیونالیسم افراطی تُرکی است. هم دین اسلام و هم ناسیونالیسم افراطی و الحاق گر و مهاجم  تُرکی با دمکراسی سازگار نیست که بتواند حقوق ملّی ملّت کُرد را پاسخگو باشد.

تاکتیک علی خامنه ای در سرکوب ملّت کُرد

● علی خامنه ای با سفر افرادی مانند مسعود بارزانی ها به کردستان ایران جلوگیری، امّا پرزیدنت ترکیه عبدالله گول  Abdullah Gül را با چنان استقبالی بی سابقه به ایران دعوت رسمی و او را به استانهای تُرک تبار آذربایجان میفرستد تا احساس و هبستگی تُرکی را در وجود مردم تُرک عمیق تر و پیوند محکم جمهوری اسلامی و حکومت ترکیه را به اثبات رساند.

 تا وجود و دو رویِ سکهءِ تُرک تباری صفوی و قاجاریِ ساختار نظام جمهوری اسلامی قزلباش را برایِ مردم تُرک آذربایجان به نمایش بگذارد و همچنان مردم تُرک آذربایجان از جمهوری اسلامی  و از هم تبار خود علی خامنه ای پشتیبانی و دفاع کنند. گذشته از حکومت و مردم ترکیه در منطقه حتّی در آلمان مردم تُرک تبار بویژه قشر آکادمیک آن سرسخت طرفدار جمهوری اسلامی و پشتیبان علی خامنه ای هستند.

● نظام جمهوری اسلامی به رهبری علی خامنه ای و هاشمی رفسنجانی از هر گونه نزدیکی ملّتِ کُرد به حکومت مرکزی ایران جلوگیری و نشست هایِ رهبرانِ سیاسی و حزبی جوامع کُردی با نظام جمهوری اسلامی را در راه صلح  و آشتی بین ملّت کُرد و حکومت مرکزی را به صحنهء قتلگاهِ آنها تبدیل کرده است، ترور دکتر قاسملو و یارانش در وین اطریش در   1989نمونه های بارز این سیاست کُرد ستیزی و ترور آنها بر سر میز مذاکره با جمهوری اسلامی است.

 ترور دکتر شرفکندی و یارانش در رستوان میکونوس برلین آلمان 1992 میلادی بیانگر این موضوع است که نظام جمهوری اسلامی و علی خامنه ای قصد حلّ مسئلهء ملّت کُرد را به شیوهء دمکراتیک و مسالمت آمیز را ندارند.

● در مقابل سیاست کُرد ستیزی علی خامنه ای در تهران، بتازگی حکومت ترکیه برای نفوذ در جوامع کُردی و کنترل آنها در آنکارا گردهمایی و همایش جوامع کُردی، متشکل از روشنفکران، نخبگان، و رهبران احزاب و سیاسی و نمایندگان قومی و خاندانیِ آنها را ترتیب میدهد.

ولی در حقیقت ماهیّتِ عملکرد و سروسامان دادنِ همایش برای کُردها از سوی حکومت ترکیه در آنکارا، همان سیاست کُرد ستیزیِ علی خامنه ای در تهران و تکمیل کننده و هدف نهایی آن بوده است، که جنبشهایِ رهایی بخش و استقلال طلبانهءِ جوامع کُردی را در خاورمیانه و در منطقه مهار و محاصره و خنثی کنند.

استراتژی سرکوب ملّت کُرد در چهار کشور مورد پسند و هدف: پان ترکیسم، پان عربیسم، و گروهی از مردم تُرک آذربایجان، و گروه کثیری از ایرانیان است، که باید هشیارانه با آن برخورد و به چنین سیاستی پایان داده شود و ملّت کُرد را در مرکز ایرانیّت قرار داد.

● مایهءِ تأسف و شرم این هست که چند نفر کُرد که خود را صاحب قلم و روشنفکر میدانند، به نمایندگی از ملّت کُرد، با شادمانی و هورا کشیدن و دست زدنها سفر مسعود بارزانی به کردستان ترکیه را پیروزی ترکیه و شکستی برایِ ایرانیان بحساب می آورند و آنرا به پیروزی عثمانیان در مقابل صفویان در جنگ چالدران مقایسه میکنند.

● چنین افرادی حتّی نمیدانند که مردمان کُرد اوّلین ضربهءِ تاریخی خود را بوسیلهء همین عثمانیان و صفویان تُرک تبار تجربه کردند و نمیدانند که در آن زمان و امروز هم حکومتهای حاکم بر ایران ایرانی تبار نبودند و نیستند و هم اکنون علی خامنه ای ناسیونالیستِ تُرک تبار بر ایران حکم میراند و برعکس گذشته، امروز ترکیه عثمانی و حکومت شیعه گری صفوی، قاجاری علی خامنه ای در ایران نه اینکه مانند گذشته با هم دعوایی ندارند، بلکه متحد و یکپارچه در جهت نایل آمدن به منافع تُرک تباری بر علیه تاریخ و فرهنگ ایرانی و بر علیه مردم کُرد سوگند یاد کرده اند.

● دیدگاه و عملکردِ چنین افراد و روشنفکران و نخبگان کُرد تبار در حقیقت همان سپاه و لشکر صف مقدم پاسداری از ناسیونالیسم تُرک تباری و پان عربیسم ضد ایرانی و ضد ملّت کُرد و در خدمت نظام ولایت فقیه علی خامنه ای در ایران و در خدمت نظام عثمانی در ترکیه هستند که هر دو حکومت تا شکستِ کامل جنبش ملّت کُرد و نابودی سرزمین ایران از پای نخواهند نشست.

|دسامبر|  2013 میلادی | آلمان| ناصر کرمی|

بخشهای یکم و دوّم این موضوع در لینکهای زیر

http://www.iranglobal.info/node/27753

http://www.iranglobal.info/node/27994

در بخش چهارم  این نوشتار به موضوعاتِ:● برداشت نادرست روشنفکران کُرد از ساختار حکومت ها در ایران ●ایجاد کشوری بنام کردستان بزرگ  ضرورتی تاریخی●متحدان ملّت کُرد در خاورمیانه کدامند ؟ پرداخته خواهد شد.