در سال ۱۹۴۵ زمانی که آلفرد هیچکاک، کارگردان انگلیسی و سازنده فیلم‌هایی چون "روانی" و "سرگیجه" برای اولین مرتبه پاره‌ای صحنه‌های مستند بعدی خود را دید، شوکه شد و یک هفته به استودیوی خود پا نگذاشت.

این صحنه‌ها به داستانی دلهره‌آور مربوط نبودند، بلکه فیلم‌های نیروهای بریتانیایی و جمهوری شوراها از اردوگاه‌های مرگ رژیم نازی را شامل می‌شدند.

مستند هیچکاک از جنایات فاشیست‌‌ها هیچگاه به پایان نرسید و ناتمام ماند. حال روزنامه بریتانیایی "ایندیپندنت" از تکمیل و ترمیم آن با رعایت کامل سبک و سیاق هیچکاک خبر می‌دهد.

در لحظات آغازین فیلم، صدها اسیر و زندانی گرسنه در اردوگاه‌های مرگ دیده می‌شوند. اسرا پوست و استخوانی بیش نیستند ولی با آخرین رمق، دنبال آب برای رفع تشنگی می‌گردند. کمی بعد جنازه آن‌ها را می‌بینیم که از سوی زنده‌ها، به گوری دسته‌جمعی انداخته می‌شوند. در این چاله، اجسادی پشته شده‌اند که عین اسکلت هستند.

اصل فیلم در اختیار سیدنی برنشتاین، دوست هیچکاک بود که درسال ۱۹۴۵از بریتانیایی‌ها برای انتشار آن کمک خواسته بود.

روزنامه "ایندیپندنت" در توصیف مستند تکمیل شده می‌نویسد، صحنه‌ها به اندازه کافی دهشتناک هستند و نمی‌توان موهش بودن فیلم را ناشی از کارگردانی هیچکاک دانست. این روزنامه در ادامه آورده که فیلم به دلیل منجمد کردن تماشاچی و ایجاد بیم و دلهره، نشانه‌های کافی از سبک و خط هیچکاک را دارد.

مستند هیچکاک به این دلیل کامل نشد و به نمایش در نیامد که نیروهای متحد آن را بسیار خشونت‌بار و ناراحت‌کننده می‌دانستند. حلقه‌های فیلم سال‌ها در موزه جنگ لندن خاک خورد و تازه در دهه هشتاد میلادی بود که بخشی از آن در یک جشنواره فیلم بریتانیایی وسپس در تلویزیون‌های آمریکا نمایش داده شد. البته کیفیت فیلم بسیار نازل بود.

در سال‌های اخیر، موزه جنگ لندن، نسخه اولیه فیلم را از نظر فنی ترمیم کرده و به صورت دیجیتال در آورده است. عنوان پیشین این فیلم "خاطرات اردوگاه" نیز عوض شده است.

مدیر دایره پژوهش‌های موزه می‌گوید، این فیلم کیفیت به مراتب بهتری نسبت به سایر فیلم‌ها از اردوگاه‌های مرگ دارد. توبی هیگیث به روزنامه "ایندیپندنت" گفته که این مستند، به زودی در جشنواره‌ها، سینماها و تلویزیون بریتانیا نشان داده می‌شود.