ناسیونالیسم پارسی-ایرانی در تاریخ خود که هدف مقدس اش « حفظ سلطه ی خود بر دیگران» است نشان داده هم راسیست و نازیست است- سومکا- هم پان گراست-حزب پان ایرانیست- و هم ماکیاولی ایست است- مثل قوام. اکنون هم میکوشد خود را با ظاهر «دموکراتیسم» بیاراید که ماهیت «سلطه گری» خود را پنهان سازد. مثل « تمامیت ارضی گرایان» . سیاست ماکیاولی این تمامیت خواهان « حفظ ارض و سلطه به هر حیله و بهر قیمت » است .کتاب «شهریار» از ماکیاولی ، کتاب بالینی ناسیونالیست های پارسی-ایرانی ست. 

یکی از کاربران گرامی پرسیده:« در حال حاضر در سایت ایران گلوبال دو مقاله هدفدار و کاملا سیاسی علیه هویت مردم آذربایجان( زبان مردم آذربایجان ) انتشار یافته است . سئوالی که از مسئولان سایت ایران گلوبال دارم این است که چرا بدین شکل ترکی ستیزی در ایران گلوبال افزایش یافته است ؟ چرا بیشتر مطالب مربوط به مسائل قومی علیه مردم آذربایجان می باشد ؟...»

 لازم است در پاسخ پرسش این عزیز  نظر شخصی خود را بگویم :
همانطور که اعلام شده دهها نفر از علاقمندان ، کد سایت را دریافت کرده و مقالات مورد علاقه ی خود را منتشر میکنند و یا موضوعات مورد نظر خود را می نویسند. و مسئولیت مطالب را نیز خود به عهده دارند. اما این به معنای آن نیست که گردانندگان سایت در این جریان هیچ مسئولیتی ندارند. نه ، گردانندگان نیز دارای مسئولیت خود هستند. که عبارت از حفظ مقررات سایت است.اما در سایت کسی حق حذف « نظر و عقیده» ای را ندارد. همه نظریات، چه ارتجاعی و چه مترقی و یا در آمیخته با این دو مشخصه ، میتوانند جهت مطالعه و نقد خوانندگان منتشر شوند. همینطور از طرف مقررات سایت « توهین و تحقیر و اتهام» و مانند اینها که بارها اعلام شده خلاف است و نباید منتشر شوند.

وقتی نویسندگان و یا منتشر کنندگان، مطالب مورد علاقه ی خود را انتشار میدهند بیشتر جهت دار انتخاب میکنند. و این هم قابل درک است که برخیها میخواهند چیزی را منتشر کنند که با آن توافق دارند. از اینرو گاهاً مقالاتی در حل مسایل ملی و گاهاً هم در نقد آنها انتشار مییابند. 

بله ، این مقاله-چگونگی راه یافتن زبان ترکی به آذربایجان / تلخیصی از سخنرانی استاد- « توهین» - دار است.چون در آن عبارات « ترکان بی تاریخ و فرهنگ»؛ « بازمانده‌های جرثومه‌های فساد و خشونت» در مورد ترکان؛ « ترکان وحشی» ؛ اتهام « تعصب نژاد وهمخونی» به زبان امروزی نژاد پرستی ؛و غیره به کار رفته است. مسئولیت انتشار نوشته در حالت مرگ یا عدم اطلاع نویسنده از انتشار آن به عهده ی منتشر کننده است.منتشر شدن « توهین» در برخی « مقالات و کامنتها» واقعیت است.و این هم حقیقت است که منتشر کننده به وجود این « توهین ها» در بعضی مطالب « آگاه» است. اما اینکه چرا  برخی از مسئولین سایت ، با وجود مقررات « توهین خلاف است و منتشر نمیشود» ، بدون « توضیح» علت کار خود به خوانندگان ، آنها را منتشر میکنند؛ نمیدانم. من مسئله انتشار توهین را در جمع مطرح کرده ام امیدوارم راه حل رفع این مشکل را پیدا کنیم . دیگر اینکه چرا این مطلب توهین دار از ص. اول رد نمیشود؟ مسئول این کار پاسخگوست.

«چرا بدین شکل ترکی ستیزی در ایران گلوبال افزایش یافته است ؟»

ناسیونالیسم تبعیضگر - و ناسیونالیسم تبعیض دیده ، در خلاء « یک تکیه گاه روحی مترقی »، با شکست سلطنت و   اسلام سیاسی در ایران و ایده لوزی چپ سنتی در جهان- رشد کرده ؛ و در جامعه ما به سمتی میروند که رو در روی یکدیگر قرار بگیرند-  نتیجه ی این رو در رویی هم بسیج توده های تهی فکر برای آتش افروزی متقابل است. از طریق خلسه در افیون ناسیونالیسم .علت باد کردن نیروی ناسیونالیستها نیز همین است. برخیها اسیر این جو شده- قدرت تشخیص مسایل را ندارند و با تبلیغات خود در سایت  و دیگر جاها، آتش بیار این جهنم شده اند.
خلاء تکیه گاه روحی مترقی، موجب بحران روحی در میان اقشار اجتماعی و نسلهای مختلف گردیده و اینان برای پرکردن آن به " افیون ناسیونالیسم " پناه آورده اند. بدون اینکه قدرت تشخیص آن را داشته باشند که ناسیونالیسم پاسخگوی درست مشکلات جامعه نیست. نا خود آگاه توسط  افیون ، بحران روحی خود را آرام میکنند. این پدیده در بیشتر رخداده های تاریخی-در بسیج توده ها - اتفاق افتاده است . تبعیض دیدگان از این رو مبارزه ی « برابری خواهانه و حق طلبانه » را که یک مبارزه ی درست و به حق است، به افیون ناسیونالیسم آلوده اند. بجای جدایی از آن.

تبعیض گران نیز «رویای سلطه گری جاودانه »ی خود را در عالم هپروتی افیون ناسیونالیسم میجویند. با شکست سلطنت و استقرار اسلام سیاسی و شکست آن در روند سی ساله ، دچار بحران روحی شده و بر طبل ناسیونالیسم پارسی میکوبند . براین اساس ناسیونالیستهای به اصطلاح  پارسی و قومی - بسیج شدگان توسط افیون- جامعه را بسوی آتش افروزیها سوق میدهند. و تبلیغات متقابل نیز با این شرایط گسترش می یابد.

از نظر من، راه درست،  « روشنگری متین مسایل است ، نه تبلیغات و گرفتن طرف این یا آن ناسیونالیسم» . تبلیغات نتیجه عکس میدهد. ولی روشنگری که با تفکر و استدلال و احترام  و بیطرفی نسبی علمی سرو کار دارد نتیجه بخش است.  یاری میکند که به راههای حل مسایل در خارج از ناسیونالیسم ها دست یابیم. برخورد ناسیونالیسم ها - که به سرعت به افراط میگرایند- همان جنگ داخلی احتمالی ست. که میتوان تصور کرد که چه جهنمی ست.

 برخیها تحلیل شان این است که « مبارزه ی ملیتها برای حقوق شان تمامیت ارضی ایران را نفی میکند» . به این دلیل دست به انتشار مطالب تبلیغاتی علیه مسایل ملی میزنند. مثلا میخواهند برای حفظ ایران مبارزه کنند.
در صورتی که  جهت حفظ ایران راه درست تأیید حقوق ملیتهاست و نه نفی آنها. در عرصه های سیاسی-اقتصادی- و فرهنگی.
 چرا بیشتر مطالب مربوط به مسائل قومی علیه مردم آذربایجان می باشد ؟
چون مسایل آذربایجان بیشتر در سایت مطرح میشود. و علاقمندان این مسایل در سایت تعدادشان زیاد است. از سوی دیگر موضوعات آذربایجان هم جهت بحث بیشتراند. و همینطور آذربایجان دارای مقام سیاسی مهمی
در میان مسایل ایران است. یعنی تمامیت ارضی خواهندگان می ترسند «با از دست دادن آذربایجان ایران را از دست بدهند».
البته از نظر من این ترس  نه در خدمت حفظ ایران است، بل در خدمت همان چیزی ست که آنان از آن وحشت دارند. یعنی ترس اینان درخدمت عدم همبستگی  و تجزیه است.

علی رغم تبلیغات برخیها زبان مردم آذربایجان ترکی آذربایجانی ست. و آذربایجانی کنونی نتیجه درآمیختگی مردمان چهار دوره ی تاریخی در این سرزمین است که در این منطقه بوده و یا به آن آمد و شد داشته اند: 1- دوره ی پیش از تاریخ؛ 2- تاریخ؛ 3- سده های میانه؛ 4-عصر جدید.زبان اکثریت مردم آن ترکی آذربایجان است که کوتاه ، ترکی گفته میشود. و با توجه به زبان، خود را ترک یا آذربایجانلی مینامند. نام ترک اینجا فاقد بار ایده لوژی ترکیزم است. مردم ترکیه آنها را « آذری ترک لری» - ترکهای آذری یا آذربایجان- مردم فارسی زبان «آذریها یا آذربایجانیها» و «ترکها» مینامند. خود مردم آذربایجان از کلمه ی آذری بی اطلاع هستند. تنها در برخورد با مردم ترکیه یا فارسی زبانان با این نام آشنا میشوند. مثل مردم آلمان که در رابطه با ملتهای دیگر بگوششان میخورد که دیگران آنها را به چه نامی میخوانند:آلمانی.
واژۀ «آذری» در آذربایجان بیگانه، نا شناس، و غیر مصطلح است. نامی ست که دیگران آنرا استعمال میکنند. 
دیگر اینکه برخی از طرفداران حکومت حاکم با صورتکهای گوناگون  وارد سایت میشوند و هدفشان « ایجاد اختلاف» بین مردمان گوناگون ایران است. جهت حفظ حکومت. اینان هم چه توسط کامنت و چه از طریق مقاله میکوشند.

کوشندگان راه رفع تبعیض باکی از تبلیغات ندارند. از طرف هرکس که باشد. تبلیغات در نهایت به زیان مبلغ است. آنچه رهگشاست «تلاش بدون غرض ورزی و پیشداوری، یعنی کوشش علمی در جهت کشف نادانسته ها و راحل نسبی آنها ست.» که  کوششی ست در سمت و سوی «روشنگری» . 
نفی حقوق «فرهنگی-سیاسی-اقتصادی» دیگری یعنی نفی موجودیت او.  و این آغاز نزاع ست، که ما را به بیراهه ها می برد. و در عین حال نفی حفظ ایران هم هست. نباید این روش را بکاربرد که بگویند «  من هرآنچه گویی هستم، اما تو، با آنچه مینمایی،شایسته زندگی با من نیستی ». آنان که روش نفی حقوق دیگران را پیش میبرند درسته که در سیاست و روش خود تجدید نظر نمایند. در غیر اینصورت باید  «مسئولیت عواقب ویرانگر» آنرا نیز به عهده بگیرند.

"ستم ملی یا تبعیض، یا عقب نگهداشته شدگی مردمان گوناگون"- و یا نامهای رایج  دیگر که همه برای نامیدن یک پدیده و زخم اند- و ریشه های  عمیق فرهنگی،سیاسی،اقتصادی،جنسیتی، و غیره در پیکر جامعه و انسانها دارند، با « تبلیغ سوء و نفی آن»، یعنی با این " جنگولک بازیها" رفع نمی شود. بل راه رفع اش اذعان به وجود عیرانسانی آنها و طرح راحلها در همدردی با ستمدیدگان است.
سرگذشت کشورهایی که  مشکل تبعیض در آنها  موجب تلاشی  شد برای ما آموزنده است. این انبار باروت را پیش از انفجار باید خنثی کرد. " جنگولک بازیها" را کنار بگذارید. مسئله خیلی جدی تر از آن است که تصور میشود. راحل  شناخت و پذیریش درد و ارائه طرح مثبت در جهت رفع آن است.

مردمان گوناگونی که در یک کشور «حقوق اساسی شان نقض میشود» حق دارند جدا شوند. گیرم که این جدایی به زیانشان باشد. اگر خواهان جدایی و پراکندگی نیستید راهش آن است که در جهت تأمین حقوق ضایع شده آنان بکوشید. در غیر اینصورت میتوانید بر طبل تبلیغات سوء بکوبید که ایران گلوبال هم درش را برای آن آزاد گذاشته است. انتخاب درست و نادرست با خود شماست.
براساس شناخت و تحلیل مسایل ملی مردمان گوناگون، همانطور که در مقالات خود نوشته ام "مبارزۀ برابر حقوقی مسالمت آمیز هم استراتژی هم تاکتیک جنبش آذربایجانه. و هدف استراتژیک مبارزۀ جاری، استقرار حکومت دموکراتیک آذربایجان است. با فدرال یا بدون فدرال. با مبلغان تبلیغات دیگر روشن تر از این نمی شود سخن گفت.