دوستان و رفقای گرامی
خبر تاسیس "پارلمان موقت در تبعید آذربایجان جنوبی"(1) توسط بعضی از سایتهای انترنتی به اطلاع عموم رسید. تا لحظه اعلام این خبر موضوع کاملا محرمانه و سری بوده و کسی از آن خبری نداشته است.
این اقدام بر خلاف انتظار بنیانگذاران "پارلمان موقت ..." از طرف مردم و فعالین سیاسی آذربایجان جدی گرفته نشد و آنرا به اندازه داستان "رئیس جمهوری موقت" مریم رجوی جدی گرفتند. چون از نظر مردم ماهیت "پارلمان موقت" بئی ها و افندیها و ماهیت"رئیس جمهوری موقت" مریم رجوی کاملا ضد دمکراتیک هستند.
رهبران "پارلمان موقت" در نامه ای به "مساوات" حزب اپوزیسیون آذربایجان شمالی نوشتند که "ما نیازمند اتحاد هسیم". آنها همچنین در پایان تنها بیانیه شان تاکید نموده اند: "با در نظر گرفتن همه مسیرهایی که این ملت پیموده است، تاریخ مبارزات و خواست و تمنای ملت در تاریخ 15 مارس 2014 و در پایتخت دانمارک ، کپنهاگ به عنوان مهاجرین سیاسی گرد هم آمدیم تا تاسیس پارلمان موقت در تبعید آزربایجان جنوبی را اعلام نماییم و مسئولیت تایین وضعیت حقوقی دولت آزربایجان جنوبی و پارلمان در تبعید را بر دوش می کشیم"
آنچه که ظاهرا این عده را به تشکیل پارلمان واداشته است عواملی چون ایجاد "اتحاد" نیروهای سیاسی آذربایجان و "تمنای"!؟ ملت آذربایجان و "تعیین وضعیت حقوقی دولت آذربایجان جنوبی"!؟ بوده است.
این اقدام، شماری از فعالین سیاسی را ذوق زده کرده است. آنها تاسیس پارلمان را اقدامی تاریخی و مثبت ارزیابی کرده و تصور میکنند که پارلمان موقت بر خلاف نشستهای آمستردام و غیره به تشتت و پراکندگی نیروهای سیاسی آذربایجانی نقطه پایانی خواهد گذاشت.
بخشی دیگر از فعالین سیاسی آذربایجان به ایجاد "پارلمان موقت" خوشبین نیستند و استقبالی از آن نکرده اند. آنها بنیانگذاران پارلمان موقت را انسانهایی قدرت طلب، منفعت طلب، دیکتاتور، نافعال، پانترکیست، عوامل دولت ترکیه و دولت آذربایجان شمالی میدانند و اقدام آنها را نه بخاطر ایجاد اتحاد بلکه بخاطر حذف مخالفین سیاسی خودشان، تحمیل سیاستهای ضد دمکراتیک خودشان بر جنبش ملی آذربایجان و معامله با دولتهای غربی میدانند. از اینرو آنها پارلمان موقت را نامطلوب و بی فایده معرفی می کنند.
خیلی از فعالین سیاسی آذربایجانی بر این واقعیت واقف هستند که هیچ گروه و تشکلی به تنهایی توان رهبری جنبش ملی و رهایی بخش آذربایجان را ندارد و بحران رهبری جنبش ملی آذربایجان را بشدت آزار میدهد. این امر اتحاد عمل نیروهای سیاسی آذربایجان را به ضرورت تبدیل ساخته است. تلاشهای تاکنونی نتوانسته اند این معضل را حل کنند و بموجب افراط گریها، تک رویها، فرقه گرایها و عدم تحمل مخالف توسط این جریانات دامنه اختلافات، جدایی ها و بی اعتمادی ها گسترده تر شده اند.
اعضای موسس پارلمان ادعا میکنند که پارلمان بخاطر خواهش و تمنای مردم ایجاد شده است و این حقیقت نذارذ. آنها با این بهانه میخواهند به اقدام خودشان حقانیت بدهند و سیاستهای خودشان را بنام پارلمان موقت و بنام مردم آذربایجان به جنبش ملی تحمیل کنند.
موسسان پارلمان ادعا میکنند که قصد آنها از تشکیل پارلمان متحد کردن گروههای مختلف آذربایجانی در زیر سقف پارلمان است اما هر کسی آگاه است وظیفه پارلمان بعنوان یک نهاد مهم متحد نمودن احزاب سیاسی نیست.
پارلمان از ارکان اصلی بسیاری از حکومتهای جهان میباشد. وظیفه اصلی پارلمان قانونگذاری و نظارت بر قوه مجریه جهت اجرای قوانین میباشد. پارلمان همچنین به اعضای کابینه رای اعتماد میدهد و در مورد مالیاتها، هزینه های دولت و مسائل دیگر تصمیم گیری یا موضعگیری میکند.
پارلمانها اصولا بعد از استقلال کشوری تشکیل شده و آغاز بکار میکنند ولی جمعی از فعالین آذربایجانی با عجله از انقلاب و استقلال ملی پیشی گرفته و ابتدا پارلمان کاملا مردانه و مرد سالارانه شان را افتتاح کردند.
این پارلمان مرد سالار هنوز هیچ آیین نامه و اساسنامه ای ندارد و مشخص نشده که کدامیک از وظایف نامبرده پارلمانها را در شرایطی که آذربایجان استقلال نیافته به عهده خواهد گرفت.
پارلمان با توجه به ضرورتها و شرط توانایی اجرایی وظایف عمومی خود تشکیل میشود در غیر اینصورت ضرورت وجودی خود را از دست میدهد. آذربایجان جنوبی هنوز در اشغال و سلطه ایران میباشد و هنوز امکان انتخابات آزاد و تشکیل پارلمان واقعی و دمکراتیک آذربایجان برای قانونگذاری وجود ندارد. سرزمینی که در اشغال دشمن باشد و ملتی که استقلال ملی، حکومت، دولت و کشوری نداشته نداشته باشد پارلمان موقت و کاریکاتوری معنایی ندارد.
پارلمان بعنوان نهاد مهم کشوری باید منتخب مردم باشد. پارلمان دمکراتیک قدرتش را مستقیما از مردم میگیرد. در واقع اصالت وجودی پارلمان به نیرو، اراده و خواست مردم وابسته است و هیچ کس یا هیچ قدرتی جز نمایندگان واقعی مردم حق و صلاحیتی در تعیین تکلیف و تصمیم گیری در پروسه تشکیل و ادامه کاری پارلمان را ندارد.
تحقق ایده پارلمان تنها به خواست و رای مردم گره خورده است. هیچ پارلمانی بدون شرکت و رای مردم و احزاب سیاسی نمی تواند و نباید تشکیل بشود.
در تاسیس "پارلمان موقت در تبعید آذربایجان جنوبی" هیچگونه انتخاباتی برگزار نشد و مردم آذربایجان جنوبی و احزاب مختلف در تاسیس آن دخالت و مشارکتی نداشتند. از اینرو این پارلمان نمی تواند پارلمان مشروع و موقت آذربایجان جنوبی باشد.
بئی ها و افندیهای از خود راضی باید متوجه باشند که هر ره گذری نمی تواند چهار نفر دور خود جمع کند و بنام یک ملت بیست - سی میلیونی پارلمان تشکیل دهد و خودسرانه بنام ملت و به نمایندگی ملت سخن بگوید.
در آذربایجان تحت سلطه و اشغالی امکان انتخابات آزاد غیر ممکن است اما هئیت موسس پارلمان موقت علیرغم مشکلات و محدویتها امکان برگزاری انتخابات در کشورهای خارج از ایران را برای ایجاد تشکل یا شورای آذربایجانیهای در تبعید داشت. بئی ها و افندیها امکان داشتند در کشورهای خارج از ایران بعد از به مباحثه گذاشتن ایده شورا یا هر تشکلی دیگر، انتخابات آزاد و سالمی را در کشورهای مختلف جهان از طریق صندوقهای رای ثابت، صندوقهای سیار و یا از طریق رای گیری انترنتی برگزار بکنند.
این گروه با زیر پا گذاشتن انتخابات سالم و آزاد، کمیته ای بنام "پارلمان موقت در تبعید آذربایجان جنوبی" را با اراده و میل چند نفر تشکیل دادند که ربطی به آذربایجان جنوبی، آذربایجانیهای تبعیدی و مردم آذربایجان ندارد.
اعضا پارلمان موقت با مخفی کاری و توطئه چینی به یک اقدام ضد ملی دست زدند و "پارلمان ملت تورک" را در مخفیانه و بدون اطلاع مردم و گروههای سیاسی تشکیل دادند. آنها حتی در شرایط آزاد کشورهای غربی هم اصول ابتدایی دمکراسی را زیر پا گذاشتند و بار دیگر بی صداقتی و بی اعتقادی خودشان را به دموکراسی و آنتخابات آزاد نشان دادند.
رهبران رژیم فاشیستی جمهوری اسلامی اعتقادی به دمکراسی و رای و مشارکت مردم در تعیین سرنوشت خویش و تصمیم گیریها ندارند اما جهت فریب مردم انتخابات فرمایشی مختلفی برگزار میکند و هر بار میلیونها انسان را بپای صندوقهای رای می کشانند. تاسف اینجاست که اعضا موسس پارلمان موقت نه تنها مانند جمهوری اسلامی انتخابات ترتیب ندادند بلکه آنها بدون بحث و اعلام قبلی، فی البداهه، بیدرنک و محرمانه پارلمان تشکیل دادند و پارلمان موقت در یک شب مثل قارچ سر برآورد و اعضا و فعالین پارلمان موقت خود را رهبران و نمایندگان تام الاختیار آذربایجان جنوبی معرفی میکنند.
این دوستان با این اقدام ضد دمکراتیک خود چگونه میتوانند تقلبها و رای دزدیهای جمهوری اسلامی و ضد دمکراتیک بودن جمهوری اسلامی ایران را نقد کنند؟
بخشی از رهبران "پارلمان موقت در تبعید آذربایجان جنوبی" مدت زیادی بدنبال جنبش سبز، موسوی و کروبی روان شدند و ازشعار "رای من کو؟" حمایت کردند در حالیکه آنها خودشان هم مانند جمهوری اسلامی ایران حق رای و حق کاندید شدن را از مردم آذربایجان سلب کردند. آنها همچنین مدتها گلایه میکردند که جمهوری اسلامی آقای جهرگانی را به پارلمان ایران راه نداد اما اکنون آقای چهرگانی و همکارنش مثل رژیم اسلامی مانع از کاندید شدن مردم در پارلمان موقت شان شده اند.
این حرکت غیراصولی و غیر دمکراتیک اولین بار نیست که در جنبش ملی آذربایجان اتفاق می افتد و آخرین آن هم نخواهد بود.
در دو دهه گذشته این جریانات بطور خود سرانه و به میل و اراده خودشان برای آذربایجان جنوبی پرچمهای ملی، سرودهای ملی، روزهای ملی، سمبل و اشاره ملی، نقشه و مرزهای آذربایجان و غیره و غیره تعیین کرده اند و بعید نیست که در آینده ای نزدیک این دوستان "قانون اساسی آذربایجان جنوبی"، "رئیس جمهور موقت در تبعید"، " دولت موقت در تبعید" و "تاجگذاری در تبعید" را تقدیم ملت تورک آذربایجان کنند.
آثار و تبعات سوء این حرکات و اقدامات ضد دمکراتیک و ضد آذربایجانی متوجه اعتبار و حیثیت آذربایجان جنوبی و جنبش دمکراتیک و استقلال طلبانه آذربایجان است. نیروهای سوسیالیست و دمکراتیک آذربایجان وظیفه دارند این اقدامات ضد دمکراتیک را افشا و طرد کنند.
زنده باد استقلال آذربایجان جنوبی
زنده باد سوسیالیسم
23/ 03/ 2014
منبع:
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.
توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید