رفتن به محتوای اصلی

ترکیه: رسوایی ارگنه کن، و آزادی زندانیان سیاسی
28.03.2014 - 12:16

در ادامه افشاگری های وسیع و روزافزون علیه حکومت AKP،  شخص اردوغان و اعضای خانواده وی و برخی وزرای کابینه در ارتباط با فساد و دزدی و غصب،  و زیر پا گذاشتن  قانون اساسی و ارتکاب جرم و خیانت علیه کشور، که از 17 دسامبر 2013 در رسانه های اصلی علنی شد، فصل جدیدی از افشاگری ها آغاز گردید.

در 24 دسامبر، اردوغان و طرفدارانش دست به افشاگری های متقابلی زدند. این افشاگری به لحاظ اهمیت و ابعاد آن جامعه ترکیه را دچار شوکی عظیم کرد که پیامد بلافصل آن درهم شکستن توطئه ارگنه کن، رو شدن دست جماعت گولن و حکومت اردوغان و در نتیجه آغاز تدریجی آزادی زندانیان سیاسی است که با ادعانامه ارگنه کن، “بالیوز”، “فیرتینا”، “جاسوسی” …  محکوم و به زندان افتاده بودند.(1)

چرا “جماعت گولن” و حکومت اردوغان علیه ارتش، حزب کارگر، نیروهای ملی، مستقل و لائیک … توطئه کردند؟

 حکومت AKP و همدستانش، نظیر تشکیلات جماعت گولن که در واقع شاخه “سوپر ناتو ـ گلادیو” (دولت موازی) در ترکیه هستند با حمایت بی دریغ مالی، سیاسی و اطلاعاتی آمریکا به منظور پیشبرد پروژه کردستان بزرگ که بخشی از پروژه و طرح خاورمیانه بزرگ است بر سر حکومت نشانده شدند. توطئه های ارگنه کن، بالیوز، جاسوسی … (نام ادعا نامه هایی به همین نام که توسط قوه قضایی تحت کنترل جماعت گولن و همکاری اردوغان تنظیم شده است) علیه نیروهای ملی اجراء شد. نیروهایی که هدف این توطئه قرار گرفتند دارای یک وجه مشخصه بودند، مخالفت و مبارزه علیه طرح کردستان بزرگ آمریکا که نهایتا به تجزیه ترکیه می انجامید. در این رابطه افسران ارتش، رهبران حزب کارگر، روزنامه نگاران، رؤسا و اساتید دانشگاه، نمایندگان مجلس، روشنفکرانی … که به مخالفت برخاستند با اتهامات واهی دستگیر و روانه زندان شدند. جالب است که، یک پای اتهامات برعلیه مخالفان، افشای قدرت و نقش جماعت گولن و حکومت بلامنازع آنها بر قوه قضایی و شهربانی و نقش حکومت اردوغان در تسلیم کردن این دو نهاد به جماعت گولن بود. (2)

در این رابطه “سونر یالچین” Soner Yalçin،  روزنامه نگار مخالف و سرشناس ترکیه تفسیر مفصلی نوشته است که بخش های عمده آن در زیر آورده می شود. تحلیل فوق، مشخصا روی پیامدهای توطئه ارگنه کن علیه نیروی دریایی و افسران و فرماندهان نیروی دریایی ترکیه تاکید دارد و نشان می دهد که هدف نهایی توطئه گران چه بوده است!

“مشاور عالی اردوغان و دست راست وی “یالچین آک دوغان”Yalçin Akdoğan  در 24 دسامبر 2013 اعلام کرد:”جماعت علیه ارتش توطئه کرد”.  Cemmaat Orduya Kumpas Kurdu   به دنبال این افشاگری که مانند زلزله ای ترکیه را تکان داد، مشروعیت ادعانامه ها و دادگاه های “ارگنه کن”، “بالیوز” ..  زیر سوآل رفت.  ولی، امروز، تمام بحث و جدل ها روی “چگونه” این توطئه عملی شد متمرکز گردیده است. در حالی که سوآل:  “چرا” آن جماعت علیه ارتش توطئه کرد، باید باشد!  زیرا سوآل حیاتی این است.  توطئه گران مدام، و شب و روز ارتش را با اتهامات “وصایت نظامی”،  ”کودتاگری”، “جونتاگری” … متهم می کردند.  مگر ما احمق هستیم، مگر ما صغیر هستیم. دستگیری تمامی مهندسین پروژه MILGEM  (پروژه کشتی های جنگی داخلی) که شامل 12 کشتی جنگی است چه ربطی می تواند با وصایت نظامی داشته باشد؟ زندانی کردن دانشمندان طب ترکیه که در حال تکمیل دارویی برای معالجه شیزوفرنی بودند چه ربطی با کودتاگری دارد؟  طراحی پروژه “سیستم انتگره اداره جنگ دریایی” با جونتاگری چه ارتباطی دارد؟

سیستم های جنگ، سیستم های دفاع هوائی، سیستم های اداره داده ها، سیستم های آموزش و سیمولاسیون، سیستم های امنیتی و سیستم های راهبردی انرژی که HAVELSAN  (صنایع سیستم های رادار) در آن زمینه ها تحقیقات خود را متمرکز کرده و پیش می برد چه ربطی با ارگنه کن و بالیوز دارند؟  فقط افسران نیستند، دانشمندان و مهندسانی که روی این پروژه ها کار می کردند همه را زندانی کردند.  آیا در یک ارتش 400 جاسوس می تواند باشد؟ ترکیه در تمام دوران جنگ سرد (1991- 1945) 132 جاسوس را در کل نیروهای مسلح ترکیه دستگیر کرد و تحویل دادگاه داد. 18 نفر آنها حکم برائت گرفتند. چگونه می شود در کشوری 400 جاسوس دور از چشم اداره اطلاعات ارتش و سازمان اطلاعات ترکیه وجود داشته باشد؟ آیا تمام ارتش می تواند به فحشاء متهم شود؟ افسران پاک و منزه و میهن پرست را با این اتهامات به زندان انداختند. توطئه بسیار بزرگ است. به همین دلیل است که ما دنبال “چرایی” این توطئه، نه دنبال “چگونگی” اجرای آن هستیم.  سوآل این است، چرا برعلیه ارتش توطئه کردند؟

دقت کنید، بعد از این که افسران و دانشمندان و مهندسان را دستگیر کردند چه اتفاق افتاد؟

1- فعالیت های نیروی دریایی موجب نارضایتی، قدرت های جهانی و در رأس آن آمریکا می شد. چرا؟ زیرا نیروی دریایی ترکیه اجازه ورود کشتی های جنگی قدرت های غربی به دریای سیاه را نمی داد. نیروهای مسلح ترکیه TSK با نیروهای ناتو در این مورد مشخص تقابل داشت زیرا روسیه با استناد به قرار دادهای منعقده بین ترکیه و روسیه و کشورهای ساحلی دریای سیاه در مورد ورود کشتی های جنگی ناتو به دریای سیاه حساسیت زیادی داشت.

2- در جریان جنگ گرجستان آمریکا کوشش کرد تا یک “کشتی بیمارستان” را به این بهانه وارد دریای سیاه کند، ولی این به معنای نقض صریح قراردادهای مزبور بود، از این رو TSK اجازه ورود کشتی مزبور را به دریای سیاه را نداد.

3- تشکیل “نیروی دریای سیاه” Black Sea Force) Kara Deniz Çağri Gücü)، در دریای سیاه که متشکل از کشورهای ساحلی دریای سیاه است، مورد قبول آمریکا نبود و آمریکا در هر فرصت مخالفت خود را در این خصوص بیان می کرد.

4- با زندانی شدن فرماندهان ارتش، بویژه فرماندهان نیروی دریایی، آمریکا بدون رادع و مانع وارد دریای سیاه شد. نتیجه آن تیرگی روابط روسیه با ترکیه بود. ترکیه به خاطر منافع آمریکا مجبور خواهد شد تاوان آنرا پرداخت کند. (3)

5-  اولین کشتی جنگی ـ ملی ترکیه TCG  که 60% آن با تکیه به امکانات داخلی ساخته شده بود به وسیله نیروی دریایی وارد دریای سیاه شد و ترکیه جزو 14 کشوری شد که کشتی های جنگی خود را می ساخت.

6-  TSK و در راس آن نیروی دریایی با سرعت روی پروژه هایی که به لحاظ تکنیکی احتیاجات داخلی را تامین و از میزان وابستگی به خارج می کاست کار می کرد.  این تنها شامل پروژه ی MILGEM نمی شد، بلکه ترکیه در آستانه تولید سیستم های رادار، تورپیدو، گلوله های توپ قابل کنترل و SONER (سیستم های ردیابی دریایی) بود که همگی احتیاج به تکنولوژی بالایی دارند.  در واقع یکی از مخارج عمده ترکیه که بار سنگینی روی دوش بودجه کشور بود با کوشش هایTSK  و نیروی دریایی نه تنها آزاد می شد بلکه به یک منبع درآمد مهم نیز تبدیل می شد. آمریکا نه تنها مخالف چنین پروژه هایی بود بلکه مدام اولتماتوم می داد که:  “فقط از ما می توانید تسلیحات خریداری کنید”.

7 ـ نیروی دریایی در اختلافات موجود بین ترکیه ـ یونان هیچ گونه امتیازی نداده و انعطافی نشان نمی داد و این موضوع مورد خشم، اتحادیه اروپا و آمریکا شده بود. چنان که در سال 2009 در گزارشی که اتحادیه اروپا در مورد ترکیه حاضر کرده بود، فرماندهان نیروی دریایی ترکیه را “مهاجم”  قلمداد کرده بودند، زیرا یونان در بخش یونانی قبرس، به وسیله شرکت های اروپایی به اکتشافات نفت و گاز طبیعی در مناطق مورد اختلاف دو کشور آغاز کرده بودند و این با موافقت ضمنی اتحادیه اروپا انجام می شد، که در عین حال مخالف هرگونه مناسبات دوستانه دوطرفه بین ترک ها و یونانی ها بود. به همین دلیل نیروی دریایی ترکیه بطور ادواری شروع به مانور نظامی در این مناطق کرد.

ولی اکنون چه اتفاقی افتاده است؟ یونانی ها بدون توجه به منافع قبرس شمالی (بخش ترک قبرس) در تمامی آن مناطق به اکتشافات نفتی ادامه داده و آنجا را غارت می کنند.  این مناطق شامل جزایر خلیج “قوش آداسی” Kuş Adası نیز می شود! در واقع این جزایر بدون انعقاد هیچ قرار دادی در اختیار یونان گذاشته شده اند، و این علارغم بحران اقتصادی است که دامن گیر یونان شده است.

8- نیروی دریایی ترکیه بدون اجازه و تصویب مجلس ملی ترکیه فقط با دستور و فشار حکومت اردوغان کشتی های جنگی خود را به لیبی فرستاد. در حالی که تحمیل جنگ به لیبی و اشغال لیبی صرفا برای تقسیم منابع نفت لیبی بین انگلیس و فرانسه بود و آنچه نصیب ترکیه شد ورشکستگی شرکت های ترک در لیبی بود که در زمان قذافی بزرگترین صادرکنندگان به لیبی بعد از اتحادیه اروپا بودند!

9-  فرماندهی “بریگاد جنوب شرق اروپا”Güney doğu avrupa Tugayı   SEEBRIG)) که تحت کنترل ترکیه بود به دست آمریکا افتاد.

10- پروژه “هواپیماهای بدون سرنشین” IHA تعطیل شد، در مقابل پروژه های “سپر موشکی” و “سیستم های رادار” ناتو در آناتولی مستقر گردید. در یک کلام وقتی محور دنیا به شرق چرخید آنها با توطئه ارگنه کن، بالیوز، فیرتینا …ارتش ترکیه را نابود کردند.  آری، اینها هستند دلایل توطئه جماعت علیه ارتش”.(4)

وقتی حکومت اردوغان اقرار می کند که جماعت علیه ارتش و نیروهای ملی توطئه کرده است، در واقع  به بخشی از حقیقت اشاره می کند.  بخش دیگر حقیقت این است که خود حکومت اردوغان در توطئه علیه ارتش همدست جماعت بوده است، AKP  با اقرار به توطئه جماعت علیه ارتش نقش خود در این توطئه را کتمان می کند.  این توطئه با طرح و نقشه قبلی دولت موازی (سوپر ناتو ـ گلادیو) که خود اردوغان و همدستان وی نیز بخشی از آن هستند عملی گردیده است.

طبق افشاگری های نیروهای مخالف و مطبوعات ترکیه:  مرکز “دولت موازی” (ستاد مخفی سوپر ناتو – گلادیو) در ساختمانی نزدیک مجلس بزرگ ملی ترکیه است. “سازمان ترور بشیکتاش” BTO   شاخه ی حقوقی آن و تشکیلات فتح الله گولن در شهربانی و میت بازوی نظامی و عملیاتی آن است. تمام تصمیمات در ستاد مخفی اتخاذ و بدست BTO انجام می شود.  BTO بخشی از قوه قضایی ترکیه نیست، زیرا قوانین ترکیه در آنجا اعمال نمی شود، قوه قضایی ترکیه نمی تواند در آنجا باشد. دولت موازی تا سپتامبر 2012 توانست قوه قضایی را کاملا تحت کنترل خود در آورد و از طریق آن، قوه قضایی، ارتش، حزب کارگر، نیروهای طرفدار جمهوری و مخالفان AKP  را تسویه کند. BTO خارج از حاکمیت دولت ترکیه است، ولی تمام کارهای آن تحت نام “دولت حقوق” Hukuk Devleti انجام می گیرد. فعالیت های این سازمان تماما مخفی، سازمان اش مخفی و شیوه های اساسی آن ترساندن، شانتاژ، توطئه، ترور و قتل است.(5)

هر حرکتی که سبب موجودیت ارتش، ظرفیت دفاعی آن و دفاع از کشور شود مخالف حقوق دولت موازی است. رئیس ستاد ارتش نمی تواند از ارتش دفاع کند، اگر دفاع کند مخالف قوه قضایی و دخالت در امر قضاء تلقی می شود، ولی نهادهای آمریکا، ارتش امریکا و اتحادیه اروپا می توانند در قوه قضایی مداخله کنند، تا جایی که نهادهای اروپایی مانند پارلمان اروپا، کمیسیون اروپا می توانند مرتبا به قوه قضایی ترکیه تعلیمات می دهند که چکار باید انجام دهند.

- یکی از قربانیان توطئه ی ارگنه کن ژنرال سابق ارتش در سن 77 سالگی در بیمارستان درگذشت. ژنرال بازنشسته “تئومان کومان” Teoman Koman در مقامات حساسی مانند فرماندهی ارتش سوم، فرماندهی کل قوای ژاندارمری (1997- 1995) و مستشار سازمان اطلاعات ترکیه (میت) را عهده دار بوده است. در افشاگری های ویکی لیکس ….  که از مکاتبات سفارت آمریکا در ترکیه استخراج شده است، از تئومان کومان به عنوان: “فرماندهی که مخالف منافع آمریکاست” نام برده شده است. ژنرال کومان در سن 76 سالگی به عنوان متهم به دادگاه فراخوانده شد. او در دفاعیات خود در دادگاه  گفت: “سازمانی که مرا متهم به عضویت در آن می کنید وجود خارجی ندارد”. ژنرال کومان یکی از هدف های توطئه ارگنه کن بود که از سال 2007 علیه جمهوری و نیروهای مسلح ترکیه در جریان است.

- ژنرال “انگین آلان” Engin Alan، کسی که اوجلان را تحویل گرفته و به ترکیه آورده بود نیز، با ادعا نامه ارگنه کن زندانی شد. وجه مشترک ژنرال ها و تعداد کثیری از افسران ارتش ترکیه که به جرم “جاسوسی”، “قصد کودتا” … دستگیر و زندانی شده اند، تنها یک چیز است:  مخالفت با “طرح کردستان بزرگ” آمریکا و مبارزه بی امان علیه آن طرح. افسران مزبور، که همگی در مبارزه علیه PKK و حامیان اصلی آن آمریکا ـ اسرائیل به موفقیت های بزرگی دست یافته بودند، و طبق اعتراف آمریکا و خود اوجلان در سال 2000 تمامی فعالیت های  آن را خنثی و سازمان PKK را زمین گیر کرده بودند، یکی بعد از دیگری در چارچوب ادعا نامه ارگنه کن متهم به قصد کودتا علیه حکومت اردوغان شده و روانه زندان شدند. فرمانده سابق و بازنشسته ستاد ارتش ترکیه، “ایلکر باش بوغ”  Ilker Başbuğ به دو بار حبس ابد با اعمال شاقه محکوم  گردید!

جرم افسران زندانی شده چه بوده است؟ این افسران معتقدند که ترکیه، هم باید روی پروژهای ملی تاکید کند تا بتواند در زمینه تسلیحات و تکنولوژی نظامی به خود کفایی و استقلال برسد و از طرف دیگر آنها معتقدند که ترکیه باید منابع تسلیحاتی ترکیه را گوناکون سازد تا از وابستگی به یک منبع که مهم ترین عامل فشار در اتخاذ سیاست های آن است آزاد شود. آنها معتقد به خرید تسلیحات از روسیه، چین، برزیل … هستند، زیرا آن کشورها هم تسلیحات فروخته و هم تکنولوژی ساخت آنرا در اختیار ترکیه قرار می دهند.  به زبان دیگر، این کشورها هم ماهی می فروشند و هم ماهیگیری را می آموزند.

دراین راستا می توان به چند اقدام فرماندهان فوق در دو دهه اخیر اشاره اشاره کرد:

- رئیس ستاد ارتش ترکیه، ژنرال “اسماعیل حقی کارا دایی” Ismail Hakkı Karadayı (1998 – 1994) تکنولوژی تیپ J را از چین خریداری کرد.

- رئیس ستاد ارتش ترکیه، ژنرال “حسین کیوریک اوغلو”  Hüseyin Kıvrıkoğlu ( 1998 ـ 2002) یک معاهده ی دفاعی و نیز یک معاهده خرید تسلیحات با روسیه امضاء  کرد که شامل 300 موشک و تکنولوژی ساخت آن نیز می شد.

-   فرمانده ارتش یکم ترکیه، “ژنرال چتین دوغان” Çetin Doğan (2003- 2001)  میزبان فرمانده کل نیروهای مسلح چین بود.  ژنرال دوغان، خرید موشک های1  WS-  همراه تکنولوژی تولید آن را امضاء کرد. به علاوه معاهده تحقیقات فضایی و قرار داد فرستادن فضانورد ترک با راکت چین را بست.

- فرمانده نیروی هوایی ترکیه، ژنرال “الحان کیلیچ” Ilhan Kılıç (1999 – 1997) که معتقد به تشکیل یک اتحادیه نظامی با روسیه و چین بود.

- فرمانده نیروهای ویژه ستاد ارتش ترکیه ژنرال، “انگین آلان”  Engin Alanکه منتقد بی باک اسرائیل بود. او در مقام هایی مانند آتشه نظامی در مسکو و باکو انجام وظیفه کرده بود.

رئیس ستاد ارتش ژنرال”حیلمی اؤزکؤک” Hilmi Özkök  (2006-  2002) که جانشین ژنرال کیوریک اوغلو شده بود بعد از بازگشت از سفر آمریکا تمامی قراردادهای فوق را باطل و یا تعلیق می کند.  ژنرال اؤزکؤک نیز مانند ژنرال “کنان ائوره ن” رهبر کودتای 1980  سوگلی حکومت اردوغان و دولت موازی است چنان که با هواپیمای خصوصی ریاست جمهوری ترکیه سفر می کند.

نتایج این جنگ و افشاگری ها چه خواهد بود؟

در جبهه داخلی ترکیه، “گشایش کرد” Kürt Açılımı  به بن بست خواهد رسید.  اقدام به سرهم بندی کردن قانون اساسی جدید و نشاندن ارتجاع نوع  ”اخوان المسلمین” مصر بر سر ملت ترک که قصد ابدی کردن حاکمیت اسلام “میانه رو” AKP بر جامعه ترکیه را دارد با شکست روبرو خواهد شد. دیکتاتوری پول داغ که ادامه حیات حکومت بدان وابسته است ضربه کاری خواهد خورد. ملت ترک به تدریج از چنبره محاصره و وابستگی به آمریکا که از سال 1945 آغاز شده بود آزاد شده و ارزش های جنگ آزادی بخش ملی ترکیه در آغاز قرن جای واقعی خود را در جامعه ترکیه پیدا خواهد کرد. نزدیکی روزافزون دو جنبش جمهوری خواهی و جنبش زحمتکشان و اتحاد عمل آنان که زیر پرچم ترکیه و شعار:”ما سربازان آتاتورک هستیم” نه تنها امیدی بزرگ بلکه آلترناتیوی مطرح و بسیار جدی است. در ترکیه باد در جهت ایده آل های آتاتورک وزیدن گرفته، ارزش های جنگ آزادی بخش ملی ترکیه همچون: استقلال، حاکمیت ملی، لائیسیسم، دولت گرائی (در اقتصاد)، ملی گرائی، خلق گرائی، توسط توده های میلیونی در آغوش کشیده می شود. حکومت AKP حتی اگر بتواند 50% آراء را در انتخابات عمومی 2015 به دست آورد قادر به ادامه حکومت نخواهد شد، زیرا سرنوشت هردو طرف درگیر جنگ (فتح الله گولن ـ اردوغان) در مقابل اوج گیری جنبش جمهوری خواهی تجزیه، فروپاشی و سقوط است.

شرایط مساعد منطقه ای و جهانی

آمریکا در سوریه نتوانست حکومت بشار اسد را سرنگون کرده، سوریه را تجزیه و رژیم دست نشانده خود را به قدرت برساند. در نتیجه،  تاسیس دولت کردی در شمال سوریه و اتصال آن از طریق ترکیه به شمال عراق از طریق ایجاد “کریدور کرد” به خاطر غارت و حمل نفت شمال عراق  به دریای مدیترانه با شکست روبرو شد. در مصر ارتجاع مذهبی “اخوان المسلمین” که مورد حمایت غرب بود با مخالفت و تظاهرات ده ها میلیونی مردم مصر و حمایت ارتش سرنگون شد. آمریکا نتوانست ایران را به محاصره کامل درآورده و مداخله نظامی کند. اوج گیری قدرت های سیاسی ـ اقتصادی ـ نظامی کشورهای آسیا و در راس آن چین و هند ادامه دارد. در اروپا روند تمایل به استقلال از آمریکا در حال اوج گیری است. عقب نشینی انگلستان و فرانسه از جبهه آمریکا و “جامعه جهانی” اش و عدم مداخله نظامی در سوریه، بارزترین نمود آن است.  ادعای نسل کشی ارمنی که یکی از جبهه های محاصره و نهایتا تجزیه ترکیه بود، در حال فروپاشی است. با شکست آمریکا در سوریه، عراق و ایران، تجزیه طلبیPKK  به عنوان ابزاری در دست آمریکا و متحدین اروپایی اش به بن بست رسیده است. به دنبال بن بست تجزیه طلبی PKK ، چپ نمایی بی ریشه و بی وطنی بخشی از چپ ترکیه  “چپ جدید”  Neo Solculuk  و دنباله روی آن از PKK (در واقع آمریکا و اروپا) نیز بی بال و پر خواهد ماند. اگر شرایط به همین منوال پیش رود در انتخابات عمومی سال 2015,  AKP روی حکومت را نخواهد دید.

توضیح:

(1) به دنبال رو شدن توطئه علیه ارتش که از زبان بالاترین مقامات حکومت علنی شد، مشروعیت ادعانامه های ارگنه کن و به وسیله “کانون وکلای ترکیه” TBB  زیر سوال رفت و به فاصله چند هفته آزادی زندانیان سیاسی آغاز گردید. امروز تقریبا تمام زندانیان سیاسی که با ادعانامه ارگنه کن زندانی شده بودند آزاد شده اند (از جمله فرمانده سابق و بازنشسته ارتش “ایلکر باش بوغ ” رهبران حزب کارگر، بسیاری از روزنامه نگاران، نمایندگان مجلس و روسای دانشگاه ها ..).  اکنون نوبت آزادی سایر زندانیان که با ادعا نامه های دیگر زندانی شده بودند رسیده است. حکومت اردوغان هرچند با اکراه و مانع تراشی، نهایتا مجبور به آزادی سایر زندانیان خواهد شد.

(2) “فتح الله گولن”  رهبر یک فرقه مذهبی است و ارتباطات تنگاتنگی با نئوکان های آمریکا دارد. او با استفاده از تسهیلاتی که از طریق این ارتباطات به دست آورده است و از طریق قاچاق مواد مخدر سرمایه عظیمی بهم زده و این سرمایه را در ترکیه و کشورهای اسلامی بویژه جمهوری های قفقاز و آسیای میانه  به کار انداخته است. او به جرم توطئه برای سرنگونی رژیم لائیک ترکیه و تاسیس دولتی براساس شریعت غیابا محکوم شده است. او بعد از اینکه تصمیمات ارتش ترکیه ( قرارهای 28 فوریه 1997) مبنی بر مبارزه همه جانبه با ارتجاع مذهبی به حکومت وقت اربکان تحمیل شد، از ترکیه فرار کرده و به آمریکا پناهنده شد.  همچنین، در رابطه با بحث های بالا می توانید به لینک دو مقاله در شهروند در این رابطه مراجعه کنید:

-  تحلیل افشاگرانه یک ژنرال بازنشسته ترک از اوضاع ترکیه

-  مسئله کرد، پروژه خاورمیانه بزرگ و نقش ترکیه

http://www.shahrvand.com/archives/23187

  http://www.shahrvand.com/archives/30517

(3)  حوادث اوکرایین و کوشش آمریکا برای دست یافتن به پایگاه های دریایی اوکرایین در دریای سیاه و اشک تمساح ریختن برای حاکمیت ملی، تمامیت ارضی، حقوق بشردر اوکرایین در این زمینه بسیار آموزنده است.

(4) یالچین سونر Deniz Kuvetlerine neden kumpas kurudu?

Yalçin Soner. Sözcü Gazetesi.  2 Jan. 2014

(5) ترور “بهجت اوکتای” Behçet Oktay… رئیس سابق “دایره ویژه عملیات میت”، قتل “کاشف کوزین اوغلو” .Kaşif Kuzinoğlu  رئیس دایره عملیات میت در قفقاز و آسیای میانه، در زندان، ترور “اشرف بیتلیس” Eşref Bitlis فرمانده کل ژاندارمری ترکیه (1993- 1990).  دو بار اقدام به قتل ناموفق “حسین کیوریک اوغلو” یک بار در قبرس زمانی که فرمانده نیروی زمینی ترکیه (1998 ـ1997) بود و بار دیگر زمانی که فرمانده ستاد ارتش ترکیه بود.  از کارهای مهم  دولت موازی ـ گلادیو محسوب می شود. طبق افشاگری های مطبوعات ترکیه دستور قتل ژنرال کیوریک اوغلو را معاون وقت وزارت دفاع آمریکا “پل ولفوویتز” شخصا داده بود. کیوریک اوغلو مخالف سرسخت مداخله آمریکا در عراق، و تجزیه شمال عراق است.

در حاشیه چند افشاگری در مطبوعات ترکیه:

“امینه اولکر تارهان”  Emine Ülker Tarhan : (حقوقدان، سیاستمدار و نماینده مجلس از “حزب جمهوری خواه خلق” CHP)

“یک هشدار”:

-  اگر “شورای عالی قضات و دادستان ها” HSYK  تحت امر وزارت دادگستری  در آید،  ترکیه تماما تبدیل یه یک کشور پادشاهی خواهد شد.

- در این صورت بدون اجازه وزارت دادگستری هیچگونه تحقیقاتی در مورد بی قانونی ها انجام نخواهد شد.

-   به فسادها و دزدی ها به راحتی سرپوش گذاشته خواهد شد.

-   انتخابات فقط ظاهرا برگزار خواهد شد. در تمام انتخابات AKP پیروز خواهد شد.  در مورد تقلبات انتخاباتی کسی نخواهد توانست شکایت کند، زیرا برای اعتراض به تقلب در انتخابات باید به وزارت دادگستری تحت امر حکومت باید رجوع کرد!

- آنها هرکه را بخواهند  زندانی خواهند کرد، و دزدان، متجاوزان، قاتلان و تروریست ها را آزاد خواهند کرد.

این خطر را جدی تلقی کنید زیرا، این خطر مربوط به آینده همه ما، فرزندان ما و میهن ماست.

آیا در مورد “چالیک هولدینگ” Çalık Holding   که داماد نخست وزیر “برات آلبایراک” Berat Albayrak مدیرعامل – CEO – آن است این واقعیت ها را می دانید؟  چند مورد:

- در تاریخ جمهوری ترکیه بزرگترین “اعتبار تشویق” به مبلغ 14.50 میلیارد دلار به شرکت چالیک داده شده است.

-  معدن طلای “ایلیج”  در “ارسینجان” که سالیانه 16 تن طلا از آن استخراج می شود به شرکت چالیک داده شده است.

-  خط لوله نفت بین سامسون – آدانا ـ جیهان به شرکت چالیک داده شده است.

-  خصوصی سازی شرکت های پخش برق در سامسون ـ اردو ـ چوروم ـ آماسیا ـ سینوپ به شرکت چالیک داده شده است.

-  بانک کشاورزی که قادر به دادن اعتبار به کشاورزان نیست، بانک خلق که قادر به دادن اعتبار به  اصناف نیست. هرکدام یک میلیارد دلار اعتبار با بهره بسیار پائین به شرکت چالیک داده اند.

- شرکت چالیک با “شرکت مخابرات ترک”  Türk Tele Komشریک شده و سپس شرکت مخابرات کشور آلبانی را خریده است.

-  قرارداد 1 میلیارد دلاری تاسیس سانترال انرژی در شمال عراق (کردستان عراق) به شرکت چالیک داده شده است. آیا می دانید که حامیان دزدان به اندازه دزدان گناه کارند؟

صباحدین اؤن کیبار Sabaheddin Önkibar  (روزنامه آیدین لیک)

اردوغان 13 بار با “یاسین الکادی” (از رهبران اصلی القاعده) در ترکیه ملاقات کرده است.  در یکی از این ملاقات ها که در استامبول در “مرکز کنگره خلیج” و با حضور رئیس سازمان اطلاعات ترکیه (میت) “هاکان فیدان” Hakan Fidanانجام شده است. به نظر “صباحدین اؤن کیبار” Sebahaddin Önkibar  (روزنامه نگاری که رکورد دار شکایت طیب اردوغان علیه  خوداست):  “اسناد این ملاقات (ویدئو)، می تواند، راه محاکمه اردوغان در دادگاه جزایی المللی را هموار سازد”!

“12سپتامبر 2012  تاریخ تبدیل قوه قضایی ترکیه به یک “باند” است.  اردوغان در طی 12 سال حکومت خود مرتبا افکار عمومی را فریب داده و ادعا کرده است که کودتاگران 12 سپتامبر 1980 را محاکمه خواهد کرد.  آیا در طول 12 سال حکومت اردوغان حتی یک بازداشت و یا محاکمه یکی از عاملین کودتای 1980 وجود دارد؟ نه، وجود ندارد.  آنها از یک طرف با گفتمان فوق افکار عمومی را فریب دادند و از طرف دیگر ارتش ترکیه را از افسران میهن پرست و با شرف و آتاترکچی تسویه کردند!

 ترکیه در 10 ماده:

ترکیه کشوری است که در هر مزایده دولتی بزرگ، قوانین حاکم بر مزایده تغییر می کند. در طول 12 سال حکومت AKP این قوانین  بیش از شصت بار تغییر یافته اند!

ترکیه کشوری است که “دیوان عالی محاسبات” تعطیل و ابزار کنترل دخل و خرج دولت برچیده شده است!

ترکیه کشوری است که پلیسی که دستور قوه قضایی را اجراء می کند از کار برکنار می شود!

ترکیه کشوری است که بیش از دو ماه است که نخست وزیرش فریاد می کشد که در درون دولت، دولتی وجود دارد (دولت موازی ـ دولت مخفی)  ولی در این رابطه تا حال کسی دستگیر و محاکمه نشده است!

ترکیه کشوری است که نخست وزیرش اتهامات فساد و دزدی علنی و زیرپا گذاشتن قانون اساسی کشور را توطئه علیه حکومت اش قلمداد می کند!

ترکیه کشوری است که نخست وزیرش حتی در زیر نویس برنامه های تلویزیون نیز دخالت می کند!

ترکیه کشوری است که سردمداران حکومت به “ماشین دروغ گویی” تبدیل شده اند!

ترکیه کشوری است که سانسور اینترنت را قانونی کرده است!

ترکیه کشوری است که قوه قضایی آن صد در صد تحت امر و کنترل قوه اجرایی (حکومت) در آمده است!

 ترکیه کشوری است که سازمان اطلاعات ترکیه (میت) به سازمان خصوصی حکومت و شخص نخست وزیر تبدیل شده است!

تورنتو ـ20 مارس 2014

* علی قره جه لو، نویسنده و مترجم مستقل ساکن تورنتو، دارای دکترای علوم سیاسی، در حوزه ی مسائل سیاسی ملیت های ایران بویژه ترک ها و مسائل سیاسی ترکیه و آذربایجان و ارمنستان می نویسد.

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

آ. ائلیار
برگرفته از:
ایمیل رسیده

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.