گزارشی از گرامیداشت سالگرد یاد شقایقهای به خون خفته خرداد 85 سولدوز(نقده)

روز چهارشنبه مصادف با چهارم خرداد يك هزار و سيصد و نود مراسم بزرگداشت ياد و

خاطره جانباختگان اعتراض خونين خرداد هشتاد و پنچ :1-توحيد آذريون 2- حسين فتحي پور 3- همت اسم زاده 4- عسگرقاسمي ؛ با حضور انبوه مردم و فعالين مدنی از شهر هاي مختلف آذربايجان، در آرامگاه آن عزيزان در سولدوز (نقده) برگزار گردید.

نيروهاي امنيتي از آغاز مراسم با مستقر شدن در نقاط مختلف محل در حال گشت بوده و رفت و آمد ها را زير نظر داشتند.جاده خاكي منتهي به مزار كه از كهل به آنجا ميرفت توسط نيروهاي لباس شخصي بسته شده بود. نيروهاي لباس شخصي در اطراف مزار شهدا،تك نيراندازها در كوه مشرف به مزار، نيروهاي ضد شورش در محل شستشوي

اموات و نيز نيروهايي متشكل از نيروي انتظامي،اطلاعات و سپاه در اطراف مزار شهدا از داخل اتومبيل محل را كنترل ميكردند.

مراسم با سخنراني دكتر پرويز محمدي آغاز شد.ايشان ابتدا از طرف خانواده ها از حضور پر رنگ فعالين كه از شهرهاي مختلف حضور داشتند تشكر و قدرداني نمودند. در ادامه دكتر محمدي چند بيت شعر قرائت نمودند.

برخی از فعالان که قصد اقدامات تبلیغی و طیفی از طریق ایراد سخنرانی های خودخواسته را داشتند و با ممانعت و مخالفت گسترده سولدوزیها مواجه شدند. مراسم در ساعت شش عصر به پايان رسيد.

در بیانیه ای از طرف جمعی از فعالان مستقل سولدوز : آمده « ما فعالان سولدوز با آگاهی کامل از قصد و نیت آنان هیچگاه اجازه نخواهیم داد که خون شهدای ملی مان دست آویز و ابزار دست عده ایی گردد که بجای مبارزه ملی بدنبال مباحث رهبری و جریان سازی و یارگیری طیفی و گسترش اختلافات در حرکت ملی آذربایجان هستند. سولدوز اجازه سوء استفاده به هیچ طیف و گروه و شخصی را نخواهد داد، اینجا آتلیه فیلم و عکس یادگاری-تبلیغی نیست بلکه سولدوز میدان بی ادعای مبارزه با بدخواهان آذربایجان است»

بر اساس گزارش ايلقار شاهين- از دانشجویان ، ابراهيم رشيدي ( ساوالان) از یاران لسانی با انتشار مقاله " شیهه جغد اقتضای تاریکی است..." به فعلان مستقل واکنش نشان داده است.

خبرهای متعدد از «مراسم بزرگداشت» و ادامه واکنشها در میان فعالان حاکی از ایستادگی در برابر هژمونی طلبی برخیهاست. در این رابطه به بخشی از نوشته ایلقار شاهین تحت عنوان«عذر بدتر ازگناه يا اسطوره سازي ؟!» توجه میکنیم:

رشيدي عزيز!

زندگي مدرن و معاصر قرن حاضر ، بر روي خرد جمعي و در عين حال قبول تكثر آرا تاكيد داشته و باور ندارد كه تمام حقايق تنها در اختيار هر فرد مفروض و دوستداران اوست. به عبارت ديگر هر دسته و گروه وجمعيت و يا هر شخصيتي ، حامل تمامي حقيقت نيستند . حقايق هم از تكثر فوق الاشاره برخوردار بوده و به نسبت هاي معين بين انسان ها تقسيم مي شوند. فكري وجود ندارد كه جهانشمول بوده و برخورد با آن حكم برخورد با " زلف يار " داشته باشد.

به روايت تمامي انسان هايي كه به اين مهم – نبودن تمام حقيقت دربين تمام انسان ها – دست يافته اند، نفي اين بزرگترين دست آورد بشري ، در اصل نشان از تفكر استبدادي فرد دارد كه شما هم مانند من بايد كه تكليف خود را با آن روشن كنيد.

آيا دفاع بي چون و چرا از مرادتان آقاي لساني ، او را به عنوان هر انسان جايز الخطا مشتبه نساخته و در اصل مانع رشد و تكامل او نخواهيد شد ؟ جواب مثبت است و بنابراين شما نه تنها با او دوستانه رفتار نكرده ايد، كه بيچاره اش هم مي كنيد. او با اين توصيفات شما تصور خواهد كرد كه انسان دست نيافتني بوده و بنابراين مانند اتفاق كوچكي كه در سولدوز اتفاق افتاد ، بر اين تصور خواهد بود كه محور عالم خود اوست و كسي را حق اعتراض بر او نيست و اگر كسي جرات اين كار را كرده ، لابد اطلاعاتي و... بوده است!

اما شما نمي توانيد بر روي واقعيات حادث شده در مراسم بزرگداشت شهداي سولدوز ، پرده ي ساتري پوشانيده تا بتوانيد از حيطه مرادتان كه ظاهرا از نظر شما نامحدود !؟ است، دفاع كنيد. چرا؟

براي اين كه فيلم هاي مربوط به تمامي لحظات اين مراسم ، از تلاش هاي ناشيانه ي شماها براي تبليغ مرادتان گرفته تا سخنراني محمدي و... وعدم سركشي آقاي لساني به خانه دو تن از شهدا ، ومجلس را با عصبانيت ترك كرده و با چند خودرو شخصي به طرف ترمينال حركت نموديد و... همگي موجود بوده ...

به نظر مي رسد خود را محورعالم و يا حداقل همه كاره ي ملت آذربايجان مي دانيد وبركسي اين حق را قايل نيستيد كه اعتراضي به شما داشته باشد !

صلاح من و شما در اين نيست كه درصدد ثبوت و يا خدای نكرده تحميل هژموني خود به هرقيمت و هزينه اي بر حركت ملي آذربايجان باشيم.

صبر وتحمل و بردباري چاره سازتر است و نهايت بقول سعدي ، محك قضاوت خواهد كرد كه زر مغربي است! »

دانشجویان سولدوزی مقیم ارومیه : مینویسند:« ...اگر فعالان حرکت نخواهند هزینه های تحمیلی ایشان[ لسانی] را به حرکت پذیرا شوند باید چه کنند؟سوم این که سطح سواد ایشان تا چه حد است که برای سایر فعالان تعیین تکلیف می کنند؟»

یا گروهی از دانش آموختگان در اروميه: مینویسند:«در ميان خبر ها ديديم خود شاهد و ناظر هم بوديم كه مراسم بزرگداشت جان باختگان خرداد 1385 برسر مزار آنها درسولدوز ( نقده ) برگزار شده وآقاي عباس لساني كه با طي مسافت طولاني و بهمراه تعدادي از دوستان هم قد و قواره خود ، خود را از اردبيل به نقده رسانده و تلاش وافري نموده است كه براي مطرح كردن هرچه بيشتر خود و نهايتا با فرض غيرعادي بدست گرفتن اهرم هژموني حركت ملي آذربايجان جنوبي ، بر سر مزار اين جوانان ناكام نقده اي سخنراني كند كه موفقيتي در اين كار نداشته است.

متداول است كه در اين گونه سخنراني ها ، دوستان، اقوام و يا نخبگان شهر و حداكثر استان، سخنراني مي كنند.

آقاي لساني كه تحصيلات آكادميك نداشته و سواد اندك و شفاهي خود را از خواندن روزنامه ها و گوش دادن به راديو و... كسب كرده است، چرا تصور مي كند كه در سولدوز و آذربايجان غربي قحط الرجال است و خود را مكلف به سخنراني مي داند؟ آيا اين عمل او توهين به پتانسيل علمي بالاي تعداد زيادي از فعالين حركت ملي در اروميه و... نيست؟

ما به عنوان گروهي از فعالين حركت ملي آذربايجان در اروميه ، اينگونه تلاش هاي مصادره كننده را محكوم كرده و از آن جا كه خود را عاقل ، بالغ و تحصيل كرده مي دانيم ، ازهرمهمان ناخوانده و خوانده اي توقع اين را داريم كه با حفظ حرمت صاحبخانه ، نقش وصي و قيوم را براي ما بازي نكند»

دوران تحمیل هژمونیها گذشته است. آنان که قواعد سیاست دموکرایتک را رعایت نمیکنند تباه گر و بازنده اند.

منابع: ایمیلهای رسیده به ایران گلوبال