در شرایطی کارگران ایران باستقبال اول ماه مه میروند که سرمایه داری با انقلاب در تکنولوژی ارتباطات، مرزهای ملی را درنوردیده و بعنوان شبکه ای جهانی بر دنیا حکمفرمائی می کند. درهم تنیدگی و جهانی شدن سرمایه، امر همسرنوشتی، همدلی و همبستگی اردوی کار را بیش از گذشته بر کارگران و زحمتکشان جهان آشکار می کند و خصلت پیکارشان جهانی تر می شود.

نظام سرمایه داری در ذات خود بوروکراتیک، استثمارگر، استبدادگر و تبعیض بنیاد است و نخستین قربانی اینهمه زشتخوئی، فرزند ناخلف آن، طبقه کارگر بوده است. این طبقه اجتماعی بدارازای عمرش علیه ناهنجاریهائی معلول این سیستم جنگیده است و با رشد و پیشرفت و جهانی تر شدن سرمایه، مبارزه برای دنیائی بهتر از عزیمتگاه دمکراسی، استثمارزدائی، تبعیض زدائی و نفی ستمگری در همه اشکال آن در جامعه هم ابعاد فرا ملی یافته است.

وقتیکه کارگران رنو در فرانسه برای مطالباتشان دست به اعتصاب میزنند، هم سرنوشتانشان در کشورهای دیگر بیاری شان می شتابند و وقتیکه رژیم قرون وسطائی اسلامی آزادی تشکل های کارگری را تحمل نمی کند و رهبران سندیکای کارگران هفت تپه، شرکت اتوبوسرانی تهران و ... بجرم دفاع از حق تشکل به بند می کشند، کارگران سایر کشورها به پشتیبانی آنها برمیخیزند و ابعاد جهانی مبارزه و نیاز به همبستگی جهانی کارگران ملل را بیشتر ملموس می کند.

کارگران ایران در شرایطی باستقبال اول ماه مه میروند که در سخت ترین شرایط معیشتی قرار دارند و از ابتدائی ترین حقوق خود مبنی بر آزادی ایجاد تشکل های صنفی و سیاسی محروم اند.

30 سال است که نیروهای ارتجاعی با دسیسه دین، قوم،نژاد و ایدئولوژی جنبش کارگری را شقه شقه می کنند و مانع ایجاد وحدت در جنبش کارگری می شوند. اکنون این سیاست های ارتجاعی در جامعه کارگری ایران رنگ باخته و کارگران دریافته اند که منافع خود، جامعه و کشور در طرد ارتجاع دینگرا، قومگرا، نژادپرست و دادستیز است.

جنبش کارگری ایران در یک دهه گذشته گام های بزرگی برای ایجاد تشکل های کارگری برداشته است و سلطه فاشیسم دینی مانع اصلی ایجاد سازمان سراسری صنفی و تشکیل احزاب کارگری در ایران است. برچیدن فاشیسم دینی بمنظور گشودن راه دادگری، دمکراسی و آزادی کشور، امر کل جنبش های اجتماعی زنان، کارگران و دانشجویان است.

جنبش کارگری تنها در اتحادی دمکراتیک با سایر جنبش های مدرن اجتماعی می تواند راه رهائی خود را هموار کرده و با گذر از لاشه متعفن حکومت اسلامی،در ساختن زندگی شایسته، سرفرازانه و عاری از ستم و تبعیض برای شهروندان کشور موثر واقع شود.

روز اول ماه مه ، روز همبستگی جنبش کارگری جهانی، روز همبستگی کارگران ایران برای ایجاد تشکل های صنفی و سیاسی مستقل خود و روز همبستگی جنبش زنان، دانشجویان و ملت ایران با طبقه کارگر برای آزادی، دمکراسی و نفی بیدادگری در همه اشکال آن در جامعه است؛ بنابراین گرامی اش بداریم!