چند روزی است که بحث های داغی پیرامون تصمیم اخیر بالاترین در ممنوعیت لینک های توهین آمیز به مذهب بین موافقان و مخالفان درگرفته است. شاید پرداختن به این بحث با توجه به انبوه بحث ها و نوشته ها تکراری باشد، اما دوست داشتم من هم از زاویه دید خودم مسئله را ببینم و بازگو کنم.

مدت هاست عضو بالاترین هستم. اما صادقانه بگویم از محیط و فضای این وبسایت اجتماعی اصلا راضی نیستم. به همین دلیل علیرغم اینکه مدت زیادی است عضو بالاترین می باشم، اما امتیاز چندانی کسب نکرده ام و در بحث ها هم شرکت نمی کنم.

لابی های بسیاری در بالاترین وجود دارد و البته دوستانی که هرجا و در هر بحثی کم می آورند ساده ترین راه یعنی توهین را در پیش می گیرند. بگذریم، اما من نیز از این تصمیم بالاترین بسیار راضی و خوشنودم.

بالاترین نه بسیجی شده و نه انحصارطلب. نمی دانم چرا اینگونه احساساتی و سریع موضع گیری می کنیم و فورا یک برچسب به اشخاص یا سایت ها می چسبانیم و آنها را بسیجی و سپاهی و غیره معرفی می کنیم؟ آیا به نظر شما بسیجی یا سپاهی کسی است که به مذهب توهین نمی کند؟

به نظر من جواب این سوال منفی است. کما اینکه بارها شاهد بوده ایم که همین بسیجی ها و سپاهی ها به دیگر مذاهب توهین کرده اند. اما اگر انتظار داشته باشیم که به همدیگر و به عقاید یکدیگر احترام بگذاریم، شده ایم بسیجی و انحصار طلب؟

کدام بسیجی و انحصارطلبی را می شناسید که اینقدر دموکراتیک و روشنفکرانه عمل کند؟ بعنوان یک شخص معتقد به مذهب، توهین به مذاهب را اصلا قبول ندارم. اگر منظور دوستان نقد علمی و بحث در مورد آرا و نظرات یک دین من باب موضوعی خاص است، هیچ مشکلی نیست. اما بنام بحث های علمی توهین کردن به مذاهب مختلف، بعقیده من با آزادی بیان هم در تضاد است.

یعنی دوستان آزادی بیان را تنها در توهین و تحقیر عقاید مخالف می بینند؟ اتفاقا این اخلاق بیشتر شبیه اخلاق انحصار گرایان و رهبران رژیم اسلامی است. باید این را باور داشته باشیم که جامعه ما زمانی به سوی دموکراسی پیش می رود که ما تحمل عقاید مختلف را داشته باشیم نه اینکه به آنها فحاشی کنیم. آیا به عقیده دوستان راهِ ساختن یک جامعه دموکراتیک از توهین به مذاهب و اعتقادات دیگران می گذرد؟ خب اگر اینطور است، رژیم اسلامی در حال حاضر دموکرات ترین رژیم جهان است که اتفاقا آقای احمدی نژاد هم پیشتر به آن اشاره کرده بود و همه ما به ان خندیدیم.

در ثانی، اگر عده ای از دوستان از عملکرد رژیم مذهبی ایران دلخوشی ندارند، دلیل نمی شود همه را با یک چوب برانند و به اعتقادات همه توهین کنند. بنده می خواهم این دایره را بزرگتر کنم، فرض می کنیم که عده ای اصلا مخالف دین و مذهب و حتی خدا هستند، خب در سایه آزادی بیان آنان نیز حق اظهار عقیده دارند، اما اظهار عقیده آنان باید مساوی با توهین به مذهبیون باشد؟

این روشن یعنی توهین به دیگران برای اظهار وجود، فرومایه ترین روشن اظهار وجود است و نشان می دهد که شخص توهین کننده چیزی در چنته ندارد، چه اگر داشت نیازی به توهین و هوچی گری نبود، می توانست مستدل و منطقی حرف بزند، در آن صورت عده ی بیشتری نیز به آن حرف ها گوش می کردند.

در آن سو، آیا مخالفان مذهب (که ظاهرا موافقان توهین به مذاهب هم هستند)، آیا دوست دارند که مذهبیون نیز به آنان توهین کنند؟ پرواضح است که هیچ شخص سالم و عاقلی، دوست ندارد که به خودش و اعتقاداتش توهین شود. پس بهتر است بجای توهین و تحقیر عقاید یکدیگر راه صحیح درست صحبت کردن را بیاموزیم.

سخن آخر اینکه، بعنوان یک ایرانی که همواره در متون ادبیات کهن مان، سفارش به رعایت ادب شده ایم، چرا باید بی ادبی را سرلوحه اظهارنظرهای خود قرار بدهیم؟ بهتر است همانقدر که به تخت جمشید و کوروش بزرگ افتخار می کنیم، به ادب و وقار خود نیز ببالیم زیرا کوروش و داریوش به تاریخ پیوسته اند، اما ما در حال زندگی می کنیم و البته روزی ما نیز به تاریخ خواهیم پیوست، پس بیاییم نام نیک از خودمان در تاریخ به یادگار بگذاریم.