در اولین نگاه بر صفحه ایرانگوبال با مقاله حقوق بشر نوع ایرانی روبرو شدم. چه آسان زبان ها می چرخند و قلم ها قضاوت های ناروا را ثبت می کنند! نویسنده مقاله حقوق بشر نوع ایرانی خود با آگاهی به اینکه، خانم شیرین عبادی یک مسلمان و پیرو حکومت اسلامی و حقوق بشر اسلامی است، او را مترادف با ایران و ایرانی و سمبل مدافع حقوق بشر نوع ایران جا می زند و نادانی ها و کاستی های ایشان را بحساب حقوق بشر از نوع ایرانی واریز می کند تا به بهانه شیرین، نیشی هم به ایران بزند.

نویسنده بدرستی عقب ماندگی و یکی از هزاران تناقض حقوق بشر اسلامی خانم عبادی را رسوا می کند و در چارچوب گلاویزی با ایشان و ایران، نوشته را بپایان می رساند بدون اینکه به اصل موضوع بپردازد که حقوق بشر مقوله ای فرا دینی، فراملی، فراقومی، فرانژادی و جهانی ست و یکی از دستاوردهای بشریت است که پسوندهای من درآوردی اسلامی، ایرانی، بلشویکی و ... در راستای فرار از پذیرش اصول جهانشمول آنست.

سخن ناروای خانم عبادی در باره مبارزات افتخارآفرین جهانی در دفاع از خانم سکینه محمدی را می توان در چارچوب افکار عقب مانده ایشان و حقوق بشر اسلامی توضیح داد و معلوم نیست که چگونه و بر مبنای کدام منطق و سند این موضوع به ایران و حقوق بشر ایرانی وصل شده است.

خانم عبادی جنبش دفاع از حقوق زنان (علیه سنگسار و ...) را در برابر جنبش برای آزادی زندانیان سیاسی و نفی شکنجه و اعدام و ... در ایران قرار می دهد و نمی تواند درک کند که جنبش های زنان، دانشجویان و کارگران، نتنها در برابر هم قرار ندارند بلکه جویبارهای مستقلی هستند که فرای تعلقات دینی، قومی و نژادی، ستون های جنبش آزادی، دمکراسی و نفی حکومت دینی را تشکیل می دهند و می توانند در مرکز ثقلی بنام جنبش ملی بهم بپیوندند و استبداد و ارتجاع را در همه اشکال ش جارو کنند.

مدت هاست که عده ای کوشش می کنند که هویت ایران تاریخی را با چهره های منفور ترسیم کنند و این نظر را رواج دهند که گوئی پان اسلامیست های ایرانی ستیز حاکم بر کشور و تفاله های دورو برشان، شعور ملی، سیاسی، اجتماعی، دمکراتیک و فرهنگی ایرانیان را نمایندگی می کنند.

تلاش شکست خورده برای چسباندن خانم عبادی مدافع حقوق بشر اسلامی به حقوق بشر نوع ایرانی از جمله خلافکاری هائی ست که برای خراب کردن چهره ایران صورت می گیرد.

هویت ملت ایران را نمی توان با چهره شاه و شیخ ترسیم کرد. 31 سال پیش ملت ایران نظام شاهنشاهی را به زباله دان تاریخ فرستادند و 31 سال ست که حکومت اسلامی کوشش می کند که هویت ملت ایران را با دین و فرهنگ عرب تعریف کند و همگان دیدیم که ملت ایران از زیر آوار خرافات و حکومت اسلام سربلند کرد و گفت ایران و ملت آن چیزی نیست که اسلامگرایان بدنیا معرقی می کنند!

در میان اپوزیسیون ایرانی، صدها چهره برجسته مدافع حقوق بشر چون لاهیجی ها وجود دارند که انتخاب جرجیس (خانم عبادی) از میان اینهمه پیامبر بعنوان مدافع حقوق بشر ایرانی، اگر نگوئیم که از ره کینه به ایران ست، حداقل تحریف آشکار و مترادف خواندن دو مقوله متضاد حقوق بشر اسلامی و ایرانی است.

حکومت دینی- قومی و نژادی در تناقض بنیادی با حقوق جهانی بشر قرار دارند و کسی نمی تواند در کنار دفاع از حقوق بشر، از رژیم دینی، قومی و نژادی دفاع کند، مگر اینکه قصد مردم فریبی داشته باشد.

27.08.2010