جغد مرگ بر آسمان ایران به پرواز درآمده است و هر بار ضحاک وار، تعدادی از جوانان ایران را بکام مرگ می فرستد. هنوز یک هفته از اعدام 5 زندانی سیاسی سپری نشده است که دادستان ولی فقیه در تهران از حکم اعدام شش تن دیگر خبر می دهد.

جوانانی که در کنار میلیونها ایرانی دیگر بخیابان رفتند تا به ولی فقیه و دیکتاتوری در ایران نه بگویند؛ اکنون در اسارت دژخیمان حکومت اسلامی و در معرض خطر اعدام قرار دارند.

چرا حکومت اسلامی اینگونه هراسناک و وحشتزده از جنبش خیابانی انتقامجوئی می کند؟ آیا این اعدام ها تنها انتقامجوئی کور از مخالفین نظام است ویا پیام های دیگری نیز دارند؟

نگاهی به چهره فرتوت نظام افکنیم تا پاسخ مان را از رنگ رخساره اش دریابیم!

کمتر از یکسال پیش شعار مرگ بر ولی فقیه و مرگ بر دیکتاتوری بر سراسر ایران طنین افکند و حماسه های جنبش خیابانی، مهر عدم مشروعیت بر پیشانی ولی فقیه کوبید و جنبش آنچنان تعمیق یافته است که از جمهوری اسلامی تنها جسد نیمه جانی روی دستان نحیف و لرزان نیروها و ارگان های سرکوب رژیم باقی مانده است.

تضادهای بالائی ها بر سر قدرت و ثروت، تا "بیت های آیت الله ها" نفوذ کرده است و شانسی برای ترمیم شکاف های ایجاد شده در بالا وجود ندارد.

بن بست های سیاسی، بحران اجتماعی اقتصادی و چشم انداز خیزش جنبش های اجتماعی؛ آینده تیره و تاری در برابر حکومت اسلامی قرار داده است و در چنین شرایطی که بود و نبود نظام مطرح است، پاسداران ولی فقیه، از هر حربه ای برای حفظ موجودیت خود استفاده می کنند و به هیچ پرنسیبی، حتی در میان "خودی های" نظام پایبند نیستند.

هراس از تکرار جنبش خیابانی و گوشمالی اراذل و اوباش ولی فقیه در خیابان ها و اینکه جنبش خیابانی می تواند به تکرار الگوی قرقیزستان در ایران منجر شود، خواب را از حاکمان ربوده است و از اینروست که معلم و دانشجو و دگراندیش به اتهاماتی که تنها شایسته پان اسلامیست ها می باشد، به مرگ محکوم می شوند تا بخیال خام خود، جنبش را از روحیه شهامت و دلاوری تهی سازند.

خرداد ماه، سالگرد جنبش حق تعیین سرنوشت ملت ایران بدست شهروندان ش را در پیش رو داریم و انگیزه هائی که جنبش خیابانی را بوجود آورد ، هنوز پابرجاست و قلب جامعه جوان ایران همچنان برای آزادی، دمکراسی و نفی حکومت دینی می تپد!

مقابله و رودروئی با دیکتاتوری امری اجنتاب ناپذیر است و پیکار برای آزادی ایران و مردمانش هزینه هائی دارد که به ملت ایران تحمیل می شود و برای پایان دادن به ننگ 30 ساله حکومت اسلامی درایران، راهی جز هزینه کردن و آنهم از ارزشمندترین سرمایه های کشور، پیشاروی جنش وجود ندارد و تاریخ سه دهه گذشته هم چنین بوده است.

جنبش از آنچنان توانی برخوردار است که از هر امکانی برای کاهش هزینه ها بهره گیرد؛ صدای آزادیخواهانه ملت ایران و فرزندانش را بگوش جهانیان برساند و ماهیت ضد بشری حکومت اسلامی را به جهانیان و بویژه کشورهای اسلامزده معرفی کند تا آنها در منجلابی که ملت ایران در آن فرو رفته است، گرفتارنشوند و مهمتر از همه، بزرگترین ائتلاف علیه اعدام و سرکوب را در عمل مشترک، سازمان دهد.

شهروندان ایران سرنوشت مشترکی دارند و بعنوان یک ملت در تور صیاد گرفتار شد اند. تنها شانس نجات، در ایجاد اراده واحد برای آغاز پرواز همه باهم است! برای ساختن آینده ای شکوهمند برای ایران و ایرانی، باید پرواز همه باهم را تمرین کرد و اینکار با همصدائی با محکوم کردن اعدام 5 فرزند دلاور ایران فرزاد کمانگر و ... انجام گرفت و موفق هم بود و از همینرو آه و ناله کیهان ولی فقیه درآمد.

زمان آن فرا رسیده است که شعار لغو اعدام را همه باهم فریاد زنیم و اینگونه هزینه ها را به حداقل رسانده و ماشین سرکوب و اعدام ولی وقیح را متوقف کنیم!