دو زندانی سیاسی عرب اهوازی به نامهای علی چه بیشاط و سید خالد موسوی از ١٨ مارس سال جاری، توسط نیروهای اداره اطلاعات از زندان فجر دزفول به مکان نامعلومی منتقل شده بودند و علی رغم تلاش زیاد وكلا و خانواده‌های آنها تا امروز خبری از سلامتی آنها در دست نبود اعدام ایشان در حالی انجام شده است که ماموران اطلاعات به خانواده های آنان در مورد برگزاری هرگونه‌ مراسم هشدار داده‌اند.

 

علی چه بیشاط و سید خالد موسوی به موجب دادنامه شماره ٩١٠٩٩٨۶١١٩٩٠١٢٢١ شعبه ۴ دادگاه انقلاب اهواز در شهریور ١٣٩٢ به اتهام “محاربه با خدا” و “اقدام علیه امنیت ملی” از طریق انفجار لوله‌ گاز چغازمبیل به اعدام محکوم شدند.

 

این دو زندانی سیاسی به همراه چند نفر دیگر در تاریخ ١١/١١/٢٠١٢ توسط اداره اطلاعات شوش دستگیر شده و پس از ماهها تحمل شکنجه شدید جسمی و روانی در بازداشتگاه اطلاعات اهواز مجبور به “اعترافات” اجباری شده اند. امری که  بر خلاف تمام میثاق ها و کنوانسیون های بین المللی و حتى بر خلاف اصل ٣٨  قانون اساسی ایران است.

 

اوج اعدامهای مخفیانه‌ عربها در زمان روحانی

از زمان روی كار آمدن دولت روحانی تا کنون هشت زندانی اهوازی که محکوم به اعدام بودند، بدون اطلاع خانواده و وکلایشان به صورت مخفیانه اعدام شدند. مسولان قضایی حتی پس ازاجرای حکم، تاریخ اعدام و محل دفن آنها را به خانواده هایشان ابلاغ نکرده اند.

 «هاشم شعبانی، ۳۲ ساله، معلم ادبیات عرب دبیرستان خلفیه» و «هادی راشدی، ۳۹ ساله، معلم شیمی دبیرستان خلیفه» که به اتهام محاربه محکوم به اعدام بودند، ۱۶ آذر ماه سال ۱۳۹۲ از زندان کارون اهواز به مکانی نامعلوم انتقال داده شدند. خبر اعدام آنها در تاریخ ۲۹ دی ماه ۱۳۹۲ به خانواده هایشان اطلاع داده شد. همچنین غازی عباسی، عبدالرضا امیر خنافره، عبدالامیر مجدمی، جاسم مقدم پناه در تاریخ ۱۲ آبان ۱۳۹۲ از زندان کارون اهواز به مکانی نامعلوم انتقال داده شده و مدتی بعد اجرای حکم اعدام آنها به خانواده هایشان ابلاغ شد.