روزنامه "عصر ایران" امروز مقاله ای تحت عنوان نمک نشناسی افاغنه بچاپ رسانده که در واقع جوابیه ای به تظاهرات ۱۳۸۹/۲/۱۲ مقابل سفارت جمهوری اسلامی در کابل است.

در تظاهرات مقابل سفارت حکومت اسلامی، نسبت به احکام اعدام افغان ها توسط حکومت اسلامی، اعتراضاتی صورت گرفت که در رسانه ها بازتاب گسترده ای داشته است.

بنا به گزارش "شبکه اطلاع رساني افغانستان":

"شماری از ساکنان کابل در اعتراض به آنچه که بد رفتاری دولت ایران با پناهجویان افغان در این کشور می خوانند، در برابر ساختمان سفارت ایران در کابل تجمع کردند.

این افراد با محکوم کردن اعدام چندین افغان در ایران، از حکومت افغانستان خواستند تا این مسئله را با جدیت دنبال کند.

این تظاهرات که با بیان سخنان تندی از سوی مردم به همراه بود در ادامه پخش گزارشهایی مبنی بر اعدام چندین شهروند افغان در ایران به جرم قاچاق مواد مخدر صورت می گیرد.

وزارت خارجه افغانستان می گوید ایران و افغانستان توافق نامه ای را امضا کرده اند که براساس آن باید یکدیگر را از اجرای حکم قضایی علیه شهروندان طرف مقابل مطلع کنند اما آنها می گویند ایران هیچ اطلاعی در مورد اعدام شش تن از افغانان نداده است.

گفته شده است که 5 هزار و 600 تن از افغانان در ایران زندانی هستند که اکثر آنان بجرم انتقال مواد مخدر در مرزهای ایران دستگیر و زندانی شده اند. "

در واکنش به اعتراض به احکام اعدام "عصر ایران" نوشته است که:

" شورشیان افغانستان که در مقابل سفارت ایران اغتشاش به راه انداخته اند باید بدانند اگر تولید مواد مخدر در افغانستان "شغل" است ، در ایران "جرم" است و اگر برخی جوانان افغان تولید و حمل و فروش مواد مخدر را "کار" می دانند جوانان ایرانی آن را "عار" می دانند و اگر کسی به خاطر این جرایم بازداشت شود زندان و اعدام در انتظارش است خواه افغانی باشد یا کس دیگر ؛ همان طور که تا کنون بسیاری از اتباع ایرانی هم به دلیل قاچاق مواد مخدر اعدام شده اند.

مشخص نیست این همه جو سازی نسبت به صدور حکم زندان برای چند قاچاقچی سابقه دار مواد مخدر با چه هدفی انجام می شود اما تحلیل ها حاکی از آن است که سرشاخه های تولید مواد مخدر در افغانستان نسبت به تزلزل جایگاه رابطان شان در ایران نگران شده اند و به همین دلیل به بهانه زندانی بودن اتباع افغانستان جار و جنجال به راه انداخته اند و به دروغ می گویند که هزاران افغانی در ایران اعدام شده و می شوند!!

البته مردم زجر کشیده افغانستان همواره برای ما محترم هستند اما باید بدانند که در میان آنان کسانی بوده اند که جنایات وقیحانه در ایران مرتکب شده اند و سردمدار قاچاق مواد مخدر هستند . بنابراین اگر مردم نجیب افغانستان واقعاً به دنبال عزت و سربلندی نام کشورشان هستند ، بهتر است به جای آن که در دام خبرسازی ها بیفتند ، خود در مقابله با قاچاقچیان مواد مخدر پیشگام شوند و این لکه های ننگ را از دامان ملت بزرگ افغانستان پاک کنند.

از قدیم الایام گفته شده که تر و خشک باهم می سوزند و اگرچه همه افاغنه مثل هم نیستند اما اقدامات هنجارشکنانه برخی از آنان در ایران مایه بدنام شدن کل افغان ها شده است و این در حالی است که واقعیت چیز دیگری است و اکثر مردم افغانستان را انسان های شریف و محترم تشکیل می دهند.

در پایان از وزارت کشور و وزارت خارجه در خواست می شود هرچه سریعتر نسبت به جمع آوری و اخراج مهاجران غیرقانونی افغان در ایران اقدام کنند تا بلکه اعتراضات برادران افغان نسبت به برخورد ایران با قاچاقچیان مواد مخدر خاتمه یابد." ۱۴ ارديبهشت ۱۳۸۹

و اما واقعیت اینست که منش و روش دست اندرکاران حکومت اسلامی با غیرخودی ها، از فیلتر دین، منافع حکومت دینی و نیازهای باندهای مافیائی عبور می کند. در نگرش سیاسی – فرهنگی آنها جایگاهی برای اندیشه های انسان محورانه و حقوق بشری وجود ندارد. با پیروی از همین نگرش، ایران خانه امن و جولانگاه تروریست های حماس و حزب الله، و آموزشگاه تروریستی پان اسلامیست ها و قفس کوچکی برای نیروی کار و زحمت افغان شده است.

بر کسی پوشیده نیست که مهاجرین در شرایط ناعادلانه و تبعیض آمیزی قرار دارند، علیرغم اینکه ملت افغان تا گذشته نه چندان دور تاریخی، با سایر اقوام ایرانی زیر یک سقف قرار داشتند و نیکی و زشتی مان و درستی و نادرستی مان دستمایه تاریخ و فرهنگ مشترکمان است.

سرزمینی كه اکنون افغانستان نامیده می شود بخشی از ایالت بزرگ خراسان بود كه اقوام افغانی در آن ساكن و جزیی از قلمرو تاریخی و فرهنگی ایران بودند و در نتیجه سیاست های بین المللی قدرت های بزرگ در 1857 از ایران جدا شد.

"عصر ایران" به بهانه "قاچاق مواد مخدر" پیشنهادجمع آوری و اخراج مهاجران غیرقانونی افغان را طرح نموده و از سوی دیگر نسبت به تحمیل سیاست عربی - اسلامی شدن جامعه ایران و غارت سرمایه کشور بسوی کشورهای عربی و ... سکوت اختیار می کند.

دست اندرکاران "عصر ایران" خود بخوبی می دانند که در کشور ما سرنخ خلافکاری ها به نهادهای امنیتی – اطلاعاتی رژیم و مافیای ولی فقیه وصل می شوند.

از زمان آغاز حکومت اسلامی بخش قابل توجه ای از نیروی پیاده نظام ارتجاع پان اسلامیستی، دزدان، قاچاقچیان و لمپن ها در ارگانهای فاشیستی سرکوب و نهادهای امنیتی – اطلاعاتی سازمان داده شده و بتدریج شاهرگهای کنترل، نظارت و سازماندهی قاچاق کلان مواد مخدر در حوزه داخلی و بین المللی را در دست گرفتند.

مافیای ولی فقیه، برای اهداف شوم خود فرزندان جویای کار و ساده لوح ایرانی – افغانی را ابزارگونه مورد سوء استفاده در شبکه های تحت رهبری قرار داده و تا کنون هزاران تن از آنها را به جرم قاچاقچی اعدام کرده و خود (قاچاقچیان اصلی) با پوشش نهادهای امنیتی – اطلاعاتی و حمایت "دستگاه ولایت" میلیونها جوان ایرانی را بکام اعتیاد فرستاده اند.

تظاهرات علیه حکم اعدام افاغنه در ایران، اقدامی در راستای دفاع از حقوق بشر و محکومیت سیاست های ضدانسانی حکومت اسلامی می باشد که نمی تواند مورد تحسین و پشتیبانی مردم ایران قرار نگیرد.

روزنامه "عصر ایران"از وزارت کشور و وزارت خارجه در خواست کرده است که هرچه سریعتر نسبت به جمع آوری و اخراج مهاجران غیرقانونی افغان در ایران اقدام کنند تا بلکه اعتراضات برادران افغان نسبت به برخورد ایران با قاچاقچیان مواد مخدر خاتمه یابد.

قلم زنان حکومتی از موضع افغانی ستیزی نسبت به اعتراض های بحق و عادلانه علیه اعدام ها در ایران واکنش نشان داده و آنها را به اخراج از کشور تهدید می کنند ، در حالیکه بخاطر سیاست های ارتجاعی حکومت و سیطره افیون و خرافات بر جامعه، زندگی شهروند و مهاجر را در جامعه به سقوط کشانده و کشور به دوزخی برای ایرانیان و مهاجرین افغان تبدیل شده است.

حکومت دینی در ایران بشدت از فقدان شعور علمی در بررسی زمینه ها و علل سیاسی-اجتماعی اعتیاد در جامعه رنج می برد و سیاست کورکورانه اعدام افراد بیگناه، تبلور فهم نظام اسلامی از این معضل سیاسی – اجتماعی است.

اگر اعدام قتل عمد دولتی و نمودی از بربریت قرون وسطی در عصر نوین است؛ پس با تظاهرکنندگان کابل و با ملتی که سی سال ست که فرزندانش در کشتارگاه های حکومت اسلامی قتل عام می شوند، همصدا شویم و لغو حکم اعدام را به حکومت اسلامی تحمیل کنیم!