ولی فقیه و ارگانهای سرکوب حکومت اسلامی، دگراندیشان را به جرم جنگ با الله، نقض قوانین اسلام و تهدید امنیت به بند می کشند. آنها بنام الله، اسلام و امنیت، بزرگترین جنایات را علیه بشریت مرتکب شده اند.

حاکمان کشور خود را فرستاده الله، چماقدار اسلام و حافظ امنیت معرفی می کنند؛ در حالیکه الله سنگری برای دفاع از منافع سازمان مافیائی روحانیت در ایران، اسلام ابزاری برای تحمیق ملت و امنیت بهانه ای برای حذف فیزیکی آزادیخواهان و دگراندیشان است.

در 30 سال گذشته جان های شیرینی در راه آزادی، دمکراسی و سربلندی ایران و ایرانیت فدا شده اند؛

"و گورستانی چندان بی مرز شیار کردند که بازماندگان را هنوز از چشم خونابه روان است"!

خیزش ملی - دمکراتیک خرداد 1388 ملت ایران، پاسخی به دریدگی های حاکمان و ضربه ای کشنده و تاریخی بر پیکر دیکتاتوری بوده و زخم هائی علاج ناپذیری بجا گذاشته است.

جنبش ملی - دمکراتیک در مدت کوتاهی حکومت اسلامی را از لحاظ سیاسی - ایدئولوژیک خلع سلاح کرد و اکنون جنازه نظام روی دستان نحیف ولی فقیه و نهادهای سرکوب متزلزل و بی رمق قرار دارد.

در چنین شرایطی که جناح غالب حکومت، عمق پرتگاه سقوط را می نگرد، برای حفظ نظام از هیچ جنایتی پروا نمی کند و تر و خشک را باهم می سوزاند.

امروز می توان با قاطعیت اعلام کرد که اکثزیت مطلق ملت ایران، از همه اقشار و طبقات جامعه، به طیف"ناخودی"های نظام پیوسته ویا رانده شده اند.

حکومت اسلامی در انزوای بیسابقه و عدم مشروعیت سیاسی - ایدئولوژیک بازگشت ناپذیر قرار دارد و جامعه آبستن خیزش های جنبش های اجتماعی مدرن دانشجویان،زنان و کارگران است.

نافرمانی مدنی و روآوری به اعتصابات و جنبش های خیابانی می توانند پروسه فروپاشی حکومت اسلامی را تسریع کنند و خوشبختانه افکار جهانی در همسوئی با آرمان های آزادیخواهانه،دمکراتیک و سکولار ملت ایران قرار دارد.

جامعه جهانی نمی تواند پان اسلامیست های ماجراجو و مسلح به سلاح های هسته ای را تحمل کنند و گسترده ترین جبهه جهانی نیز در برابر سنگر اصلی ارتجاع پان اسلامیسم، در حال تکوین است.

بحران فزاینده اقتصادی، خیزش جنبش های اجتماعی و پشتیبانی جامعه جهانی، زیگنال های خوشایندی برای گذر از جمهوری اسلامی است، که البته در این دوران سرنوشت ساز، جایگاه اپوزیسیون آزادیخواه، لائیک، دمکرات و ایراندوست، همچنان خالی است.

اقبال اقبالی 14.04.2010