متن خلاصه صحبتها: هشت موضوع مطرح ميشود / اوّل، پاسخ به دو سوالی است که من خلاصه دهها سوال را طی اين دو سوال سعی ميکنم که پاسخ بدهم / سوال اوّل اينست که "آيا در 22 بهمن آکسيون نهايی اتفاق می افتد؟" / به زبانهای مختلف اين سوال مطرح شده است و من بايد اين نکته را پاسخ بدهم که اگر زودهنگام به سراغ آکسيون نهايی برويم، کمر حکومت اگر نشکسته باشد، ممکن است که جنبش با شکست مواجه بشود، ولی تمام مسئله اينست که جنبش سبز از روز نخست بر اساس چهار هدف مشروعيت زدايی، تقويت همبستگی و مقاومت ملّی، ايجاد شکاف و فرسايش کودتاچيان و فلجسازی آنها تمام آکسيونهايش را شکل داده، گاهی يک آکسيون به هر چهار هدف يا چند تا از آنها کمک کرده و آهسته آهسته جلو آمده است / الان که قرار داريم توازن قوا به گونه اي است که به جرات ميتوان گفت که سمت ملّت در رسيدن به اهداف تا حد زيادی موفق بوده و حکومت در موضع ضعف قرار دارد، از اينجا به بعد آکسيونهايی که جنبش ميگذارد، بخصوص مواقعی که ميليونی به خيابان می آيد، ممکن است آن چيزی که به آکسيون نهايی معروف است اتفاق بيافتد، هيچکس حوادث را پيشبينی نميتواند بکند/ در تمام انقلابها و جنبشهای اينچنينی هم اينگونه بوده که يک حادثه اتفاق افتاده ولی وقيت توازن قوا بهم خورده بوده، مردم در يک فاصله کوتاهی پيروز شده اند، بخصوص اينکه جنبش ما بگونه ای پيش آمده که فاز نهاييش بشکل مسير کوتاهی است که همه مردم را به خيابان می آورد، مراکز قدرت رژيم سقوط ميکند و همجا تعطيل ميشود و همه به مردم ميپيوندند، به احتمال زياد قابل پيشبينی است که چنين سرنوشتی اتفاق می افتد، امّا آيا اتفاق پيشبينی نشده ای در راه است؟ اگر 22 بهمن هم اتفاق نيافتد، مطمئن باشيد چندی بعد يا قبلش است / امّا الان ميشود گفت که آنچه که حکومت داشته يعنی سرکوب اوليه، تجاوز، تهديد، زندان، گروه ترور، دستگيری، محارب خواندن و اعدام و همه اينکارهايی که ميکرده، و دور دوّم خشونت ورزيش بعد از عاشورا، همه را انجام داده است و ما يادمان باشد که ما با مبارزات مدنی و بی خشونت و با آمدن در خيابان به عنوان يکی از آکسيونهايمان که تقويت مقاومت و همبستگی ميکند و آنها را مانند يک بوکسور ورزيده مشتی به آنها ميزند و آنها را در وسط رينگ گيج ميکند، اين کارها را برای اين نميکنم که فقط فکر کنيم حکومت رويش کم ميشود يا فکر کنيم که اگر نشان دهيم ما اکثريت هستيم، آنها قانع ميشوند و کنار ميروند، قبلاً هم گفتم، ما با مبارزات بی خشونت قصد قانع کردن ديکتاتور را نداريم، هيچ ديکتاتوری قانع نميشود، ما با مبارزاتی که ميکنيم پايين ميکشيمش و شکستش ميدهيم و يادمان هم باشد وقتی ضربات متعدد بهش ميزنيم، او به جايی ميرسد که ممکن است ضربه نهايی ديگر يک مشت محکم نباشد بلکه با يک فوت يا يک تکان ممکن است زمانی که گيج است زمين بخورد / پس در پاسخ به اين سوال که "آيا 22 بهمن ميتواند آکسيون نهايی اتفاق بيافتد يا کمی قبل يا کمی بعدش؟" که پاسخ اينست که با توجه به توازن قوا، اگر جمعيت چند ميليونی در کمال صلح و آرامش پايش را در 22 بهمن به خيابان بگذارد، آنچنان اين توازن قوا را بهم ميزند که هر لحظه ميتواند اين آکسيون نهايی اتفاق بيافتد / امّا آيا الزاماً در اين روز اتفاق می افتد؟ معلوم نيست امّا اين را ميشود گفت که سپاهی ها و استراتژيستهای کودتاچيان اشتباه بزرگی کردند، آنها آمده اند خودشان را در معرض آزمون و آزمايش قرار داده اند و خودشان را با همه توانشان دارند در 22 بهمن به خيابان می آورند، آمده اند و آن تظاهرات دولتی روز 9 دی که بين 50-100 هزار نفر را آوردند، دروغ گفتند گفتند و کردندش چند ميليون و حالا بعد از آن بازيشان اينست که در ميدان آزادی 100-200 نفر اگر زورشان برسد از سراسر ايران بياورند، خبرنگاران خارجی را بياورند، اينترنت را قطع کنند بلکه راه ميدان را هم ببندند، آدمهای خودشان را بگذارند که فيلم و عکس بگيرند و به دنيا بدهند و فيلم و عکس ما بعداً برسد، و فکر ميکنند که با اين روش ميتوانند که اين شويی که هميشه داشته اند را بدهند و اعلام کنند که ميليونها نفر از رژيم و آقای خامنه ای و احمدی نژاد پشتيبانی ميکند در حالی که چند چيز را پيشبينی نکرده اند: يکی محکم بودن رهبران جنبش که ايستاده اند، يکی نترسيدن مردم که اعلام کرده اند که حتی خانواده اعدامی ها اعلام کرده اند که سفت ايستاده اند و می آيند، و يکی اين اتحاد و همبستگی که دارد شکل ميگيرد و مردم به خيابان می آيند / بنابر اين اشتباه بزرگی که کرده اند فرصتی مناسبی است برای جنبش که ميتواند ضربات اگرنه نهايی ولی بسيار تعيين کننده و بزرگ را به کودتاچيان بزند، بخصوص اينکه احمدی نژاد را دارند به ميدان آزادی می آورند، بنابر اين ميتواند اتفاق چائوشسکو بيافتد، بخصوص اينکه تاکيد شده بر اينکه راهپيمايی بزرگ 22 بهمن برگزار شد و با نمادهای سبز به خيابان آمديم، بعد از ظهرش و هدف بعدی تظاهرات جلوی زندان اوين است و تمام مراکز حساس رژيم بايد به خودشان بلرزند/ من باز هم تکرار ميکنم اينکه تمام مراکز رژيم از اين به بعد در خطرند بخصوص به اشتباه استراتژيکی که کرده اند و تمام هستيشان را کودتاچيان ميخواهند 22 بهمن به ميدان بياورند، اين امکان را به ما ميدهد که هرچقدر بيشتر و ميليونی پايمان را در تهران بيرون بگذاريم، امکان فروپاشی حکومت بسيار نزديکتر ميشود / سوال دوّم، که به کرّات از بچه های شهرستانها پرسيده اند که آيا به تهران بياييم؟ که من باز هم اين پاسخ را تکرار ميکنم که الان چون تمام قوايشان را در تهران جمع ميکنند، شهرستانها بسيار مناسبت است که آکسيون داشته باشيم و حرکت کنيم و من خواهشم از بچه های شهرستان اينست که با موبايل با تلفن و هر وسيله اي که ميدانند، در جريان اخبار تهران هم باشند چرا که حکومت بايد بداند که وقتی ميليونها نفر در سراسر ايران به خيابان می آيند، تمام مراکز قدرتش در تمام شهرستانها هم در خطر است: زندانها، دادستانی های انقلاب، استانداری ها، مراکز راديو و تلويزيون و.... بايد بداند که همه اينها با هر تحولی که بشود در معرض برخورد مردم قرار دارد برای اينکه حرف نهايی را به حکومت بزنند / اگر بچه هايی که شهرستان هستند احساس ميکنند که در شهرشان نميتوانند مفيد باشند و جو جوری است که نميتوانند آکسيون مثبتی بکنند، آمدنشان به تهران به بچه های تهران کمک ميکند، و اگر نه يک نکته خوب اينست که در تمام مراکز استانها امکان راهپيمايی های بزرگ در مسيرهای اعلامی حکومت از آنجايی که نيروهايشان در تهرانند، ميتواند حکومت را سرگرم کند و هر تغيير و تحولی در تهران يا برعکس در شهرستانها ميتواند به تهران کمک کند / نکته دوّم شلوغيها در شهر لار است که برای چهارمين روز ادامه دارد و مرگ بر ديکتاتور گفته شده است و لاری های مقيم شيرا هم پشتيبانيشان را اعلام کرده اند/ نکته سوّم، 90 نفر از روشنفکران و نخبگان لبنان از جنبش سبز ايران پشتيبانی کرده اند و 111 نفر از اساتيد ايرانی هم به چين اعتراض کرده اند به سرمقاله ارگان حزب کمونيست چين که جنبش را متهم به وابستگی کرده است / نکته چهارم، اعلاميه مادران داغدار در محکوميت اعدامها و اعلاميه زندانيان سياسی که دعوت به 22 بهمن برای راهپيمايی کرده اند و تاکيد بر درستی حرف آقای موسوی و کرّوبی که قوه قضاييه را ضابط دستگاه امنيتی خوانده اند / نکته پنجم، اعلاميه 17 تشکل شورای هماهنگی جبهه اصلاحات است که آنها هم دعوت به راهپيمايی 22 بهمن کرده اند / نکته ششم، در تهران در بالايی تونل توحيد عکس آقای خامنه ای را پايين کشيده و آتش زده اند / نکته هفتم، در خارج از کشور و در برلين با تظاهرات بچه ها اجازه نداده اند که جشن سالگرد انقلاب اسلامی بگيرند ،در نيويورک و بسياری از شهرهای ديگر هم بچه ها ميخواهند همين کار را بکنند / نکته آخر، ارتش سايبری که اين روزها در حال هک کردن سايتها هست، نکاتی را بايد در موردش صحبت کنيم که به فردا موکول ميشود