استفاده جمهوری اسلامی از زندانیان همچون قطعات یدکی انسان ،تاکنون گزارشات مستندی از شکنجه های بدنی ،انفرادیهای طویل المدت غیر قانونی ،مرکهای مشکوک که بسیار از آنها بر اثر ضربات باتون و چوب رخ می دهد و همچنین آمار بالای خوکشی بدلیل شرایط سخت زندان رجائی شهر کرج منتشر شده است

اما این یکی دیگر اوج رذالت و دشمنی با بشریت است .مدارک مستندی در بارۀ تجارت اعضای بدن انسان توسط مسئولین قوۀ قضائیه و سازمان زندانها در دست است که یکی از آنها در ذیل این نامه منتشر می نمایم .طی این سند که مربوط به سال 1384 خورشیدی می باشد . ریاست زندان علی حاج کاظم و سایر مسئولین سازمان زندانها و قوۀ قضائیه ادعا می کنند کلیه فردی بنام افشین کریمی را بصورت اشتباه بیرون آورده اند. در صورتی که نام فردی که کلیه افشین کریمی در بیمارستان مدنی کرج به وی پیوند شده موجود است

طی این سند مدیران سازمان زندانها متعهد شدند که در صورت هرگونه اتفاق برای کلیه دیگر او برایش یک کلیه دیگر تهیه نمایند . اکنون که 4 سال از آن تاریخ گذشته. زندانی افشین کریمی دچار مشکلات حاد کلیوی گردیده ولی با این وجود زندان حتی از اعزام وی به بیمارستانی خارج زندان خوداری می نماید

افشین کریمی تنها یکی از زندانی است که پس از اینکه متوجه شد کلیه وی بدون اجازه وی از بدنش خارج گردیده و به فروش رسیده است شکایت می نمایید از این قبیل زندانیان شمار دیگری نیز و جود دارند که از آن جمله می توان به نام های احمد حنانی،شروین گودرزی ،عبدالله و غیره اشاره نمود

تحقیقاتی که در این زمینه انجام دادم این نتیجه را ثابت می کند که مقامات قضائی رده بالا و بسیاری از مسئولین زندان حداقل از سال 1384 خورشیدی به این طرف اعضای بدن برخی از زندانیان را از بدنشان جدا کردند و به قیمت گزاف به فروش رسانده اند

چندی پیش در همین زندان شاهد انتقال اجباری دختران زندانی به دبی بودیم که طی افشاگریهای فراوان رئیس زندان شکاری و رئیس دادگاه انقلاب کرج منتظرمقدم در این رابطه دستگیر و از مقام خود برکنار گردیدند که متاسفانه خیلی زود نیز آزاد شدند

ما بارها از مقامات قضائی ،بازرسی کل کشور و کمیته اصل 90 مجلس این تقاضا را نموده ایم که در مورد جنایات و موارد نقض حقوق بشر در زندانهای ایران کمیته تحقیق تشکیل دهند ولی متاسفانه چون نمایان گردیدن این جنایات بسیاری از مسئولین جمهوری اسلامی و همچنین ماهیت آن را زیر سئوال می برد هیچ اقدامی صورت نگرفت. حتی هنگامی که بنده به مدت 6 ماه در سلولهای انفرادی اندرزگاه 1 سالن 2 بودم . یک بار زمانی که آقای ده پهلوان بازرس سازمان زندانها برای بازدید به آنجا آمد یک ساعت قبل از ورود ایشان مرا به انفرادی های اندرزگاه 5 منتقل نمودند و پس از رفتن وی مرا به سلولم بازگرداندند .علت این کار زندان می تواند نداشتن مدارک قانونی برای نگه داشتن بنده در انفرادی و بازگو نکردن جنایاتی باشد که این جانب در پی این 10 سال در زندان گوهر دشت کرج مشاهده نمودم . بدون تردید اگر روزی سلطۀ جمهوری اسلامی بر رسانه های گروهی و سیستم بازرسی کل کشور ضعیف و کم رنگ گردد، اطلاعات بیشتری در بارۀ جنایت زندانهای این رژیم منتشر می گردد

در یک شرایط خفقان آور داخلی شورای حقوق بشر سازمان ملل باید کمیته تحقیق مستقلی به ایران بفرستد تا جنایاتی که در گذشته و حال روی میدهد برای همگان روشن گردد و مسئولین بدانند که قدرت چک سفید امضاء نیست که هرگونه خواستند خرج کنند

زندانی سیاسی بهروز جاوید طهرانی

زندان گوهردشت کرج بند 1 سالن 1

30 آذر 1388