پنجشنبه ۱۹ آذرماه ۱۳۸۸ - ۱۰:۵۸ صبح | گفتگوی روزانه

سلام

پنجشنبه 19 آذر 88، 10 دسامبر 2009 میلادی

در مورد 8 موضوع صحبت می کنیم؛

موضوع اول: روز گذشته دانشجویان دانشگاه تهران بخصوص دانشکده فنی تجمع و تظاهرات داشتند در اعتراض به اینکه آقای سعید حدادیان فرمانده گروه ضربت سپاه و آقای نقدی آن طرح بسیج کردن 1200 نفر از آدم های مزدور را برای حمله به دانشجویان، اجرا کرده بودند و پاره ای از دانشجویان مورد ضرب و شتم قرار گرفته بودند، دستگیر شدند و مسئولین دانشگاه هیچ کاری نکردند. بچه های دانشکده فنی هم خواستار آزادی دانشجویان دستگیر شده هستند و هم به رئیس دانشکده آقای کمره ای و رئیس دانشگاه آقای رهبر اعتراض داشتند و خواهان استعفای آن ها شدند. به درستی و به حق برای اینکه رئیس دانشگاه یا رئیس دانشکده باید بایستد جلوی مزدورانی که از بیرون دانشگاه جمع می کنند و به محیط مقدس دانشگاه می آیند و در کریدور های دانشگاه به دانشجوها حمله می کنند.

موضوع دوم: روز گذشته دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف تجمع اعتراضی بزرگی داشتند و خواهان آزادی هفت نفر از دوستانشان بودند. حسب معمول شعارهای مختلفی را که در جنبش هست مطرح کرده بودند.

موضوع سوم: دانشجویان دانشگاه کرمان وقتی آقای صفارهرندی به آن دانشگاه رفته بود، مثل بقیه جاها به او پشت کردند و شعار دادند و به او تفهیم کردند که دانشگاه جای پشتیبانان کودتا و همراهان کودتاچی ها نیست و بالاخره هم نگذاشتند که صحبت بکند.

موضوع چهارم: در دانشگاه خواجه نصیر بیش از 1200 دانشجو تظاهرات داشتند، هم در همراهی با بچه های دانشگاه تهران و آزادی دانشجویان دستگیر شده و تظاهراتشان عمدتا در دفاع از حقوق دانشجوها در جاهای دیگر بود. به نظر من این حرکت بچه های دانشگاه خواجه نصیر بسیار حرکت خوبیست. برای اینکه هم بستگی جنبش دانشجویی را به همدیگر نشان می دهد. کاری که تمام دانشگاه های آزاد و دولتی می توانند بکنند و زنجیروار بخواهند که اگر دانشجویی در یک دانشگاه دستگیر شده بدانند که بقیه دانشگاه ها به پشتیبانی از آن ها برمی خیزند.

موضوع پنجم: دانشجویان دانشگاه اصفهان هم تجمع بزرگی داشتند که وقتی اجازه ندادند در محیط دانشگاه باشند به سطح شهر آمدند، مردم هم به آن ها پیوستند و به این ترتیب تظاهرات از محیط دانشگاه به بیرون منتقل شده است. این آن نکته ای است که حکومت خودش با دست خودش می کند و دانشجویان هم به خوبی استفاده می کنند.

موضوع ششم: آقای فضلی که فرمانده سپاه سید الشهدای تهران بود و پاره ای اشخاص می گویند که سوابق ایشان سوابق خوبیست و نمی توان او را در بین فرماندهان فاسد قلمداد کرد، که من دقیقا نمی دانم آقای فضلی به لحاظ پاکی و سالم ماندن در چه سطح است. روز گذشته آقای فضلی تعویض شد و زیر دست آقای نقدی گذاشته شد.

برخی معتقدند که آقای فضلی معتقد بود که با حرف هایی که به دانشجو ها گل بدهیم، سپاه را از رو در رویی با جنبش دانشجویی کنار بکشد و راه آشتی کردن با ملت را طی بکند و به همین دلیل هم او را برداشتند و به جایی فرستادند که بیشتر باید گفت هیچ کاره خواهد شد برای اینکه نوابغی مثل آقای نقدی با آن سوابق بد آنجا هستند.

این تغییر و تحولات درون سپاه موضوعی است که باید از نزدیک دنبال کرد برای اینکه به دنبال تصفیه های درون سپاه که خیلی از بچه های قدیمی جبهه و جنگ را بازنشسته کرده اند اکنون به کسانی که در این حوادث بودند و حضور داشتند سرایت کرده و کاملا نشان می دهد که ناکارآمدی هایی که بوجود می آید منجر به درگیری ها و اختلافات و عزل و نصب ها می شود.

موضوع هفتم: سرمقاله امروز روزنامه کیهان است که تبلیغ خشونت کرده و لب لباب سرمقاله نویس کیهان اینست که دیگر باید زد و کشت و باید سرکوب کرد. شبیه حرف هایی که آقای محسنی اژه ای هم زده بود. ضمن اینکه این حرف ها از سر استیصال این آقایون است اما یک نکته تاریخی را می خواهم بگویم، معمولا در رژیم های کودتایی اینگونه وقتی که با کودتا و زور اسلحه روی کار می آیند و با مقاومت مردم مواجه می شوند مثل جنبش سبز در ایران و مقاومتی که انجام می شود یک جایی و یک گروه هایی در درون کودتاچی ها تندرو تر می شوند و همواره این حرف را می زنند که کم آدم کشتیم، کم سرکوب کردیم، و باید دستگیر بکنیم، سرکوب بکنیم، در خیابان بکشیم، 50 نفر را یک شب تیرباران کنیم، 5000 نفر را زندانی کنیم تا بترسند و ساکت شوند. این در واقع به کودتا در کودتا معروف است. به هر حال همان طور که کودتا در کودتا از آن طرف امکان دارد یعنی گروه هایی از سپاه یا ارتش یا نیروهای مسلح به مردم بپیوندند و علیه بخش هایی که رو در روی مردم می ایستند، مقابله بکنند دردفاع از مردم. در این سمت هم امکان دارد یعنی این امکان دور از ذهن نیست که بخش هایی که معتقدند کم آدم کشتند، کم تجاوز کردند، کم دستگیری کردند، ممکن است که یک فاز دست به خشونت بیشتری بزنند. اگر چه که این برایشان فایده ای ندارد برای اینکه روند مشروعیت زدایی و روند فروپاشی شان را تشدید خواهد کرد. مطمئن باشید که اگر حرف های این سرمقاله نویس کیهان و آدم های کم خردی مثل آقای محسنی اژه ای را کسانی که بالا دست این ها هستند، گوش بکنند و بخواهند دست به خشونت بزنند، مطمئن باشید روند فروپاشی سپاه پاسداران تشدید خواهد شد. آن چنان که به محض اینکه بسیج را درگیر خشونت ورزی کردند از هم پاشید و دیگر نتوانست داوطلب جمع کند که در همین 16 آذر دیدیم که حتی نتوانستند هزارتا دانشجوی بسیجی جمع کنند که آبروریزی نباشد که در دانشگاه تهران بروند مزدور از اراذل و اوباش جمع بکنند ولی این فاز و این گذار قبل از اینکه به فروپاشی شان برسد ممکن است که خسارت بار باشد و عزیزانی درگیر و زخمی و خدای نکرده کشته بشوند.

من این را از این جهت می گویم که فعالین جنبش که دست اندرکار هستند باید هوشیاری به خرج بدهند و جاهایی که احساس می کنند آکسیونی را می خواهند اجرا بکنند که این آکسیون ممکن است که زمینه سرکوب را ایجاد بکند هیچ اشکالی ندارد که کمی دست نگه دارند و شکل آکسیون و شکل کنش سیاسی را عوض بکنند. برای اینکه مدتی است که ما یاد گرفتیم که در مناسبت هایی حرکت می کنیم که رژیم اگر بخواهد سرکوب کند و بکشد آنوقت سر دوراهی باخت – باخت قرار می گیرد. آنوقت از جای دیگری ریزش دارد مثل روز قدس و نمازجمعه و 13 آبان. به همین دلیل می خواستم این هشدار را به همه بچه های دست اندرکار و فعال بدهم که این خط و نشان هایی که بخش هایی دارند می کشند ممکن است که این فرآیند به دنبالش بیاید که یک کودتا در کودتایی از راست در داخل کودتاچی ها اتفاق بیفتد و باید هوشیار باشیم که گزندش به ما نرسد. به اصطلاح استفاده از تاکتیک مبارزات چریکی در مبارزات بی خشونت است، هرجایی که احساس می کنیم ممکن است دست به سرکوب و کشتار بزنند کمی عقب تر می رویم و دور تر می ایستیم و خودمان را در معرض سرکوب قرار نمی دهیم. عوضش از آکسیون هایی که آن ها را بازنده بزرگ تری می کند و یا از تاکتیک های دیگری استفاده می کنیم.

موضوع هشتم: برای محرم تقریبا رئوس بحثی که مطرح است و من از مجموع نظراتی که گرفتم و رویش از زوایای مختلف دارد کار می شود، اینست که در هشت شب اول محرم از شب اول تا شب نهم، ساعت 10 شب ما الله اکبر را چه روی بام ها چه در خیابان ها داشته باشیم. دسته هایی که شب ها حرکت می کند، پرچم سبز یا حسین جزء همه دسته ها باشد و شعار هایی که همراه با عزاداری داده می شود محکوم کردن یزید و شمر زمانه جزء لاینفک آن باشد ولی در روز تاسوعا و عاشورا راهپیمایی بزرگ میلیونی در همه شهرها متمرکز برگزار بشود.

جزئیات بیشتر را شب های بعد با هم صحبت می کنیم.

تا فردا شاد و پیروز و موفق و سرافراز باشید

به امید پیروزی ایران و ایرانی