رفتن به محتوای اصلی

هفت اقلیمِ قَلَم
30.07.2014 - 08:27

 

 

هفت اقلیمِ قَلَم

1 - تراشه های قلم

پاشیده بر آسمان

نگاه کن:

آسیمه سر رسیدند عَسَسان

سیمایِ صفحه سیاه شد

2- بی نیازست

آن که خانه اش

خشتی از خورشید

خشتی ز ماه ست

 

3- چهرۀ پنهان ندارد

همای دَهر

بر بستری ز سنگ وُ خار نیز

گُل می دهد بهار

 

4- چرمینه تازیانۀ وحشت

تباه می کند تن را

آنگاه که به هیبتِ دستی برآید

گوش کن!

صدای هق هقی می شنوی

 

5- مستانِ سخن، هستی اند

بی سخنان، نیستی

چراغِ عشق

کنارِ آینه می نهد

تا از دلِ آبگینه

آوازی برآید

 

6- غوغایِ زاغان

غوکان

کنارِ آبنوسِ یاس ها

آبدانه ها بر تندیسِ دوست

از مهتابیِ جهان برآ

و در مجمرِ جاودانگی

چون پیچ و تابِ شعله ای برقص

 

7- در شریانِ شب نَشت می کند

چیزی از جنسِ شفق

و جهان باز در خویش زاده می شود

 

تکملۀ کلام:

غرورِ غم آور

رَوشِ آتش ست

به خاکستر نشیند وُ باز برآید

غریزۀ غناییِ قلم ست

که بر شقیقۀ شقایق شعله می کشد

بر شن های روشن

ردِ پایِ کسی ست

که خورشید می کارد

افسونِ فصلها

حصارِ نَفَس ست

برای آنکه عاشقانه دوست نمی دارد

2014 / 7 / 30

http://rezabishetab.blogfa.com‍

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کیانوش توکلی

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.