دختر کرد قبل و بعد از زخمی شدن در نبرد، ترانه‌ای برای کوبانی می خواند:

« کوبانی امروز غمگینه...

آنها علیه بربریت و داعش می جنگند 
جنبش زنان کورد؛ رخدادی در خاورمیانه 

فرهاد گوران

 داعش نام دیگر کابوسی است که برای آینده خاورمیانه " طراحی" شده است. این تبهکاران سازمان دهی شده، همان بربرهایی هستند که قرار است تروریسم و خلافت اسلامی را به جای "انقلاب" در قلمرو بهار عربی به بار بنشانند. جایگزینی تروریسم با انقلاب، دستاورد بزرگ مدیریت و دیپلماسی در دوران ما است. برنامه ی تبهکاران و متحدان شان در خاورمیانه و غرب، این است؛ به انقلاب امید بسته اید؟ کاری می کنیم که حسنی مبارک و اسد را بگذارید روی سرتان! 
پس دیگر چنین به نظر می رسد که سوریه، آخرالزمان ایده ی انقلاب و دگرگونی است؛ آنجا که در کنار " کارشناسان مسائل خاورمیانه" حتی نظریه پردازانی مانند نوام چامسکی و واسلاوی ژیژک هم ناتوان از نام گذاری وضع موجود و شمارش تئوریکِ " بیش از یک صد و پنجاه هزار کشته" هستند!
در جهان فاجعه بار ما، اگر سکس جای عشق و فناوری جای علم را گرفته، پس تردید نباید کرد که مدیریت و دیپلماسی بین المللی و " نگاه کارشناسانه" هم جایگزین سیاست شده. در سیاست، نیروی رهایی بود، اما در نگاه کارشناسانه، فقط یک مشت تحلیل نهفته است که تنها به کار رسانه های جهان گستر و مخاطبان فرامرزی شان می آید، همان مخاطبانی که دیری ست از رسانه ها ناامید شده اند، چنان که از خود حقیقت نیز. امروز در جهانی که بادهای تاریخ در برهوت آن وزیدن گرفته، از شیخ نشین پست مدرن تا قبایل بدوی از بیم انقلاب و تکوین دگرباره ی بهار عربی به حمایت از داعش روی آورده اند؛ جنایتکارانی که چهره ی خود را هم با کلاه سیاه می پوشانند. دیگر حتی شرم هم بی معنا شده و از دست رفته. این بی چهره گی بربریت است. این لحظه ی درخشان پیوند تاریخ مذکر، دلارهای نفتی و تروریسم را باید به یاد سپرد.

داعش مدعی است که نزدیک به چهار هزار نفر از نیروهایش از اروپا و آمریکا به سوریه و عراق آمده اند. آنها "جهادیست " هایی هستند که غرب در کنار تولید تکنولوژی و برنامه ریزی برای آینده خاورمیانه، تولید کرده است. در این وضعیت این سخن والتر بنیامین را باید به یاد آوریم که؛ " آنها برای سی هزار سال آینده هم برنامه ریزی کرده اند". تروریسم برای ما حقیقت و برای آنها تنها یک تصویر و نمایش است. از این منظر، کار حرفه ای "بی بی سی" و "سی ان ان" به راستی نمایش حقیقت است! اکنون اگر جهان دوباره به نقاشی " هفدهم اکتبر " ایلیا رپین خیره نشود چه چیزی برای دیدن خواهد داشت جز همین تصاویر قتل عام های امروز در عراق و سوریه و غزه و نطع خونین نقشه های گسترده تر فردا؟
داعش پس از فتح الفتوح در مرکز عراق و به دست آوردن موصل و چند شهر دیگر به کوردستان سوریه بازگشته و دو شهر این منطقه را تصرف کرده است. نبرد در کوردستان سوریه اکنون هم برای کوردها و هم برای تبهکاران و تروریست های داعش حیاتی است. از اوایل ماه جولای ، داعش به صورت هدفمند شهر کوبانی را هدف قرار داده است. اما جنبش مقاومت در این شهر به راستی شگفتی انگیز است. در این میان زنان عضو واحد دفاع زنان ( ی.پ.ژ) نشان داده اند که آینده خاورمیانه در دست های آنها ورق می خورد. چند روز پیش سرگذشت نورا، یک دختر جوان دانشجو را می خواندم که خودش را از دانشگاهی در شانلی اورفا به مرزهای جنوبی سوریه رسانده است. شبانه از مرز گذشته و به صف پیشمه رگه ها و گوریلاهای "ی.پ .ژ" پیوسته است. او می گوید؛اکنون آن لحظه ای است که باید زندگی را نجات داد.
نو را، " کاکه" یی (یارسان) است با جرم مضاعف در قلمرو اکثریت، بی هیچ حق حیاتی . یا اسلام بیاورید یا گردن تان را می زنیم. این حکم مکرر "دیوان قضاء "داعش است. او کتاب و دانشگاه را وانهاده و ناگزیر به تفنگ روی آورده است. می گوید؛ در راه نگه داشتن و" پاراستن" دموکراسی و آزادی مبارزه می کند. 
نیروی مقاومت زنان کورد سوریه در برابر داعش کم از نیروی شهرزاد قصه گو نبوده و نیست. پدید آمدن زنان مبارز "ی.پ.ژ" یک رخداد بزرگ در خاورمیانه است. آنها در این لحظه خود نیروی حقیقت اند نه لشکری از استعاره ها. شور و پراکسیس انسانی شان عجیب و در عین حال واقعی است. این نیروی خجسته باید که خاورمیانه را در پیوستگی رازآمیزش با همه ی نیروهای دیگر رستگار کند. و این گونه هم جهان تیره و تار امروز را از کابوس پدران و مردان و خلافت داعش برهاند و هم خود زنان را از درماندگی و سرکوب تاریخی شان نجات دهد. 

به نقل از اخبار روز