سه سال از بازداشت " عبدالفتاح سلطانی" می گذرد. سه سال است که دیگر او را که تمامی دغدغه اش حق دفاع و دادرسی عادلانه است و با قانون گریزی و قانون شکنی مبارزه کرده است را در راهروهای دادگستری نمی بینیم؛ اما این ندیدن به معنی فراموش کردن او توسط یاران، دوستان و همکارانش نیست. هر چند بی مهری های دستگاه قضا به طور کلی نسبت به صنف وکلا موجب دست به عصا بودن هیات مدیره ها در پیگیری وضعیت این یار دیرین خود شده است.
یکسال است که پرونده سلطانی جهت اعمال ماده 18 با اعمال نظر سه تن از قضات از جمله آقای آوایی ریاست کل سابق دادگستری استان تهران که رای صادره را خلاف بین شرع و قانون تشخیص داده اند راهی دفتر ریاست قوه قضاییه شده است اما متاسفانه از آن تاریخ تاکنون بایگانی شده است و سیر مراحل قانونی آن متوقف گردیده است.
عدم اعطای مرخصی و درمان که از حقوق اولیه هر زندانی است در طول این مدت با وجود موافقت اولیه و سپردن وثیقه یک میلیارد تومانی که به همت یکی از همکاران عزیزمان مهیا شده است، موجب تحلیل رفتن جسمانی او شده است هرچند همچنان در راه و هدف خود مصمم و استوار است.
در روز چهارشنبه نوزدهم شهریور ماه در سالروز بازداشت عبدالفتاح سلطانی جمعی از وکلا و فعالان سیاسی و مدنی در منزل وی گرد هم آمدند و با تجلیل از فعالیت های حقوق بشری وی و راه و روش او، به امید آزادی هرچه سریعتر او بانگ سر دادند.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
توجه داشته باشید کامنتهایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد!
افزودن دیدگاه جدید