Məhəmməd Ahmədizadə

İslaq bulud

Düşüncələrini yağdırdı qoz

Səmadakı quru buludlara

Uzatdılar yaşıllıqlarını yarpaqlar

Qozun çürüməsinə xəbərsiz

Buludların islaq bəyazlıqlarına

Qoz ağacının gövdəsində qazan

Ürək işarəsi gənc sevdalılar

Bənzətdilər qoz içinə

Ağ buludlardakı xoşbəxtliklərini

Və cadugərlər süpürəndən sonra səmanı

Bir islaq buluda bənzətdilər

Yerə düşən içi boş qozun xülyasını

Güllərin ətri

Sonunda yuxuya dalan otağın

İməkləyən körpə baxışları yeridilər

Addım-addım

Yavaş-yavaş

İpək xalçanın üstündə

Xalçanın üzərindəki

Ətirsiz güllərin tikanları

Batdılar körpə baxışların

Yumşaq ayaqlarına

Tikanların acısından

Addım-addım yavaş-yavaş yeriyən

Körpə baxışlardan axan göz yaşlarını

Birdə xalını toxuyan taleyin

Kəsilən barmaqlarının

İlmələrr arasında

Gizlənən qanını içən güllər

Ətirlərini saçdılar

Otağın dörd küncünə

Qalxdı o an

Yuxuya dalan otaq

Öz yatağından