رفتن به محتوای اصلی

با حکومت داعش و اسید پاش چه باید کرد؟
25.10.2014 - 20:32

انچه که این روزها در خبرها شاهد هستیم ،موضوع اسید پاشی در ایران و به خصوص در اصفهان است ،که با موجی از اعتراض مردمی مواجهه شد .اساسا در این مطلب به چند نکته اشاره مینمایم، که حکومت داعش در ایران چنین برنامه هایی را از طریق نیروهای خودسر و تندرو از بدو سال 1357 برای اجرای طرح امر به معروف و نهی از منکر اجرایی نموده اند .اساسا جامعه ایران با قوانین موجود طبق قانون اساسی حکومت ،بارها مورد تجاوز ،نقض حقوق بشر و کرامت انسانی قرار گرفته است .طبق اصل دوم قانون اساسی جمهوری اسلامی بر اساس دین و شریعت اسلام برنامه های خود را به پیش میبرد و بارها اعلام نموده اند، قوانین ایران بر اساس قوانین اسلام است و ارتباطی با منشور جهانی حقوق بشر ندارد .انچه که برای حاکمان مهم است بقای اسلامیست ها است وگرنه عملکرد این داعشی ها بر کسی پوشیده نیست .اعدام ،سنگسار ، قوانین ضد بشری ، رواج دادن تبعیض قومی و مذهبی ، سرکوب مخالفان و دگراندیشان اساسا به نام همین مذهب و قانون اساسی عقب مانده شکل گرفته است .موضوعی که از همه مهمتر است قوانین موجود در ایران است ،که حربه ایی برای سرکوب مردم ایران توسط افراطیون مذهبی ، امنیتی ، نظامی ، امامان جمعه و بیت رهبری تبدیل شده است .امروز برای همه ما روشن شده است که انصار حزب الله،قرارگاه عمار، قرارگاه رسول الله و برخی از نیروهای بسیج و سپاه فرمانبرانی هستند که مجوز خود را با چند فتوا توسط ملایان برای سرکوب، قتل ،ایجاد رعب و وحشت اجرایی مینمایند .در نتیجه مشکل اصلی قانون اساسی موجود است ،که باید به طور کلی ملغی شود .اگر به اصل 110 قانون اساسی بنگریم ،نشان دهنده قدرت مطلقه ولایت فقیه است که در اصل باید به خدا پاسخگوباشد و عملا مردم هیچ نقشی در این روند خانماسوز ندارند .

امر به معروف و نهی از منکر

امر به معروف و نهی از منکر از احکام عملی مسلمانان و به نظر شیعیان از فروع دین اسلام است. امر به معروف یعنی دستور دادن یا توصیه کردن از سوی فرد مسلمان به دیگران به انجام آن‌چه از نظر عقل یا شرع اسلام خوب در نظر گرفته می‌شود و نهی از منکر یعنی دستور دادن یا توصیه کردن از سوی فرد مسلمان به دیگران به انجام ندادن آن‌چه به از نظر عقل یا شرع اسلام بد در نظر گرفته می‌شود.[۱] این توصیه گفتاری است و شامل جرح نمی‌شود.

در احکام دین، به تمام واجبات و مستحبات معروف و به تمام محرمات و مکروهات منکر گفته می‌شود . بنابراین واداشتن افراد جامعه به انجام کارهای واجب و مستحب امر به معروف و بازداشتن آنها از کارهای حرام و مکروه نهی از منکر است. البته در نوشته های دانشمندان دینی امر به معروفی که واجب است، واجب و امر به معروفی که مستحب است، مستحب؛ همچنین نهی از منکری که حرام است، واجب بوده و نهی از منکری که مکروه است، مستحب است.
امر به معروف و نهی از منکر، واجب کفایی است که اگر افرادی – به قدر کفایت – به انجام آن اقدام کنند، از دیگران ساقط می شود. و اگر همهء افراد آن را ترک کرده باشند، چنانچه شرایط آن موجود باشد، همهء آنها ترک واجب کرده اند.

علی بن ابی‌طالب: پایندگی شریعت به امر به معروف و نهی از منکر و برپاداشتن حدود است.
محمد امین پیامبر اسلام: امت من تا زمانی که امر به معروف و نهی از منکر می نمایند و به کارهای نیک دعوت می کنند، پیوسته در خیر و سعادت به سر می برند؛ ولی در صورت ترک آن، برکات از آنان گرفته می شود و بعضی از آنان بر بعضی دیگر مسلط خواهند شد و نه در آسمان یاوری خواهند داشت و نه در زمین .
امام خمینی به این وظیفه همگانی که نظارت غیر رسمی محسوب می شود اشاره و می گوید: «امر به معروف و نهي از منكر دو اصلي است در اسلام كه همه چيز را مي‌خواهد اصلاح كند. يعني با اين دو اصل مي‌خواهد تمام قشرهاي مسلمين را اصلاح بكند، به همه مأموريت داده، به همه، به تمام افراد زير پرچم مأموريت داده كه بايد وادار كنيد همه را به كارهاي صحيح و جلوگيري كنيد از كارهاي فاسد»[۱۸]

مرتضی مطهری نیز امر به معروف و نهی از منکر را وسیله ای برای پیشبرد اهداف اسلامی ترجمه کرده و می آورد: «… تمام هدف های مثبت اسلامی داخل در معروف و تمام هدف های منفی اسلامی داخل در منکر است، و گرچه در امر به معروف و نهی از منکر تعبیر امر و نهی هست ولی با توجه به قرائنی …، مقصود از آن تنها امر و نهی لفظی نیست، بلکه مقصود استفاده کردن از هر وسیله مشروع برای پیشبرد هدف های اسلامی است. پس اگر بخواهیم روح امر به معروف و نهی از منکر را با ترجمه و تعبیر فارسی خودمان بیان کنیم باید بگوییم: لزوم استفاده از هر وسیله مشروع برای پیشبرد اهداف اسلامی.» [۱۹]

امر به معروف و نهی از منکر وظیفه ای عمومی است، ولی علاوه بر این، در جمهوری اسلامی نهادهایی به طور ویژه این فریضه را دنبال می کنند. از جمله مهمترین این نهادها ستاد احياء امر به معروف و نهي از منکر است که طبق آن چه در اساسنامه خود آورده، «احياء فريضه امر به معروف و نهي از منکر در جامعه اسلامي» را هدف خود می داند. این ستاد در سال 1372 به ریاست آیت الله احمد جنتی تشکیل و شروع به کار نمود.

همچنین با هدف اجرای این فریضه و تعالی جامعه، «طرح امر به معروف و نهي از منكر» در سال 1389 در مجلس شورای اسلامی مطرح شد. طبق این طرح «به منظور سياستگذاري در زمينه فريضه امر به معروف و نهي از منكر و گسترش فرهنگ آن در جامعه و ساماندهي امور مربوط به اين فريضه، نظارت بر كليه فعاليتهاي دولتي، غير دولتي و مردمي و هماهنگي بين دستگاهها، شورايي به نام «شوراي سياستگذاري امر به معروف و نهي از منكر» به ریاست نماینده مقام معظم رهبری در شورا تشکیل می شود.»[۲۱]
علاوه بر اینها، طرح تأسیس «سازمان امر به معروف و نهی از منکر» هم اکنون در کارگروه کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی قرار دارد. [۲۲

شرایط امر به معروف و نهی از منکر

اول ـ آن که آمر و ناهی، معروف و منکر را بشناسد و یقین داشته باشد بوجوب معروف و حرمت منکر، و ایمن باشد از اشتباه خودش.

دوم ـ آن که احتمال بدهد که امر و نهی او تأثیر داشته باشد، پس اگر احتمال عقلایی ندهد که امر و نهی او اثر دارد، وجوب آن ساقط می‎شود.

سوم ـ آن که کسی که واجب را ترک نموده و یا فعل حرام را به جا آورده، اصرار به آن داشته باشد، پس اگر بداند که مرتدع شده و بعد مرتکب نمی‎شود ساقط می‎شود.

چهارم ـ آن که واجب بودن معروف و حرام بودن منکر در حق فاعل، منجَّز و ثابت باشد و در ترک واجب و فعل حرام عذری نداشته باشد، پس اگر فاعل معتقد باشد به مباح بودن فعل حرامی و یا به جواز ترک واجبی در این صورت امر به معروف و نهی از منکر، ساقط می‎شود. و همین طور است در هر موردی که تارک واجب و فاعل حرام عذر داشته باشد. بلی از راه تنبیه غافل و ارشاد جاهل، تنبیه و ارشاد، لازم است.

پنجم ـ آن که در امر و نهی او مفسده و ضرری نباشد، پس با احتمال عقلایی به ضرر و مفسده، ساقط می شود .در نتیجه انچه که امروز توسط عده ایی اسلامیست به مردم حمله میشود و حتی به صورت مردم و دختران ما اسید میپاشند در گفتمان امر به معروف و نهی از منکر نهفته است ،چرا که برای اجرای این قوانین ضد بشری و غیر انسانی به همین قوانین در اسلام و قانون اساسی موجود اشاره مینمایند .

البته یادمان نرود ‎که در گذشته هم ،علاوه بر این همه گرفتاری مردم ،طرح قنات در جهرم فارس توسط همین تندروها نهادینه شد .در سال‌های ۶۰ تا ۶۳، در شهر جهرم، حدوداً بيست نفر به طرزی فجيع کشته می‌شوند. در اين قتل‌های زنجيره‌ای، معروف به «قتل‌های قنات»، عده‌ای ناشناس دختران و پسرانی را به جرم «رابطه‌ی نامشروع» يا کسانی را به جرم «شرب خمر» در قنات می‌انداختند و سپس بر روی آنان نارنجک پرتاب می‌کردند. از نظر قاتلان، هر دختر و پسری که عقد نکرده بودند و در خيابان‌ها با هم بودند «رابطه‌ی نامشروع» داشتند…. مسئول اين جنايت‌ها بيت امام جمعه‌ی شهر جهرم، حجت الاسلام حسين‌آقا آيت‌اللهی، است. نبوی از ناطق نوری، وزير کشور وقت، درخواست می‌کند که با آمران و مجريان اين جنايت‌ها برخورد شود؛ اما ناطق نوری با هر گونه برخورد با بيت امام جمعه‌ی جهرم مخالفت می‌کند ــ مخالفتی که اعتراض ابراهيم نبوی و استعفای وی را در پی داشت.

در نتیجه از این مباحث میتوان چند برداشت را نمود ،که تمام این برنامه ها در اتاق فکر عقب مانده حکومت اسلامی تدوین و توسط عاملان ان اجرایی میشود .اما در این شرایط با این حکومت که هم داعش است و اسید پاش چه باید کرد ؟ ایا باید نظاره گر بود تا این افراد به اسم دین و مذهب همچنان تفسیر خودشان را برای اجرایی نمودن امربه معروف و نهی از منکر داشته باشند ؟ ایا سکوت برخی از جامعه ما در مقابل این توحش میتواند مورد قبول باشد ؟ ایا هنوز باید تحمل این همه ستم و تحقیر را داشته باشیم ؟ ایا اسلامیست ها و اخوندیسم میبایست بر جامعه پیشرفته ایران حکومت نمایند ؟ایا وقت ان نرسیده است که برای همیشه با کنار گذاشتن این حکومت و قوانین ضد انسانی ان حرمت خود را نگه داریم ؟ ایا همه موافقان حکومت این رفتارهای سازماندهی شده را تحت لوای قوانین اسلام و قانون اساسی موجود میپذیرند ؟ ایا حمایت از این حکومت خیانت و جنایت به حقوق اولیه مردم ایران نیست ؟ ایا این همه کشتار در این سی و پنج سال کافی نیست ؟ ایا با بودن این حکومت عقب مانده و داعشی میتوان سعادت و ازادی را برای خود و نسل اینده داشته باشیم ؟ جواب من مشخص است و تا زمانی که این حکومت بی قانون وجود دارد، همه ما شاهد این مشکلات در جامعه هستیم .به نام دین هر کاری را ممکن میسازند و با دکانداری به حکومت خود ادامه میدهند .پس این حکومت و قانون اساسی موجود میبایست،با همت همه ما به تاریخ بپیوند و هیچ راهی دیگر پیش روی ما مردم ایران نیست .به امید ازادی و سربلندی مردم ایران .

منابع ….

فقه و زندگی۱۱، امر به معروف و نهی از منکر، آیت‌الله العظمی یوسف صانعی.
محمد حسین فلاح زاده. آموزش فقه. چاپ بیست و سوم. قم: انتشارات الهادی، تابستان ۸۴. صفحه ۲۸۱. ISBN 964-400-157-5
آیت‌الله سید علی خامنه‌ای. رساله اجوبة الاستفتائات. چاپ اول. شرکت چاپ و نشر بین‌الملل، ۱۳۸۳. صفحه ۲۳۲. ISBN 964-7126-18-2. [۱]
محمد محمدی ری‌شهری. منتخب میزان الحکمه. ترجمهٔ حمید رضا شیخی. تلخیص سید حمید حسینی. چاپ دوم. سازمان چاپ و نشر دارالحدیث، ۱۳۸۴. حدیث شماره ۴۱۹۸. ISBN 964-7489-82-X.
شیوه صالحان (گفتار امر به معروف در وظیفه حکومت بر تعالی جامعه)، محمد مهدی محب الرحمان، نشریه حریم امام، شماره122، 29 خرداد1393

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

محمد زمانی
www.mohammadzamani.com

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.