در یکی ازساختمان های شهرداری برلین پایتخت کشور آلمان فدرال که در یک دوره تاریخی بسیار حساس یعنی دوره جنگ سرد ـ رئیس جمهور امریکا جان ـ اف کندی در دهه شصت میلادی در راه شکستن دیوار برلین سخنرانی به یاد ماندی به انجام رساند و با چند شب خوابیدن در برلین به شهروند افتخاری آلمان نائل آمد . در روز ششم یونی سال جاری در همان ساختمان تاریخی یاد شده آقای عطاء الله مهاجرانی از همراهان اولیه آیت الله خمینی در بنیان گذاری نظام جمهوری اسلامی که در یک دوره ائی در وزرات ارشاد اسلامی بعنوان وزیر در آن وزراتخانه منسوب گرد ید وابتدا از هوا داران سرسخت حجت اسلام رفسنجانی بود ( در دوره ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی آقای عطاء الله مهاجرانی تلاش فراوانی نمود تا قانون اساسی جمهوری اسلامی را به گونه ائی به نفع هاشمی تغییر دهد تا رفسنجانی باردیگر بتواند بعنوان رئیس جمهور انتخاب گردد که با شکست مواجه گردید) و سپس ایشان به اشاره رفسنجانی ، طرفدار حجت اسلام محمد خاتمی گردید و اینک نماینده حجت اسلام مهدی کروبی در خارج کشور در کنار فرخ نگهدار از رهبران سازمان چریکهای فدائی خلق برای تبلیغ کاندیداتوری کسب مقام ریاست جمهوری توسط حجت اسلام مهدی کروبی به سخنرانی پرداخت.اگر جان اف کندی در آنموقع برای شکستن دیوار در برلین به سخنرانی پرداخت اما عطاء الله مهاجرانی برای فروپاشی دیوارهای متعد د در جمهوری اسلامی هیچ سخنی نگفت!در اجتماع سیا سی برلین که برای سخنرانی آقای عطاءالله مهاجرانی ترتیب داده شد بود موردی که جای تعجب همگان را برانگیخت ،مسئله حضور فرخ نگهدار در کنار آقای عطاء مهاجرانی بود که همه نگاه ها را بخود جلب نمود. آقای فرخ نگهدار که در یک دوره بسیار حساس و خونباراز تاریخ و حیات جمهوری اسلامی تلاش میکرد تا رژیم حکومت اسلامی را بسوی سوسیالیسم و کشور های برادر پیرو سوسیالیسم واقعا موجود هدایت نماید که با اتفاقات تاریخی بسیار اندوهگین به بن رسید. اما اینک آقای فرخ نگهدار تلاش دیگری را برای دمکراتیزه شدن رژیم جمهوری اسلامی به شیوه و متدد خود آغاز کرده است ودر همین راستا آرزوی فرخ نگهدار تنها در این نهفته شده است تا احمدی نژاد باردیگر به کرسی ریاست جمهوری دست نیابد که آنگاه برای آقای نگهدار یک پیروزی برای رسیدن به دمکراسی محسوب خواهد گردید و لابد جمهوری اسلامی بدون احمدی نژاد به زمره کشورهای دمکراتیک خواهد پیوست!؟ در همینجا باید از آقای نگهدار پرسید مگرجمهوری اسلامی قبل از ریاست جمهوری احمدی نژاد یک کشور مرفه و آزاد ودمکرات بود؟مگر نه این است که تمام قتل ها و کشتارهای سیاسی جمهوری اسلامی در دوره صدرات میرحسین موسوی و خاتمی و کروبی اتفاق افتاده است نه در دوره احمدی نژاد؟دریک دوره ائی نگهدار همه قتل های سیاسی بدست جمهوری اسلامی را به سازمان حجتیه نسبت میداد تا نظام جمهوری اسلامی را تبرئه نماید و اینک نیز مانند گذشته همه بدبختی های ایران را به احمدی نژاد نسبت میدهد تا کلیت و تمامیت نظام اسلامی را تبرئه نماید!ایران قبل از احمدی نژاد نیز یک جهنم اسلامی بود نه یک بهشت اسلامی! اگر در آن دوره یعنی در دهه شصت خورشیدی با همه تلاش های آقای فرخ نگهدار که علیرغم همه گوشزد ها و انتقادهای اساسی نیروهای آگاه به دانش م.ل که توام بود ، در مرحله سوسیالیستی شدن نظام سیاسی ایران هیچ نتیجه ائی نداد وجامعه سیاسی ایران با فاجعه های دردناک زندان ، اعدام ،شکنجه ،تبعید و مهاجرت مصادف گردید (در آن دوره آقای فرخ نگهدار تمام تلاشش بدین معطوف شده بود که ایران را طبق تئوری راه رشد غیر سرمایه داری در حمایت های اتحاد شوروی به آستانه سوسیالیسم هدایت نماید که در این رهگذر مبارزه ضدامپریالیستی به نفع روسیه از اهمیت خاصی برخوردار بود.ضمنا دفاع از بند "جیم" و" دال" در عرصه مبارزه با بزرگ مالکان و دولتی شدن تجارت خارجی طبق بند 44 قاتون اساسی در دستور کار سازمانی بود که آقای نگهدار دبیر اولی آن را به عهده داشت) اما در دوره کنونی اگر آقای فرخ نگهدار با بن بست سیاسی یعنی دمکراتیزه شدن جمهوری اسلامی مواجه گردد چه عقوبتی راباید تحمل نماید؟ (در حال حاضر مبارزه اصلی آقای نگهدار تنها نبرد با احمدی نژاد است تا نامبرده باردیگر انتخاب نشود ودرضمن ایشان در برنامه بی بی سی انگلیس که با آن همکاری می نماید رسما اعلام نموده است که به قانون اساسی جمهوری اسلامی اعتقاد کامل دارد)آقای فرخ نگهدار در آن دوره و تا به امروز پاسخگوی بسیاری از تئوری های دنباله روانه از حزب کمونیست شوروی گردید ه است که تاکنون از پاسخگوئی جدی به همه آن سئوالات شانه خالی کرده است. اگر در آن دوره آقای فرخ نگهدار به رهنمود استراژیک دکتر احسان طبری ایدولوگ حزب توده ایران که گفته بود، ما اطمینان داریم جمهوری اسلامی ـ جامعه ایران را به آستانه سوسیالیسم خواهد رساند ـ معتقد بود اما اینک مدتهاست که از ایدولوژی سوسیالیسم دست کشیده است و بدین اعتقاد پایه ائی رسیده که تنها باید نیروهای موسوم به اصلاح طلبان را حمایت و پشتیبانی نمود تا عاقبت جامعه ایران به آستانه دمکراسی برسد. آقای فرخ نگهدار در دوره اول یعنی در دوره تلاش های سوسیالیستی شدن جامعه و اقتصاد ایران شکست سختی خورد و تا مدتها نمی توانست پاسخ مناسبی برای آن شکست بیابد و عاقبت با تبری جستن از اندیشه مارکسیست لنینسم خود را برای همیشه از آن دوره تاریخی جدا ساخت. این بارنیزانتظار می رود که آقای فرخ نگهدار ، در راه تلاش های شبانه و روزی خود در دمکراتیزه کردن نظام جمهوری اسلامی به شیوه و ظن خود به شکست منجر گردد و آنموقع در پاسخ و انتقاد همگان خواهد گفت: نه سوسیالیستم،نه دمکرات ،راحتم بگذارید!؟