به خانواده سالم بپردازیم. مفهومی که در هفتههای گذشته بحثهای زیادی را در میان گروههای مختلف متولی مسایل زنان در ایران ایجاد کرده. ماجرا از آنجا آغاز شد که گروهی از زنان از سوی دولت حسن روحانی به کشور فنلاند رفتند تا در قالب طرحی از صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، به بررسی وضعیت به گفته آنها «خانواده سالم» در این کشور بپردازند.
آن طور که زهرا بنیانیان، مدیر عامل موسسه خیریه صدیقین، گفته، کشور فنلاند در کاهش آسیب خشونت علیه زنان و کودکان موفق بوده و تعامل دولت، مجلس و قوه قضائیه آن با سازمانهای غیر دولتی بسیار خوب بوده و از همراهی سازمانهای غیردولتی در همه مراحل برنامهریزیها استفاده شده است.
شاید بد نباشد بدانید که فنلاند کشوری است که بیشترین حضور زنان را در دستگاههای دولتی و مجلس خودش را دارد. به گونهای که از بیست نفر اعضای دولت آن ۱۲ نفر زن هستند و ۴۲ درصد نمایندگان مجلس آنها را هم زنان تشکیل میدهند.
اما خانم بنیانیان بدون اشاره به مصادیق مورد نظر جمهوری اسلامی در تبیین مشخصات یک خانواده سالم تنها به وجود شبکه سالم زنان فنلاند با عضویت ۴۵۰ هزار نفر از جمعیت پنج و نیم میلیونی فنلاند اشاره کرده.
اما پیش از اینکه به مباحث مطرح شده در بحثهای میان موافقان و مخالفان سفر این هیئت دولتی به کشور فنلاند بپردازیم، اجازه بدهید تا بحث را از تعریف خانواده سالم آغاز کنیم.
دیدگاه و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمیکند.
افزودن دیدگاه جدید