علی خامنه ای: مسئول اصلی تصویب شدیدترین تحریم های طول تاریخ

چرا تحریم ها تا این اندازه موثر واقع شده اند؟

28.12.2014 - 07:56

اقتصاد ایران بیمار و گرفتار مشکلات ساختاری- از جمله مدیریت ناکارآمد، دولتی بودن و ضرورتاً افزایش فساد- است. این اقتصاد طی 35 سال 2014- 1980، میانگین اندکی بیش از 8/2 درصد رشد اقتصادی داشته است.

تحریم های اقتصادی ضربه مهلکی بر این اقتصاد وارد آورد که هزینه های سنگین آن را مردم ایران پرداخته اند، نه جمهوری اسلامی( به عنوان مثال، رشد اقتصادی مثبت 9/5 ایران در سال 2010 به رشد اقتصادی منفی 8/5 در سال 2013 تبدیل شد). جمهوری اسلامی، رهبرانش و سپاه پاسداران همچنان بر سر کارند و از فساد ناشی از دور زدن تحریم ها بسیاری از آنان استفاده های عظیمی کرده اند( به عنوان نمونه رجوع شود به مقاله های "فساد در مدار ولایت"،"ویژه‌خواری فقیهانه و سکولاریسم"، "افسون‌زدایی سپاه از سهم‌خواهی سیاسی و اقتصادی" و "حسن روحانی؛ شفاف سازی فسادها و خطرات پیش رو") و تحریم های اقتصادی موجب نشده تا رانت خواری نهادهای وابسته به حکومت کاهش یابد( رجوع شود به مقاله "آیت‌الله خمینی، اسطوره فاقد پیرو"). "تحریم‌های اقتصادی فلج‌کننده؛ نقض سیستماتیک حقوق اساسی مردم ایران" بوده، برای این که مردم تحت ستم ایران را به طور جمعی مجازات می کند.

پرسش: چرا تحریم ها تا این اندازه موثر واقع شده اند؟

پاسخ: برای این که تاکنون هیچ کشوری در طول تاریخ تحت چنین تحریم هایی قرار نگرفته است.

پیش از این مشاور باراک اوباما و وزیرخزانه داری آمریکا اعلام کرده بودند که سخت ترین تحریم هایی که در طول تاریخ علیه کشوری بتوان وضع کرد، آمریکا با کمک متحدانش علیه ایران وضع کرده اند.

در۱۵ آذر ۱۳۹۳جو بایدن- معاون رئیس‌جمهور آمریکا- در مجمع "سابان" سخنرانی کرد و گفت: "ما با دیپلماسی سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ را بر ایران اعمال کرده‌ایم. در اثر مذاکراتمان، ایران برنامه هسته‌ای خود را تا حد زیادی محدود کرده و در مقابل، تعلیق تحریم‌های حداقلی دریافت کرده است".

بر اساس آخرین گزارش موسسه مالی بین‌المللی (IIF) در خصوص ایران، که در ۱۴ آذر ماه منتشر شد، از زمان آغاز دور جدید تحریم‌های اقتصادی، حجم اقتصاد ایران ۸.۶ درصد کوچک تر شده است.

گاربیس ایرادیان، معاون مدیر مؤسسه مالی بین‌المللی - که در نوشتن این گزارش شرکت داشته - گفته است، با ادامه تحریم‌ها، "اقتصاد ایران ظرف دو سال آینده به زانو در خواهد آمد...از برخی جهات تحریم‌های مالی علیه ایران بدتر از تحریم نفت این کشور بوده‌اند. نیمی از نقدینگی تبادلات خارجی ایران نزد بانک‌های خارجی مسدود است و گروه ۱+۵ تنها موافقت کرده‌اند که کسری از این منابع بعد از گفت وگوهای وین آزاد شوند".

مثال دیگری هم نقش تحریم ها را نشان خواهد داد. ایران اگر در سال جاری و سال ۹۴ رشد اقتصادی ۴ درصدی داشته باشد- که نمی تواند- در پایان سال ۹۴ تولید ناخالص داخلی به میزان سال ۹۰ - که حدود 600 میلیارد دلار بود- خواهد رسید. یعنی باز هم وضعیت اقتصادی مردم بهتر از سال های قبل از ۹۰ نخواهد شد.

توطئه کاهش قیمت نفت

در این شرایط ، به گفته بسیاری از تحلیل گران معتبر غربی، عربستان سعودی به همراه دیگر کشورهای حوزه خلیج فارس، با هدف ضربه زدن به ایران و روسیه، جنگ نفتی به راه انداخته و قیمت نفت را از حدود 120 دلار به حدود 60 دلار کاهش دادند(به عنوان نمونه به نوشته توماس فریدمن در شماره ۱۴ اکتبر ۲۰۱۴ نیویورک‌تایمز بنگرید. همچنین به مقاله 14 دسامبر نیویورک پست ،مقاله 18 دسامبر فارن پالیسی و مقاله 23 دسامبر فارن پالیسی در این زمینه بنگرید). وزیر نفت عربستان اعلام کرده که اگر قیمت نفت به 20 دلار هم کاهش یابد، آن کشور میزان تولید خود را کاهش نخواهد داد.

سناتور مک کین هم در همین خصوص به CNN گفته است: "هیچ کدام از اقدامات پرزیدنت اوباما نشانی از قدرت و عزم جدی در برابر ولادیمیر پوتین نداشته است. پرزیدنت اوباما و ما باید از سعودی ها تشکر کنیم چرا که قیمت هر بشکه نفت را به حدی رسانده‌اند که به شدت به اقتصاد ولادیمیر پوتین آسیب رسانده است".

نظریه توطئه و توطئه گری دولت ها

دولت های غربی، عربی و اسرائیل از تحریم های اقتصادی فلج کننده علیه ایران به شدت دفاع کرده و در تصویب آنها نقش موثری داشته اند. آیا این عمل را می توان توطئه نامید؟ آری و نه. توطئه متفاوت از "تئوری توطئه" است. مطابق نظریه توطئه، تمامی مشکلات و مسائل جهانی، منطقه ای،یک کشور یا قومی خاص، توسط مرکزی خاص یا دولت هایی خاص طراحی و به وجود آمده است.

این مدعا باطل است. برای این که :

اول: به علل و دلایل داخلی پیدایش مسائل و مشکلات- به عنوان عوامل اصلی- هیچ توجهی ندارد و گناه همه مشکلات و مسائل را به گردن بیگانگان می اندازد.
دوم: چنان مرکز اهریمنی ای که دارای چنان قدرتی باشد، وجود خارجی ندارد. حتی اگر گروهی یا دولت هایی - از جمله دولت آمریکا- "بخواهند" چنان کنند، فاقد "توان" چنان کاری هستند.

سوم: توجیهات ایدئولوژیک تک علتی هستند، اما تبیین های علمی مسائل اجتماعی هیچ گاه یک رویداد را به یک علت واحد فرو نمی کاهند.

در عین حال، تأمین "منافع ملی" اساس روابط در سطح بین المللی است. منتها:
اول- تعریف واحدی از منافع ملی وجود ندارد.

دوم- دولت ها بعضاً "منافع ملی" را با "منافع خودشان" یکی فرض می کنند.
سوم- در تشخیص "منافع ملی" یا حتی "منافع خودشان" دچار خطاهای استراتژیک می شوند.

چهارم- توطئه علیه دیگر کشورها، بخشی از تأمین منافع ملی به شمار می رود. همه دولت ها چنین کرده و می کنند. آن چه از نظر کشور یا دولت قربانی، توطئه دولت خارجی به شمار می رود، از نظر دولت اقدام کننده، تعقیب "منافع ملی" قلمداد می شود.

سوریه و عراق گرفتار جنگ نیابتی خارجی اند. در این توطئه، دولت های غربی، عربی، روسیه، چین، ایران، ترکیه و...نقش اساسی بازی کرده اند. اما از زاویه ای دیگر، گویی هر یک به دنبال منافع ملی کشور خود هستند.

شنودهای جهانی دولت آمریکا از همه جهان، شهروندان خود، دولت های متحد و غیر متحد، بخشی از تعقیب "منافع ملی" آن دولت قلمداد می شود ، اما از منظر قربانیان، توطئه ای خارجی است. دولت آمریکا که به طور گسترده از این شیوه ها استفاده کرده و می کند ، وقتی دولت کره شمالی همین عمل را علیه شرکت سونی انجام داد، سخنگوی کاخ سفید، اقدام کره شمالی را، "اقدام علیه امنیت ملی آمریکا" قلمداد کرد.

جنگ سایبری، توطئه دیگری است که همه دولت ها- به اندازه توانشان- از آن استفاده کرده و می کنند. در عین حال، دولت ها با توسل به "منافع ملی" این گونه توطئه ها را توجیه می کنند.

استفاده از کاهش شدید قیمت نفت به عنوان ابزاری برای پیشبرد "منافع ملی" عربستان سعودی و دیگر کشورهای نفتی حوزه خلیج فارس، امری طبیعی است. اما از نظر قربانیان، توطئه خارجی برای زمین زدن آنان است. عربستان سعودی با ایران قدرتمند- فارغ از این که نظام سیاسی اش مذهبی یا غیر مذهبی باشد، دموکراتیک یا دیکتاتوری باشد- مسأله داشته و آن را به سود "منافع ملی" خود به شمار نمی آورد. وجود یک ایران قدرتمند دموکراتیک و ملتزم به حقوق بشر، کاملاً با منافع ملی عربستان- که با منافع خاندان سلطنتی یکسان است- تعارض دارد.

تحریم های اقتصادی، توطئه آمریکا برای سرنگونی

تصویب شدیدترین تحریم های طول تاریخ علیه ایران، از نظر آیت الله خامنه ای، توطئه مشترک آمریکا و اسرائیل بوده و دیگر دولت ها در این زمینه تابع این دو دولت بوده اند. هدف آنان از تصویب تحریم ها، سرنگونی جمهوری اسلامی است، نه بهانه هایی چون پرونده هسته ای یا حقوق بشر. برای این که از ابتدای پیروزی انقلاب، تحریم های علیه ایران آغاز شد و به مرور زمان گسترش یافت.
به گفته خامنه ای، اگر تحریم های فلج کننده محصول پرونده هسته ای بود، نمی بایست قبل از آن شاهد تصویب تحریمی علیه ایران باشیم. اما تحریم های اقتصادی همزاد پیروزی انقلاب و تأسیس انقلاب اسلامی اند. اگر هم در مورد پرونده هسته ای به توافق کامل با غرب و آمریکا برسیم، تحریم ها ملغی نخواهند شد، چون هدف اصلی- یعنی سرنگونی جمهوری اسلامی از راه در تنگا قرار دادن شدید مردم و شوراندن آنان علیه جمهوری اسلامی- همچنان بر جای خود باقی است.

تحریم های اقتصادی، توطئه فتنه گران

اینک مدتها از زمانی که آثار فلج کننده تحریم ها آشکار شده، می گذرد. پرسش همگان این است: چه کس یا کسانی در داخل کشور در به تصویب رسیدن این تحریم ها مسئولیت داشته اند؟

اصول گرایان افراطی و سنتی چند صباحی است که مسئولیت این امر را به گردن فتنه گران و "سران فتنه" می اندازند. آنان این مدعا را چگونه- به اصطلاح - مدلل می سازند؟ ادعای آنان این است :

اول- ایران در حال پیشرفت های عظیم بود، "فتنه 88" بهانه لازم را برای تصویب تحریم ها به دشمنان داد( به عنوان نمونه به مصاحبه یحیی آل‌اسحاق و روح الله حسینیان بنگرید).

دوم- انتخابات ریاست جمهوری 22 خرداد 88، با مشارکت بیش از 80 درصد مردم، مشروعیت بالای مردمی نظام را نشان داد. فتنه گران با ادعای دروغ وقوع تقلب در انتخابات، مشارکت بی نظیر مردم در انتخابات را به ضد خود تبدیل کردند و فضای جهانی را علیه ایران ساختند.

سوم- سران فتنه- موسوی و کروبی و خاتمی- موافق تصویب تحریم های اقتصادی بودند.

چهارم- برخی از فتنه گران که به خارج گریخته اند ، با دولت های آمریکا و دیگر دولت ها برای تصویب تحریم ها تماس گرفته و آنان را به شدت در این زمینه تشویق کردند. آنان به دولت ها می گفتند که مهندس میر حسین موسوی، مهدی کروبی، محمد خاتمی و هاشمی رفسنجانی موافق تصویب تحریم ها هستند، اما نمی توانند این را آشکارا بگویند، چون هزینه سنگینی برای آنان دارد. مهرداد بذرپاش- عضو هیأت رئیسه مجلس شورای اسلامی - در 4/10/93 با طرح این ادعا گفته است :"یکی از نمایندگان جنبش به اصطلاح سبز طی رفت‌ و آمدهایی به کنگره آمریکا تقاضای تشدید تحریم‌ها علیه ملت و نظام جمهوری اسلامی را کرد.این مسئله تبدیل به قطعنامه 1929 شورای امنیت و تصویب قانون تحریم‌های جامع علیه کشور ما شد".

کل این مدعیات دروغ های آشکارند. البته "جنبش انتخاباتی سبز"، جنبشی فراگیر بود. وقتی جنبش آغاز شد، بسیاری از ایرانیان مقیم خارج هم از آن حمایت به عمل آورده و خود را سبز به شمار آوردند. در میان این جمعیت بسیار ، قطعاً افرادی بودند و هستند که به طور علنی از تصویب تحریم های اقتصادی دفاع کرده و می کنند. برخی افراد مدعی اند با دولتمردان غربی و آمریکایی هم تماس گرفته و به طور علنی از نقش خود در این زمینه سخن گفته اند. اما هیچ یک از این افراد با رهبران جنبش سبز یا فاعلان اصلی جنبش سبز در ایران هیچ گونه ارتباطی نداشته و می توان نشان داد که در آثار خود صادقانه و به صراحت تمام مشی رهبران جنبش سبز را نقد و رد کرده اند. هدف آنان با هدف رهبران "جنبش انتخاباتی سبز" یکسان نبوده و نیست.

الف- رهبران جنبش سبز، اصلاح طلبند و ما اینها خواهان سرنگونی جمهوری اسلامی بوده و هستند.

ب- رهبران جنبش سبز تحریم ها را به زیان مردم ایران می دانند، اما اینان تحریم ها را "جراحی ضروری" برای دفع سرطان جمهوری اسلامی و آزادی مردم ایران قلمداد می کنند که مردم هم باید "هزینه های" آن را بپردازند، تا به آزادی دست یابند. مهندس موسوی در بیانیه شماره ۱۳ به صراحت نوشت: "این نه تحریم یک دولت،‌ بلکه تحمیل رنج‌های بسیار بر مردمی است که مصیبت دولتمردان مالیخولیازده برایشان کافی است. راه سبز را زندگی کردن به این معناست و ما با اعمال هرگونه تحریمی بر علیه ملت خود مخالفیم".

پ- رهبران جنبش سبز تحریم ها را مجازات مردم ایران می دانند و اینها هزینه های سنگین تحریم های کمرشکن را متوجه جمهوری اسلامی- خصوصاً سپاه پاسداران- قلمداد می کنند. مهندس موسوی در دیدار با مهدی کروبی گفت :"تحریم های اخیر که به صورت گسترده و در سطحی وسیع در حال برنامه ریزی و اجراست، موجب وارد آمدن آسیب های شدید به مردم، مخصوصا کارگران، کشاورزان و اقشار محروم جامعه خواهد شد. کشور هم اکنون با مشکلاتی نظیر تورم، رکود اقتصادی و افزایش نرخ بیکاری روبروست که این تحریم ها می تواند این عوامل را تشدید کند".

این که حق با کدام طرف است، یک موضوع است،این که میان این دو گروه تفاوت های عمده نظری و عملی وجود دارد، موضوعی دیگر است. به عنوان نمونه به تفاوت دیدگاه مهندس موسوی با این گروه در مورد طرح هسته ای ایران و تحریم های خارجی بنگرید. موسوی در بیانیه شماره ۱۴ نوشت:

" دولتمردان نه مشکلات جهان را حل کردند و نه بر حقوق تردیدناپذیر ملت خود تاکید نمودند، که با گشاده‌دستی از این حقوق عقب نشستند. آنها نشان دادند که حتی در تسلیم شدن و کرنش کردن افراط‌گرند. حتی اگر با تلاش دلسوزان از واگذاری دستاوردهای کشور در زمینه انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای جلوگیری شود از عواقب افراط و تفریط‌های دولتمردان ایمن نشده‌ایم، زیرا رفتارهای آنان زمینه را برای اجماع بین المللی جهت اعمال تحریم‌ها و فشارهای بیشتر به ملت ما فراهم کرده است".

نقش برجسته آیت الله خامنه ای در تحریم ها

در مورد نقش محمود احمدی نژاد در تصویب تحریم ها سخن نخواهیم گفت، چرا که چون آفتاب آشکار است. احمدی نژاد با حمایت مطلق آیت الله خامنه ای آن سخنان را بیان می کرد و آن سیاست ها را پی می گرفت.

محل نزاع نقش شخص آیت الله خامنه ای در این زمینه است. مدعای مقاله این است :
آیت الله خامنه ای همیشه از تصویب تحریم ها استقبال می کرد، آنها را به سود ایران و به زیان تصویب کنندگان قلمداد می کرد، و سخنان بسیار تحریک کننده ای بیان می کرد که راه تصویب تحریم ها را سهل می گرداند. مدعای او این بود که تحریم ها موجب رشد گسترده ایران شده و به خودکفایی و استقلال کامل اقتصادی ایران منتهی خواهد شد.

اگر این مدعا صادق باشد، آیت الله خامنه ای مسئول اصلی داخلی تصویب شدیدترین تحریم های طول تاریخ علیه ایران است. این مدعا باید با شواهد و قرائن تأیید شود. متأسفانه شواهد و قرائن این مدعا بسیارند. چند نکته پیرامون این گزارش تاریخی :

الف- حافظه افراد هر اندازه که قوی باشد، هیچ کس دارای ذهن کامپیوتری نیست که با زدن یک دگمه کل تاریخ یک موضوع را در برابر خود حاضر سازد.

ب- دوره زمانی چند ماه قبل از آغاز ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، تا پایان ریاست جمهوری وی را مورد بررسی قرار خواهیم داد. برای این که عمده تحریم ها در این دوره به تصویب رسیده اند. بسیاری از تحریم ها قبل از جنبش سبز تصویب شده اند، اما در پایان کار، تحریم های مهلک به تصویب رسید.

پ- سخنان آیت الله خامنه ای در همین دوره بسیار زیاد است. به همین دلیل مجبور به گزینش شده ایم.

ت- با توجه به آنچه در ابتدای مقاله نوشته شد، درباره سخنان آیت الله خامنه ای هیچ گونه تفسیری ارائه نخواهیم کرد، برای این که مدعا و شواهد و قرائن کاملاً روشن بوده و خواننده خود قادر به داوری است.

سخنان آیت الله خامنه ای

۱۳۸۳/۱۲/۰۵: "بعضی‏ها این را به عنوان یک فاجعه در نظر می‏گیرند و می‏گویند تحریم اقتصادی پدر تکنولوژیِ ما را درمی‏آورد".

۱۳۸۳/۱۲/۰۵: "تحریم‌ها و اخم و تخم‌هایی كه [دنیای صنعتی و دنیای غربی ]از اول انقلاب تا الان با ما داشته‌اند[در پیشرفت ما کمک کرده است]. بعضی‌ها از تصور این تحریم‌ها دلشان آب می‌شود؛ من می‌خواهم بگویم نه، این به ما كمك كرد".

۱۳۸۴/۰۶/۳۱: "ما را تهدید می‏کنند به تحریم اقتصادی و محاصره‏ی اقتصادی! ما در همین دوره‏ی محاصره‏ی اقتصادی بوده که این‏همه امکانات را به‏دست آوردیم. در سخت‏ترین دوره‏های محاصره‏ی اقتصادی جوانهای ما توانستند سلاح‏هایی را بسازند که در همه‏ی دنیا آن سلاح‏ها را غیر از امریکایی‏ها و یکی دو دولتِ عزیزکرده‏ی امریکا هیچ‏کس نداشت".

۱۳۸۴/۱۰/۱۹: "وقتی ما را تحریم کردند، امام اظهار خوشوقتی کردند و گفتند بهتر! حق با ایشان بود. ما بر اثر تحریم، به خود آمدیم و تحرک پیدا کردیم؛ حالا هم همین‏طور است. با این حرف‏ها، ملت ایران را تهدید می‏کنند؛ این تهدید، فایده‏یی دارد؟".

۱۳۸۵/۰۱/۰۱: "تهدید می‏کنند که ما ملت ایران را تحریم خواهیم کرد؛ مگر تا حالا تحریم نکردید؟! مگر تا حالا ملت ایران دچار تحریم شما قدرتهای زورگو نبوده است؟! اگر ما امروز پیشرفتی پیدا کرده‏ایم و در علم، صنعت و برخی از صنایع، در منطقه حرف اول را می‏زنیم، اینها در همین شرایط تحریم برای ما پیش آمده است... اگر بازارها را باز می‏کردند، هرچه می‏خواستیم به ما می‏دادند، پول ما را می‏گرفتند، توی جیبشان می‏ریختند و امروز هم ما به این پیشرفتها نرسیده بودیم. ما را از تحریم می‏ترسانید؟!".

۱۳۸۵/۰۳/۲۹: "تحریم اقتصادی، ما را به فکر اتکای به خود انداخت و همه‏ی این برکات را برای ما آورد".

۱۳۸۶/۰۱/۰۱: "تهدید می‏کنند که تحریم می‏کنیم. تحریم نمی‏تواند به ما ضربه‏ای بزند. مگر تا حالا تحریم نکرده‏اند؟ ما در حال تحریم به انرژی هسته‏ای رسیده‏ایم؛ ما در حال تحریم به پیشرفتهای علمی رسیده‏ایم؛ ما در حال تحریم به این سازندگی‏های وسیع در کشور رسیده‏ایم. تحریم در شرائطی حتّی ممکن است به نفع ما تمام شود؛ از این جهت که همت ما را برای تلاش و فعالیت بیشتر کند".

۱۳۸۶/۰۶/۲۳: "حالا می شنوید می گویند تحریم و محاصره و از این حرفها. از این محاصره‌ها و تحریمها بمراتب بدتر در دوره‌ی جنگ بود. ما در میان همان تحریمها بوده است که نیروهای نظامیِ دست خالی خودمان را امروز به اینجا رساندیم و از لحاظ توانائی‌های نظامی، جمهوری اسلامی در خط مقدم توانائی نظامی در این منطقه است. امکاناتی که جمهوری اسلامی توانسته است با قدرت، با ابتکار، با استفاده از خلاقیت خود و با جوشش درونی به وجود بیاورد، چشمها را خیره کرده است. در زمینه‌های گوناگون علمی و فناوری و پیشرفتهای گوناگون هم که جای خود دارد و روشن است، که یک نمونه‌اش این مسأله‌ی انرژی هسته‌ای است. اینها همه در دوران تحریم و در دوران فشار، به دست ملت ایران آمد. یعنی تحریمها نه فقط اثری نکرد، بلکه اثر عکس کرد؛ نیروهای درونی را به فکر واداشت و به حرکت وادار کرد".

۱۳۸۶/۰۷/۲۱: "خوب، تحریم کنند. بر یک چنین ملتی[که اهل اسراف نباشد] از تحریم ضرری وارد نمی شود".

۱۳۸۷/۰۲/۱۱: "تهدید می‏کنند که شما را تحریم می‏کنیم و محاصره‏ی اقتصادی می‏کنیم! خب، در این سی سالی که ملت ایران را گاهی شدیدتر و گاهی ضعیف‏تر محاصره‏ی اقتصادی کردید، چه کسی ضرر کرد؟ ملت ایران ضرر کرد؟ ابدا! ما از تحریم به نفع پیشرفت خودمان استفاده کردیم. ..این تحریم به ما ضرر نزد؛ ما از این تهدید توانستیم یک فرصت به وجود بیاوریم. امروز هم همین‏جور است. ما از تحریم غرب نمی‏ترسیم. ملت ایران به حول و قوه‏ی الهی در مقابل هر تحریمی و هر محاصره‏ی اقتصادی‏ای آن‏چنان تلاشی از خود نشان خواهد داد که پیشرفت او را مضاعف و چند برابر خواهد کرد".

۱۳۸۷/۱۱/۱۹: "از دل انواع و اقسام تحریمهائی که سالهای متمادی است بر کشور ما تحمیل کرده‏اند، ناگهان "ماهواره‏ی امید" بیرون می‏آید و به فضا پرتاب میشود. از دل همه‏ی سختگیریهائی که انجام دادند، ناگهان توانائی غنی کردن اورانیوم - که یک کار محدود و محصوری است و دربست، ملک طلقِ قدرتهای بزرگ است و بدون اجازه‏ی آنها هیچ جا نباید برود - در این کشور رشد میکند و جان میگیرد و خودش را نشان میدهد. این نشان‏دهنده‏ی این است که دشمن نتوانسته، تحریم او هم اثر ندارد، تهدید او هم اثر ندارد".

۱۳۸۸/۰۱/۰۱: "سی سال کشور ما را تحریم کردند، که البته این تحریم به سود ما تمام شد. ما باید از آمریکائی‌ها از این بخش تشکر کنیم. اگر ما را تحریم نمی کردند، ما امروز به این نقطه‌ای از علم و پیشرفت که رسیده‌ایم، نمی رسیدیم. تحریم همیشه ما را وادار کرده که به خود بیائیم، به خود فکر کنیم، از درون خود بجوشیم".

۱۳۸۸/۰۹/۱۵ : "حالا سرکردگان استکبار و سخنگویان آن‏ها هِی توی تبلیغاتشان می‏گویند صبر ما دارد به آخر می‏رسد، ما دیگر طاقتمان دارد تمام می‏شود- آن‏ها در مقابل ایران می‏گویند- شما صبری نکردید در مقابل ملت ایران؛ کجا شما صبر کردید؟ هرجا هر کار توانستید، کردید؛ هر کاری از دستتان برمی‏آمده است، علیه ملت ایران انجام داده‏اید. شما کِی صبر کردید؟ توطئه نکردید؟ تبلیغات نکردید؟ تحریم اقتصادی نکردید؟".

۱۳۸۹/۰۵/۲۷: "در مقابل تحریم، خوشبختانه مسئولین تدابیر بسیار مستحکم و خوبی گرفتند. من درخواست کردم از رئیس جمهور محترم که وزرای اقتصادی بیایند گزارش بدهند؛ آمدند آنچه را که در مقابل قطعنامه‌ی شورای امنیت - که تحریم هست - و بعد تحریمهای یکجانبه‌ی آمریکا و اروپا تصمیم‌گیری کردند، گفتند، که تصمیم‌گیری‌های بسیار درستی است؛ کارهای بسیار خوبی است و ان‌شاءاللَّه تصمیم مسئولین بر این است که این تحریم را تبدیل کنند به فرصت. واقعاً هم باید همین جور باشد که به یک فرصت تبدیل شود".

۱۳۸۹/۰۵/۳۱: "قطعنامه‌ی ۱۹۲۹ شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی صادر شده، یا تحریمهای یکجانبه‌ی آمریکا و اروپا علیه ایران شکل گرفته؛ تحلیل شما از این قضیه چیست؟ این قضیه‌ی کوچکی نیست. موضعتان چیست؟ ایران چه کار کند؟ چون اخم میکنند، تحریم میکنند، دندان نشان میدهند، دستهایمان را بالا ببریم؟ حالا یک قدری کوتاه بیائیم؟ تحلیلتان این است؟ در داخل کشور ما مجموعه‌های سیاسی‌ای هستند که تحلیلشان این است؛ می گویند وقتی که طرف خیلی چهره‌ی سگی از خودش نشان می دهد، شما عقب بنشینید! خوب، شما این را قبول دارید؟ عقب بنشینیم؟ یا نه؛ معتقدید که هر گونه عقب‌نشینی، طرف را تشجیع می کند. بمجردی که دیدند شما با اخم می ترسید، می گویند آقا اخم کنید؛ علاج این آدم اخم است. بمجردی که دیدند تهدید به کتک یا خود کتک، شما را به عقب‌نشینی وادار می کنند، می گویند دو تا بیشتر بزن تا خوب از همه‌ی حرفهایش دست بردارد. طرف، اینجوری است. محاسبات دنیا این است".

۱۳۸۹/۰۶/۱۶: "دوستان درست گفتند که ما تحریمها را دور می زنیم؛ بنده هم یقین دارم. ملت ایران و مسئولین کشور تحریمها را دور می زنند، تحریم‏کنندگان را ناکام می کنند...البته تحریم برای ما جدید نیست، ما سی سال است تو تحریمیم. همه‏ی این کارهائی که شده است، همه‏ی این حرکت عظیم ملت ایران، در فضای تحریم انجام‏ گرفته؛ بنابراین کاری نمی توانند بکنند".

۱۳۸۹/۰۶/۲۵: "خب، این ضعف[غربی ها] طبعاً نتیجه‌اش همین است كه بیایند سراغ این چیزها و قطعنامه صادر كنند. قطعنامه، یكی دو تا، پنج تا، ده تا. قطعنامه‌ای كه دل ملتها، حتّی دل دولتها هم با او همراه نیست. همین دولتهائی كه بعضی‌ها خودشان عضو شورای امنیتند و این قطعنامه‌ها را امضا میكنند، ما اطلاع داریم كه حتّی بعضی از خود این دولتها راضی به این تحریمها نیستند؛ برای آنها یك عمل قسری است و یك عمل جبری است؛ یك رودربایستی سیاسی است. وضع این است".

۱۳۸۹/۰۷/۲۷: "از سال ۵۸ و ۵۹ تحریم را علیه کشور ما شروع کردند؛ لیکن این تشدید تحریمها در واقع برای این است که روی مردم فشار بیاید و مردم از نظام اسلامی جدا شوند. خوشبختانه هم مسئولین گفتند، هم مردم اعلان کردند، هم عملاً نشان داده شد که این تحریمها به توفیق الهی اثر قابل توجهی بر زندگی مردم نخواهد گذاشت و مردم که آن زحمات و مشکلات دهه‌ی ۶۰ و اوائل انقلاب را تحمل کردند، امروز با پیشرفتهای عظیمی که پیدا شده است، اطمینانشان بیشتر و امیدشان به آینده روشن‌تر است و در مقابل دشمن می‌ایستند و توطئه‌ی دشمن را خنثی می کنند".

۱۳۸۹/۰۸/۲۶: "کسانی که خیال میکنند میتوانند ملت ایران را با تحریم به زانو در بیاورند، آب در هاون میکوبند. ملتی که امید دارد، ایمان دارد، میداند دارد چه کار میکند، این ملت را که با تهدید نمیشود به عقب‌نشینی وادار کرد".

۱۳۸۹/۱۱/۱۹ :"ما در بخشهائی از بخشهای صنعتی کشور مبتلا شدیم به تحریم. تحریم کنندگان خیال کردند حالا که تحریم کردند، این بخشها خواهد خوابید؛ اما بعکس شد. تحریم موجب شد که جوانان ما به فکر بیفتند که خودشان آنچه را که دشمن نمیخواهد به ما برسد، تولید کنند. تولید کردند، در مواردی بهترش را تولید کردند؛ کم‌هزینه‌تر، سبکتر، کارآمدتر".

۱۳۸۹/۱۱/۲۷: "اگر فشار اقتصادی نبود، تحریم اقتصادی نبود، تحریم علمی نبود، استعدادهای جوانهای ما مجال بروز پیدا نمیکردند؛ یعنی همه چیز حاضر بود، آماده بود، دنبالش نمیرفتند، به آن نمیرسیدند. تحریم کردند، استعداد درونی به جوش آمد، ملت بالا کشید، ملت رشد کرد، این پرچم هی برافراشته‌تر شد".

۱۳۹۰/۰۱/۰۱:"از جمله‌ی چیزهائی که همت مضاعف را در زمینه‌ی اقتصادی نشان میدهد، مواجهه‌ی هوشمندانه و مقتدرانه با تحریمهائی است که غرب به سردمداری آمریکا و متأسفانه پیروی کورکورانه‌ی بعضی از دولتهای اروپائی از آمریکا علیه ایران اعمال کرد. از اول سال ۸۹ اینها به خیال خودشان حرکت تحریم ایران را تشدید کرده‌اند. خودشان در محاسباتشان - که خبرهایش به ما میرسید - صحبت میکردند، میگفتند که این تحریمها پنج شش ماهه جمهوری اسلامی و ملت ایران را به زانو درمی‌آورد؛ تصورشان این بود. آنها به فکر بودند که به وسیله‌ی تحریمها کار را آنچنان بر ملت ایران دشوار کنند و دائره را آنچنان بر ملت ایران تنگ کنند که ملت ایران به نظام خودشان، به جمهوری اسلامی معترض شوند؛ هدفشان این بود. یک برخورد هوشمندانه و قدرتمندانه‌ای با این تحریمها انجام گرفت و تیغ دشمن کُند شد. دشمن نتوانست با این تحریمها به هدفهای خود دست پیدا کند. خوشبختانه با تلاش زیاد، با کار متراکم شبانه‌روزی، مسئولان در بخشهای مختلف توانستند از این عقبه عبور کنند. امروز خود غربی‌ها اعتراف میکنند، میگویند تحریم ایران دیگر فایده‌ای ندارد...به وسیله‌ی تحریم آنها، مسئولین ما به فکر افتادند؛ تلاش کردند، ما از وارد کردن بنزین بی‌نیاز شدیم".

۱۳۹۰/۰۱/۱۴:"در قضیه هسته ای قدرتهای استکباری تمام توان سیاسی، تبلیغاتی و اقتصادی خود را به کار گرفتند و تلاش کردند با جنجال آفرینی، فشار و تحریم زمینه ساز صرفنظر کردن جمهوری اسلامی ایران از این موضوع شوند اما اکنون بعد از گذشت ۸ سال ایران اسلامی بر همه تلاشها و فشارهای استکبار فائق آمده و ضمن پیشرفت چشمگیر در قضیه هسته ای، نشان داده که در جنگ اراده ها، قویتر از قدرتهای بزرگ دنیا است".

۱۳۹۰/۰۵/۱۶:"پیشرفت در شرائط تحریم. یکی از نقاط مهم قوت کشور این است. در سخت‌ترین شرائط تحریم، کشور پیشرفت کرده. در چه چیزی پیشرفت کرده؟ یکی در مقوله‌ی علم و فناوری، که آقای رئیس جمهور در گزارششان به این مسئله اشاره کردند. ما در زمینه‌ی هسته‌ای پیشرفت کردیم، در زمینه‌ی فناوری زیستی پیشرفت کردیم، در فناوری نانو پیشرفت کردیم، در فناوری انرژی‌های نو پیشرفت کردیم، در صنایع هوافضا پیشرفت کردیم، در ساخت ابررایانه‌ها پیشرفت کردیم، در مسئله‌ی بسیار مهم سلولهای بنیادی پیشرفت کردیم، مسئله‌ی شبیه‌سازی همین جور، در رادیوداروها همین جور، در نانوداروهای ضد سرطان همین جور؛ اینها همه جزو دانشهای سطح بالای دنیاست. این چند موردی که من گفتم و بعضی از موارد دیگر، جزو دانشهای درجه‌ی یک سطح بالای دنیاست، که بعضی از اینها را پنج تا کشور، ده تا کشور در دنیا بیشتر ندارند؛ ما در اینها پیشرفت کردیم؛ این در حالی بود که درهای انتقال دانش از همه سوی دنیا روی ما بسته است".

۱۳۹۰/۰۵/۲۶: "البته توسعه‌ی تحریمها و تنوع تحریمها در سالهای اخیر بیشتر بوده، لیکن در مقابل توسعه و تنوع فعالیتهای سازنده در کشور، کوچک و ناچیز است. سی سال پیش که تحریمها را علیه ما شروع کردند، آن تحریمها ممکن بود علیه ما کارگرتر واقع بشود تا تحریمهائی که امروز علیه ما دارند تصویب و اجرا می کنند و همین طور هی وعده هم می دهند که بیشترش خواهیم کرد. این معنایش این است که ما در مقابل تحریمها تدریجاً یک حالت ضد ضربه پیدا کردیم؛ می توانیم به شکلهای مختلف با تحریمها مقابله کنیم: یا با دور زدن تحریمها - که شگرد خوب و جالب و ظریفی است و خوب است که دولت و ملت این شگرد را به کار ببرند - یا از جهت رو آوردن به ظرفیتهای درونی‌ای که کار بنیادی و زیربنائی است و حتماً باید انجام بگیرد و تا حالا هم انجام گرفته".

۱۳۹۰/۰۶/۰۶: "آنها گفتند تحریمهای هوشمند یا تحریمهای فلج‌کننده؛ اما می‌بینیم که این تحریمها نه آنچنان هوشمند بود، نه فلج‌کننده بود. خب، همین تحریمها موجب شد که در بسیاری از چیزهائی که خودکفائی نداشتیم، به خودکفائی برسیم؛ تحرک خوبی را در زمینه‌های علمی به وجود بیاوریم؛ کارهائی بزرگی را در زمینه‌ی تولیدات صنعتی و نظامی و غیرنظامی در کشورمان شاهد باشیم؛ و به راه‌های گوناگونی برای این که این تحریم را خنثی کنیم، برسیم. این تحریمها خنثی خواهد شد؛ شما بدانید. اینجور نیست که اینها بتوانند و طاقت بیاورند که این حرکت و این رفتار را مدت طولانی ادامه بدهند؛ این امکان‌پذیر نیست؛ یعنی دنیا این را نمی پذیرد. امروز دنیا، دنیائی نیست که به حرف آمریکا گوش کنند؛ ولو حالا نماینده‌ی ویژه‌ی او به فلان کشور برود، مؤاخذه کند، چه کند. حالا یک چند وقتی این ادامه خواهد داشت، اما این قابل ادامه نیست. البته من چند ماه قبل هم گفتم، امروز هم شما مشاهده میکنید؛ آن چیزی که اینها در اول امسال گفتند فلج‌کننده، توقع خودشان این بود که در ظرف سه چهار ماه واقعاً به فلج برسد. این سه چهار ماه، بیشتر هم گذشت، به فلج که نرسید، هیچی، بحمداللَّه به تحرک بهتر ما انجامیده".

۱۳۹۰/۰۷/۲۰: "ما توانستیم از همین محدودیتها به عنوان یک فرصت استفاده کنیم. همین منعها و تحریمها و محدودیتها موجب شد که ما در میدانهای نوآوری و ابتکار، در همه‌ی زمینه‌ها، به پیشرفتهائی دست پیدا کنیم که کشورهای منطقه در طول سالهای متمادی هم نتوانستند به آن پیشرفتها دست پیدا کنند".

۱۳۹۰/۰۸/۱۱: "ما را تحریم میکنند. ممکن است تحریم فشاری به وجود بیاورد، اما ملت ایران را یک درجه جلو میبرد؛ توانائی او را بیشتر میکند".

۱۳۹۰/۱۰/۱۹: "یک روز در صدر اسلام، دشمنان به نظرشان رسید که با شِعب ابی‌طالب و محاصره‌ی اقتصادی مسلمانها، آنها را از پا بیندازند؛ اما نتوانستند. این روسیاه‌های بدمحاسبه‌گر خیال می کنند ما امروز در شرائط شِعب ابی‌طالبیم. اینجور نیست. ما امروز در شرائط شِعب ابی‌طالب نیستیم؛ ما در شرائط بدر و خیبریم. ما در شرائطی هستیم که ملت ما نشانه‌های پیروزی را به چشم دیده است؛ به آنها نزدیک شده است؛ به بسیاری از مراحل پیروزی، با سرافرازی دست پیدا کرده است. امروز مردم ما را از محاصره‌ی اقتصادی می ترسانند؟ با این حرفها، با این ترفندها می خواهند مردم را از صحنه بیرون کنند؟ مگر چنین چیزی ممکن است؟ امروز می خواهند در اراده‌ی مسئولین اختلال ایجاد کنند؟".

۱۳۹۰/۱۱/۱۴: "تهدید کردند: تحریمهای فلج‌کننده، تحریمهای دردآور! هی گفتند، گفتند. این تحریمها از دو جهت به نفع ماست: اولاً وقتی ما تحریم بشویم، به استعداد و ظرفیت داخلی رو می‌آوریم، از داخل رشد میکنیم؛ همچنان که در این سی سال این مسئله اتفاق افتاده است...پس این تحریم به نفع ماست. جهت دومی که این تحریمها به نفع ماست، این است که اینها همین طور مرتباً در تبلیغاتشان می گویند ما این تحریمها را می خواهیم بر ایران اعمال کنیم تا ایران را وادار به عقب‌نشینی کنیم؛ حالا مثلاً در قضیه‌ی هسته‌ای. پس همه‌ی دنیا فهمیدند که این تحریمها برای فشار بر ایران، برای عقب‌نشینی در قضیه‌ی هسته‌ای و قضایای دیگر است. خب، وقتی ما عقب‌نشینی نکردیم، چه اتفاقی می‌افتد؟ این تحریمها برای این است که ایران را وادار به عقب‌نشینی کنند، ایران هم که عقب‌نشینی نخواهد کرد؛ نتیجه این می شود که هیبت غرب و هیبت تهدیدهای غرب در چشم این ملتهای منطقه که قیام کردند، می شکند و عزت ملت ایران و قدرت ملت ایران در چشم اینها زیاد می شود؛ و این به نفع ماست. بنابراین، این تحریمها برای ضربه زدن به ماست، اما از این دو جهتی که عرض کردم، در واقع خدمت به ماست".

۱۳۹۰/۱۲/۱۰: "امروز صریحاً و علناً میگویند. میگویند ما میخواهیم تحریم کنیم - تحریم نفت، تحریم بانک مرکزی، تحریم چه، تحریم چه، تحریم چه - به وسیله‌ی شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه صادر کنیم، پشت سرش قطعنامه‌ی دیگر، پشت سرش قطعنامه‌ی دیگر. که چه اتفاقی بیفتد؟ برای اینکه ملت ایران خسته بشود. عجیب است؛ هرچه گذشته، ملت ایران شادابتر، زنده‌تر، بااستقامت‌تر و مصمم‌تر شده است".

۱۳۹۰/۱۲/۱۸: "خب، الان یک سال است که به قول خودشان تحریمهای فلج‌کننده و چه و چه اعمال میکنند - البته تحریم ما سی و سه سال است - گفتند هم که هدف، جدا کردن مردم از نظام اسلامی است؛ اما دیدند که مردم آمدند آنجا، به نظام اسلامی رأی دادند. رأی به هر نامزد انتخاباتی، آمدن پای هر صندوق، رأی به نظام اسلامی است؛ مردم این را نشان دادند. ما عرض کردیم که انتخابات، یک سیلی است؛ این سیلی انواع و اقسامی دارد؛ یکی از انواع سیلی، سیلیِ بیدار کننده است، هشیار کننده است. بنابراین، این انتخابات ما خاصیت سیلی زدن را هم داشت".

۱۳۹۱/۰۳/۱۴: "تحریم اثری ندارد. تحریم نمیتواند ملت ایران را از حرکت به جلو باز بدارد. تنها اثری که این تحریمهای یکجانبه و چندجانبه بر روی ملت ایران میگذارد، این است که نفرت و دشمنی از غرب در دل مردم ما عمیق‌تر می شود".

۱۳۹۱/۰۴/۰۷: "امروز آمریکا همه‌ی نیروی خود را متمرکز کرده است برای اینکه بتواند به خیال خود جمهوری اسلامی را محاصره‌ی اقتصادی کند. خودشان محاصره‌اند، خودشان دچار مشکلند. امروز اروپا و آمریکا دچار مشکلات اساسی و غیر قابل حلند؛ حقیقتا هم مشکلات آنها قابل حل نیست. وضع آنها با وضع ما فرق میکند. ما بحمداللّه‌ همه چیز داریم. ما امکانات داریم، ثروت داخلی داریم، مردمِ خوب داریم، منابع مالی داریم، منابع انسانی داریم، بدهکاری جهانی نداریم. امکانات کشور، امکانات بسیار خوبی است. اذیت دشمن، تلاشی که دشمن میکند، برای این است که بتواند دسترسی جمهوری اسلامی را به این امکانات کاهش بدهد. تلاش مسئولین ما هم این است که این توطئه‌ی دشمن را خنثی کنند؛ ان‌شاءاللّه‌ موفق هم میشوند، تلاش خوبی هم دارد انجام می گیرد".

۱۳۹۱/۰۴/۲۱: "ما سی و سه سال است مواجه‌ایم با دشمنی‌های استکبار. امروز جنجالهای جهانی و سر و صدای تبلیغات جهانی متوجه شده است به اینکه ما ایران را تحریم کردیم. آنها نمیفهمند و درک نمی کنند که سی سال است ما را در مقابل تحریم واکسینه کردند. ما سی سال است تحریمیم. ما واکسینه شدیم در مقابل تحریم. تحریم به ما ضربه نمیزند".

۱۳۹۱/۰۵/۰۳:"یک واقعیت دیگر هم این است که اگر کشور در مقابل فشارهای دشمن - از جمله در مقابل همین تحریمها و از این چیزها - مقاومت مدبرانه بکند، نه فقط این حربه کُند خواهد شد، بلکه در آینده هم امکان تکرار چنین چیزهائی دیگر وجود نخواهد داشت؛ چون این یک گذرگاه است، این یک برهه است؛ کشور از این برهه عبور خواهد کرد. این چیزهائی که الان آنها تهدید میکنند، تحریم می کنند، جز آمریکا و جز رژیم صهیونیستی، هیچ کس ذی‌نفع از این تحریمها نیست. دیگران را با زور و با فشار و با رودربایستی و با این چیزها وارد میدان کردند. خب، پیداست که زور و فشار و رودربایستی نمیتواند خیلی ادامه پیدا کند - یک مدتی است - شاهدش هم این است که مجبور شدند بیست تا کشور را از همین تحریمهای نفتی و امثال اینها استثناء کنند! دیگرانی هم که استثناء نشدند، خودشان مایل نیستند، و بیش از آنچه که ما بخواهیم یا همان اندازه که ما میخواهیم، آنها دنبال راه‌حل میگردند. بنابراین بایستی مقاومت کرد. خب، اینها واقعیتهای ملموس است. اینهائی که عرض کردم، هیچکدامش تحلیل نبود، ذهنی نبود؛ چیزهائی است که مشاهده میکنیم".

۱۳۹۱/۰۶/۰۹:"تحریمهائی که یاوه‌گویان، آن را فلج‌کننده نامیدند، نه تنها ما را فلج نکرده است و نخواهد کرد، بلکه گامهای ما را محکمتر، و همت ما را بلندتر، و اطمینان ما را به درستی تحلیلهای خود و نیز به توانائی درون‌زای ملتمان راسختر کرده است. ما یاری خداوند را در این چالشها بارها و بارها به چشم دیده‌ایم".

۱۳۹۱/۰۷/۱۹: "وانمود میکنند که اگر ملت ایران از انرژی هسته‌ای صرفنظر کند، تحریمها برداشته میشود. دروغ میگویند. از روی بغض و کینه‌ای که دارند، تحریمهای غیر منطقی میکنند؛ تحریمهائی که همه‌ی عقلا و انسانهای باانصاف عالم وقتی نگاه میکنند، می‌بینند اینها کارهای غیر منطقی و در واقع وحشیانه است؛ این یک جنگِ با یک ملت است. البته در این جنگ هم به توفیق الهی مغلوب ملت ایران خواهند شد".

۱۳۹۱/۱۰/۱۹: "نتیجه تحریم دشمن این شده که ملت ایران روزبه‌روز گرایشش به مبانی اسلام، انقلاب، ایستادگی و عزتی که خدای متعال به این کشور داده، بیشتر میشود".

۱۳۹۱/۱۱/۱۹: "علیه ملت ایران تحریمهایی را که خودشان میخواستند این تحریمها فلج کننده باشد، به کار گرفتند و این را تصریح کردند و گفتند فلج کننده. چه کسی را میخواستید فلج کنید؟ ملت ایران را میخواستید فلج کنید؟ شما حُسن نیت دارید؟

۱۳۹۱/۱۱/۲۸: "تحریمها با مذاکره برداشته نخواهد شد؛ این را من به شما عرض بکنم. هدف تحریمها چیز دیگری است. هدف تحریمها خسته کردن ملت ایران است، جدا کردن ملت ایران از نظام اسلامی است. مذاکره هم که انجام بگیرد، اگر ملت ایران باز در صحنه باقی باشد و بر حقوق خود اصرار بورزد، این تحریمها وجود خواهد داشت. ملت ایران در مقابل این فکر غلط دشمن چه کار میکند؟...آنچه که غلط فهمیدند، این است که خیال کردند با فشار تحریم، با زورگوئی در زمینه‌ی مسائل بین‌المللی و بازرگانی و تولید و غیره، خواهند توانست ملت ایران را به زانو در بیاورند و عاجز کنند. اگر فکر می کنند خواهند توانست این پشتوانه را از جمهوری اسلامی بگیرند، اینجا را اشتباه کرده‌اند".

۱۳۹۱/۱۱/۲۸:"زمان مسئله‌ی تحریمها و فشارها گفتند که میخواهیم برای ملت ایران تحریم فلج‌کننده تنظیم کنیم؛ تنظیم هم کردند. دو سه روز قبل از بیست و دوی بهمن، یک مرحله‌ی جدید تحریمها را وارد معادلات کردند؛ چند ماه قبل هم - در مرداد همین سال - باز مجدداً همین کار را انجام دادند. یعنی در ایام بیست و دوی بهمنِ امسال به خیال خودشان فشارها را بر مردم افزایش دادند. به امید چه؟ به امید سست کردن مردم. جواب چه بود؟ جواب ملت ایران این بود که امسال راهپیمائی بیست و دوی بهمن از سالهای قبل پرشورتر است. همه آمدند، همه جا آمدند، با روحیه آمدند، با چهره‌ی خندان آمدند. این، ملت ایران است. هر سال بیست و دوی بهمن، ملت ایران ضربه‌ای بر دشمنان وارد میکند؛ مثل بهمنی بر سر دشمنان و مخالفان فرود می‌آید. امسال هم این بهمن فرود آمد".

۱۳۹۱/۱۲/۱۷:"واقعیت این است كه كشورهایی كه امروز ملت ایران را تحت تحریم قرار داده‌اند، خودشان گرفتار مشكلات اقتصادی به‌مراتب سخت‌تر، سنگین‌تر و غیر قابل حل هستند...غربی‌ها علاوه بر مشكلات اقتصادی خود، گرفتار برخی مشكلات ناشی از تحریم ایران نیز شده‌اند. این در حالی است كه آنها برای مشكلات خود راه حل ندارند، اما ایران برای مشكلات اقتصادی خود راه حل دارد.

۱۳۹۱/۱۲/۱۷:"برآوردهای دقیق و بررسی‌های افراد خبره و صاحب‌تجربه نشان می‌دهد كه حضور مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن امسال نسبت به سال‌های گذشته بیشتر، متراكم‌تر، گرم‌تر و بانشاط‌تر بوده است...معنای این حضور پرصلابت، در واقع پاسخ ملت ایران به آن‌چه كه آنها «تحریم‌های فلج‌كننده» می‌نامیدند، بود و تأثیر این حضور، در میدان‌های بین‌المللی نیز مشهود است".

۱۳۹۱/۱۲/۳۰:"در عرصه‌ی اقتصاد، گفتند و تصریح کردند که میخواهند ملت ایران را به‌وسیله‌ی تحریم فلج کنند؛ اما نتوانستند ملت ایران را فلج کنند و ما در میدانهای مختلف، به توفیق الهی و به فضل پروردگار، به پیشرفتهای زیادی دست پیدا کردیم".

۱۳۹۲/۰۱/۰۱:"من این را بگویم ــ این را یک بار دیگر هم چند ماه قبل از این گفتم ــ که آمریکائی‌ها اظهار خوشحالی کردند و گفتند که فلانی اعتراف کرد که تحریمها اثر گذاشته. بله، تحریمها بی‌اثر نبود؛ میخواهند خوشحالی کنند، بکنند. تحریمها بالاخره اثر گذاشت؛ این هم یک اشکال اساسی در خود ما است.

اقتصاد ما دچار این اشکال است که وابسته‌ی به نفت است. ما باید اقتصاد خودمان را از نفت جدا کنیم؛ دولتهای ما در برنامه‌های اساسیِ خودشان این را بگنجانند. من هفده هجده سال قبل به دولتی که در آن زمان سر کار بود و به مسئولان گفتم کاری کنید که ما هر وقت اراده کردیم، بتوانیم درِ چاههای نفت را ببندیم. آقایانِ به قول خودشان "تکنوکرات" لبخند انکار زدند که مگر میشود؟! بله، میشود؛ باید دنبال کرد، باید اقدام کرد، باید برنامه‌ریزی کرد. وقتی برنامه‌ی اقتصادی یک کشور به یک نقطه‌ی خاص متصل و وابسته باشد، دشمنان روی آن نقطه‌ی خاص تمرکز پیدا میکنند. بله، تحریمها اثر گذاشت، منتها نه آن اثری را که دشمن میخواست".

۱۳۹۲/۰۱/۰۱:"گفتیم که تلاشهای اینها بی‌اثر نبود؛ بله، بی‌اثر نبود، اما در کنار اثر منفی، یک اثر مثبت بزرگی هم که مورد انتظار ما بود، اتفاق افتاد؛ یعنی تحریم موجب شد که نیروهای درونی و ظرفیت عظیم ملت ایران فعال شود، استعدادهائی بروز کند و کارهای عظیمی تحقق پیدا کند؛ که اگر تحریم نبود، این کارها اتفاق نمی‌افتاد. ما به برکت تحریم توانستیم به کارهای بزرگی دست بزنیم؛ جوانان ما توفیقاتی به دست بیاورند که اگر تحریم نبود، ما به این توفیقات یقیناً دست پیدا نمیکردیم. در زمینه‌ی کارهای زیربنائی ــ که بعد عرض خواهم کرد ــ در سال ۹۱ پیشرفتهائی صورت گرفت که در مقایسه‌ی با سالهای قبل هم، سال ۹۱ یک سال برجسته‌ای است. کارهای زیربنائیِ انبوهی صورت گرفت؛ در زمینه‌ی راه، در زمینه‌ی انرژی، در زمینه‌ی کشف منابع جدید نفت، در زمینه‌ی کشف منابع جدید اورانیوم، در زمینه‌ی ایجاد و توسعه‌ی نیروگاه و پالایشگاه و ده‌ها کار صنعتی بزرگ؛ که اینها همه زیرساختهای اقتصادی آینده‌ی کشور است. بله، ما اگر چنانچه این زیرساختها را از قبل فراهم کرده بودیم، تحریم دشمن همین مقدار اثر منفی را هم که کرد، نمیکرد. این کارها را ما انجام دادیم و توانستیم پابه‌پای دشمنی و تحریم دشمنان، در جهت مثبت جلو برویم".