سخنی با دوست عزیز _ سام قندچی :

شما در مقاله " اميد کاذب به چپ" از جمله نوشته اید:"دوستان عزيز، با اينکه سايت ايران گلوبال از سوي کساني شکل گرفت که نه تنها آينده نگر بودند بلکه ميخواستند آينده نگري رادر عرصه سياسي دنبال کنند، اما در دوسال اخير نه تنها بيشتر و بيشتر بحث هاي سايت از مباحث آينده نگري فاصله گرفته بلکه دوباره چپ به شکل تازه اي طرح ميشود آنهم با ادغامي از درک عاميانه از آينده نگري تحت عنوان چپ آينده نگر و غيره"

برای اینکه از رابطه اینده نگری (1) ، سیاست و انعکاس آن در ایران گلوبال مورد بررسی قرار دهیم لازم است از خود و انگیزه ها یم در تاسیس سایت شروع کنم_ از بیست سال پیش و پس از دو رویداد مهم سیاسی جهان یعنی انقلاب 57 که حکومت اسلامی را در پی داشت و شکست« سوسیالیسم واقعا موجود» که از نزدیک و روزانه و به مدت 4 سال در شوروی و افغانستان ، آن را تجربه کرده بودم .

پس از این دو رویداد مهم جهانی ، از تئوری و سیاست چپ بتدریج بریده وبطور غریزی و برای گریز از نهلیسم و پوچ گرایی بدنبال تئوری و تفکر نو جایگزین می گشتم از اقبال خوب، در ان مقطع مباحث «جهانی شدن و گلوبالیسم» در مطبوعات فارسی زبان کم و بیش انتشار می بافت که با علاقه این مطالب را دنبال کردم و در ادامه ی این جستجو در بهار سال 2004 چشمم به آگهی تبلیغی « کنفرانس انجمن آینده نگران ایران» که در هدر سایت ایران امروز چاپ شده بود_ افتاد وبلافاصله بامسئول آن تماس گرفته و سپس در کنفرانس آنان شرکت کرده و از نزدیک با اعضای انجمن که حدود ده نفری می شدند آشنا شدم .

کلیه مباحت دو روزه این کنفرانس را از طریق «اتاق فرهنگ گفتگو» بطور اون لاین منتشر کردم این کنفرانس که قصد داشت با ایجاد یک جبهه سیاسی آینده نگر وارد صحنه سیاسی شود به دلیل اختلاف درونی جدی_ در جمع کوچک خود در همان اجلاس با شکست مواجه و دیگر دنبال نشد.

پس از این اشنایی با انجمن مذبور، در توافقی سه جانبه (انجمن آینده ، سایت آینده نگر و اتاق فرهنگ گفتگو) به مدت یک سال در باره پاردایم های عصر فراصنعتی و روند های گلوبال _ دیجتال و با شرکت متفکرین و فعالان سیاسی داخل و خارج از کشور با موفقیت به پیش برده شد.

این سخنرانی ها توسط سایت اینده نگر ضبط و فایل صوتی آن که تنها محدود به صدای « خودیها» انجمن بود در سایت آنان نصب می شد من به این شیوه تک صدایی اعتراض کردم که نتیجه ای را در بر نداشت .

آین اشنایی با آینده نگری به من نشان داد که:

_

اولا آینده نگری هنوز به سیاست متحول نشده است (3)و یا بعبارتی وقتی آینده نگران از تئوریهای کلان (پارادایم های عصر فراصنعتی ) فاصله می گیرد و در درنیای سیاست پا بر زمین خاکی ایران می گذارند به مانند سیاسیون ایرانی به دسته های موجود سیاسی تقسیم می شوند یعنی یکی، اصلاح طلب و دیگری سرنگون جو ، یا جمهوریخواه و یا مدافع جبهه دمکراسی خواهی می شوند ویا در موضوع مسئله ملی یکی پانیرانیست ، فدرالیست و دیگری مدافع حق تعیین سرنوشت می شد. (زیاد دور نرویم در ارتباط با انتخابات آتی رئیس جمهوری مقاله شما و احمد تقوایی_ که هر دو خود را آینده نگر می نامند_ در کنار هم دیده می شود، یکی تحریم و دیگری شرکت را توصیه می کند)

دوما

_ آینده نگری می تواند ، جدا از سیاست و بعنوان یک هدف و پروژه دراز مدت طرح و حتی در « خدمت» جناح های جمهوری اسلامی قرار گیرد . از این رو برخی از انجمن ها و اندیشکده های آینده نگری داخل کشور نه تنها کاری به نقص حقوق بشر و حکومت دینی ندارند بلکه با موسسات استراتژیک حکومت مثل وزرات دفاع و دیگر نهاد ها و ارگانهای حکومتی کار علمی « آینده نگری » می کنند.

سوم _ جهان بینی آینده نگری به فعالان سیاسی ،اجتماعی و فرهنگی کمک می کند تا با شناخت پارادایم های عصر کنونی درک درستی از روندهای اتی داشته باشند.

_ چهارم ایدئولوزی های سیاسی عصر صنعتی مثل سوسیالیسم ، لیبرالیسم و یا نئولیبرایسم ربطی به گفتمان آینده نگری ندارند ولی فعالان سیاسی چاره ای جز انتخاب یکی از گزینه های بالا را ندارند. (2)

با چنین جمع بندی بود که در دسامبر سال 2004 سایت ایران گلوبال را به تنهایی تاسیس کردم ودر سر آن چنین نوشتم :«ایران گلوبال صدای آزادیخواهان ایران » و مقالات تئوریک زیادی از دیدگاه آینده نگری در سایت به چاپ رسید

از سوی دیگر به دلیل سانسور، تنگ نظری و سکتاریسم ریشه دار در جنبش سیاسی ایران ، موجب شد که سایت هدف دو گانه ای را دنبال نماید :

1_ علیه سکتاریسم و بسود جبهه دمکراسی خواهی 2_ طرح تئوریهای کلان اینده نگری که در واقع آینده نگر ها بتوانند در عرصه سیاست ایران به استراتزی واحدی دست یابند .

واقیعت این است که آینده نگری و یا جهانی شدن هنوز به سیاست متحول نشده است یعنی همه ی انهایی که به گلوبالیسم بعنوان یک استراتزی باورمندند ؛درعرصه سیاست ایران مواضع مشترکی ندارند

با این جمع بندی و تجربه بود که در ادامه کار ،ایران گلوبال را با صرف روز ی 6 تا ده ساعت و جان کندن و با سیستم ابتدایی « فرون پیج »به دوسالگی رساندم وپس از ان در جستجوی همکارانی بر آمدم بتدریج سایت مشارکتی شد و طبیعی است که همکاران جدید به مانند من فکر نمی کنند و می بایست در توافق با انان از خواستها و افکار شخص خود کوتاه می آمدم وقتی در مقابل این پرسش که" اینده نگری یک ایدئولوزی است و سایت بایستی از هر گونه ایدولوژی ایی فاصله بگیرد تا دمکراسی خدشه ای نبیند" با توجه به تجربه ای که با آینده نگری داشتم ، با این پیشنهاد آگاهانه موافقت کردم و بدین گونه بود که عنوان اینده نگری را از سر درب سایت ،برداشته شد .

اما برداشته شدن این عنوان« آینده نگری» و طرح مباحث « مسئله ملی» هیج ربطی به همکاران تازه نداشت بلکه عدم وجود سانسور، موجب جلب « فدرالیست ها و هویت طلبان » به سایت شد ؛ آنا ن از دمکراسی موجود در ایران گلوبال بخوبی سود جستند و به طرح آزاد نظرات خود پرداختند اما ترکیب متفاوت مدیریت و پایگاه اجتماعی ایران گلوبال مانع از آن می شود که جریانی بخواهند سایت را به یک سو بکشاند.

بنابراین امروز شاهد شکل گیری فراکسیون های فکری (هویت طلبان ، تمامیت ارضی خواهان ، آینده نگران و دمکراسی خواهان ) در سایت هستیم .

در این مقطع ایران گلوبال بر سر یک« دوراهی »قرار گرفت یا می بایست نظرات هویت طلبان فرهنگی _ اتنیکی را سانسور می کردیم و یا به روند فرهنگ گفتگو و دیالوگ میدان میداد که ما آگاهانه از فرهنگ گفتگو و دیالوگ پشتیبانی کردیم و بدین گونه بود که دمکراسی ، گفتمان جدید را بر سایت «تحمیل » نمود .

بنابراین اعلام می کنم که علیرغم اختلاف نظر سیاسی، اعضای مدیریت سایت در یک نکته اشتراک نظر دارند که بطور خیلی روشن مخالفت جدی با تجزیه طلبی هستند .

زیرنویس:

(1)_اما در ارتباط با تاریخچه عصر جدید یا جامعه فراصنعتی گفته می شود که در اواخر دهه ۱۹۶۰ و نيمه دهه ۱۹۷۰ بر اثر تقارن تاريخي سه فرايند مستقل، پديدار شد. انقلاب تكنولوژي اطلاعات، بحران هاي اقتصادي سرمايه داري و تحولات جنبش هاي اجتماعي فرهنگي، همچون آزادي خواهي، حقوق بشر،و طرفداري از محيط زيست آغازشد . بعبارتی موج سوم یا جامعه فراصنعتی، زمانی شروع شد که بشر توانست اطلاعات را دخیره و مجدا ان را بکار گیرد و تئوری جامعه فراصنعتی یا موج سوم بطور مشخص توسط دانیل بل و الوین تافلر ارائه شد. دانیل بل خود که زمانی عضو حزب کمونیست امریکا بود اما تافلر پیش بینی اینده را بشکل ژورنالیستی طی چندین کتاب برشته تحریر در اورد که ما ایرانی ها بیشتربا آثار تاقلر اشنایم .

اما مقوله جامعه فراصنعتی برای اولین بار تحت عنوان " آینده نگری " توسط تنی چند از ایرانیان ساکن امریکا _ با سابقه چپ که به انها کامپیوتریست گفته می شد_ طرح شد . دراواخر دهه 60 کتابهای تافلربخصوص موج سوم دست به دست در بین روشنفکران داخل کشور می گشت .

امروز مقوله گلوبالیسم و جامعه فراصنعتی بعنوان یک موضوع بسیار جدی مورد بحث و بررسی اندیشمندان ایران قرار دارد و گقته می شود این موضوع سالهاست که به مشغله دولت مبدل شده است واین موضوع مورد علاقه برخی از رهبران(هر دو جناح) جمهوری اسلامی است در برخی مراکز دانشگاهی هم ا اندیشکده هایی شکل گرفته است که در این میان اندیشکده شریف که از اعتبار جهانی برخوردارشده است و اخیرا به عضویت مخازن اندیشه ژاپن در آمده است و جهانی شدن و پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی بعنوان یک پروزه توسط گروه دانشگاهی محمد حسین ادیب بطور دقیق پی گیری می شود.

2_ هم اکنون در بین فدائیان اکثریت تلاش می شود که پلی ما بین سوسیال دمکراسی و اینده نگری ایجاد نمایند و برخی مخالفین سیاسی ،جهاني شدن را مساوی با لشگر کشی امریکا به عراق و افغانستان می پندارند.