باورکنید یکی از عوامل اصلی سرنگونی حکومت سلطنت پهلوی ، سخنرانی ها و افشاءگریهای نمایندگان آخرین دوره مجلس شورای ملی بود.پس از گذشت 57 سال از سلطنت پهلوی ،شاه برای مقابله با سرنگونی خویش که در حال نزج گرفتن بود ـ به نمایندگان مجلس شورای ملی و روزنامه ها ورسانه های شنیداری و دیداری این اجازه را داد تا همه انتقادات خود را از دولت های کنونی و گذشته بعمل بیاورند.برخی از نمایندگان مجلس شورای ملی مانند آقای بنی احمد نماینده شهر تبریز که از هوشیاری و شجاعت سیاسی قوی تری برخوردار بود ،حکومت پهلوی را رفتنی تشخیص داده بود و بهمین لحاظ به شدید ترین انتقاد ها از دولت های گذشته وکنونی روی آورده بود تا آینده خویش را در فردای سرنگونی شاه ترسیم نماید. نمایندگان مجلس در انتقاد از دولت های گذشته وکنونی شاه از یک دیگر سبقت می گرفتند و تمام سخنرانی های شدیدالحن آنها بطور مستقیم و زنده از رادیو و تلوزیون ملی ایران پخش می شد و مردم به دقت حرف های آنها را گوش می دادند و تازه متوجه می شدند که انتقاد ها و اعتراضات همه مخالفان شاه حقانیت دارد. مادر پیر من که هیچگاه به حرف های من در مورد شاه گوش نمی داد اما در آن روزها با علاقه خاصی پای تلوزیون می نشست و به سخنان نمایندگان مجلس شورای ملی ـ گوش فرا می داد و تازه به من حق می داد که در حکومت شاه اشکالات فروانی وجود دارد و از آن روز به بعد به مخالفان شاه پیوست ودر بعضی از تظاهرات ضد حکومتی شرکت نمود. آخرین نمایندگان مجلس شورای ملی دوره شاه دیگر به خدمت انقلاب در آمده بودند و با شدت هرچه تمام به دولت های منتخب شاه می تاختند اما هنوز جرات نداشتند که به شخص شاه حمله نمایند اما در همان سال 57 روز هائی فرا رسید که انتقاد از شاه نیز بسیار آسان وبی خطر شد. در آنروزها نمایندگان مجلس از قدرت گیری خمینی مطمئن شده بودند لذا از تبعید او انتقاد می کردند و از دولت تقاضا می نمودند تا هرچه سریعتر زمینه های بازگشت خمینی را که دوره پانزده ساله اش نیز به پایان رسیده بود فراهم گردد اما خمینی با ظرافت خاصی ـ برگشت خود را به ایران مشروط به خروج شاه از مملکت نموده بود که این تقاضا را نمایندگان مجلس شورای ملی نمی توانستند بر آورده نمایند اما عاقبت مردمی که در خیابانها بودند بالاخره توانستند آنرا به واقعیت تبدیل نمایند.در آنروزها نیز نیروهای اصلی بین المللی خواستار خروج شاه شده بودند و اینک نیز جمهوری اسلامی در خارج کشور در مجامع بین المللی کاملا منزوی شده است .آری نمایندگان مجلس که تا دیروز تلاش می کردند مهر ومحبت شاه را بدست آورند اینک در صدد بودند تا نظر خمینی را به خود جلب نمایند.نمایند گان مجلس با هوشیاری خاصی صدای انقلاب را از شاه زودتر شنیده بودند .اینک نیز با کمی تغییر و تحول می توان اعلمی را با بنی احمد مقایسه نمود.اعلمی از آغاز با بنیانگذاری جمهوری اسلامی همراه بود و بخوبی همه نقاط قوت و ضعف رژیم کنونی را می داند. اگر اینک اکبر اعلمی به این نتیجه رسیده است که : اعملی با اشاره به مبارزات خود در زمان شاه گفت : در اورميه هم گفتم اگر می‌دانستم که اينچنين اشخاصی به حکومت می‌رسند ،مبارزه نمی‌کردم . الان هم در اينجا می‌گويم اگر می‌دانستيم بعضی از اين آخوندها سر کار می‌آيند ،مبارزه نمی‌کردم«گویا نیوز«

انتقاد های آقای اکبر اعلمی از نوع انتقادهای موسوی و کروبی نیست که تنها به دولت احمدی نژاد می تازند تا خود را نزد رهبر عزیز و خود را شایسته تر از احمدی نژاد برای حفظ نظام نشان دهند بلکه آقای اعلمی پا را فراتر نهاده است و به شخص رهبر نیز انتقاد های کوبنده ائی نموده است و از رهبر ـ بنام مسخره ائی بعنوان «خدایگان« نام برده است ودر شهر تبریز به نماینده ولی فقیه در آنجا ـ آیت الله شبستری بی اعتنائی می نماید. آقای اعلمی که آفتاب جمهوری اسلامی را در حال غروب می بیند در جای دیگر گفته است : در صورت عدم صلاحيت به هيچوجه در انتخابات شرکت نخواهم کرد.«گویا نیوز«

یکی از فراست های آقای اکبر اعلمی در شناخت وضعیت مردم آذربایجان نهفته است و نامبرده با تمام قوا و حقانیت از خواسته های ملی و هویت طلبی منطقه آذربایجان و تدریس به زبان مادری دفاع می نماید که در همین راستا توانسته از محبوبیت بسیار بالائی برخوردار شود. محبوبیت آقاب اعلمی می تواند به سرعت به غیر منطقه آذربایجان در همه مناطق ملی و قومی ایران گسترش یابد.رژیم با همه مانع تراشی هائی انجام داده است تاکنون نتوانسته است از حرکت سیاسی آقای اعلمی جلوگیری نماید .اعلمی در حال پیشروی است چراکه به دقت و به درستی از حرف ها و انتقادات دل مردم سخن می گوید. شجاعت اعلمی اورا به دوره ستارخان و باقرخان رهنمون می سازد و او اینک از خود هرچه بیشتر جرات نشان می دهد تا در میان مردم بیشتر محبوبیت کسب نماید.مجموعه فضای کنونی انتخابات که آکنده از ناگفته ها و شکستن تابوها را در خود متبلور می سازد شاید این امکان را به نظام بدهد که این دوره را به سلامت پشت سر بگذارد وبه یک رئیس جمهور مطیع رهبر دست یابد اما مردم عقل و هوش دارند وهمه چیز را زیر نظر گرفته اند و از همه گذشته 30 ساله جمهوری اسلامی پرسش ها دارند.جوانانی که در سال 67 به دنیا نیامده بودند اینک در مورد کشتار و فاجعه سال 67 پرسش می نمایند و پایوران رژیم را در این مورد آسوده نمی گذارند. اما همه این انتقادها در حافظه مردم ماندگار خواهند ماند تا در روز مبادا با ضخیم تر شدن هرچه بیشتر پرونده جمهوری اسلامی ، در روزی نه بسیار دور ـ مردم ایران بطور مسقیم به سراغ رژیم و رهبری بروند تا همه تار و پود رژیم اسلامی را نابود نمایندتا خود بر سرنوشت واقعی خود فرمان برانند