مطالب زیادی درمورد «ترور پاریس» انتشار یافته است. اکثراً به شاخ و برگ مسئله پرداخته اند.چرا که درک درستی از «پدیده» ندارند. و از اینرو نیز تاکنون در دنیای متمدن نتوانسته اند «سیاست» درستی در رابطه با این فنومن اتخاذ کنند. نه سیاستمداران میدانند چه به چیست و نه نویسندگان و جامعه شناسان. و این جای تأسف است. 
«تروریسم اسلامی» تنها یک شاخه است. و تأثیرات «انهدامی» خود را نشان میدهد. علت امر عدم درک پدیده است. اگر این فنومن درست درک میشد چنین چیزهایی اتفاق نمی افتاد و یا آنقدر کوچک و کم بود که به حساب نمی آمد. چرا که می توانستند سیاست درستی در مقابل آن پیش گیرند. عدم سیاست صحیح عوارض خود را دارد. چرا «ترور پاریس» رخداد؟ چرا خمینی و داعش و دیگر گروههای «ترور» تحت عنوان دینی پدید آمدند؟ مهمتر از همه چرا «مظاهر تمدن» چنین نابود میشود؟ 

«قطع حمایت از ارتجاع دینی و غیردینی»، «خنثی سازی حرکات ارتجاعی» ، «حمایت از نیروهایی که عملاً به حفظ مظاهر تمدن متعهد اند». «جلو گیری قانونی از سوء استفاده از مظاهر تمدن، توسط ارتجاع دینی». آن سیاستی که لازم است در مقابله با «تروریسم اسلامی و حکومت های آن» اتخاذ کرد. 
این سیاست را پدر تمدن غرب هم نمیتواند پیش ببرد. این کار کار «جنبشهای مترقی» مردمی ست. 
گردن دولتها را باید برای اجرای این سیاست شکست. همانطور که سیاست های ضد انسانی «حکومت اسلامی-سرمایه داری» ایران را باید دفع نمود تا شرایط سرنگونیش فراهم شود. و جامعه از وجود این ارتجاع تاریخی - و دست پروده ی سرمایه جهانی- رهایی یابد.