8 مارس که نماد مبارزه حق طلبانه زنان است با به خون کشیدن زنان کارگر نیویورک آغاز شد که در نهایت پس از 36 سال تلاش بی وقفه بعنوان روزهمبستگی جهانی زنان به رسمیت شناخته شد . سال 1917 سالی بود که تقویمها برگه ای را به طبفه ای اختصاص داد که تا آن زمان از حقوق شهروندی چون حق طلاق . حق رای و بیان عقیده و غیره محروم بودند . ادامه این حرکتها به سایر کشورها کشیده شد به طوری که در چین با شمار عظیم زنان و مردانش در زمانی کوتاه گامهای بزرگی در جهت رهایی زنان برداشته شد . در دهه 1960 کشورهای آسیایی و آفریقایی و آمریکای لاتین جنبش های رهایی بخش برپا خواستند . در آمریکا و اروپا زنان علیه سنن و قیود و قوانین مردسالارانه و احکام اسارت بار کلیسایی به پا خواستند . در جنبش زنان موصوعاتی نظیر حق طلاق . حق سقط جنین . تامین شغلی . منع آزار جنسی . ضدیت با هرزه نگاری و کاهش ساعات کار روزانه مطرح شد این جنبشها موفق شد به طوری که در سال 1975 سازمان ملل هشتم مارس را به عنوان روز جهانی زن به رسمیت شناخت .

و اما ایران .................

جنبش زنان در ایران به دهه های دور یعنی 85 سال پیش برمیگردد . زمانی که اولین بار پیشگامان اولیه نهضت زنان در سال 1301 در انجمن پیک سعادت نسوان در شهر انزلی آن را گرامی داشتند . محمد رضا شاه نیز در هراس از سازمانهای واقعی زنان سازمانهای دولتی را تشکیل داد تا مانع از مبارزه و پیوند زنان ایران و جهان گردد و با تحقیر زنان و سرکوب سازمانهای مترقی و مردمی از برگزاری 8 مارس جلوگیری میکرد . وقتی انقلاب فرا رسید در اولین 8 مارس پس از آن روز 8 مارس با شکوه فراوان و به طور وسیع در تهران و شهرستانها بدون مجوز جشن گرفته شد . اما ارتجاع اینبار در لباس مذهبی به نفی آن تحت عنوان غربی بودن و ضد اسلامی بودن پرداخت و خمینی با سخنرانی خود در اسفند ماه 57 در رابطه با حجاب اجباری زنان را از برگزاری جشن 8 مارس بر حذر داشت . در دهه 60 همزمان با سرکوب سازمانهای سیاسی و شکنجه ها و اعدامها بار دیگر 8 مارس در خانه ها جشن گرفته شد. در سالهای دهه 70 بر اثر مبارزه توده ها و بویژه زنان . زنان توانستند در سازمانهای صنفی و مدنی فعالیت کنند در صحنه مبارزه سیاسی و اجتماعی با تمام محدودیتها حضور یابند و قوانین زن ستیز را در مطبوعات رسمی به نقد کشند و 8 مارس را دوباره در مجامع عمومی برگزار کنند . در سالهای 1380 تا 84 شاهد فعالیتهای گسترده زنان در عرصه های اجتماعی بودیم و همچنین شاهد تجمعهای با شکوه 8 مارس بودیم . و اما در سال 84 هزاران زن و مرد آزاده در پارک دانشجو با شعار صلح و بر ضد جنگ و خشونت به تظاهرات پرداخته بودند مورد هجوم و سرکوب پلیس باتوم بدست و لباس شخصی ها قرار گرفتند و تظاهرات مسالمت امیز آنان با باتومهای مهر ورز رژیم ولایت فقیه به خشونت کشیده شد .

امسال ما زنان ایرانی دور از وطن نیز به بزرگداشت 8 مارس میپردازیم برای بیان خواسته های بر حق زنان ایران . 8 مارس برای ما زنان نه تنها بزرگداشت یک واقعه تاریخی است بلکه روز تجدید عهد با آرمانهای انسانی و تحقق برابری و عدالت و رفع تبعیض جنسی است . روزی است که پیکار و همبستگی جهانی ما زنان نیرو بخش مبارزه بی امان در دستیابی به صلح و آزادی و برای ساختن جهانی دگراست . این امر در گروه پیوند با سایر نیروهای مترقی و دمکراتیک است .

زهرا رضایی (جبهه ملی ایران - قبرس )