اینکه نظامیان یک کشور همه امور سیاسی را بطور مستقیم در دست بگیرند یک فاجعه است .فاجعه یاد شده موقعی چند برابر می شود که اقتصاد نیزکاملا دراختیار نیروهای نظامی قرار بگیرد که این موضوع درایران رخ داده است!

وقتی در ایران از دولت سخن رانده می شود باید از حکومت پاسداران یاد کرد!

خامنه ای که تنها به پاسداران اعتماد دارد ،همه عنان کشور رادر همه عرصه ها به آنها سپرده است و پاسداران نیز مانند سپاهیان دوره صفوی قول حمایت از سلطان خویش را داده اند!

پاسداران آن چنان همه شالوده اصلی کشوررا در اختیار خود قرار داده اند که بعد از مرگ خامنه ای ـ آنها خواهند توانست یک جانشین به میل خود بجای وی انتخاب نمایند تا سیاست های پاسداران همچنان ادامه یابد!

در هرکشوری وقتی دولت نظامی می شود ،ظن از آمادگی برای آغاز یک جنگ تمام به ذهن آدمی می رسد.

بحران سرمایه داری در پهنه جهان ،خامنه ای را تحریک کرده است تا از ضعف های کنونی امپریالیست ها ـ بیشترین بهره برداری را برای توسعه ولایت خویش بدست آورد.

رفسنجانی در هفته های گذشته گفته بود که در دوران ریاست جمهوری وی ـ زمینه ارتباط با امریکا فراهم شده بود اما خامنه ای مخالفت کرده بود.دیروز خامنه ای پاسخ هاشمی را داد و با صراحت اعلام نمود ـ آشتی با قدرت های در حال اضمحلال هیچگاه صورت نخواهد گرفت!

به ظن خامنه ای امپریالیست جهان در حال زوال و قدرت جمهوری اسلامی رو به گسترش هست و هیچ باکی نباید از آنها داشت.

اما این به لحاظ تاریخی ثابت شده است که سرمایه داری همواره توانسته است که خود را ترمیم نماید وسرمایه داری جهانی در دوران بحرانی با انتقال آن به مناطق دیگر به عملیات جنگی در یک منطقه خاص دست می زند تا خودرا از بحران نجات دهد!

نمونه روشن آن جنگ هشت ساله ایران و عراق بود که امپریالیست ها به ثروت های افسانه ای دست یافتند!

بار ديگر سيدعلی خامنه ای توانست مريدان خود را در بارگاه حکومتی خويش گرد آورد تا به مردم ايران وعده پيشرفت وسعادت بدهد!

اگرخامنه ای فقط بعضی از گزارشات رسانه های مجاز داخلی کشوررا در مورد مشکلات مردم با کمی انصاف ومروت مطالعه نمايد، براحتی پی خواهد برد که وضعيت اقتصادی ،معاش ،کار و اجاره خانه های بخش وسيعی از مردم ايران دربيشترعرصه ها به مرزانفجار رسيده است .اما از آنجائيکه خامنه ای قسم ياد کرده است که تنها حافظ حکومت اسلامی و گسترش آن به همه جهان بماند ـ لذا همه درد و مظالم مردم را در راه عظمت و عزت حکومت خويش هيچ می داند و از مردم تنها صبر و انتظار طلب می نمايد!

برای مثال اگردر مورد اين خبرارسالی دقت نمائيم ،براحتی می توانيم به عمق فاجعه در ايران پی ببريم!

"عليرضا محجوب دبيرکل خانه کارگر اعلام کرد سالانه يک ميليون و ۲۰۰ هزار نفر به جمعيت بيکاران ايران افزوده می‌شود."

اما براستی چرا اقتصاد ايران در سراشيبی ورشکستگی گام برمی دارد؟ رژیم اسلامی حاکم بر ایران در سایه بی تدبیری ها و لج بازی با جهان آزاد ،آنچنان اقتصاد کشور را به ویرانه کشانده است که فرزندان ایران کشور در دهه های هیچ آینده ای روشنی نخواهند داشت!

طبیعت که در سالهای گذشته با سرزمین ایران سر ستیز داشته است ـ مرگ کشاورزی را نوید می دهد.در سال کنونی نسبت خشکسالی به 76 درصد کل کشور رسیده است واگر روند عدم بارندگی در سالهای آینده همچنان ادامه داشته باشد،دیگرهیچ امیدی برای با آوری خاک ایران وجود ندارد!درسایه عدم مدیریت صحیح در آب ررسانی برای کشاورزان ـ ایران هرچه بیشتر به یکی از کشورهای وارد کننده محصولات کشاورزی وارزاق عمومی تبدیل شده است.

کف گير ولی فقيه به ته د يگ خورده است و بهمين خاطر سال۱۳۹۰خورشيدی را سال جهاد اقتصادی نام نهاد ه است تامردم را به صرفه جوئی تشويق نمايد.!اما حکومت اسلامی که به شيوه ملوک الطوايفی اداره می شود هيچ شانسی برای بهبودی وضعيت اقتصادی کشور ومردم نگذاشته است، لاجرم رژيم اسلامی بارديگر با اتخاذ سياست های قناعت و صرفه جوئی ـ همه فشارها ی اصلی را بر دوش طبقات پائين جامعه انتقال داده است. اما ولی فقيه بنابر رسم هميشگی حکومت اسلامی در اجتماعات و سخنرانی ها خويش ،تنها به مردم وعده رسيدن به سعادت و پيشرفت را رهبر معظم انقلاب اسلامی در ديدار هزاران نفر از معلمان: قطعاً حرکت بيداری تا قلب اروپا پيش خواهد رفت

اقتصاد بيمار و ناتوان جمهوری اسلامی در حالی مصوبات اقتصادی بدون پشتوانه علمی را به شکل پی درپی به تصويب می رساند که جامعه و اقتصاد ايران از دست دولت نهم ودهم به استيصال رسيده است.همين ديروز با يک ايرانی برخورد کردم که که در آلمان اقتصاد خوانده است و به تازه گی از ايران برگشته است ،وضعيت اقتصاد ايران رااز او پرسيدم که او تنها می توانست از شکل گيری فاجعه جبران ناپذير اقتصادی سخن بگويد و بس!

هر کشوری عدالت را از ياد ببرد با قيام مردم روبه رو خواهد شد.

روحانيت اسلامی که دائما برای آخرت ودنيای پس از مرگ دعا می کند و زندگی دنيوی را پست وحقير می پندارد لهذا رسيدگی به امورات اقتصادی را ناچيز و گذرا می داند وبدان وقعی نمی گذارد. از آنجائيکه روحانيت ازعلم اقتصاد هيچگاه شناخت علمی نداشته است و هميشه اقتصاد را برای خر و نياز های شهوانی و مادی دانسته است وهمواره اقتصاد را در حجره های تنگ و تاريک بازاريافته است که موازی با پرداخت حق امام وخمس و زکات سروکار داشته و تفکر آنها هرگز به عناصرعلمی حوزه اقتصاد علمی وجهانی بد ست متخصصان آگاه که به اقتصاد جهانی اشراف داشته باشند، وابسته نبوده است. لذا روحانيت اقتصاد ايران را در ۳۲ ساله گذشته در سايه عدم مديريت کارشناسانه به ويرانه ائی تبد يل نموده است که بعلت عدم چرخش اقتصادی سالم ،بيشتر قربانيان اقتصاد ورشکسته را اقشار پائين جامعه تشکيل می دهند که آمارزيرخط فقر در جامعه ايران را به حد فاصل ۱۴ تا ۲۰ ميليون نفر رسيده است. در سه ماه اخير ۲۵۰۰ واحد توليدی و صنعتی تعطيل شده اند ،بهمين جهت ناله مديران لايق اقتصادی نيز در آمده است .اقتصاد ايران که در حوز ه سرمايه گذاری به بن بست واقعی رسيده است ديگر پاسخگوی نياز های اقتصادی جامعه نيست.(شبی از شبها وقتی يک نفر مست در خيابان بسوی خانه رهسپاربود ناگهان ديد که يک نفر قفل مغازه ائی را اره می کند ،شخص مست پرسيده نيمه شب در اينجا چکار می کنی ـ سارق در پاسخ گفت ،مگر نمی بينی دارم کمانچه می زنم ؟مست پرسيد چرا پس صدای کمانچه تو در نمی آيد؟سارق گفت صدای کمانچه من فردا در خواهد آمد) مدتهاست که نيروهائی وابسته حکومت اسلامی از احمدی نژاد سئوال می کنند که بر سر ۲۸۰ ميليارد دلار فروش نفت چه آمده است اما تا به امروز از جانب او هيچ پاسخ قانع کننده دريافت نشده است.احمدی نژاد به اتکای ولی فقيه و سربازان گمنام امام زمان و سپاه پاسداران که بيشتر به راهزنان شباهت يافته اند ،هيچ اعتنائی به سئوال کنندگان نمی کند! دولت احمدی نژاد در شش سال گذشته آنچنان اقتصاد ايران را به ورشکستگی کشانده است که عواقب آن در نزديکترين فرصت هويدا خواهد شد.بودجه سال ۱۳۹۰ با ديرکرد ها وکمبود صدها ميليارد تومان روبرو شده ودر عين حال ذخيره ارزی خالی است. واردات بنجل های چينی توليد ملی را نابود کرده است.ديگر از فروش نفت بشکه ائی ۱۴۸ دلار خبری نيست و برابر بحران اقتصاد جهانی آنچنان نياز به نفت کاسته شده است که اقتصاد نحيف ايران بايد سالها انتظار بکشد تا قيمت نفت بارديگر بالا برود. در اقتصاد ايران که از ديرباز وبخصوص در ۳۲ ساله گذشته به شد ت براساس درآمد های نفتی وابسته بوده است که دولت های مختلف در حکومت اسلامی هرگز نتوانستنه اند برپايه و سودهای سرشار منابع نفتی به اقتصادی مستقل و ملی وقدرتمند دست يابند.همه اينها درحاليست که بنا برگفته وزير صنايع و معادن دولت نهم ،ذخائر نفتی ايران درسال ۱۴۰۳ خورشيدی يعنی هفده سال ديگر با جمعيت۹۰ ميليونی ايران در آينده بسيار نزديک به پايان می رسد.درحاليکه اقتصاد نحيف ايران برای جذب سرمايه های خارجی که و راه اندازی کارخانجات ورشکسته مانند ديگر کشور های درحال رشد به رابطه اقتصادی با جهان و طبعا شرکت های چند مليتی هرچه بيشتر افزوده ومحتاج ميشوند اما مجلس شورای اسلامی با به تصويب رساندن لايحه های غير اقتصادی ، اقتصاد ضعيف ايران را که در محاصره دولت های بزرگ صنعتی قرار دارد را هرچه بيشتر به سوی ورشکستگی سوق ميدهد. درحال حاضربرابر واقعيا ت عينی وذهنی عليرغم ميل باطنی ما براقتصاد وبانکداری و بازرگانی جهان شرکت های چند مليتی ،کارتل های بزرگ و تراست هائی فرمان روائی می کنند که همگان شاهد بوديم چگونه ارتباطات زنجيره ائی اقتصاد جهانی در رابطه با بحران اقتصادی درامريکا ، آن بحران سريعا به تمام کشورهای جهان سرايت کرد. پوشش اقتصاد جهانی مطمئنا مانند راه ابريشم از کشورامريکا و اسرائيل که سهم عمده ائی در اختراعات و پروژه های تحقيقاتی و روابط اقتصاد جهانی دارند نيز می گذرد و برابر شواهد وآمارهای جهانی بخش وسيعی از اقتصاد جهان در اختيار يهوديان است که به موجوديت کشورهای امريکا و اسرائيل نيز علاقمند هستند اما اينک جمهوری اسلامی با ستيز های کودکانه می خواهد به جنگ اقتصاد درهم تنيده جهان برود که بجای سود برای اقتصاد ايران حاوی ضررهای بيشماری برای اقتصاد ويران خواهد بود.آخوند ها که تاکنون همه امور ايران از جمله اقتصاد را به شيوه اخلاقيات شريعت شيعه و انتقام جويانه و براسا س ستيز با تمدن انسانی غرب و دست آوردهای آن پی ريزی کرده اند، اينک با به تصويب رساندن لايحه هائی که کاملا فرقه گرايانه و ازانديشه های بنياد گرايانه برگشت به صد ر اسلام نشئت می گيرد ، با تصويب آن لايحه ها می روند تااقتصاد ايران را هرچه بيشتر به نابودی وفنا نزديک سازند