کاله ناتاسون مدیرعامل فولکتس هوس که صاحب سینمای بیو ریو است به رادیو فرهنگ سوئدی می‌گوید که مرکز فرهنگی ایران در استکهلم بخشی از سفارت ایران است. این مساله همکاری ما با آنها را غیر ممکن می‌کند. ما نمی‌توانیم با رژیمی که هنرمندان و سینماگران را سرکوب می‌کند همکاری کنیم. البته برگزار کنندگان این فستیوال همکاری با سفارت ایران را تکذیب می‌کنند اما ما به دلیل مشخص نبودن موضوع و روشن نبودن مسئول این جشنواره، آن را لغو کرده‌ایم. در این فستیوال قرار بود دو فیلم به نام‌های "بوسیدن روی ماه" از همایون اسعدیان و "حوض نقاشی " از مازیار میری به نمایش درآید. مسئول این طرح هامودی مائده گابری دانشجوی سینما از یوتبوری بود که در گفتگو با ما از هدف این جشنواره چنین گفت:

-این جشنواره بخشی از پایان نامه‌ی درسی من در دانشگاه بود که در آن نمایش فیلمهایی از کشورهای اسلامی و معرفی فرهنگ و هنر این کشورها در سوئد گنجانیده شده است. من فیلماهی بسیاری از کشورهای دیگر اسلامی مانند عراق و لبنان در سوئد به نمایش گذاشته‌ام و تنها هدفم نشان دادن زنده بودن فرهنگ در این کشورهاست و اینکه چهره‌ای که گروه تروریست خلافت اسلامی، داعش از اسلام نشان می‌دهد، چهره‌ای درست نیست. او در باره‌ی همکاری با سفارت جمهوری اسلامی و بخش فرهنگی آن داشته می‌گوید:

-من برای آوردن فیلم از ایران برای نمایش با مرکز فرهنگی ایران تماس گرفتم و آنها اعلام همکاری کردند. هیچ همکاری دیگری با سفارت جمهوری اسلامی نداشته ام و اصلا نمی‌دانستم که مرکز فرهنگی ایران در استکهلم وابسته به سفارت است. من برای آوردن فیلم‌هایی از کشورهای عراق و لبنان نیز با مراکز فرهنگی این کشورها تماس گرفتم اما هیچ مشکلی برای من پیش نیامد.

حضور سفارت جمهوری اسلامی ایران در پشت این جشنواره از طریق مرکز فرهنگی ایران، باعث اعتراضات بسیار چهره‌های فرهنگی و سیاسی ایرانی در سوئد شد.از جمله مسعودمافان از انجمن قلم سوئد و نیما سروستانی فیلمساز با تماس با مسئولان سینمای بیو ریو، دست داشتن سفارت در این جشنواره را به اطلاع آنها رساندند. دکتر مهرداد درویش پور جامعه شناس دانشگاه ملاردالن که یکی دیگر از این معترضین بود در گفتگو با ما می‌گوید که آنها با نمایش فیلمهای ایرانی در سوئد هیچ مشکلی ندارند. گفته های او را از فایل صوتی زیر می توانید بشنوید

http://sverigesradio.se/sida/artikel.aspx?programid=2493&artikel=6095786