عنوان اين نوشته كوتاه ، از يك داستان طنزگونه ي بسيار خواندني زنده یاد عزيزنسين گرفته شده است. من اين داستان را بارها خوانده و درهربار از ته دل خنديده و درس هاي لازم را از آن گرفته ام.

باري ، موضوع از اين قرار است كه بعد از مراسم 4 خرداد مرتبط با سال روز شهداي سولدوز، و به دنبال درج نوشته اي از " آيدين ائل سون " در سايت دانشجوئي " آذوح" و متعاقب حملاتي كه به اين نوشته و سايت گرديده ، اطلاع حاصل شد كه آقاي عباس لساني ، در محفلی ، با ابراز خشم فوق العاده نسبت به اين گونه نوشته ها وهمچنين سايت هاي دانشجويي كه آن ها را منتشر مي كنند، واكنش شديدي نشان داده واز دانشجويان هويت طلب آذربايجاني با عناوين و القاب بي سواد، نادان ، بي شعور و... ياد كرده و از عدم درك مسائل توسط دانشجويان كه به نظر عباس بگ ازسر بي شعوري و بي سوادي دانشجويان است ، ابراز نا اميدي و اعلام انزجار كرده است!

من به عنوان يك رهجوي علم و تشنه كشف حقايق ، حداقل بر اين مسئله واقف شده ام كه هر انسان و از جمله هر دانشجوي دوستدار حركت ملي آذربايجان ، مي تواند در اين يا آن مسئله خاص دچار لغزش و خطا در تحليل شود كه البته اين مسئله امري طبيعي است. ما بمانند بچه اي هستيم كه براي ياد گرفتن راه رفتن احتياج به زمين خوردن هاي مكرر دارد. اما توصيه آقاي لساني برما اين است كه براي جلوگيري از زمين خوردن ، ازخير ياد گرفتن راه رفتن بگذريم!

در چنين موقعيتي آقاي لساني به عنوان يك تماميت خواه و مطلق انديش از ما مي خواهد كه اقدامي ولو در سطح يك نوشته كوتاه هم نكرده و منتظر دستوراتي باشيم كه لابد برايشان وحي مي شود !

ما اگر به اين توصيه هاي خشمگينانه آقاي لساني توجه كنيم ، ناچاريم كه براي جلوگيري از اشتباه هيچ حركتي نكنيم و يا طبق نظرات خاص ايشان رفتار نماييم . نظراتي كه درستي و جهانشمول بودن آن ها درهيچ يك از مراجع معتبرعلمي به ثبوت نرسيده است ! در اين صورت كه دموكراسي وجود خارجي نخواهد داشت.

خواننده محترم!

آيا شما هم مانند من از اين مسائل به اين نتيجه نمي رسيد كه نظريات آقاي لساني كپي همان نظرياتي هستند كه در گذشته به نام هاي " استبداد منور" و " ديكتاتور مصلح " به گوش پدران ما خوانده شد ونتيجه آن ظهور پديده ي منحوسي مانند "رضا شاه" بوده است ؟