دیشب رفته بودم سینما به دیدن فیلم "چهار شیر". این فیلم محصول بریتانیاست و پارسال ساخته شده، ولی به تازگی در آلمان روی پرده آمده. فیلمی ست کمدی که تروریست های اسلامی را مسخره می کند:

چند جوان مسلمان به همراه فردی مسن که به اسلام گرویده، قصد دارند در بریتانیا عملیات انتحاری انجام دهند. رقابت هایی که دو تن از آنان با یکدیگر دارند، روابط خانوادگی برخی از آنان، سعی دو رقیب برای تحت تاثیر قرار دادن سه تن دیگر، کشش چند جوان به برخی جوانب فرهنگ غرب و طرز تفکر همه آنان از موضوعاتی ست که دستمایه طنز سیاه فیلم قرار گرفته.

با اینکه "چهار شیر" بیشتر در چهارچوب فیلم های سرگرم کننده می گنجد، ولی کارگردان به برخی مسائل اجتماعی و روانشناختی هم اشاره دارد که آگاه کننده است. برای نمونه سردسته ی این تروریست ها، جوانی ست که در بریتانیا بزرگ شده. برادر او از اسلامیون افراطی ست، ولی شدیدا مخالف خشونت است و سر این مسئله با برادر جوانترش بحث دارد. برادر بزرگتر حتی حاضر نیست در اتاقی باشد که زنی نامحرم، هر چقدر هم پوشیده، در آنجا حضور داشته باشد. از گفتگوها می فهمیم که او وقتی مهمان دارد، زنش را در توالت یا انباری حبس می کند. این آدم ولی مخالف "خشونت" و تروریسم است. (البته از نظر او رفتارش با زنش جزو خشونت محسوب نمی شود!)

برادر جوانتر که ولی تروریست است، نسبت به برادر بزرگتر آزادی بسیار بیشتری برای زنش قائل است. زنش در بیمارستانی کار می کند و در خانه هم حرفش ارزش و بُرد دارد. او حتی با برادر افراطی همسرش شوخی می کند و در صحنه ای با تفنگ آبی اسباب بازی به روی او آب می پاشد.

(عدم) رابطه ی شدت اعتقاد به اسلام و گرایش به تروریسم که در فیلم به آن اشاره شده، در دنیای واقعی هم گاه ما را به حیرت وا می دارد. هستند بسیاری مسلمانان افراطی که هیچ گرایشی به تروریسم ندارند و آن را شدیدا محکوم می کنند. و در مقابل آن با مسلمانانی روبرو هستیم که در زندگی روزمره ی خود چندان اسلامی عمل نمی کنند، ولی گرایش شدید به تروریسم دارند. بسیاری از تروریست های مسلمانی که در اروپا بزرگ شده اند و دست به عملیات انتحاری زده اند (و یا قصد آن را داشته اند)، زندگی شخصی شان چندان با تعصبات اسلامی همخوانی نداشت. ساده انگارانه است که ریشه ی تروریسم اسلامی را صرفا در اعتقاد شدید به اسلام ببینیم. بسیاری عوامل دیگر در گرایش به تروریسم اسلامی دخیل اند، که ولی متاسفانه هنوز به خوبی و روشنی شناسایی نشده اند.

به هر صورت از نظر من فیلم خوبی بود و من که خیلی خندیدم. این فیلم روی دی وی دی هم آمده و حتما می توان آن را از طریق اینترنت هم تهیه کرد.