رهام برکچی‌زاده متولد ۸ تیر۱۳۷۱، آذر ۱۳۹۰ در سن ۱۷ سالگی، در حالی که دانش آموز مقطع پیش دانشگاهی بود، در منزل پدربزرگ خود بازداشت شد. او که پس از فوت پدر، به اتفاق مادرش در منزل پدربزرگش زندگی می‌کرد، طی یورش بدون مجوز ماموران امنیتی بازداشت شد. ماموران امنیتی بدون ارائه حکم، با ورود به منزل، پس از تفتیش و ضبط وسائل شخصی، رهام را بازداشت کردند. برکچی‌زاده که پس از بازداشت، به بند امنیتی ۲۰۹ زندان اوین منتقل می‌شود.

ماده 37 کنواسیون حقوق کودک می گوید:هيچ‌ كودكي‌ نبايد به‌ طور غيرقانوني‌ و خودسرانه‌ زنداني‌ شود. دستگيري‌، بازداشت‌ و يا زنداني‌ كردن‌ يك‌ كودك‌ مي‌بايست‌ مطابق‌ با قانون‌ باشد و به‌ عنوان‌ آخرين‌ راه‌ چاره‌ و براي‌ كوتاهترين‌ مدت‌ ممكن‌ بايد بدان‌ متوسل‌ شد.

ایران از سال ۱۹۶۹ معادل با ۱۳۶۷، به کنوانسیون حقوق کودک ملحق شده و طبق تعهد به آن ، و همچنین طبق تبصره ماده ۲۲۰ قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب کشور؛ رهام و کلیه افرادی که به هنگام جرم، کمتر از ۱۸ سال سن دارند، باید محاکمه اشان در دادگاه‌های اطفال  به جای دادگاه‌های عمومی و انقلاب برگزار شود.
منابع آگاه در مورد پرونده رهام به ونداد اولاد عظیمی در این رابطه گفته است : اتهامات این دانشجوی زندانی «تبانی علیه امنیت کشور، توهین به رهبری و محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور وقت و تبلیغ علیه نظام»، از طریق «شرکت در راهیپمایی‌های سکوت بعد از انتخابات ۸۸ و ۲۵ بهمن ۸۹» است که منجر به صدور هفت و نیم سال حبس برای وی شد. اما او توضیح داد که این حکم، پیش از تشکیل دادگاه، در هنگام بازجویی به رهام اعلام شده بود!

او روند دادگاهی که در خرداد ۱۳۹۱، به ریاست قاضی صلواتی، رهام را  به هفت سال و نیم حبس محکوم کرد، اینطور توصیف می‌کند:

«قاضی صلواتی در دادگاه انقلاب، بدون توجه به سن کم رهام (۱۷ سال)، عمل وی مبنی بر شرکت در راهیپمایی‌های سکوت بعد از انتخابات ۸۸ و ۲۵ بهمن ۸۹ را، اقدام علیه امنیت ملی تشخیص داد. قاضی صلواتی حتی از دریافت و مطالعه لایحه قوی و‌ خوبی که رهام شخصا نوشته بود، امتناع کرد!»

 *از نظر كنوانسيون‌  حقوق کودک منظور از كودك‌ افراد انساني‌ زير سن‌ 18 سال‌ است‌.