سی. دی. ساتان ریضانین توکانیندا

 

 

- الو! سلام ریضا بالام

- سلام آنا جان! نه اولوب؟

- هئچ ذاد بالا. اوره گیمدن بیر شئی گئچدی ده، نیگران قالدیم، دئدیم زنگ ووروم، قورخدوم آلله ائله مه سین باشینا بیر ذاد گلمیش اولماسین؟

- یوخ آنا جان نیگرانلیق فیلان یوخدو. عکسینه، ایشلر داها دا یاخشیدی. بو گون موشتریم چوخدو. داریخما. سن گئد اوتور، گئچن ایل ایستامبولدا سالدیغیمز عکسیلریمیزه باخ، من ده ایشیمه گوجومه یئتیشیم.

- اوغلوم! گوذشت ائله. نه ائله مک؟ آنا اوره گیدی دا. کسبینه دا موزاحیم اولماییم، گئد موشتریلرینه یئتیش، اؤزوندن ده موغاییت اول. هله لیک

- ساغ اول آنا جان! هله لیک.

...

- سیرا دا دورون لوطفن! های کوی سالمایین. اؤنجه سن عرب قارداش! دئنه گؤروم نمنه ایستیرسن؟

- اَناَ یرید بیر دنه سی. دی. فی النجوم

- آلله آلله فارس دیلی بس دئییلدی، ایندی ده عربجه نین الینده قالدیم. آخی قادانی آلیم، بیلمیرم کی نه ایستیرسن.

موشتریلردن بیری، یانی پوتا اوغلان، ناقافیل اوستوراق کیمی اؤزونو آتدی ریضا ایله عربین آنلاشیلماز دانیشیقلارینین اورتاسینا.

- آ.. ریضا! فیکیر ائله ییرم اولدوزلار حاققیندا سی. دی. ایستیر.

عرب دئدی:

- نعم، نعم، انا تصدیق.

پوتا اوغلان: هم ده آ..ریضا بو عرب منه یامان تانیش گلیر.

- سفئه لمه گئده! قیز اولسایدی دا بو آدام، گئنه بیر سؤز دئمزدیم سنه. سن محلله زین باققالینی هله تانیمیرسان. نئجه اولدو عربیستاندان گلن بو آدامی تانیدین؟

- سس سالما، سس ساما یادیما توشور. باخ ایندی خاطیرلایاجام. آهان آهان باخ تاپدیم. یادیما توشدو، بونو من فیس بوکدا گؤرموشم. بو ائله او عربیستانلی موللادی. ها دئمیشدی یئر کوره سی فیرلانمیر. هن بو ائله او آدام اؤزودو.

ریضا دیققت له باخدی عربه و بیر دن او دا " شیخ امام بندری الخیبری" نی تانیدی.

- هه، کوپئی اوغلو! دئمک یئر کوره سی فیرلانمیر؟ ایندی من ده سنی تانیدیم. هله دئنه گؤروم نه جور بیر شئی ایستیرسن؟

- واحد سی. دی. یقول لاتحرک الارض

- عجب گیره گئچدیم ها بو گون. هاردا سان پوتا قیزباز؟ دئنه گؤروم بو آدام نه دئییر.

پوتا اوغلان:

- آ..ریضا! بیر دنه سی. دی. آختاریر کی ایثبات ائله سین، یئر کوره سی فیرلانمیر.

ریضا دؤندی عربه ساری دئدی:

- آل بو شوکولاتی آت آغزینا، هله گئد اوتور بیر طرفده گؤروم. آرشیوه باخمالییام. بلکی سنین دردینه دئین بیر شئیلر تاپدیم.

.....

.....

- سیرا کیمیندی گلسین قاباغا گؤروم.

پوتا اوغلان:

- آ..ریضا سن آلله منی یولا سال گئدیم. ایندی مامانیم بیرینی دوغار بیرینی بوغار.

- سن هله گئچ جهننم اول دور بیر طرفده، نا واخات مامان یئرینه آنا دئمه گی اؤیرندین، اوندا سنی یولا سالارام.

حاج آغا سیز بویورون قاباغا. هه سیزی دئییرم با، پوروفوسورو ساققالی اولان. نه ایستیرسیز؟

- شوکولات

- نه دئدین؟

- من گلمیشم شوکولات آلام.

- جناب! ائله بیل کی منی سری ییبسن؟ قارداشیم بورا قنادی توکانی و یا سوپئر مارکئت دئییل کی.

- من ده بیلریم اونو. بیزلر هر شئیی بیلیریک. ائشیتمیشم دونیا آنادیلی گونونده شوکولات پایلاییرسان. من ده گلدیم پاییمی آلام.

ریضا بیر آز تیکسیندی. آمما گئنه ده اؤزونه توختاخلیق وئریب، دئدی:

- هن حاج آغا، بو گون تورکو آنا دیلیمیزین ساغلیغینا دئدیم هامیمیزین آغزی شیرین اولسون.

- اوهوی. ائله بیل جیزیغیندان چیخمیسان نئشیگه. بیز ده سنه  بیر آز اؤز شوکولاتلاریمیزدان یئدیتمه لی ییک؟ آچ قولاقلارینی ائشید، بیزیم دیلیمیز تورکو دئییل، فارسی دیلینین بیر باشقا لهجه سی دی بیزیم دیل.

ریضا یاواش یاواش قورخماغا باشلادی. اؤز ایچینده دئدی:

- یانانمایاسان آنا سنی! ایندی بیلدیم سحری اوره گیندن گئچن شئی نه ایدی.

ریضا پوروفوسورو ساققالی اولان کیشیدن سوروشدو:

- باغیشلایین، سیز کیم سیز؟

- تانیمادین می منی؟ بیر دیققت له باخ. ، بلکی تانییا بیلدین.

ریضا گؤزونو زیلله دی کیشییه. پوتا اوغلان دا بیر طرفدن دئییردی:

- آ..ریضا! سن آلله منی یولا سال گئدیم

عرب ده او بیری بوجاقدان قیشقیریردی:

- انا یرید واحد سی. دی. فی النجوم

ریضا او های کویون ایچینده بیر دن کیشینی تانیدی و اردبیلین مجلیس وکیلی " منصور حقیقت پور" ون بو گون اونون توکانیندا اولماسیندان حئیران قالدی و یاواشجادان دئدی: " قورومساق"

مجلیس وکیلی بیر آددیم قاباغا آتدی و ریضادان سوروشدو:

- سن نه دئدین؟

- هئچ ذاذ، جناب وکیل. دئدیم ساریمساق. و پوتا اوغلانی اونا گؤستریب، دئدی:

- گوناه بو قودوخ  دا دی با، ائله همشه ساریمساق یئییب، چؤله چیخیر..

و سونرا دا بیر آز ال آیاغینی ییغیشدیرمیش کیمی گؤستردی.

ریضا بو گون کی، گلن ناتاراز موشتریلرین الیندن یامان احوالاتی پوزولموشدو. پوتا اوغلان آغزینی آچمیشدی دئسین " من ساریمساقدان زهلم گئدر" و بو سؤزو ایله اونون یالانینی چیخارتسین کی، ریضا اونون اوستونه هیرسله نیب، قیشقیردی:

- سن بیر سی...تیر سس سالما گؤروم دییوسون قودوغو.

طالعسیز گونونون او سیخینتیلی دقیقه لرینده، اوزونو چئویردی تئز تئز " انا یرید واحد سی. دی. فی النجوم " دئین عربه ساری دئدی:

- هله سن ده دؤز گؤروم آخی.  بوردان مینججیمه واحید گئتمز کی. گرک تاکسی یا مینیب گئده سن.

ریضا ایچینده تیکرار تیکرار قورومساق دئیه دئیه اوزونو چئویردی " منصور حقیقت پور" ا و دئدی:

- حاج آقا هله بویورون اَیله شین بو صندلده.

- هه، گؤرورم کی منی تانیدین. تئز اول، دونیا آنادیلی گونونده، آنادیلیمیز فارسجایا گؤره منیم ده شوکولاتیمی وئر، گئدیم.

ریضا یالاندان ال آتدی اویانا، بویانا و سونرا دئدی:

- حاج آغا! چوخ عوذر ایستیرم ها، آمما شوکولاتیم، دا قورتاریب. اولماسا گئدین گلن ایلده کی دونیا آنا دیلی گونونده گلین. آمما، قویون سیزه کارت ویزیتیمی وئریم. گلمه میشدن قاباق حتمن تئلفون ائدین. گئنه بو ایل کی کیمی، شوکولاتیم قورتارار، آلله ائله مه سین الی بوش گئدرسیز.

...

...

اردبیل میللت وکیلی " منصور حقیقت پور"  توکان صاحابی ریضایا هپیر زوپورونو گلدی و اونون دونیا آنادیلی گونونده، پایلادیغی شوکولاتلاریندان، الی بوش قالینجا، سویو سوزولموش توکاندان ائشیگه چیخدی. هله او گئدندن سونرا ایدی کی، ریضا پوتا اوغلانین توکانین اوبیری بوجاغیندا آغلاماغینین فرقینده اولدو. اوره گی شوشه دن ده اینجه اولان ریضا، اونو او حالدا گورمه گه هئچ ده تحممول ائده مه دی. صندلیسیندن تئز آیاغا قالخیب، اونا ساری گئتدی.

- پدرام! اوغلان سنه، نه اولدو، نئیه بئله آغلاییرسان؟

- اووووو..آریضا دا من سندن کوسدوم بااا

- آخی ده گؤروم بالام نه اولوب؟ نئیه بو قدر ناراحاتسان؟

- سن منی هامینین ایچینده خراب ائله دین؟ منیم کاراکتئریمه توخوندون. منه یامان دئدین.

ریضا بیر طرفدن پوتا پدرام دان، کاراکتئر سؤزونو ائشیدیب،  زورلا اؤزونون عنقریب گولمه گینی ساخلاشدیردی، اوبیری طرفدن ده زاواللی اوشاغی بو قدر حوزون ایچینه سوخماقدان، اؤزو ده کدرلنمه یه باشلادی.

- پدرام قوربانین اولارام! اینان کی سنی اوزمک ایستمیردیم. اؤزون ده گورورسن بو گونکو توکانین احوالاتینی. بیری گلیب دئییرکی "یئر کوره سی فیرلانمیر". بیری دئییر" تورکو دیل فارس دیلینین بیر لهجه سی دی" آرا ایتیب مذهب قاریشیب با.

- اولسون، آ..ریضا! بو آرادا منیم سوچوم نه دی آخی. هله منی بوش وئر با..ایندی توکاندا بیزیم بئله  حالیمیزی گؤرن بیری اولسا، بیلیرسن می نه اولار؟

- قورخما هئچ بیر شئی اولماز پدرام؟

- هه دئییر سن دا! زمانه خرابدی آ..ریضا. مثلن او قارا کاپشئنلی کیشی یه بیر باخ. توکانا گیرندن بری، ائله دوم دوز بیزه باخیر. گوره جکسن با، صاباح بیزیم حکایه میزی فیس بوکدا یازاجاق. سنین منه دئدیغین یامانلارین بیر نئچه سینی ده اوستونه قویوب آبیرینی آپاراجاق.

ریضا یاواشجادان اوزونو چئویردی پدرامین گؤستردیغی طرفه – یانی شیخ بندر الخیبری نین اوتوردوغو صندلین تام قاباغیندا دوران آداما - و اودا قارا کاپشئنلی کیشینی گؤرونجه اونا شوبهه لندی. فیکیر خیال ایچینده هم، صندلده یوخلایان عربین، یوخو هاواسیندا اؤز اؤزونه " لاتحرک الارض"  دئمه سینی ائشیتدی هم ده، تازادان پدرامین آغلاماق سسینی.

- اوغول دا قورتار گورک. بسدی دا. من سنه یامان دئمه گیمه گؤره چوخ پئشمانام. عوذر ایستیرم.

- یوخ آ..ریضا! دوزونو آختارسان، منیم اصیل دردیم سنین یامانلارین دئییل کی.

- هه! بس نه دیر؟

- آ..ریضا بیلیرسن نه اولوب؟ یازیق اولموشام با. قیز دوستوم مندن کوسوب. ایستیرم اوتورام بیر گوشه ده، گئجه گوندوز آغلایام با.

ریضانین گئنه ایچیندن بیر گوله جه یی باشلاییردی کی اؤزونو توتدو و ائله ایستیردی دئسین" اولان سفئه له مه" کی، بیر باخدی قارا کاپشئنلی کیشی یه و بو سؤزونو ده دئمکدن واز گئچدی.

- اوغول! هر شئیین بیر چاره سی وار. گئت بیله سینه بیر دنه هدیه آل، باریش اونونلا.

پوتا اوغلان آغلایا آغلایا و کؤینه گینین دستکلری ایله گؤزیاشلارینی سیلرکن دئدی:

- آخی نمنه آلیم آ..ریضا!

- مثلن گئت بیر دنه آیی قولچاق آل اونا. هم ده قیز دوستون، هر گون او آیی اویونجاغا باخدیقجا سن یادینا توشرسن.

پوتا اوغلان دؤنوب، اَیری ایری ریضایا باخدی. آغزینی آچمیشدی دئسین " ائله آ.. ریضا! قضادان منیم ده قصدیم اونا بیر دنه آیی آلماق ایدی" کی او آن، بیر آدامین عجله ایله توکانا گیرمه سی اونون دانیشماغینا مانع اولدو.

- سلام علیکوم

ریضا، تازا گلن آداما "علیکه سلام" دئدی و اوندان بو عجله ایله ندن توکانا گیرمه سینی و نه ایسته دیغینی سوروشدو.

- باغیشلایین، یوک ماشینیمی پیس یئرده ساخلامیشام. "سالماس" شهرینه عاجیلن بیر تئلفون

ائتمه لییم. جیب تئلفونومون دا شارژی قورتاریب. اگر مومکونسه سیزین توکانیزدان سلماسین والیلیگینه ( فرمانداریسینا) زنگ ووروم. خرجی ده نئچه اولسا وئررم.

یاردیم ائتمه گی سئون ریضا دئدی:

- هئچ مانعی یوخدو جناب. بویورون تئلفونوزو ائله یین

آدام گئچدی میزاوستو تئلفونونا ساری، و نومره سینی توتدو

- آلو! سلام علیکم.

هه منم."فردوسی" نین هئیکلینی ( مجسمه) آپاردیم "قوم" شهرینه. ایشینی گؤردولر. دئدیغیز کیمی تازادان گتیریرم "سلماس"ا..

2

 

 

 

... " فیردوسی" هئکلینی داشییان یوک ماشینین شوفئری، ریضانین توکانیدان سالماس شهرینین والیلیگی ایله تئلفونلاشماقدان سونرا، حاقدان حوقدان توشموش بیر حاللا، جیبیندن پول چیخارتماق اوچون الینی یان جیبینه آپاردی. نه قدر ده اؤزونو جانلی گؤسترسه ده، اوزون یول یورقونلوغو، سسینین تونوندان بللی ایدی:

- باغیشلایین! بورجوم نه قدر اولار.

فیردوسی هئیکلینی دوشونوب، قافاسیندا مین بیر دنه سووال قاینایان ریضا، او آنی، شوفئردن هئکیلین حاققیندا بیر شئیلر اؤیرنمک اوچون، حیاتینین ان اؤنملی لحظه لری اولدوغونو دوشوندو. و بو اوزودن، او آداما یولداش سایاغی بیر شکیلده  جاواب وئردی:

- قارداشیم بونلار دا نه دئمک؟ بیر تئلفون ائتمک نه دیر کی؟ اوزرینده دانیشماغا بئله دَیمز. ائله بیل کی اوزون بیر یولدان گلیرسیز، هله اوتورون، تازا دم چاییمیز وار. سیزه بیر ایسته کان چای بوشالدیم.

- یوخ ساغ اولون ماشین ائشیکده قالیب. بیر ده او جنازه ده وار هله اوستونده.

- قورخمایین، بیر شئی اولماز. ایندی پدرام گئدر، باش چکیب تئز قاییدار.

یورقون آرقین شوفئر، اوردا اوتوروب، دینجه لمک و بیر ایسته کان چای ایشمک فیکری ایله راضیلاشدی و پوتا پدرام دا، اونون ماشینینا باش چکمک اوچون، تعریف ائتدیگی یئره گئتدی. عربیستانلی ایمام هله ده صندلیسینده یوخلامیشدی. نئچه نفر اوتوران و یا آیاقدا دوران، سیفاریش وئردیکلری سی. دی. لرین حاضیر اولماسینی گؤزله ییردیلر. قارا کاپشئنلی کیشی ایسه آیاقدا دورانلارین ایچینده ایدی و ریضا ایله شوفئره باخماسادا، قولاقلاری آچیق، اؤزونو تمامی ایله اونلارین دانیشیقلارینا وئرمیشدی.

پدرام نئچه دقیقه دن سونرا توکانا قاییتدی و ماشینین، امین امان اولدغوندان خبر وئردی.

ریضا شوفئره چای بوشالتدی و اونونلا صوحبته ویا یاخشسینی دئسک، اونو سورقولامایا باشلادی.

- هه! دئنه گؤرک قارداش هاردان بئله؟ هارا بئله؟

- وآلله نئجه عرض ائله ییم. حکایه سی اوزوندو. آمما قیساجاسی، جناب فیردوسی نین هئکلینی آپاردیم قوم شهرینه، ایندی ده تازادان سالماسا قایتاریرام.

- شوفئر قارداش! باشا توشمه دیم، آخی هئکلین قومدا نه ایشی وار.

- اوستونو وورما دااا عزیزیم. سن آلله باشیمیزا درد آچما.

- قارداشیم ! باشی گؤتو، مگر بیر دنه هئیکل دئییل می؟ من قالمیشام بونون ایچینده قورخاجاق نه گیزلی بیر شئی وار کی؟

- باخ یولداش! آدیز نمنه دی؟

- ریضا

- آریضا گؤروم سن معرفتلی بیری سن. بیر شئی دئیه جام، اؤز آرامیزدا قالسین. سالماسدا هامی دئییر بس کی، هئیکلی بیر دفعه لیک شهردن قالدیراجاقلار.

- هه! ائله بیزلر ده ائله ائشیدمیشیک.

- یوخ جانیم ائله دئییل. منیم بؤیوک قارداشیم سالماسدا ایططیلاعات امنیت مامورودو. هر شئیی باشدان بری منه دئمیشدی.

- نه دئمیشدی؟

- بیلیرسن می؟ هئیکلی آپارمیشدیم قوما، کسدیرم.

- نمنه؟ کسدیره سن؟ نمنه سینی کسدیره سن؟

- سن ده عجب بشر سن ها آ..ریضا.

عزیزیم کسدیرمک بیلمیرسن می ندیر؟ منیم قارداشیم! آپاردیم هئیکلی قوم دا ختنه ائله سینلر، والسلام.

ریضا آغزی آچیق، گؤزلر تپه ده، هوروت هوروت شوفئره باخا قالدی.

ریضا ایله شوفئر، فرقینده دئییلدیلر آمما، سؤزلرینی داها دا آیدین ائشیدمک اوچون قارا کاپشئنلی کیشینین اونلارا بیر آددیم یاخینلاشماسینی پوتا پدرام گؤردو.

ریضا تعججوبدن بیر بوز هئیکلی کیمی اوتوردوغو صندلده دونموشدو.

 3

- آ..ریضا.. آ..ریضا! هارداسان قارداش؟ نئیه بس توم توتدون؟

شوفئرین قریبه قریبه سؤزلرینی ائشیدیب اؤز یئرینده دونموش اولان ریضا، نئچه دقیقه ساکیت قالاندان سونرا دئدی.

- شوفئر قارداش! من دا قاریشدیردیم. فیردوسینی کسدیرمک مسئله سی ده هاردان چیخدی؟

شوفئر، چای اسیته کانینی الینه آلدی. قیراغیندان اونون ایچینه پوفله ده و بیر قورتوم ایچیب دئدی:

- هه ریضا قارداش! ایشین سیرری دا ائله بوردادی. آمما سن آلله، اؤنجه منه دئنه گؤروم بو یاتان عرب سنین توکانیندا نه ائدیر؟

-  شوفئر قارداش! باغیشلایین آدیز نه ایدی؟

- رحیم

- رحیم آغا! بو عرب هامان عربیستان موللاسیدی کی دئمیشدی " یئر کوره سی فیرلانمیر" ایندی گلیب مندن بیر دنه سی. دی. ایستیر، اولدوزلارا گؤره. بلکی او سی. دی. ده اؤز فیکرینی تایید ائله ین بیر شئیلر تاپا بیلسین.

شوفئر رحیم، بیر قاققا چکیب، گولدو و دئدی:

- بو موللالاری کی من تانییرام، شئیطانا دون تیکیب، جینین باشینا بؤرک قویارلار. ائله  بو آدام  سی. دی. سیز ده اؤز فیکرینی موسلمان جاماعاتا ایثباتلایاجاق. ایشین اصلینه باخسان، مسئله موللانین زیرنگلی گینده دئییل کی. موشکول موسلمانین مایماقلیغیندادی.

ریضا یوک ماشینی شوفئرینین بئله درین دانیشماغیندان  بیر آز عاغلی قاریشدی. اوندان سوروشدو:

- باغیشلا رحیم آغا. سنین دوغوردان دوغروسو، ایشین شوفئرلیک می دی؟

رحیم بیرآز گولومسه دی. آه چکیب، دئدی:

- ریضا قارداش! دردیمی دئشدین. من فوق لیسانیسمی قورتاریب، دؤولت ایشینه گیردیم. بیر نئچه ایل بوندان قاباق، اورمو گولو اوچون اعتراضلارا قاتیلدیم. هم ایشیمدن آتدیلار، هم ده ایچری سوخدولار. ایططیلاعات امنیت ده اولان بؤیوک قارداشیم، کوسولو اولدوغوموزا باخمایاراق، دادیما یئتیشدی. اگر او اولماسایدی، هله ایندی ده زینداندایدیم. زینداندان چیخاندان سونرا، هم اؤزومه هم ده قارداشیما سؤز وئردیم، دا بئله ایشلره باش قوشمایام. بورجدان خرجدن بیر دنه یوک ماشینی آلدیم، و باشیمی سالیب نورمال حیاتیما باشلادیم.

هه ریضا قارداشیم! باشینی آغریتدیم. بوش وئر بابام، سنی ده ناراحات ائله دیم بئله سؤزلرله.

ایندی گلک بو هئیکلین مسئله سینه. سنجه یئر کوره سینین فیرلانماماسینی میللتین بئینینه سوخان موللا، هئیکلی کسدیره بیلمزمی؟ و یا تورکو دیلیمزه گؤره ، اردبیل میللت وکیلینین سؤزلرینی یقین کی ائشیدیبشن. آغا بئله بویوروب کی " بیزیم دیلیمیز فارس دیلینین بیر لهجه سیدی" سنجه بئله سؤزلری بیزیم خالقا قبوللاندیرماق بونلارین الینده چوخ چتین مسئله می دی؟

- رحیم آغا! سن حاقلی سان قارداش. آمما بو دیل مسئله سی موللالاردان قاباق، شاه دؤورونده ده واریدی آخی.

- هه، دوزدو. آمما جینین باشینا بؤرک قویان موللا، شاهین باشارامادیغی ایشی، اوندان یوز قات راحات و تمیز گؤرر. چونکو بیز موسلمانلارین مایماق بئینینه گیدیرمک اوچون، موللانین الینده دین آدیندا بیر قالین کؤینه گی وار.

بیلیرسن دا بیزیم جاماعات یا فارس اولسون ویا تورک، هر ایکیسی ده، یا اؤلو پرست دی، یادا اؤلونون هئیکلینه عیبادت ائله ین.

- رحیم آغا دئنه گؤروم آخی قارداش، سنین بو سؤزلرینین فیردوسی هئیکلی ایله نه ایلگیسی وار؟

- هه، باخ! ایندی گلدیک یئتیشدیک سؤزون جوهرینه. بیلیرسن! فیردوسی، فارس میللتچی لره گؤره دین ایله هئچ علاقه سه یوخدو. فارس میللتچیلرینین بیر چوخو، هئچ شاهنامه نین ایکی صفحه سینی بئله اوخومامیش، فیردوسینی اؤزلرینه پئیقمبر ائله ییب و یئری  گلنده ده اونو آلله قدر عیبادت ائله ییر. بیلیرسن! دینسیز و ایسلامدان اوزاق فیردوسی، جمهوری ایسلامینین دردینه دَیمز. ائله بونا گؤره ده، هئیکلی گؤندردیلر قوما، اوردا اونو کسدیرسینلر کی بوندان سونرا فیردوسی اصیل بیر ایسلامی - فارسی شخصیته دؤنسون. باخارسان صاباحین بیرینده ده، طوس شهرینین نم هانسی خارابالاریندا، اون ایکی ایمام حاقیندا  فیردوسینین ایندی یه قدر توپراق آلتیندا گیزلی قالمیش شعرلرینی ده تاپدیلار.

اومید ائدیرم کی ایندی فیردوسی هئیکلینه گؤره هر شئیی آنلادین. بوندان سونرا کسدیریلمیش اولان و اصیل بیر موسلمان فیردوسییه سایقی گؤسترن جمهوری ایسلامی حوکومتینه، میللتچی فارس دا حؤرمت ائدر.

ریضا چوخ دیققتلی رحیمین سؤزلرینه قولاق آسیردی. پدرام اونون دانیشیقلاریندان هئچ  بیر شئی آنلامیردی. فقط گؤزونو زیلله میشدی، قارا کاپشئنلی کیشی یه کی، دا آرتیق ریضا ایله رحیمین تام یانلارنیدا دوروب و اونلارین دانیشقلارینین  بیر دنه سینی بئله قاچیرمیردی.

ریضا آیاغا قالخدی و کامپیوتردن حاضیر اولان سی. دی. لری چیخارتدی و اونلاری سیفاریش وئرن موشتریلره  وئریب، بیر نئچه سینی یولا سالدی. تازادان سی. دی. رامین ایچینه بوش سی. دی. لری قویوب رحیمین یانینا دؤندو.

- آمما رحیم آغا. بو فیردوسی مسئله سینده، آذربایجان گئنه اوول کیلر کیمی آیاقلاندی آخی.

- هئچ قورخما ریضا دوستوم. باخ نئجه کی فارسلارین، او مثلن چوخ  بیلنلری، فیردوسینین، شاهنامه، نه بیلیم پرسپولیسین فیلان بئهمان آدلاری یوکسلدیکجه  وولوم لاری  آزالیر. میللتین سیخینتیلارینی، عدالتسیزلیکلری، پئرشیا کلمه سینه حتتا پئرشیانین ایسلامی دون گیمیش شکلینه بئله، ساتیرلار. ائله بیز تورک خالقی دا اونلاردان قالیجی دئییلیک. باخ سنه سؤز وئریرم، بیر گون گلیب چاتاجاق، سالماس دا و آذربایجانین دیگر شهرلرینده ده حوکومت بابکین، ویا کوراوغلونون کسدیریلیب، ختنه اولموش هئیکل لرینی  قویاجاقدی.

- رحیم آغا! چوخ ساغ اول دوستوم. نه ده گؤزل هر شئیی آنلامیشسان. ایندی گؤرورم، بیز اؤزوموز ده فیردوسی هئکلینین سالماس شهریندن قالدیریلماسیندان نئجه ده بوش یئره سئوینمیشیق و ایندی ده تکراردان یئرینه قویولماسی ایله، یالان یئره اوزوله جه ییک. سن دوز دئییرسن، ائله بیزیم کی کیمی ساده جاماعات، صاباح بیر کوراوغلو هئیکلینین شهرلریمیزده قویولماسیلا دا، دیلخوش اولوب و اصیل حاق حوقوقلارینی یاددان چیخاردا بیلر.

- هه! ریضا بئی! شئیطانا دون تیکن موللا، کیچیک کیچیک شوکولاتلارلا، هامیمیزین خودونو آلماغی باشاریر. بیزیم کی کیمی بیر میللتین میللت چی سینه، تئلویزیوندا تورکو دیلینده شعر اوخویان بیر کیچیک قیز و یا شهر مئیدانیندا بیر شاعیریمیزین هئیکلینین قویولماسی کیفایت ائدر.

رحیم چایینین سون قورتومونو دا ایچدی. بیر باخدی ساعاتینا و هر شئی اوچون ریضادان تشککور ائله ییب، عجله ایله توکاندان ائشیگه چیخدی.

...

...

ریضا سون موشتریلرینین ده سیفاریشلرینی وئردی. رحیمین سؤزلرینین او قدر تاثیری آلتیندا قالمیشدی کی، قارا کاپشئنلی کیشینین توکاندا او ساعاتا کیمی گؤزله ییب و سونوندا فقط بیر دنه "تام و جئری" کارتونون سی. دی. سینی آلماغیندان هئچ ده تعججوب ائتمه دی.

داها اؤنجه دن، توکان کومودونا قویدوغو"قمگین ماهنیلار کلکسییونو" آدیندا  سی. دی. دن ایکی دنه  گؤتوردو.  بیرینی اؤز جیبینه قویدو. او بیری سی. دی. نی  ده  پدراما وئریب، دئدی:

- آل پدرام بالا، بودا ایسته دیگین قمگین ماهنیلار سی. دی. سی. قالخ آیاغا گئدک. گئچ او عربی ده اویاندیر. بو سی. دی. نی ده اونا وئر. چیخسین گیئدسین توکانی باغلاییم.

- آ..ریضا.! دوغوردان اونا یئر کوره سینین فیرلانماماسینی ایثباتلایان بیر سی. دی. می تاپدین؟

- یوخ اولان عاغلین آزیب مگر؟ ائله بیر شئی هاردایدی؟  "شکیلا" نین سون آلبومونو کوپی یالادیم اونون اوچون. هله بیر چیخیب گئدسین، ال چکسین جانیمیزدان گؤرک.

ریضا توکانی باغلادی و پدراملا بیرلیکده ائولرینه ساری یولا توشدولر. پدرام ریضادان آیریلمادان قاباق، اوندان سوروشدو:

- دئییرم کی آ..ریضا! آخی منیم قیز دوستوم کوسوبدو و بئله بیر سی. دی. ایچی دولو قمگین ماهنیلارا  ائحتیاجیم وار. گئدیب ائوده نئچه ساعات اونا قولاق آسیب، آغلایا جام. بس سن نئیه اونون عئینیسینی توکاندان گؤتوردون. اولمایا سنین ده قیز دوستون کوسوب.

ریضانین بئینینی مشقول ائله ین چوخ شئی واریدی. چوخ کدرلی ایدی، گئنه ده اؤزونو زورلادی و دوداقلارینا بیر کیچیک گولومسه مه قوندورب، دئدی:

- یوخ پدرام! منیم کوسن بیر قیز دوستوم فیلان یوخدو. آمما منه عایید اولوب و مندن کوسن او قدر شئی وار کی، آغلاماق اوچون بیر چوخ قمگین ماهنیلار سی. دی. سینه ائحتیاجیم وار.

...

 بو گئجه چوخ یورلدوم. آمما گئنه ده دَیرَی واریدی. آچیق کامپیوتریمین وورد صفحه سینده کی یازدیغیم تازا حکایه می، باشدان سونا قدر بیر داها اوخودوم. سانیرام ایچینده کی بعضی خطالاری دوزلتسم، اونو اینتئرنئته قویا بیلرم. یقین ائدیرم چوخلارینین خوشونا گئده جک. کامپیوتریمی باغلادیم و سیگار چکمک اوچون اوطاغین پنجره سینین قاباغینا گئچدیم. پالتار آغاجیندان آسیلان قارا کاپشئنیمین قولتوق جیبنه الیمی اوزاتدیم. سیگار پاکئتی ایله بیرلیکده چیخارتدیغیم، تام و جئری سی. دی. سینه باخیب گولدوم. 

 

 

مغازه سی. دی. فروشی رضا

 

- الو! سلام رضا، پسرم

- سلام مادر جان! چی شده؟

- هیچ چی عزیز مادر.

- ته دلم یه چیزی بدی حس کردم. نگرونت شدم. گفتم یه زنگی بزنم، زبونم لال خدای نکرده بلایی سرت نیومده باشه؟

- نه مادر. جای نگرونی نیست. برعکس، کارهام رو به راهه. امروز مشتریم زیاده. تو برو عکسهامون رو که پارسال تو استامبول گرفته ام نگاهی کن، من هم به کار و بارم برسم.

- ببخش پسرم. چی کارش می شه کرد؟  مادره دیگه، دلواپس اش تمومی نداره. مزاحم کسب و کارت نمی شم. برو به مشتریات برس. مواظب خودت هم باش. خداحافظ

- خداحافظ مادر.

...

- همه تو نوبت لطفا! شلوغش نکنید. اول شما عرب! چی می خوای؟

- انا یرید یه دونه سی. دی. فی النجوم

- خدای من! زبون فارسی بس نبود، حالا گرفتار عربیش هم شدیم. آخه عزیز دلم، من که نمی فهمم چی می گی؟

یکی از مشتری ها، یعنی پسره کوپل، عین یه گوز ناغافل خودش رو انداخت وسط صحبت نامفهوم رضا و اون عرب.

- آغا رضا! فکر کنم در مورد ستاره ها سی. دی. می خواد.

عرب گفت:

- نعم، نعم، انا تصدیق

پسره کپل گفت:

- آغا رضا! راستی این یارو بد جوری به چشام آشنا می آد.

- حرف مفت نزن، این بابا اگه یه دختر بود، هیچ چی بهت نمی گفتم. تو بقال محله تون رو هم نمی شناسی، تا چه برسه به این عرب که از عربستون اومده.

- وایسا، الان یادم می آد. نیگا نیگا. آها یادم افتاد. من این بابا رو تو فیسک بوک دیده ام. خودشه. همون موللای عربستونی هس که می گفت کره زمین نمی چرخه.

رضا با دقت عرب رو نگاه  کرد. و یه هویی اونهم شیخ امام بندری الخیبری رو شناخت.

- پدر سوخته! که زمین نمی چرخه؟ حالا بگو بینم چی می خوای؟

- واحد سی. دی. یقول لاتحرک الارض

- امروز عجب گیری افتادم. آهای کجا رفتی کوپل دخترباز؟ بگو بینم این یارو چی می گه؟

- آغا رضا! یه سی. دی. می خواد، نشون بده که کره زمین نمی چرخه.

- رضا روش رو برگردوند به عرب و گفت:

- حالا این شکلات رو بگیر، بنداز تو زبانت. برو بشین یه گوشه. بایست آرشیو رو نیگا کنم. شاید یه چیزهایی واست پیدا کردم.

...

...

 - نوبت کیه، بیاد جلو

پسره کوپل:

- آغا رضا تو رو خدا کار منو راه بنداز برم. آلان مامانم دلواپسم می شه.

- تو برو بتمرک یه گوشه، هر وقت یاد گرفتی به جای مامان، مادر بگی، می فرستمت  بری.

حاج آغا شما بفرما جلو. آره شما رو می گم، همونی که ریش پروفسوری داره. چی می خواین؟

- شکلات

- یعنی چی؟

- اومدم شکلاتمو بگیرم.

- جناب! مثه اینکه منو دست انداختین؟ برادر من، اینجا دکون قنادی و یا سوپر مارکت که نیس.

- درسته منم اینو می دونم. ماها همه چی رو می دونیم. شنیدم تو روز جهانی زبان مادری، داری شکلات می دی. منم اومدم شکلاتمو بگیرم.

رضا یه کم جا خورد، اما بازم خودش رو جمع و جور کرد و گفت:

- آره حاج آغا، گفتم تواین روز خوش یمن به خاطر زبان ترکی مان دهنمون رو شیرین کنیم.

- اوهوی. گوشاتو باز کن، خوب حرف منو گوش کن. زبان ما ترکی نیست، بلکه لهجه ای از زبان فارسی هس.

رضا یواش یواش خوف ورش داشت. ته دلش گفت:

- خدا ببینمت چی کارت کنه مادر؟ حالا می فهمم صبح اول وقت چی بود که  تو دلت حس کردی.

رضا از اون مرد ریش پروفسوری پرسید:

- ببخشید، شما کی هستید؟

- منو نشناختی؟ خوب با دقت نیگام کن بلکه تونستی بشناسی.

رضا بهش خیره شد. پسره کوپل مدام می گفت:

- آغا رضا ترا خدا کار منو راه بنداز برم.

عرب تو گوشه دیگه دکون داد می زد:

- انا یرید واحد سی. دی. فی النجوم

رضا تو اون هنگامه مرد رو شناخت و از اینکه  اون روز نماینده مجلس اردبیل- منصور حقیقت پور- تو مغازه اش بود، متعجب شد. یواشکی زیر زبونش گفت: " قرمساق "

نماینده مجلس یه قدم جلو گذاشت و گفت:

- تو چی گفتی؟

- هیچ چی حاج آغا، گفتم سارمساق( سیر ). و پسر کوپل رو نشونش داد و گفت:

- همش تقضیر این کره خره. همیشه سیر کوفت می کنه و بیرون می آد.

بعد طوری وانمود کرد که از نماینده مجلس ترسیده.

رضا از این همه مشتری عوضی که امروز به سراغش اومده بودند، حسابی کلافه شده بود. پسره کوپل تا اومد دهنش رو باز کنه و  با گفتن اینکه " من اصلا از سیر بدم می آد" دستشو رو کنه که رضا با عصبانیت روش داد زد:

- تو یکی خفه شو. کره خر.

تو اون لحظات آشفته اون روز بد شگون، رو برگردوند به طرف عرب که مدام تکرار می کرد-" انا یرید واحد سی. دی. فی النجوم"-و بهش گفت:

- وایسا بینیم بابا. از اینجا تا منجم واحد نداریم که. بایست با تاکسی بری.

رضا در حالیکه توی دلش مدام قرمساق می گفت، رو کرد به منصور حقیقت پور و گفت:

- حاج آغا بفرمایید اینجا بنشینید.

- آها، میبینم که منو شناختی. زود باش تو این روز جهانی زبان مادری، شکلات زبان مادریمون، فارسی رو رد کن، من می خوام برم.

رضا الکی اینور و اونور رو نگاه کرد. بعد گفت:

- ببخشید حاج آغا، شکلاتم تموم شده. شما لطف کنید سال دیگه تشریف بیارید. اما این کارت ویزیت من پیشتون باشه. قبل از اومدن حتما یه زنگی بزنید. خدای نکرده مثه امثال شرمنده تون نشم.

...

...

پس از اینکه نماینده مجلس اردبیل،  زهر چشمی از رضا گرفت و از شکلات های رضا بی نصیب شد، دست از پا درازتر، از مغازه بیرون رفت. بعد از رفتن او بود که رضا تازه متوجه گریه کردن پسر کوپل شد. او که دلش از شیشه هم نازکتر بود تحمل دیدن گریه پسر را نداشت. زود از جا بلند شد، به طرفش رفت.

- پدرام! پسرجان، چی شده. واسه چی گریه می کنی؟

- اوووو.. آغا رضا من دیگه باهات قهرم.

- آخه چی شده؟ واسه چس ناراحتی؟

- تو جلو همه خرابم کردی. با کاراکتر من بازی کردی. به من فحش دادی.

رضا از یه طرف با شنیدن کلمه کاراکتر از دهن پدرام داشت خنده اش می گرفت، از طرف دیگه از اینکه او رو ناراحتش کرده بود خودش هم دچار عذاب وجدان شده یود.

- پدرام! فدات شم. باور کن، نمی خواستم ناراحتت کنم. خودت هم متوجه هستی، امروز تو مغازه چه وضعیه. یکی اومده می گه " کره زمین نمی چرخه " یکی می گه " زبون ترکی ما لهجه ای از فارسی یه"

- باشه آغا رضا! این وسط تقصیر من چیه؟ حالا منو ول کن. اگه یکی این وضع ما رو ببینه میدونی که چه اتفاقاتی می افته؟

- فکرش رو نکن. هیچ اتفاقی نمی افته.

- آره به همین خیال باش. زمانه بدی شده آغا رضا. مثلا اون مرد رو که کاپشن سیاه تنش هست نیگا کن. از وقتی که اومده تو مغازه، فقط به ما خیره شده. فردا هم می بینی، داستانمون رو می نویسه، می ذاره تو فیس بوک. اون فحش هایی هم که به من دادی، چند تا هم روش می ذاره، آبروت رو می بره.

رضا یواشکی  رو به سمتی که پدرام نشونش داده بود – درست به طرف مردی که مقابل صندلی شیخ بندری الخیبری ایستاده بود- کرد و بعد از ورانداز کردنش، خودش هم به او مشکوک شد. تو نگرانی فرو رفته بود که هم، حرف های عرب رو که توی صندلیش به خواب رفته بود و توی خواب مدام می گفت " لا تحرک الارض " را شنید و هم، صدای پدرام رو که دوباره شروع به گریه کرده بود.

- پسر جان تمومش کن دیگه. عذر می خوام که بهت فحش دادم.

- نه آغا رضا. درد اصلی من فحش های تو نیس.

- پس چیه؟

- آغا رضا می دونی چی شده؟ بدبخت شده ام. دوست دخترم ازم قهر کرده. می خوام، برم تو یه گوشه بشینم، شب و روز گریه کنم.

رضا دوباره می خواست خندش بگیره که خودش رو نگه داشت. می خواست یه فهشی نصیبش کنه که چشمش به اون مرد با کاپشن سیاه افتاد و منصرف شد.

- پسر جان هر چیز راهی داره. برو یه هدیه واسش بخر. باهاش آشتی کن.

پسر کوپل گریه کنان در حالیکه با سر آستیناش اشکاشو پاک می کرد، گفت:

- آخه چی بخرم، آغا رضا!

-  برو براش یه عروسک خرس بخر. هر وقت هم نگاش کرد تو رو به خاطر میاره.

پسر کپل، نگاه چپی به رضا انداخت. می خواست دهنش رو باز کنه بگه " اتفاقا من هم می خواستم براش یه عروسک خرس بخرم " که همون لحظه با اومدن یه غریبه به دکون نتونست حرفشو بزنه.

- ببخشید، وانتم رو بد جایی پارکش کرده ام. بایست فورا یه زنگی به سلماس بزنم. شارژ تلفونم هم تموم شده. اگه اجازه بدید، از مغازه شما با فرمانداری سلماس تماس بگیرم. خرجش هر چی باشه، می دم.

رضا گفت:

- اشکالی نداره جناب. بفرمایید تلفونتون رو بزنید.

غریبه به سمت تلفن روی میز رفت و شماره اش رو گرفت:

- الو! سلام. آره منم. مجسمه فردوسی رو بردمش قم. کارش تموم شد. همون طوری که گفته بودید، دارم دوباره برش می گردونم سلماس..

2

راننده وانتی که از تو مغازه رضا با فرمانداری سلماس تماس گرفته بود، با حال خسته و کوفته برا اینکه کیف پولش رو دربیاره، دستش رو توی جیبش کرد. هر چقدر هم سعی میکرد خودش رو سرزنده نشون بده، باز خستگی از سرو رویش میبارید:

- ببخشید! بابت تلفونم چقدر بایست بدم.

رضا همش تو فکر مجسمه فردوسی بود و تو مغزش هزار و یک علامت سوال پیدا شده بود که دنبال جواب اونها می گشت، برای اینکه در مورد مجسمه یه چیزهایی از راننده وانت دستگیرش بشه، این فرصت رو از بهترین لحظات زندگیش دونست. به خاطر همین خیلی دوستانه بهش گفت:

- دادش من این حرفا چیه؟ یه تلفون که قابل شما رو نداره. اصلا حرفشم رو هم نزنید.

مثه اینکه راه دوری رو اومدید. بفرمایید بشینید، چاییمون تازه دمه. براتون یه استکان چایی بریزم.

- نه، خیلی ممنون، ماشینم هم بیرونه. علاوه هم اون جنازه توشه

- نترسید بابا، اتفاقی نمی افته. الان پدرام می ره، یه سرکی می کشه. 

 راننده وانت خسته، برا اینکه خستگی رو در کنه واسه نوشیدن یه استکان چایی راضی شد. و پدرام کوپل هم به سمت ماشین که آدرس اش را گرفت، رفت.

موللای عربستونی هنوز هم تو صندلیش به خواب رفته بود. چند مشتری نشسته و عده ای هم سر پا منتظر سی. دی. هاشون بودند که حاضر بشه. مرد با کاپشن سیاه هنوز هم به حرفهای اون دو گوش می داد.

بعد چند دقیقه پدرام به دکون برگشت و گفت " هیچ جای نگرانی نیستش "

رضا برای راننده یه چایی ریخت و شروع به صحبت با او و یا بهتر بگوییم شروع به بازجویی از او کرد.

- خوب! داداش بگو بینیم از کجا می آی؟ داری کجا می ری؟

- وآلله چه عرض کنم. داستانش طولانی هس. خلاصه بگم که مجسمه فردوسی رو بردمش قم و الان هم  دارم برش می گردونم سلماس.

- دوست عزیز! متوجه نشدم، آخه مجسمه تو قم چی کار داره.

- روش رو باز نکن عزیز. برامون دردسر درست می کنی.

- دادش! سر و تهش مگه یه مجسمه نیس؟ من موندم، توش چی مخفی شده، که ترسناکه ؟

- ببین دوست من! راستی اسمتون چیه؟

- رضا

- آغا رضا! تو بچه بامرامی هستی. یه چیزی بهت می گم، بین خودمون باشه. توی سلماس همه خیال می کنند، مجسمه  رو برا همیشه برداشتنش.

- خوب، درسته، ما هم همه مون اینجوری فکر می کنیم.

- نه عزیز دلم. اینطوری هام نیستش. داداش بزرگ من که تو اداره اطلاعات هست، همه چی رو از اول بهم گفته بود.

- چی گفته بود؟

- میدونی؟ مجسمه رو بردم قم اونجاش رو ببرن.

- چی؟ ببرن؟ کجاش رو ببرن؟

- تو هم عجب آدمی هستی ها، آغا رضا

عزیزم نفهمیدی؟ بریدن و این حرف ها... داداش من! مجسمه رو بردمش قم که ختنه اش کنند، والسلام.

رضا با دهن باز و چشای گرد به راننده خیره شد.

با اینکه رضا و راننده وانت متوجه نبودند، اما پدرام مرد با کاپشن سیاه رو دید که یه قدم دیگه به اونها نزدیکتر شده بود تا حرفهاشون رو بهتر گوش بده.

رضا ازتعجب مثل مجسمه یخ زده بود.

3

- آغا رضا، آغا رضا! کجایی داداش؟ چرا ماتت برده

بعد اینکه حرفهای راننده وانت رو شنید، رضا سر جاش یخ زده بود. بعد چند دقیقه  گفت:

- دوست عزیز! من حسابی قاطی کردم. ختنه کردن فردوسی دیگه چه صیغه ایس؟

راننده وانت استکان چاییش رو برداشت. فوتش کرد و یه جرعه از اون رو سر کشید و گفت:

- آره آغا رضا! سر مسئله هم همینجاست. اما تو رو خدا، قبلش به من بگو بینم، این عربی که تو دکون تو خوابیده دیگه کیه؟

- جناب راننده! ببخشید اسمتون چیه؟

- رحیم

- آغا رحیم! این بابا همون مولای عربستونی هستش که گفته " کره زمین نمی چرخه " الآن هم اومده اینجا، برا اینکه حرفش رو به همه ثابت کنه، از من  یه  سی. دی. می خواد.

رحیم راننده قهقه ای زد و گفت:

- این مولا هایی که من می شناسمشون، برا شیطون لباس می دوزند و سر جن کلاه می ذارند. این یارو بدون سی. دی. هم فکرش رو تو مغز مسلمون جماعت فرو می کنه. می دونی؟ اصل قضیه تو زرنگی آخوند ها نیستش، مسئله تو کوته فکری موسلموناست.

رضا از شنیدن همچون حرفهایی، اونهم از زبون یه راننده وانت ماتش برده بود. ازش پرسید:

- ببخشید رحیم آغا! راست راستکی شوفری ؟

رحیم لبخندی زد. آهی کشید و گفت:

- رضا جون! انگشت رو زخمم گذاشتی. بعد تموم کردن فوق لیسانسم، من وارد یه کار دولتی شدم. چند سال پیش تو اعتراض های دریاچه اورمیه دستگیرم کردند. هم از کار بیکار شدم، هم انداختنم تو هلوفدونی. داداش بزرگم مامور اطلاعاته . با اینکه خیلی وقت بود که باهم قهر بودیم، اگه به دادم نمی رسید، الآنش هم تو زندان بودم. بعد اینکه از زندان بیرون اومدم، هم به خودم، هم به داداشم قول دادم، خودم رو درگیر همچو چیزها نکنم. با قرض و قوله یه وانت خریدم و سرم انداختم پایین و زندگی عادی ام رو شروع کردم.

آره رضا جون! می بخشی با این حرفهام سرت رو درد آوردم.

حالا برگردیم سر قضیه مجسمه. تو فکر نمی کنی، این مولا جماعتی که  می تونه بی حرکت بودن کره زمین رو تو مغز مردم فرو کنه، قادر نیستش یه مجسمه رو ختنه اش کنه؟ و یا مثلا، لابد این حرف نماینده مجلس اردبیل رو شنیدی که می گه، زبون ما ترکی نیست، بلکه لهجه ای از فارسی هست، به نظرت اینها نمی تونند همچون ادعاهاشون رو به خورد ملت بدند؟

- رحیم آغا! درسته. حق با توس. اما این مسئله زبون ترکی ما، قبل از آخوند ها هم، تو زمون شاه، بود.

- آره، درسته. اما آخوندی که سر جن وانس کلاه می ذاره، کاری رو که شاه نتونست انجامش بده، صد بار بهتر از اون می تونه تمومش کنه. به خاطر اینکه دست آخوند پیرهن ضخیمی هستش به اسم دین که می تونه تن مغز کوته فکر مسلمون ها بکنه.

آخه میدونی؟ ملت ما چه ترک باشه چه فارس، یا مرده پرسته، یا مجسمه مرده هاشو عین خدا عبادت می کنه.

- رحیم آغا! داداش من، آخه این حرف های تو چه ربطی به مجسمه فردوسی داره؟

- حالا رسیدم به اصل مطلب. می دونی؟ برای ملی گرای فارس، فردوسی و دین دو موضوع جدا از همند. برا اکثر پان فارس ها که حتی دو صفحه از شاهنامه رو هم نخونده اند، فردوسی همچو پیغمبر می مونه و اگه جاش بیاد عین خدا هم می پرستن. می دونی؟ فردوسی بی دین و لامذهب به درد جمهوری اسلامی نمی خوره. به خاطر همین هم فرستادنش قم که ختنه اش کنند و اون رو به یه شخصیت دلخواه شون  یعنی فردوسی اسلامی- فارسی تبدیلش کنند. یه روز هم می بینی، تو خرابه های توس که تا به حال اثری ازش پیدا نبود، اشعاری از فردوسی رو کشف کردند که در مدح دوازده امام سروده.

حال، با این همه که گفتم، فکر کنم همه چی در مورد مجسمه فردوسی دستگیرت شد. از این به بعد خواهی دید، پان فارسش هم دوشادوش جمهوری اسلامی که فردوسی رو ختنه اش کرده و از اون یه شخصیت اسلامی و فارسی درستش کرده، در کنارش می ایسته.

رضا خیلی با دقت به حرفهای رحیم گوش می داد. پدرام از اون چیزهایی که او می گفت، هیچ چی حالیش نبود. فقط چشماش رو دوخته بود به مرد با کاپشن سیاه که دیگه حسابی به اونها نزدیک شده بود و همه چی رو گوش می داد.

رضا از سر جاش بلند شد و سی. دی. هایی رو حاضر شده بودند از تو کامپیوتر درشون آورد و تحویل مشتری ها داد . بعد اینکه یه تعداد از مشتری هاش رو راه انداخت، دوباره چند تا سی. دی تو سی دی رام گذاشت و سر جاش برگشت.

- اما رحیم آغا! به نظر من، تو این مسئله مجسمه، باز دوباره آذربایجانمون زیر پا له شد.

- نترس دوست عزیز. نیگا کن! همونطوریکه اکثر به اصطلاح روشنفکرهای فارس با بالا رفتن مقام و منزلت شاهنامه و فردوسی و پرسپولیس و این حرف ها ولوموشون پایین می آد و بی عدالتی ها و درد و رنج ملت را فدای کلمه خشک و خالی پرشیا، حتی پرشیای اسلامی اش می کنند، ما ترک ها هم دست کمی از اون ها نداریم. من به تو قول می دهم، یه روزی می رسه که حکومت، توی سلماس و دیگر شهرهای آذربایجان هم مجسمه های ختنه شده بابک و کوراوغلو رو نصب می کنه.

- رحیم آغا! خیلی خوب همه چی رو برام روشنش کردی. حالا می بینم ماها واسه برداشته شدن مجسمه الکی خوشحال شدیم و از اینکه دوباره سر جاش گذاشته می شه بیخودی ناراحت خواهیم شد.

تو راست می گی، ملی گرای ملت ساده ای همچون ما هم، با نصب یه مجسمه کوراوغلو، توی شهرهامون دلخوش می شه و حقوق اصلی مون رو فراموش می کنه.

- آره، آغا رضا! آخوندی که سر شیطون و جن کلاه می ذاره، می تونه با شکلات های بی ارزش ساکتمون کنه. یه دختر کوچولو بیاد تو تلویزیون و شعر ترکی بخونه و یا نصب مجسمه یکی از شاعرهامون برامون کافیه که همه خواسته هامون رو فراموشش کنیم.

رحیم چاییش رو سر کشید. نگاهی به ساعتش انداخت. به خاطر همه چی از رضا تشکر کرد و با عجله از مغازه بیرون رفت.

...

رضا سفارش مشترهای آخری را هم تحویلشون داد. به قدری تحت تاثیر حرفهای رحیم قرار گرفته بود که هیچ هم از خودش نپرسید، اون مرد با کاپشن سیاه واسه چی تا اون ساعت  تو مغازه منتظر مانده بود و آخر سر هم فقط  یه دونه سی. دی. تام و جری ازش خریده بود؟

از تو کمد دکون، از لابلای سی. دی. هایی که قبلا حاضر کرده بود دو تا سی. دی. که روشون نوشته بود " کلکسیون ترانه های غمگین " برداشت، یکیش رو تو جیبش گذاشت و اون یکی رو هم به پدرام داد و بهش گفت:

- بگیر پدرام! این هم سی. دی. ترانه های غمگین که می خواستی. پاشو بریم. برو اون عرب رو هم بیدارش کن، این سی. دی. رو بده بهش، بزنه به چاک که دکون رو ببندم.

- آغا رضا! راست راسی، این سی دی همونی هستش که اثبات می کنه، کره زمین نمی چرخه؟

- نه پسر. مگه عقل از سرت پریده؟ همچو سی. دی. کجا بودش؟ آلبوم آخری " شکیلا " رو براش کپی کردم، شرش رو از سرمون کم کنه.

رضا مغازه رو بست و همراه پدرام به طرف خونه هاشون راه افتادند. فبل از اینکه پدرام از رضا جدا بشه، ازش پرسید:

- راستی، آغا رضا! من یکی که دوست دخترم ازم قهر کرده، به یه همچون  سی. دی. احتیاج دارم که توش پر ترانه های غمگین باشه. می خوام برم تو خونه بهش گوش بدم و ساعت ها زار زار گریه کنم. می گم آخه تو دیگه چرا عین اون رو از تو مغازه برداشتی؟ نکنه دوست دختر تو هم ازت قهر کرده؟

توی سر رضا غوغایی بود. دلش پر بود. ولی باز هم به زور هم که شده یه لبخندی زد و گفت:

- نه پدرام جون. خبری از دوست دختر و این حرف ها نیس که ازم هم قهر کنه. اما چیزهای زیادی هس که به خودم تعلق دارند و همشون هم ازم  قهر کرده اند.  برا اینکه واسه شون بگریم، به سی. دی هایی پر از ترانه های غمگین محتاجم...

امشب خیلی خسته شدم. اما ارزش داشت. داستان را که توی" ورد" نوشتم ، دوباره خوندم. فکر میکنم بعد از تصحیح  می تونه بره تو اینترنت . حتما مردم خوششون می آد.
کامپیوترم رو خاموش کردم، برا اینکه سیگاری آتش بزنم، کنار پنجره رفتم. دست بردم واسه در آوردن پاکت سیگار، از تو جیب بغل کاپشن سیاهم .
نگاهم به سی. دی. "تام و جری" که به همراه پاکت سیگار از تو جیبم بیرون اومد، اوفتاد و خنده ام گرفت.