نامه ی گروهی از موکلان نسرین ستوده به کانون وکلای دادگستری مرکز:

ریاست و اعضای محترم هیئت مدیره‌ی کانون وکلای مرکز! ما امضاکنندگان این نامه، موکلین و بهره مندان از خدمات حقوقی خانم نسرین ستوده، عضو ستایش شده ی اتحادیه ی جهانی وکلای دادگستری، از شما خواهشمندیم به پرسشهای ما به شرح زیر در باره ی تصمیم دادگاه انتظامی منصوب به آن کانون مبنی بر محرومیت ایشان از حرفه وکالت پاسخ دهید:

نخست اینکه، آیا شما به عنوان حقوقدان آگاهی وجدانی و حرفه ای ازاین موضوع دارید که خانم نسرین ستوده جرمی مرتکب شده است که مستوجب محرومیت از حرفه ی وکالت باشد؟

آیا شما می توانید این جرم را برای یک شهروند یا حتی به گونه ای خاص برای فرزند خویش توضیح دهید؟

آیا ایشان جرمی علیه اموال عمومی، مثلا اختلاس از بانکها که این روزها به اوج خود رسیده مرتکب شده است؟

آیا مال شخصی را ربوده است؟

به جان و آبروی کسی تجاوز کرده است؟

آیا به موکلش خیانت کرده است؟

آیا عملی خلاف سوگند و شان وکیل از ایشان سر زده است؟

اگر چنین است این تخلف را به ما یا به اتحادیه ی جهانی وکلا که این کانون و خانم نسرین ستوده عضو برابر حقوق آن هستید توضیح دهید تا ما نیز به سهم خویش اعتمادمان را از ایشان پس بگیریم.

دوم اینکه، دادگاه انقلاب که دادگاهی اختصاصی و غیرعلنی است بنا بر ضوابط اختصاصی خویش حکمی صادر کرده که اصل مجازات آن مشمول توقف مجازات پس از سه سال تحمل محرومیت قرار گرفته است. خانم نسرین ستوده به حق یا به ناحق از زمان بازداشتشان و در جریان اجرای حکم تا قبل از توقف حبس تبعات و محرومیت های چنین حکمی را تحمل کرده است که از جمله زندان و محرومیت از حرفه ی محبوب خود، وکالت در دفاع از حقوق مدنی امثال ما امضا کنندگان این نامه را شامل می شده است.

حال پرسش ما این است که این محرومیت پس از توقف مجازات چگونه مجازات مضاعفی است؟! و آنکه نمی خواهد ببخشد کیست؟ کانون وکلا که کهن‌ترین نهاد صنفی- حقوقی مستقل در ایران است؟!

سوم اینکه شنیده ایم حقوقدانان و قوانین سراسر جهان متمدن، از جمله ایران، به اصلی اساسی در آیین رسیدگی باورمندند و شما بنا به دانش و تجربه و خرد خویش چنین اصلی را بهتر از ما می شناسید: اصل اعتبار امر مختومه. این اصلی آنچنان بنیانی است که بدون رعایت آن هیچ دعوی ای در هیچ دادگاهی تا ابد به صدور حکم نمی انجامد. خوب، حالا می توانید به اتحادیه ی همکاران جهانی خویش بنویسید که چرا شعبه ی اول دادگاه انتظامی که سابقه ی رسیدگی به پرونده ی خانم نسرین ستوده را داشته منعی در ایفای وظیفه ی وکالت دادگستری ایشان ندیده است؟ و شعبه ی دوم آن دادگاه برپایه ی کدام استدلال حقوقی مبادرت به رسیدگی مجدد کرده است؟

ما از شما انتظار داریم که لااقل به منظور اثبات اعتبار علمی خود که از نخبگان علم حقوق در کشورمان هستید گزارشی رسمی مبنی بر اصول حقوق مدنی و کیفری راجع به محرومیت خانم نسرین ستوده از حرفه ی وکالت تهیه و به اتحادیه ی جهانی وکلا ارسال کنید و رونوشت آن را به ما امضا کنندگان تسلیم کنید؛ چون ایشان وکیل و مشاور حقوقی معتمد ما بوده است و ما از این تحریم متضرر شده ایم. تصدیق می فرمایید که این موضوع مهمتر از آن است که با یک نامه ی اداری مدیر داخلی محترم کانون خاتمه یابد و فراموش شود.

در پایان، ما پیشاپیش از توجه مسئولانه ی ریاست و اعضای محترم هیئت مدیره ی کانون سپاسگزاری می کنیم و آگاهی می دهیم که این نامه با احترام به استقلال کانون وکلا، پیش از دریافت پاسخ علنی آن کانون، به اتحادیه ی جهانی وکلا رونوشت خواهد شد.

بابک احمدی، عالیه اقدام دوست، محمد بابکی راد، مصطفی بادکوبه ای، منصوره بهکیش، جعفر پناهی، علی رضا جباری،   مصطفی چهار محالی، معصومه دهقان (سلطانی)، فریبرز رئیس دانا، جهانشاه رضایی، فخری شادفر، منصور فرجی، اصغر فرهادی، نرگس محمدی، عبداله مرادی، عبدالحمید معصومی تهرانی، اسماعیل مفتی زاده، محمد ملکی، محمد نوری زاد، محمد نجفی شازندی.

رونوشت: اتحادیه ی جهانی وکلای دادگستری