سلام! به همه کسانی که نوروز را جشن می گیرند – در سراسر ایالات متحده و سراسر دنیا – نوروز مبارک.

برای هزاران سال، این زمانی بوده است برای جمع شدن در کنار خانواده و دوستان و به استقبال بهاری نو و سالی نو رفتن. هفته پیش همسر من میشل کمک کرد تا در اینجا نوروز را جشن بگیریم. [این جشن] بزرگداشتی بود برای فرهنگهای گوناگون، غذا، موسیقی و دوستی جوامع مهاجری که هر روزه خدمات فوق العاده ای در ایالات متحده ارائه می کنند. ما حتی هفت سین خود را چیدیم که نمایانگر امیدهای ما برای سال جدید است.

امسال [این امیدها] دربرگیرنده امیدهای ما برای پیشرفت بین جمهوری اسلامی ایران و جامعه جهانی، از جمله ایالات متحده است. پس مایلم از این فرصت استفاده کنم تا بار دیگر مستقیما با مردم و رهبران ایران سخن بگویم. در حالی که دور سفره هفت سین جمع می شوید، از تهران تا شیراز تا تبریز، از سواحل دریای خزر تا کرانه های خلیج فارس، شما برای موهبتهایتان شکرگزاری می کنید و به آینده نگاه می کنید.

امسال ما بهترین فرصت را در چندین دهه برای دنبال کردن آینده ای متفاوت میان دو کشورمان داریم. کمی بیش از یک سال پیش، ما به تفاهمی ابتدایی در مورد برنامه اتمی ایران رسیدیم. و هر دو طرف به تعهداتشان پایبند بوده اند. ایران پیشروی در برنامه اتمی اش را متوقف کرده است و حتی در برخی بخشها به عقب بازگردانده است. جامعه جهانی، از جمله ایالات متحده، برخی تسهیلات از تحریمها را برای ایران فراهم کرده است. اکنون دیپلماتها و دانشمندهایمان درحال گفتگوهستند با امید به یافتن راه حلی جامع که نگرانیهای دنیا را از برنامه اتمی ایران برطرف کند.

روزها و هفته های پیش رو حیاتی خواهند بود. گفتگوهای ما پیشرفت داشته اند، اما فاصله ها باقی هستند. و افرادی هستند، در هردوکشور ما و فراتر از آنها، که مخالف راه حل دیپلماتیک هستند. پیام من به شما، مردم ایران، این است که ما باید با هم برای آینده ای که در پی آن هستیم پافشاری کنیم.

همانطور که بارها گفته ام، باور دارم که کشورهای ما باید بتوانند این موضوع را با دیپلماسی و به طور صلح آمیز حل کنند. رهبر ایران، آیت الله خامنه ای، فتوایی را علیه تولید سلاح هسته ای صادر کرده است و رئیس جمهور روحانی گفته است که ایران هرگز سلاح اتمی تولید نخواهد کرد. ایالات متحده به همراه جامعه جهانی گفته است که ایران باید در تطابق با تعهدات بین المللی اش به انرژی صلح آمیز هسته ای دسترسی داشته باشد. پس در صورتی که ایران بخواهد گامهایی معنی دار و قابل راستی آزمایی بر دارد تا به دنیا تضمین دهد که برنامه اتمی اش در واقع فقط با اهداف صلح آمیز است، راهی برای ایران وجود دارد.

در این مورد، رهبران ایران دو راه انتخاب دارند. اگر آنها نتوانند با توافقی منطقی موافقت کنند، ایران را در مسیر امروزی خود نگاه خواهند داشت، راهی که ایران و ایرانیان را از بخش بزرگی از دنیا منزوی کرده است، سختیهای زیادی را برای خانواده های ایرانی به بار آورده است، و بسیاری از جوانان ایرانی را از کار و فرصتهایی که شایستگی آنها را دارند محروم کرده است.

از طرف دیگر، اگر رهبران ایران بتوانند با توافقی موافقت کنند، می تواند به راهی بهتر بیانجامد - راه فرصتهای بهتر برای مردم ایران. تجارت و رابطه بیشتر با دنیا. سرمایه گذاری های خارجی بیشتر و فرصتهای کاری، از جمله برای جوانان ایرانی. تبادلات فرهنگی بیشتر و فرصتهایی برای دانشجویان ایرانی برای رفتن به دیگر کشورها. همکاریهای بیشتر در زمینه هایی مانند علوم و فنآوری و نوآوری. به بیانی دیگر، یک توافق هسته ای می تواند اکنون درها را به آینده ای روشن تر برای شما باز کند – مردم ایران که به عنوان میراث داران تمدنی بزرگ،[چیزهای] بسیار برای عرضه به دنیا دارید.

امروز این چیزی است که در معرض خطر است. و این زمان ممکن است بار دیگر بزودی تکرار نشود. من معتقدم کشورهای ما فرصتی تاریخی دارند تا این موضوع را به طور مسالمت آمیز حل کنند – فرصتی که نباید آن را از دست بدهیم. به قول حافظ، " نو بهار است در آن کوش که خوشدل باشی، که بسی گل بدمد باز و تو در گل باشی " .

برای دهه ها کشورهای ما با سوء تفاهم و ترس از هم جدا بوده اند. اکنون نوبهار است. ما فرصتی داریم، فرصتی تا پیشرفتی کنیم که به هر دو کشور و به دنیا برای سالیان متمادی در پیش سود برساند. اکنون این بر عهده همه ماست، ایرانیان و آمریکاییان، که این زمان و فرصتهایی را که می توانند شکوفا شوند در این فصل نو دریابیم.

سپاسگزارم و نوروزتان پیروز.