رفتن به محتوای اصلی

ده اسفند،گامی به پیش درجهت اتحاد صنفی معلمان
29.03.2015 - 21:01

 

سال 93 برای  جنبش نوپای معلمان سال خروج از سکوت بعد از نزدیک به هشت سال رکود وانفعال  واغاز اعتراضات مدنی بود. هنوز در ماههای اولیه سال جدید بودیم که سیلی از  نامه هایی سرگشاده از طرف معلمان خطاب به مسئولان دولتی و نمایندگان مجلس در رسانه ها منتشر می شد.پس از آن بود که طومارهای اعتراضی  با امضای معلمان در اعتراض به وضعیت بد معیشتی از استانهای مختلف ، یک به یک روانه پایتخت می شد.به نیمه سال نرسیده بودیم که مربیان پیش دبستانی در اعتراض به وضعیت بلاتکلیف خود درشهریور ماه درمقابل مجلس به اعتراض نشستند. اغاز سال تحصیلی  هم بهانه ای بود برای انتشار بیانیه های اعتراضی  به مناسبت بازگشایی مدارس که از سوی تشکل ها و فعالان صنفی مستقل انتشار می یافت.هسته مشترک همه نامه های سرگشاده،طومارهای اعتراضی وبیانیه ها ، اعتراض به وضعیت اسفناک معیشتی معلمان و درخواست برای رفع تبعیض بود.همه اینها خبر از شروع جدیدی می داد.استفاده معلمان از شبکه های مجازی و ابزارهای ارتباطی نوین نظیر وایبر ،تلگرام وواتساپ برای ایجاد ارتباطهای مجازی ،منجر به هماهنگی های گسترده کشوری میان معلمان شد.نتیجه چنین هماهنگی های گسترده ای ،شکل گیری دو تحصن نسبتا موفق امیز در بهمن واسفند 94 بود.تحصن هایی که بدون متولی مشخص وصرفا براساس ارتباطات مجازی شکل گرفت.این تحصن های بدون متولی در تاریخ  اعتراضات مدنی معلمان در طول دو دهه اخیر بی سابقه بود.چرا که پیش از ان وبه خصوص درسالهای دهه هشتاد همواره اعتراضات و تحصن هایی درنتیجه فراخوان تشکل های صنفی و ازجمله کانون صنفی معلمان شکل می گرفت.پس از آن بود که کانون صنفی معلمان به عنوان یکی از تشکل های فراگیر درخواست برگزاری تجمع برای دهم اسفند را روانه وزارت کشور کرد.تجمع دهم اسفند با وجود مخالفت مسئولان دولتی و وزارت اموزش وپرورش به صورت فراگیر در سراسر کشور انجام شد وبه نقطه عطفی در اعتراضات مدنی معلمان درسالهای اخیر تبدیل شد.انچه که بیش از همه در این اعتراضات مشهود بود اتحاد صنفی و گستردگی جغرافیایی ان بود.

گستردگی تجمع ده اسفند

بازتاب رسانه ای گسترده تجمعات دهم اسفند معلمان ،بیش از هرچیز ناشی از فراگیری تجمعات در سراسر کشور بود.در بیش از هجد ه استان کشور ،معلمان در مراکز استان به صورت همزمان دست به تجمع زدند.در بیشتر این استانها علاوه بر مراکز استان ،شهرهای دیگر استان هم شاهد تجمعات مشابه بود.چنین تجمع فراگیری نه تنها درطول دودهه مبارزات صنفی اخیر معلمان بی سابقه بود که به جرات می  توان گفت در میان گروههای صنفی  فعال در داخل کشورمشابهی نمی توان یافت . اقبال گسترده معلمان به فراخوان کانون صنفی بیش از هرچیز ناشی از وضعیت معیشتی و مشکلات اقتصادی است که در شرایط کنونی به صورت مطلق در زیر خط فقر- اعلام  شده ازسوی مراجع رسمی-زندگی می کنند.درحالیکه میانگین خط فقر یک خانوار چهارنفره در مراکز شهری بین دومیلیون چهارصد تا سه میلیون تومان اعلام شده است ،میانگین دریافتی یک معلم با بیست سال سابقه کاری حداکثر یک میلیون و دویست هزار تومان است.بودجه اموزش وپرورش در سال 94 هم نشانی از ترمیم این شکاف حقوق دریافتی/خط فقر ندارد.درنتیجه اعتراضات معلمان بیش از هرچیز به شرایط زیستی انان برمی گردد واگرچه موارد دیگری همچون اعتراض به کمبود امکانات درمدارس و وضعیت پایین کیفیت آموزشی را هم شامل می شود ،مشکل معیشت دراین میان درراس خواسته ها قرار دارد.

دستاوردهای تجمع دهم اسفند

بلوغ مدنی ،انسجام جمعی وسازماندهی خودجوش با بهره گیری از شبکه های مجازی از ویژگی های موثر این تحرک جمعی بود.گستردگی این اعتراضات در سراسر کشور به گونه ای بود که به حق می توان ،جنبش معلمان را ،پیشتاز اعتراضات مدنی در جامعه کنونی ایران تلقی کرد.فضای امنیتی سالهای 88 وارعاب تشکلهای صنفی در این سالها ،موجی از رکود ونخوت را درفعالیت های صنفی ایجاد کرده بود.تجمع ده اسفند موجبات شکست این فضای سنگین را فراهم کرد.تا جاییکه حتی رسانه های داخلی هم با وجود فشارها به انعکاس خبرهای آن پرداختند.بسیاری از فعالان صنفی تا یک روز پیش از برگزاری تجمع ،امید چندانی به برگزاری موفقیت امیز تجمع نداشتند ونگرانی از برخوردهای امنیتی همچنان وجود داشت.اما گستردگی حضور معلمان و انسجام مدنی آنان در پایبندی به تجمع سکوت،امکان برخورد های امنیتی رابه حداقل رساند.درچنین شرایطی است که حتی در روزهای پایانی اسفند 93 -24 و25 اسفند-و بدون مشارکت کانون صنفی معلمان،فرهنگیان در شهرهای یزد ،شهرکرد،اردبیل وشیراز در مقابل مراکز استانداری دست به تجمعات اعتراضی زدند.بدون شک شکست فضای ارعاب ورکود حاکم برفعالیت های صنفی از دستاوردهای مهم تجمع دهم اسفند است.علاوه براین صدور بیانیه از سوی دیگر  گروههای صنفی و برخی فعالان روشنفکری همچون کانون نویسندگان در دفاع از تجمع مدنی معلمان وحضور برخی دانشجویان وفعالان کارگری در این تجمع ،بیش از هرچیزنشانی ازنوعی اتحاد صنفی در میان گروههای فرودستی بود.وضعیت معیشتی مشابه درمیان کارگران ،پرستاران ومعلمان آنها را درشرایط اتحادی نا نوشته قرارداده است.چشم انداز چنین اتحادی ،قدرتمندی جامعه مدنی ایرانی خواهد بود.اما پیش از آن هرکدام از گروههای صنفی نیازمند سازماندهی گسترده اعضا و گسترش کمی وکیفی تشکلهای مربوط به خود هستند.درمیان معلمان ،کانون صنفی ظرف مناسبی برای سازماندهی گسترده معلمان است.اگر چه در شرایط کنونی توانایی رهبری سراسری ندارد.با این همه تغییر درساختار مدیریتی و ورود نیروهای جوان به مرکزیت تصمیم گیری ها می تواند پتانسیل لازم برای سازماندهی گسترده را فراهم کند.امروزنسبت به گذشته  چشم انداز روشن تری از فعالیت های صنفی و امکان رسیدن  به خواسته ها فراهم شده است وامکان رسیدن به اتحاد صنفی چشم اندازی است که تجمع دهم اسفند پیش روی معلمان گذشته است. با این حساب سال 94 سال سرنوشت سازی در کنشهای صنفی /مدنی معلمان خواهد بود .باید به  انتظار نشست  و دید.*

* محمد حبیبی، کنشگر صنفی معلم در ایران است.

 

دیدگاه‌ و نظرات ابراز شده در این مطلب، نظر نویسنده بوده و لزوما سیاست یا موضع ایرانگلوبال را منعکس نمی‌کند.

کاوه جویا
برگرفته از:
حقوق معلم و کارگر

فیسبوک - تلگرامفیسبوک - تلگرامصفحه شما

توجه داشته باشید کامنت‌هایی که مربوط به موضوع مطلب نباشند، منتشر نخواهند شد! 

افزودن دیدگاه جدید

لطفا در صورتیکه درباره مقاله‌ای نظر می‌دهید، عنوان مقاله را در اینجا تایپ کنید

متن ساده

  • تگ‌های HTML مجاز نیستند.
  • خطوط و پاراگراف‌ها بطور خودکار اعمال می‌شوند.
  • Web page addresses and email addresses turn into links automatically.

لطفا نظر خودتان را فقط یک بار بفرستید. کامنتهای تکراری بطور اتوماتیک حذف می شوند و امکان انتشار آنها وجود ندارد.

CAPTCHA
لطفا حروف را با خط فارسی و بدون فاصله وارد کنید CAPTCHA ی تصویری
کاراکترهای نمایش داده شده در تصویر را وارد کنید.