خوب بخاطر می آورم بعد از انتشار مقاله توهین آمیز به آیت الله خمینی توسط روزنامه اطلاعات در تاریخ 16 دی ماه به سال 56 ـ در اولین تظاهرات اعتراض آمیز طلاب قم نسبت بدان مقاله که بیشتر بهانه ائی بود برای آغاز اعتراضات به روند استبداد سلطنتی که در یکی ازبندهای آن چنین آمده بود :

اجرای کامل ودقیق قانون اساسی به رسمیت یافته از انقلاب مشروطیت که با متمم های ناظر بر آن، بر همه قوانینی که مصوبه های مجلس شورای اسلامی محسوب می گردند ـ می بایستی پنج تن از مجتهدین عصر ، رای موافق خود را بدان مصوبات ابراز نمایند تا هیچ تناقضی با اسلام نداشته باشند.در آنروزها هنوز طلاب شعار سرنگونی شاه نمی دادند بلکه خود را به قانون اساسی مشروطه در صورت اجرای صحیح آن همچنان معتقد اعلام می کردند اما بعدها در سایه رشد جنبش اعتراضی مردم سرنگونی شاه به یکی از خواسته های فوری مردم تبدیل گردید.جنبشی که در سال 56 آغاز گردید توانست در مدت یک سال یعنی تا 57 پس از دوازده ماه مبارزه ـ عاقبت در 26 دیماه سال 57 توانست شاه را از ایران اخراج و سپس نظام شاهنشاهی را منقرض نماید.اما اینک تنها در ظرف دو روز جنبشی در ایران از جانب مردمی که به شمارش آرای انتخابات اعتراض دارند براه افتاده است که مدت یک سال یعنی 56 تا 57 را در مدت بسیار کمی پشت و بسرعت سر گذاشته است و می رود تا به خواسته های اصلی خود دست یابد.رفتن مردم به پشت بام ها در دی ماه 57 پس از یکسال حرکات انقلابی قوت گرفت. اما جنبشی که هم کنون در ایران براه افتاده است در کنار نسل پیشتاز سالهای گذشته با داشتن تجربیات انقلاب 57 بسرعت مردم را به پشت بام ها هدایت کرده است تا مردم در امنیت کامل وتاکتیک های مناسب،اعتراضات خود را علیه استبداد حکومتی ابراز دارند.پشت بام هائی که نه لباس شخصی بدان دسترسی خواهد داشت نه موتورسواران دستگاه های انتظامی! آری در پس تقلب هاو کودتای آشکار رژیم ولایت فقیه علیه آرای بیش از هشتاد درصد مردم شرکت کننده در روز 22 خرداد که تنها به تغییرات امید داشتن ، نوزادی تولد یافت که بسرعت راه رفتن آموخت ،چراکه در مرحله کنونی آموزگارانی که انقلاب 57 را آزموده اند و اینک آنها شاگردان خود را در کمترین فرصت آموزش داده اند تا چگونه به خیابانها بیایند وعلیه بی حرمتی حکومت گران نسبت به آرای خویش اعتراض نمایند. برای مثال من که به علت بی اعتمادی نسبت به شمارش آراء توسط حکومت ولائی وبی نتیجه وناامید بودن به اصلاحات در چهار چ.ب ولایت فقیه معتقد بودم لذا بدین خاطر جزو تحریمی ها شدم. اما همین من تحریمی که از روز هفتم یونی یعنی یک هفته قبل از برگزاری انتخابات وقتی متوجه شدم که قرار است به آرای شرکت کنندگان دستبرد بزنند ،بلافاصله در مقاله ائی مفصل تحت عنوان «آیا تنها تحریم کافی است «اعلام نمودم که حاضرم از آرای مردم شرکت کننده صیانت نمایم که روزنامه کیهان تهران به مدیریت حسین شریعتمداری ـ بسرعت بدان مقاله واکنش نشان داد.

برخورد روزنامه کیهان مستقر در بیت رهبری به ریاست حسین شریعتمداری به مقاله اخیر ناصر مستشار در تارنمای ایران گلوبال که در تاریخ هفتم یونی نوشته شده بود:اگر اقتدار گریان مسیر انتخابات را به تقلب شمارش آراء و سرکوب نیروهای اصلاح طلب و شبه کودتا بکشانند ،آیا نیروهای تحریم کننده فقط باید نظاره گره و تماشا چی منفعل بمانند یا به یاری اصلاح طلبان بشتابند تا جنبش آزادیخواهی با فراروئی به مرحله نوینی از خود وارد گردد تا مبارزه دمکراسی خواهی اعتلا یابد؟من به مرحله یاری رسانی مبارزه با تقلب شمارش آراء و کودتا خواهم پیوست چرا که نبردی است قانونی علیه هرگونه دستبرد به آرای مردم ،هرچند که من بعنوان یکی از تحریم کنندگان در انتخابات پیش رو شرکت نکرده باشم! مبارزه احمدی نژاد با فساد کاملا دروغین است وهمه اعمال او حکایت از رفتارهای نظامیان کودتا گر را بیان می کند که تاکنون در امریکای لاتین و افریقا به وقوع پیوسته اند.برای مثال چرا دولت احمدی نژاد ،پس از افشاگری های عباس پالیزدار علیه فساد و رشوه خواری در نظام اقتصادی جمهوری اسلامی،اورا زندانی کرده است؟

کارل مارکس گفته بود: گاهی اوقا ت توده ها کار صد ساله را دریک روز می کنند.اینک در ایران نوزادی تازه تولد یافته راه رفتن آموخته است! توده ها هیچگاه حرف آخر را اول نمی زنند بلکه برای رسیدن به خواسته های خود منتظر زما ن و بهانه مناسب می مانند که اینک رژیم اسلامی با اعما ل جنون آمیز وکودتائی که می خواست بر عمرش بیفزاید ،حالا با جنبشی که آغاز شده است ، ریشه خود را خواهد زد.

(تحريم کافى نيست بايد به بهانه تقلب، آشوب درست کنيم! (خبر ويژه) روزنامه کیهان)

«از سوی دیگر سایت ضد انقلابی ایران گلوبال که همسویی آشکاری با سایت وزارت خارجه رژیم صهیونیستی دارد، انتخابات را انتخاب میان بد و بدتر خواند اما در موضعی متناقض و منافقانه خواستار ریختن اپوزیسیون به خیابان ها در اعتراض به تقلب در انتخابات شد تا شاید از این طریق بتوان به براندازی جمهوری اسلامی دست زد! به نوشته این سایت، تحریم انتخابات کافی نیست و باید به آشوب و تشنج هم دامن زد.

ایران گلوبال در عین حال اذعان می کند: «انتخاباتی که اپوزیسیون و مخالفان نظام جمهوری اسلامی بدان انتصابات نام نهاده اند هر چهار سال از جانب نظام اسلامی حاکم بر ایران برگزار می گردد و علیرغم توصیه ها و تشویق های اپوزیسیون سیاسی مبنی بر عدم شرکت مردم در نمایشات و خیمه شب بازی های انتخاباتی، بخش های وسیعی از مردم و روشنفکران ایران در آن انتصابات شرکت می جویند. اینک سالهاست که مردم ایران به اپوزیسیون سیاسی کم محلی نشان می دهند و آن کاری را انجام می دهند که خود صلاح می دانند. شوربختانه اپوزیسیون پراکنده و بی برنامه ایرانی تاکنون نتوانسته است حتی بخش ناراضی جامعه ایرانی را که در هیچ یک از انتخابات جمهوری اسلامی شرکت نکرده سازماندهی نماید.»

آیافقط تحریم انتخابات کافی است؟

ناصر مستشار

http://iranglobal.info/node/41237

آری در بیست ودوم خرداد ماه سال ،1388 خورشیدی در ایران ـ نوزادی تولد یافت که بسرعت راه رفتن آموخت!