اگر بخواهيم به مکانیسم های سرکوب زنان در ايران بپردازيم، بی شك حجاب در مرکز آنها قرار دارد. حجاب اسلامی در ايران نوع خاصی از پوشش اجباری است که فقط در چارچوب قوانين وحاکميت اسلامی قابل توضيح است.

حكومت اسلامي، نظامی است که قوانين خود را بر پايه قرآن، احكام و حديث های گوناگون پيامبران و امامان بنا کرده است )اين قوانين با اتكا به سپاه اسلام نيروی نظامي و امت اسلامی کارايدئولوژيك و مستمر سياسی فرهنگی اجرا می شود(. طبق آيه های قرآن زنان ناقص العقل، صغير، اغواگر و مظهر فساد هستند. زنان بايد تابع مردان باشند چرا که خداوند مردان را برتر از زنان آفريده است. آنان مايملك و کشتزار مردان هستند يعنی وسيله ای برای توليد مثل. پس بايد زنان را پوشيده نگاه داشت تا مالكيت مردان بر آنان تضمين شده و بدين طريق نظم اجتماعی که برپايه خانواده پدرسالار اسلامی است، حفظ شود .

شايد به ذهن شما برسد که اين قوانين درکليه مذاهب وجود دارد. درست است، اصولا دين اسلام بسياری از قوانينش را از اديان ماقبل خود يعنی يهوديت ومسيحيت گرفته است. مسئله مرکزی ومهم اين است که اين ايده ها و افكار و قوانين در کشور ما روزانه پراتيك می شود.

پس از قدرت گيری رژيم اسلامي، حجاب، نه فقط مسئله مربوط به سنت و فرهنگ جامعه، بلكه تبديل به مسئله ای کاملا سياسی شد. اولين فرمان خمينی رهبر انقلاب اسلامی در فردای ٢٢ بهمن، حجاب اجباری بود. بسياری از شعارهای سياسی دوران انقلاب در مورد حجاب زنان بود و خلاصه اينكه يك وجه مهم انقلاب اسلامي، مسئله زنان و جايگاه آنان در جامعه بود.بهمين جهت پس از انقلاب با فرمانها و قوانين نوينی در مورد زنان مواجه می شويم که حجاب اسلامی نمادی سمبليك از کليه قوانين نابرابری بود که عليه زنان تدوين شد

بخشی از بودجه کشور صرف تامين نيروی نظامی و انتظامی می شود که بايد حجاب زنان را در مراکز عمومی کنترل کنند. قوانين معينی بر سر مجازات بدحجابی تدوين شد و بخشنامه های گوناگون به کليه ادارات، کارخانجات و مراکز عمومی ابلاغ شد تا از ورود زنان بدحجاب جلوگيری شود. دفاتری در کليه ادارات، کارخانجات، مدارس، بيمارستانها و .... برای کنترل حجاب زنان مستقر شد. بدين طريق پاسداران اسلام قادر شدند زنان را از خصوصی ترين حيطه زندگی شان تا عمومی ترين آن کنترل کنند .

اما فقط حجاب نبود که فرودستی زن و تحت مالكيت مرد بودنش را تضمين کرد. رژيم اسلامی مجموعه ای از تمهيدات را برای تكيمل حجاب و پوشيده نگه داشتن زنان بكار برد، از جمله جدا کردن زنان و مردان در مجامع عمومی (جدا کردن در دانشگاه ها و اتوبوس ها و بيمارستانها و ساير مراکز عمومي). لازم به يادآوری است که اين جدا سازی ها نقش ائدئولوژيك و فرهنگی مخربی عمدتا بر روی زنان داشت. در چنين جامعه ای که همواره زنان را از مردان جدا می کند، زنان اعتماد بنفس شان را از دست می دهند. اعتماد بنفسی که عمده در خانواده پدرسالار از دست رفته است.

واقعیت اینست که بطور واقعی مبارزه علیه حجاب و آپارتاید جنسی، موضوع اعتراض مردم در طول سی و پنج سال حاکمیت این رژیم بوده است. چرا که ضدیت با زن خصلت و هویت این رژیم و حجاب شیشه عمرش است. از همین رو جنبش علیه تبعیض و نابرابری و مبارزه علیه حجاب و آپارتايد جنسي همواره یکی از چالش های بزرگ اجتماعی علیه جمهوری اسلامی بوده و رژیم بارها و بارها نسبت به این جنبش بالنده هشدار داده و از خطر از دست رفتن نظام سخن گفته است. از همین رو امروز نیز این مبارزات، یک عرصه مهم کشاکش جنبش انقلابی مردم با این رژیم است به عبارت روشنتر اکنون در کوران مبارزات اخیر، در شرایطی که جامعه برای به زیر کشیدن این رژیم فریاد میزند، مبارزه علیه تبعیض جنسیتی و حجاب، دو پرچم و سمبل مهم جمهوری اسلامی، از عرصه های مهم نبرد مردم بااین رژیم است و زنان آزادیخواه در صف مقدم این مبارزات قرار دارند.

در آخر باید خاطرنشان کنم حجاب چه اجباری و چه داوطلبانه مفهوم و نقش معين خود را دارد و داوطلب و غير داوطلب بودن استفاده از حجاب در نقش ايدئولوژيك و سياسی آن تغييری ايجاد نمی کند، بلكه شيوه بر خورد با آن را تعيين می کند. بويژه اينكه حجاب اجباری نه فقط وسيله ای ايدئولوژيك برای تحقير زنان، بلكه ابزاری سياسی برای سرکوب مقاومت آنان است. طی تاريخ، ستمگران سعی کرده اند بسياری از اشكال ستم را به باورها و فرهنگ وسنن مردم تبديل کنند. بدين طريق مردم داوطلبانه به اين ستم تن می دهند اما نمی توان اين اشكال ستم را صرف اينكه مردم بنا به باور فرهنگ حاکم قبول می کنند، آن را نه بعنوان ستم، بلكه مزيتی معنا کرد. بويژه اينكه بسياری از اشكال ستم بر زنان طی تاريخ آنچنان تكرار و نهادينه شده است که خود زنان آن را بسيارطبيعی و حتی گاهی آنرا امتيازی برای خود، می بينند.  ما بعنوان قشر آگاه وظيفه داريم در مورد هر نوع ستمگری و هر نوع ابزاری که برای سرکوب و تحقيرو فرودست نگاه داشتن زنان بكار گرفته می شود، روشنگری کرده و بی رحمانه آنرا افشاء نمائيم.